Vísir - 05.11.1913, Blaðsíða 3

V I S I R
H fkkistur fást venjulega tilbúnar jj
Iá Hverfisg. 6. Fegurð, verð og
gæði undir dómi almennings. —
Sími 93. — Melgi Helgason.
§ Fallegustu líkkisturnar fást *•>
^ hjá mjer—altaf nægar birgð- p
5É ir fyrirliggjantíi — ennfr. lik- 1
p klæði (einnig úr silki) og lík- g*
' ' kistiisbrant
RSagdeborgar-Brunabótafjelag. |
|í Aðaluniboðsmcnn á Islandi: |i|
fj O. Johnson & Kaaber. j|
Yinimstofa
óskast til Ieigu nú þegar nálægt
miðbænum eða á Laugavegi.
Afgr. v. á.
i~LÆKNAR. Í
C. Á. Hemmert,
sefiir þessa dagana með
niðursettu verði-.
Tvisttau 1V2 alin á breidd, áður 0,60 nú 0,38
do..................— 0,26 — 0,19
do..................— 0,32 — 0,26
Oxford................— 0,42 — 0,35
Vasketak tau..........— 0,65 — 0,45
do................. — 0,55 — 0,38
Grenadin..............— 0,60 — 0,30
Sirts................—. 0,28 — 0,22
Bútar og afgangar með tækiíærisverðf.
j Guðm.Björnsson 1
s landlælmir.
p Amtmannsstíg 1.
IViðtalstími: kl 10-
K-
Sími 18
-11 og 7—8.
Stórt pakkhús með íbúðarherbergjum, er liggur
vel víð ti! fiskkaupa, ásamt nýtísku meðafaiýsis-
bræðsfu er tií leigu í Vestmanrseyum frá 1. des. þ. á.
Lysthafendur snúi sjer tii undirritaðs sem gefur
nánari uppiýsingar.
Berenhard Petersen Lándargötu 9. Heima k'. 12—1.
1
&
m
§j
i
g
Guðmundiir HannGSSon
prófessor.
Hverfisgötu 2A. Sími 121.
Venjulega heima eftir kl. 5.
g
i
i
Massage læknir
Guðm. Pjetursson.
Heima kl. 6—7 e. m.
Spítalastíg 9. (niðri).
Sími 394.
Mikið úrvai
af
Gunnlaugur GlaGssen
læknir
Bókhlöðustíg 10.
Heima kl. 1—2. Simi 77.
| M. Magnús f
læknir og sjerfræðingur
í húðsjúkdómum.
Viðtalstími 11 — 1 og ó1/^—8.
Sími 410. Kirkjuslræli 12.
I
a<®>H<@>0-4@O«S©6<*®«©»>*œ<i©>*ES
JOl Gurmarsson |
læknir
Lækjargötu 12A (uppi).
® Liða- og bein-sjúkdómar
® (Orthopædisk Kirurgi)
B Massage Mekanotherapi.
A Heima 10—12. Sími 434.
ES «&I>*Í3 05» <e>r*
Þorvaldur Pálsson
læknir
sjerfræðingur í meltingarsjúkdómum
Laugaveg 18.
Viðtalstími kl. 10—11 árd.
Talsíniar: 334 og 178.
jpj Pórður Thoroddsen feg
^ fv. hieraðslæknir.
fv. hjeraðslæknir.
Túngötu 12. Sími 129. ^
&S Viðtalstími kl. 1—3.
-Í5K,
(gull, siifur og plett), ásamt stóru úrvali af steinhring-
um o. fl. smíðisgripum mjög ódýrt
hjá
Bsrni Símonarsyni,
guíísmið. $§►
V a i I a r s t r æ t í 4.
iðir!
Munið eftir skógarninu í
Y eiðarfæraversliminni
.YEEBÁOr.
Ágæt hornlóð til sölu fyrir afarlágt
verð. Afgr v. á.
Nokkrar tunnur af spað-og sykursaltaða
Raufarhafnarketinu
góða eru enn óseldar í
KAUPANGI.
Kína
lífs-elixír
fæst hjá
Jlie.
Eftir
H. Rider Haggard.
----- Frh.
»Jú, jú, jeg held nú það!« greip
konungur fram í hlæjandi. »Og jeg
held satt að segja, að jeg sje þar
dálaglega í bók enn þá! Jæja, það
skal nú verða borgað, allt sem jeg
árulda honum, þegar jeg hef sigr-
ast á Frökkum. Áram með lestur-
inn!«
»— Yðar Hátign! Hugi þessi
er ástfanginn af Rögnu frá Kleif-
um, dótfir Jóns frá Kleifum, lá-
varðar og riddara í Blíðuborg,
frænku sinni, ljómandi fallegri
stúlku, er almennt er kölluð Ragna
rauðskikkja, og hún er ástfangin
af honum og þau eru heitbundin
hvort öðru —«
Þegar hjer var komið iestrinum,
fór Filippa drottning að hlusta á
með athygli mikilli allt í einu.
»Hvers vegna er mey þessi köll-
uð Ragna rauðskikkja, herra? spurði
hún blíðri röddu, er hún mælti
jafnan. »Er það af því að hún er
svo rjóð í kinnum, sem skarlats-
skikkjur þær er konungar bera.«
»Nei, drottning!« svaraði Hugi
og roðnaði. »Það eraf því að henni
er rauði liturinn einkar kær og hún
er jafnan í rauðum yfirklæðum.«
»Nú, þá er hún dökk yfirlitum!«
»Rjelt er það, drottning. Augu
hennar og hár er dökkt sem hrafn-
tinna.«
@»Herra minn trúr, kona!« greip
Játvarður konungur fram í. »Held*
ur þú að þessi ungi maður sje
sendur á vorn fund, til þess að lýsa
fyrir oss augna* og háralit unnustu
sinnar, er hann auðvitað lýsir skakkt,
þar sem hann er ástfanginn, og eins
og þú veist er ástin jafnan blind?
Áfram með brjefið!«
»— Út af því efni,« hjelt Hugi
áfram lestrinum »reis deila mik-
il í gærdag og varð úr bardagi.
Lauk því máli svo, að Hugi frá
Krossi felldi Jón yngra, frænda
sinn, er skoraði hann á hólm, og
þjónn lians, Ríkarður bogabendir,
sem fylgir honum, og alkunnur
er undir nafninu Gfái-Rikki, drap
þrjá menn með þrem örvum.
Voru tveir þeirra Normanndíu-
menn, er vjer þekkjum engin
deili á, og hinn þriði Tómas frá
Kesjulandi, vin mikill Jóns frá
Kleifum, er hann saknar ‘ mjög.
Þar á ofan drap hann hest, og
er annar frakkneskur maður ætl-
aöi að ráða á húsbónda hans,
skaut hann ör beint í gegnum
lófa hans og handarbak —«
»Það veit sá heilagi Georg,«
mælti konungur, »að það var vel
hæft. Voru þeir nærri þjer, Grái*
Ríkki ?«
»Ekki mjög langt í burlu, herra!
En birtan var slæm og jeg sá ekki
að miða, — ella hefði jeg hæft
þann fjórða. Jeg miðaði lágt, herra
því jeg vildi ekki að ör mín flygi