Vísir - 06.10.1913, Blaðsíða 1

757
22

OstBT be5tÍí.vmluíd;?
\j U u^i, Einars Árnasonar.
ódýrastir
g
g

Stimpla og
ínnsiglssmerkf
sss s^vKfíKKíSKKgíKsæssíatcKKíass^KssgígígsB
sitvegar afgr. ^
Vísis. §
Sýnishorn !á
liggja framml. S
Kemur út alla daga. — Sími 400.
Afgr.í Hafnarstræti 20, kl. 11-3 og 4-6.
25 blöð(frá 18.sept.) kosta á afgr, 50 aura.
Send út um iand 60 au,—Einst. biöð 3 au.
Skrifstofa i Hafnarstræti
opin kl. 12-3.
20. (uppi), Langbesti augl.staður bænum. Augi. i
Sími 400. sje skilað fyrirkl. 6 daginn fyrir birtingu.
Mánud. 6. okt. 1913.
Eldadagur.
Háflóð kl. 9,46’ árd. ogkl. 10,23' síðd.
Afmæli.
Frk. Guðlaug Arasen.
Frk. Kristín Arasen. jgjj( |g|§
Frú Ingibjörg Guðmundsdó .
Davíð Ólafsson, bakari.
9
A morgun:
Póstáœtlun.
Póstvagn fer til Ægisíðu.
• Austanpóstur fer.
Vesta kemur norðan um land frá
útlöndum.
Ceres kemur frá Austfjörðum og
útlöndum.
Qí AÍ Biografteater |f>' '
OlOj Reykjavíkur [£380
Stórt nýtt
prógram
í kvöld.
Lesið götuauglýsingarnar.
Fallegustu líkkisturnar fást
hjá mjer—altaf nægar birgð-
ir fyrirliggjandi — ennfr. lik-
klæði (einnig úr silki) og lík-
kistuskraut.
Eyvindur Árnason.
j fkklstur fást venjulega tilbúnar
á Hverfisg. 6. Fegurð, verð og
gæði undir dómi almennings. —
—m Sími 93. — Helgi Helgason
LAMPAR
Emaleruð
búsáhöld
ódýrast í Vesturgötu 39.
Jón Árnason
rt komast nokkrir nemendur
fyrir hjá Jóni Runólfssyni.
Hjá honum lærið þið fljótt að tala,
lesa og skrifa ensku.
Stór og skemtileg kennslustofa.
Forstofuinngangur. Til viðtals kl.
10—11 f. m. og kl. 4—5 e. m.
30 A Laugaveg.
jPundur verður haldinn í
kvennfjelaginu
„Hvftabandið"
mánudaginnG.okí.ávenju-
legum sfað og stund.
Aríðandi að fjeiagskonur
mætf.
Sf j ó r n i n.
Málverkasýningu
heldur Magnús Á. Árnason
í Iðnskólanum kl. 11—4
daglega.
Með íækifærisverði fást:
klyfsöðlar, kofort, svefnpokar, tjöld, aktygi
flutningsvagn, hjóibörur, hátar o.fl.
Q UTAN AF LftNDI. B
Frá Hornströndum
er »Þjóðv.« ritað 7. sept. þ. á.:
»Vorið, næstliðna, var hjer mjög
kalt, og því gróður-lítið.
Snjðþyngslin, á sumum bæum,
svo mikil, að eigi var nœgileg
fjárbeit komin upp um miðjan maí.
Hjer við bættist og, að í enda
maí mánaðar, skall hjer á ofsa-
stormur, með blindkafaldshríð, er
hjelst l níu daga, alhvíldarlaust, að
kalla, svo að allar skepnur, jafnvel
hestar, stððu á gjöf.
Af hreti þessu leiddi það og, að
eggja-tekjan eyðilagðist að mestu
leyti og fugl-tekjan varð í lakara
Iagi, því að þegar snjóinn leysti,
fóru eggin víða fram af bergstöll-
unum.
Um miðjan júnl, skifti um veðr-
áttu, og var hiti um daga, en frost
um nætur, uns algerlega kom inn-
dælis sumarblíða, með byrjuðum
Júlí, senT'haldist hefur síðan til
þessa.
Vegna þess, hve seint leysti, varð
grassprettan hjer í lakara lagi, og
er hey-aflinn þó nú víðast orðinn
í meðallagi.
Fisk-afli var hjer góðurívor, —
jafnvel með besta móti, sem hjer
hefur verið um undanfarin ár.
Síðan með byrjun ágúst, má á
hinn bóginn segja, að ekki hafi
orðið hjer fiskvart, og er margt,
sem að því styður:
í fyrsta lagi: Að jafnskjótt sem
afli minnkar við Djúpið, flykkjast
vjelabátarnir hingað norður, og fiska
hjer rjett við strendurnar, — með
síld, og skelfisk, og bera niöur
slægingu.
í öðru lagi erþað: Að botnverp-
ingar standa hjer fram undan, bæði
djúpt, og grunnt, dag eftir dag, og
viku eftir viku, alhindrunarlaust, og
stundum inni á víkum, og verður
þess þó aldrei vart, að *Fálkinn«
stjaki neitt við þeim.«
Þjóðv.
Drukknun. Föstudagsmorguninn
drukknaði í Blöndu Finnur Jónsson
frá Stóru-Giljá í Húnavatnss. Nokk-
uð þekktur meðal annars af ritlingi,
er hann gaf út fyrir nokkru og
kom brot af honum í Vísi.
Flóra fór frá Bergen á laugar-
daginn.
Framleiðsluverð mjólkur.
í Noregi hafa eftirlitsfjelög og
fjósreikningafjelög (»Fjösregnskaps-
foreininger*) nú um nokkur ár ver-
ið að reikna út, hvað framleiðsla
kúamjólkur kostar, og hafa þaugef-
iö út skýrslur um starf sitt.
Framleiðsluverðið er nokkuð mis-
jafnt eftir hjeruðum landsins, en að
