Vísir - 05.11.1913, Blaðsíða 1

701
Eí » ÍS
Vísir er elsta — besta og út- 1
m
53
P
breiddasta
íslandi.
dagblaðið á
S3
•o
0
\svv
Vísir er blaðið
Hann áttu;að kaupa meðan samkeppnin
varir.
Kemur út alla daga. — Sími 400.
Afgr.í Hafnarstr. 20, kl. llárd. til 8síðd-
25 blöð(frá 1. nóv.) kosta á afgr, 50 aura.
Send út um land 60 au.—Einst. blöð 3 au.
Skrifstofa i Hafnarstræti 20. (up'ú),
opin jkl. 12-3. Sími 400.
Langbesti augl.staður i bænum. Augt.
sje skilað fyrirkl. 6 daginn fyrir birtingu.
EVliðvikud. 5. nóv. 1913.
Biografteater ?
Reykjavíkur
Sæbúinn.
Aukamynd
Konungsdóítirin indverska.
Sorgarleikur í 3 þáttum.
Hr Kakerlak á ferðalagi.
Aukamynd.
ófi/rpp ITPTTTP
bllvir lioi ij i lilí W!
ÖR BÆNÍJM
18724 kindarskrokka hefur Magnús
dýralæknir Einarsson stimplað í
Borgarnesi í haust. Var það allt fje
úr Mýra og Borgarfjarðarsýslu, er
sent var tii útlanda. í fyrra stimplaði
hann 15500 skrokka, árið þaráður
um 13500. Er þannig kjötútflutn-
ingurinn að vaxa töluvert.
Mars seldi í gær afla sinn í Hull
fyrir kr. 9090,oo.
Bifreiðarnarbáðar er'u sem stendur
í lamasessi.
Trúlofuð eru Wilhelmine K.
Biering og Joh. Bang.
OTM AF LANÐÍ
Barnaskólahús nýtt og vandað
úr steinsteypu á að výja í Borgar-
nesi 8.. þ. m. Vígsluljóð eftir
Guðm. Guðmundsson verða sung-
in við það tækifæri.
Tapasi hefur peninga-
budda frá Laugaveg 42 á Ný-
lendugötu 15. Finnandi beðinn
að skila í bakarí Kr. Hall gegn
fundarlaunum.
Bókband.
Bókafjöldinn bæar vex
bæta ætti þeirra stand.
Á Frakkastígnum fernir sex
festa mætti þær í band.
Vindlar
bestir,
vindlar
ódýrastir,
v i u d, l a x
H. Guðmuodsson
Austurstræfi 10.
Kaupniannahöfn í dag.
Þjóöverjar hafa Iagt bl- tt bann fyrir að Hróaldur Ámundason hinn
frægi heimsskautsfari megi tala norsku í Suðurjótlandi.
Blöð allra þjóða eru full undrunar og gremju.
ÍBíó kaffihúsið
niælir með sínum á la carte
a rjettum allan daginn og mið-
T degismat.
Húsnæði og fæði fæst handa ^
feás
nokkrum mönnum.
ít*-®hmsísv«
llFRÁáTlÓNDUM.fl
Dýravetðar
á Leipziggöiutm
8 fjón og 1 tígrisdýf losnar.
Ö!1 borgin í uppnámi
heíia nótt.
Aldarafmæli fólksorrusíunnar við
Leipzig fjekk óvæntan og undarleg-
an enda þar aðfaranótt sunnudagsins
19. f. m. — Leipzig-búar voru ótta-
slegnir og áhyggjufullir um örlög
sín, því nokkur ljón og eitt tígris-
dýr höfðu sloppið út úr búrum
sínum.
Niðaþoka var á um kvöldið í
borginni, en samt voru margir trúðar
og loddarar að sýna listir sínar á
strætum og torgurn. Nokkur villi-
dýr úr Barnums Circus, sem skemt
hafði um kvöidið, voru flutt á far-
angursvögnuni til járnbrautarstöðv-
anna, en svo var þokan svört, að
sporvagnsstjóri nokkur, er mætti
þessari hersingu, sá hana ekki er
hún fór fyrir götuendann, sem hann
ók eftir. Afleiðingin varð sú, að
hann rak sig á einn farangursvagninn,
sem í voru 8 Ijón og 1 tígrisdýr.
Farangursvagninn valt umogbrotn-
aði, en d>rin öll þutu lafhrædd sitt
í hverja átlina.
Fyrst í stað vissu þeir einir, er
þar voru í grennd, hvað við hafði
borið. En sagan flaug óðara um
allt sem eldur í sinu. Fólkið æddi
bandvitlaust af hræðslu í allar áttir
og hielt að óargadyr þessi’væru á
hælum sjer. Svo vel vildi samttil,
að kona sú, er stýrir ljónunum við
dýraleikana, var við hendina og gat
hún komið einu ljóni og tígrisdýrinu
í búrið aftur.
Hin villidýrin, er ekki voru síður
hrædd við fólkið en það við þau,
fóru nú út í buskann og heill her
lögreglumanna á hælum þeim. Ljet
Iögreglan skotin dynja í sífellu úr
skammbyssum sínuni. Eltingarleikur
þessi var bæði ægilegur og skemmti-
legur í senn. Dýrin espuöust við
óp lýðsins og skothríðina og ráku
Ijónin upp afskaplegt öskur svo
undir tók og drundi í liverju húsi,
en fólkið flýði sem fætur toguðu
æpandi og organdi. Skothvellirnir
kváðu við í þokunni, og herrar og
frúr, fagrar meyar og sveinar komu
út í giuggana á nærklæðunum ein-
um og tóku undir ópin og óhljóðin.
