Vísir - 28.01.1914, Síða 2

v i s i k
Venezuela,
óaldarríkið mesta í víðri veröld
annað. en Mexíkó, er í slæmri klípu.
Stjórnin þar sjer sjer ekki fært að
láta þingkosningu fram fara nje
ráðherraval, sem þó ætti að fara fram í
febrúarmánuði næstk, vegna ófriðar
par í landi, — þar eru nefnilega,
eftir því sem innanríkisráðherrann
hefur lýst yfir, gamlir uppgjafaforselar
og stórbófar ríkisins, þeir Castro,
Hernandez, Bertista, Alcantara og Oli-
vares allt af að blása að ófriðar-
eldi utan lands og innan, sem slá
myndi í Ijósan loga, ef kosningar
ættu fram að fara með venjulegum
æsingum, er þær hafa í för með
sjer.
Merkur guðfræðingur
látinn.
Þann 16. þ. m. dó af slysförum
einn hinn merkasti guðfræðingur
Þjóðverja, Hermann von Soden
barón, guðfræðiskennari við há-
skólann í Berlín. Hann var fæddur
í Cincinnati 1852, var prestur i
Dresden og Berlín frá 1881—’89,
er hann varð aukakennari í guð-
fræði við háskólann, en 4 árum
síðar prófessor. Merkustu rit hans
eru um texta nýa testamentisins.
Palladómar.
---- Frh.
17. Einar Jónsson,
1. þingmaður Rangæinga
(f. 18. nóv. 1868).
Hann hefur farið með umboð
Rangæinga á fjórum þingum (1909
—1913), og þykir flestum sem hann
hefði mátt þar liðtækur vera.
E. J. er rúmlega ineðalmaður
að vexti, sívalur mjög, ekki mikill
um herðar og vitund lotinn í herö-
um, nokkuð hálslangur, en f)ó upp-
rjettur í hálsi, limaður vel og þó
ekki armskammur, hvatur í spori
og ekki stuttstígur. Hann er yfir
sig ennimikill og ekki hafið mjög,
vikóttur, brúnamikill og skúfbrýnd-
ur, þunnleitur nokkuð og þó sljett-
leitur, nokkuð bleikfölur á yfirbragð,
hökuber, nefið beint og frítt, aug-
un grá og skær, ekki iítil og liggja
nokkuð djúpt. Hann er nærri hvít-
ur á hár, og þó ekki hærður, rauð-
jarpur á brýr og granarskegg, en
skegglaus á vöngum. Er hann mað-
ur kennilegur mjög yfirlitum sakir
hárafars.
E. J. er einn þeirra manna, er
lagðist á hugi við Uppkastið 1908,
og fyrir sakir þess ástafars bauð
hann sig fram til þingmennsku,
náði kosningu og komst á þing.
Það segir sig því nokkurn veginn
sjálft, að hann hafi verið í flokki
Heimastjórnarmanna, þá er á þing
kom, og þar með í minni hluta,
þeim er þá (1909) var á þingi.
Var ekki annað að sjá en að hann
þyldi þaö minnihluta-»stand« mæta
vel. Og þá er nuddið og nöldrið,
sparkið og spyrningarnar, urðu á
þingi 1911 um ráðherraskiftin, neytti
hann aðstöðu sinnar sem best mátti
hann við koma; greiddi atkvæði
með vantraustsyfirlýsingu á hendur
ráðherra þeim, er með völdin fór
avxlvójuv, tauíbeíut
kavVóJfov á á8 e\ns V|2 e^xu ipd. \
\fcö puudum o$ ^ au., ej &e\^V etu \ööö
pd., Jást á y^appavsU^ \ JS,
Verslun Ámunda Árnasonar
selur ágæta kæfu á 45 au. pd.
os saltkjöt - 30 - -
/SjfV
Verslun
Jóh. Ögm. Oddssouar.
Laugaveg 63.,
er ennþá vel birg af flestallri maivöru, sem selst
með hinu velþekkta lága verði — jólaverði, t. d.:
Haframjel 15 aura. (Ódýrara í 10 pd.)