meðaltali er það hjer um bil 8,3
aura tvípundið, og þar sem annar
kostnaður við mjólkina til þess hún
er seld, er 1,6 au., verður verðið á
tvípundinu (rúmum potti) alls 9,9 au.
Danskir fjárglæfrar enn.
Yfirrjettarmálaflutningsmaðurdansk-
ur fens Hammer, 43 ára, hvarf um
miðjan f. m. Talið að hann muni
hafa strokio til Argentína. Ýmislegt
glæpasamlegt hefur komist upp um
hann, t. d. hefur hann haft 2500
kr. af þrotabúi, er hann hafði með
höndum og fleiri óreiðu er hann
riðinn við á ýmsa vegu. Dönsk blöð
bera lítt í bætifláka fyrir þennan
mann; hann var fremur umkomu-
lítill og ekki í miklu áliti á hærri
stöðum, drykkfeldur og yfirleitt eng-
inn »höfðingi«.
Kirkjuklukka verður 5
manna hani.
í smábæ einum Bisrampur í norð-
urhluta Vesturindlands var verið að
hringja í nýbyggðri kirkju til há-
messu. Klukkan var allmikil en illa
fest og gekk hún af ramböldum og
fjell ofan. Varð hringjarinn undir
henni og 4 menn aðrir, er hann
hafði sjer til aðstoðar; rotuðust þeir
allir til bana. Sýndist heiðnum mönn-
um þetta tákn mikið og ekki var
kristnum mönnum óhætt í bænum
næstu daga, fengu þeir með naum-
indum afstýrt því að kirkjan væri
rifin niður og sendu eftir herliði til
verndar sjer og kirkjunni.
Viiskertur voðamaður. @
í f. m. gerðist voðaatburður
í bæ einum á Þýskalandi, Miihl-
hausen a. d. Ernz. Kennari nokkur,
Wagner að nafni frá Dederloch
var þar í heimsókn hjá tengda-
föður sínum. Hann varð allt í
einu bandvitlaus og kveikti eld
á 4 stöðum í bænum og ætlaði
að kveikja í honum og brenna
hann, og brunnu þrjár hlöður.
Menn komust að þessu og ætl-
uðu að taka hann, voru þeir
margir saman, en Wagner var
við því búinn. Hann þreif skamm-
byssu úr beiti sínu og ljet skot-
in dynja á þeim, drap hann 8
menn í skothríð þessari en særði
10. Flýði hann síðan í fjós eitt
og skaut þar naut til bana. Loks
náðist hann, en var þá svo
meiddur og særður af bareflis-
höggum og heykrókastungum að
tvísýni var talin á lífi hans. En
þar með var ekki öll sagan sögð.
Þegar lögreglan í Dederloch
frjetti um athæfi hans í Miihl-
hausen, brá hún við og fór
heim til hans. Fannst þá heima
hjá honum lík konu hans og
fjögurra barna, er Wagner hafði
drepið í æðiskasti áður en hann
fór að heiman.
Enginn vafi er talinn leika á
því, að Wagner hafi ætlað sjer
að brenna allan bæinn. Frá
þeirri voðanótt er svo sagt, að
bæarbúar vöknuðu kl. I1/* eftir
miðnætti við ópin: eldur! eldur!
og samtímis kvað við hvert
skammbyssuskotið á fætur öðru,
svo allir hjeldu í húsum inni,
að ræningjáflokkur hefði brotist
í bæinn. Óp og köll kváðu
við, — kirkjuklukkum var hringt
og brunalúðrar þeyttir. Sem fyrr
segir gekk illa að ná Wagner, —
hann Ijet skotin dynja og dauðir
menn og særðir lágu í blóði
sínu. Loks æddi hann um göt-
urnar með blæjugrímu fyrir and-
liti froðufellandi og öskrandi.
Hann hafði 250 skothylki í belti
sínu er hann náðist. Riddara-
lið kom til hjálpar úr næsta
þorpi.
Wagner þessi er fertugur mað-
ur, sagður af öllum er þekkja hann
skynsamur stillingarmaður, er
enginn hefði trúað til slíkra voða-
verka. Aldrei hafði bólað á geð-
veiki í honum svo menn vissu
| til, en læknar fullyrða þó, að
hann hafi lengi verið geðveikur,
en bárist gegn því af alefli að
á því bæri.
Morðið á konu hans og börn-
um hafði verið vandlega fyrir-
hugað, eftir því sem hann hefur
sjálfur sagt fyrir rjetti. Yfirleitt
hefur hann meðgengið allt svo
rólega og talað af slíku viti, að
dómarar geta ekki orðið varir
þess að hann sje öðruvísi en með
rjettu ráði. Hann var áfengissjúkur,
en vinsæll af lærisveinum sínum.
Heimilislíf hans hafði verið gott,
en sjervitur þótti hann og ein-
rænn og forðaðist margmenni.
Eftir að hann hafði myrt konuna
og börnin, hafði hann ritað rektor
sínum brjef og sagt í því að
hann ætlaði að leggja Múhl-
hausen-bæ í eyði, — hafði hann
sent brjef þetta um það bil er
hann fór að kveikja f. Og enn
hefur hann ritað dagblaði einu
ýmislegt rugl um voðaverk sín og
upplýsingar um sig sjálfan.