Dýrataniningakonan reyndi að
koma viti íyrir fólkið með jþví að
kasta sjer á núili ljónanna og lög-
reglumanna, og grátbað hún um
að þyrma uppáhaldsdýrum sínum.
Hún var tekin og flutt burt með
valdi. — Ljónin löbbuðu og hlupu
um göturnar urrandi og öskrandi
til skiftis, og skutu fádæma skelk í
bringu fótgangandi mönnum á göt-
unum. Eitt ljónið hljóp upp yfir
gerði inn í garð og fjell þar fyrir
ógurlegri kúlnahríð. Annað ljón,
hálfvitstola af hræðslu, er var að
litast um eftir undankomufæri, kom
auga á bifvagn, er stóð á götunni,
hentist upp í hann og stóð í sæti
vjelsfjóra. Líklega hefur því ekki
þótt þar óbætt að vera; það sneri
við og inn í vagninn og henlist
svo niður hliðartröppuna. Þar tók
móti því hópur lögreglumanna með
skothríð og óhljóðum. Ljónið særð-
ist, stökk aftur upp í vagninn, upp
í sæti vagnstjóra og hnje þar að
velli fyrir kúlnaregninu.
Á meðan þessi hildarieikur var
háður, leituðu þrjú ljónin sjer hæl-
is í veiíingahúsinu »Hotel BIuecher«
þar í nánd. Fjöldi gcsta sat að
drykkju og snæðingi er þau komu
inn í veitingasalinn. Eríginn getur
lýst ósköpum þeim og skelfingu er
gestina greip. Ljónin stukku upp
stiga, upp á loft. Frú ein var að
Iáta stígvjelin sín út fyrir dyrnar- á
herbergi sínu, er henni brá f brún
að sjá tigulegt Ijón koma [þramm-
andi inn ganginn til sín. Hún rak
upp ofsalegt hljóð, skellti aftur hurð-
inni í ofboði og hnje í óvit á gólíið.
— Annað ljónið komst lengra upp
á loftið, og var þar líka lokað dyr-
um fyrir því, en það þriðja lagðist
ýlfrandi fyrir frarnan einar svefn-
herbergisdyrnar og klóraði í hurð-
ina. í herberginu bjó maður nokk-
ur frakkneskur. Hann var háttaður
en hljóp upp úr rúminu, hálfsof-
andi, til þess að vita hvað um væri
að vera; en allur svefn fór af hon-
um, er hann stóð þarna hálfnakinn
augliíi til auglitis við hinn ægilega
konung dýranna sjálfan, Ljónið kom
með gini gapanda, og bjóst til
áhiaups; hann gaí skotið sjer til
Isienskt smjör
pundið á 90 aura
í versluninni
Laugaveg 55.
TakÉð eftir.
Ef þið, rnenn og konur, viijið fá
velsólaða skó ykkar, þá komið með
þá beint á skóvinnustofuna í Að-
alstræíi 14. Gott efni. Vönduð
vinna. Sanngjarnt verð.
Virðingarfyllst
Guðjón Jónsson
Magnús Magnússon,
áður í Fischerssrundi 1.
hliðar undan, en Ijónið stökk út
um gluggann og koin ofan á vagn-
hest á götunni. Það beit og reif
veslings vagnbikkjuna, en vagnstjóri
iamdi það með svipunni eins og
vitlaus væri á meðan, og samstund-
is var það slcotið til bana af Iög-
reglunni. Þá var annað ljónið kom-
ið á járnbrautina og meöan það
var að átta sig á hvert haldaskyldi
fjell það líka fyrir kúlu.
Alls skaut lögreglan 5 Ijón til
bana og þeim tveim, er inni í Hótel-
inu voru, íókst að koma aftur í búr
sín með dáð og dugnaði aðstoðar-
manna úr dýragaröinum og manna
úr Barnums Circus, er allir hjálp-
uðust að að ná þeim.
Það má telja mestu mildi, að
ekki skyldi manntjón hljótast, hvorki
af dýrunum nje skótunum. Það
sem ægilegast var af öllu, var það,
að vegna þokunnar vissi enginn,
hvað á seyði væri að fuilu, eða
hvað mörg villidýr væru laus orð-
in, eða í hvaða átt Iögreglan skaut.
Ekkí var skotið færri en 3 000
skotum og tjónið er metiö 90 000
kr.
Stjórnleysi í PortugaL
Samsærismenn fara haíloka
fyrir sfjórnarliðum.
Upphiaupsmenn dularbúnir
í iögregiub'úningi.
Eins og áður hefur verið getið
í Vísi, var talið víst að stjórn-
fjendur og konungssinnar í Portu-
gal hefðu viðbúnað allmikinn á
laun til uppreistar, enda er það
nú komið á daginn. Erlend blöð
frá 2ö. f. m. herma þau tíðindi,
að þá og næstu viku á undan
hafi allt logað í uppreistarbáli,
bardagar sífelldir á götum í Lissa-
bon og í þeirri borg einni, yfir
100 rnenn hnepptir í varðhald.
Pá gekk og æði mikið á í Oporto
og víðar. í Oporto hópuðust
borgararnir saman allvíða á stræt-
um og bjuggust að ráða á lög-
regluna og jafnvel á varðlið þjóð-