Grjón 15 — ( —
Hveiii frá 13 — ( —
Margaríne frá42 — ( —
Maís 10 — (
HænsnabygglO — ( -
Osiar, sætt Kex, Kæfa og
allt selst með vægasta verði.
Lúðuriklingurinn
------------)
------------>
.----------)
- - -)
Kartöflur, sem
þykir nokkuð
borginni.
dýr, en það er sá besti, sem fæst í
Virðingarfyllst
Jóh. Ögm. Oddsson, Laugavegi 63.
í smákaupum er ávalt til sölu
í niðursuðuverksmiðjunni
.Sími 447.
1 dag fæst FISKIFARS.
á öndverðu þingi (B. J.), og ónýlti
vanlraustsyfirlýsingu á hendur þeim,
er síðar á þinginu var tekinn við
ráðherradómi (Kr. J.). Sýnir þelta,
að ekki hafi geigað hjá honum
sporgangan. En þó var það svor.a,
að skreift varð honum dálítið á
sköturoðinu á því þingi (1911), er
hann varð til þess, að brjóta bág
við vilja flokksmanna sinna, annara
en Stefáns í Fagraskógi, uin það,
að gæða Dönum á tveim þriðjung-
1 um sekta fyrir ólöglegar veiðar í
landhelgi. Hvað þetta hafi gengið
nærri flokksgriðum hans. veit eng-
inn. En víst var um það, að ekki
bar á gönugöngum hjá honum í
flokksmálum lengi eftir þetta.
i Á þingi 1912 gekk E. J. í Sam-
bandsflokkinn, og bar nú ekki til tíð-
inda. En á öndverðusíðasta þingi hvarf
hann í Bændaflokkinn, og mun þá
í bili hafa orðið viðskila við Sam-
bandsflokkinn. Höfðu sumir þókfst
merkja, að hann hefði komið á
síðasta þing á nokkuð lullkenndu
vekurðargutli • í sambandsmálinu.
Voru nienn ekki á einu máli um
vekurðargutl þetta. Sumum þótti
það einstaklega Ijólt. Aðrir töldu
það brúklegt, eða betra en víxl-
fljettingur. En sumir báru upp í
sjer, að E. J. væri sjálfur skrambi
óánægður með þetta sambandsvek-
urðargutl; langaði eiginlega til, að
taka upp annan gang í jafn »ypp-
arlegu« máli, helsl að vetða svo-
lítið stórstígari. Ekki verður með
vissu sagt um, hvað hæft væri í
þessx En geta má þess, að það
var eins og mönnum dyldist ekki,
að hann væri svona um mitt þing-
íð að skifta ttm sambandsgangsinn.
Sumum sýndist, að hann væri að
leggja par niður vekurðariullgutlið,
og væri eins og að byrja að brokka.
En gangskiftin sýndust ekki hrein;
hatin væri kannske ekki nógu há-
stígur, og ef til vill ekki heldur
nægilega stuttstígur. Sumum sýnd-
ist, — hafi það ekkí verið mis-
sýningar og vitleysa, — að úr þess-
um sambands-gangskiftum ætlaði
að verða endileysa, líkust nokkuð
slammaralegu lalli. Það var líka
skrafað, að E. J. hefði verið orð-
inn dauðþreyttui á þessum tilraun-
um. Og seinast var altalað, að hann
væri hættur við þær. Það kemur
líka heim við það, að ttndir hann
hafi hyllt austnr á Kömbum að
loknu þingi á því forna og fót-
tama, lullkennda sambands-vekurð-
argutli, eins og fyr.
Frh.
ÚR ,.*T sagklefjall:
Eftir Albert Engström.
—— Frh.
Við snæddum morgunverð, sem
— aldrei þessu vant — var svart-
fuglsegg, silungur, sauðaket, mjólk
og kaffi, kvöddum svo gestrisna
fólkið í Reykjahlíð og riðum af
stað í glaða sólskini yfir hraun og
sanda í norðvestur, út með vfkum
Mývatns. Svo lá vegurinn meira
norður á bóginn, og ofan af hæð
einni eða hálsi, er við fórum yfir,
renndum við síðast augum hið ein-
kennilega landssvæði, er við höfð-
um verið að fara um síðustu dag-