Vísir - 07.02.1914, Blaðsíða 3

V 1 S 1 R
Gasnefnd: Bstj., Bríet Bj., P. G.
G„ Katr. M. og K. Z.
Hafnarnefnd: Bstj., Tr. G. og
Sv. B.Úr kaupmannastjett:konsúli
ÁsgeirSigurðsson og úr sjómanna-
stjett Jón Ólafsson skipsijóii.
5. Byggingarnefndargjörð frá 31.
jan. samþykkt,
Samþykkt tillaga frá Sigh v. Bjarna'
syni, að þinglesa skuli allar
kvaðir eftirleiðis, er bæarstjórn
leggur á eignir manna (viðbygg-
ingarleyfi o. s. frv.).
6. FasteignanefndargjÖrðir frá 3-
febr. samþykktar.
7. Beiðni Benedikts Jónssonar sót
ara um launahækkun var til
annarar umr.
Tr. G. viidi lækka umbeðna launa-
viðbót um helming, úr 120 kr. í
60 kr. Sagði óþarft af B. J. að
halda fleiri manns í heimili, en hann
væri skyldur til.
H. Hafliðason var á móti Tr. G.,
sagði barn það, er B. J. heíði tekið
að sjer að ala upp, færi á fátækra
framfæri bæarins, ef B. J. sirpti því
og það mundi bænum þyngri skattur,
en bæta laun hans.
Jóh. f. tók í sama stretig, vítti
Tr. G. fyrir að sjá ofsjónuin yfir
því, að B. J„ gamall og blindur,
fengi 420 kr. í eftirlaun til fram-
færslu sjálfum sjer, konu og barni,
þar hann (Tr. G.) fengi 4 U00 kr.
í eftirlaun og hefði ekki fyrir öðr-
um en sjálfum sjer að sjá.
Tr. G. sagðist vilja spara fje bæ-
arins með þessu.
Jðh. »Þetta er enginn sparn-
aður, svo sem sýnt hefur verið.»
Tillaga Tr. G., um að lækka
launahækkun, var felld með öllum
atkv. gegn einu, Tr. G.
Samþykkt að veita B. J. umbeðna
launahækkun 120 kr. á ári.
8. Beiðni frá sundfjelaginu »Grett-
ir« um, að fá að flytja sund-
skálann frá Skerjafirði til Örfir-
irseyar. Var því rnáli vísað til
hafnarnefndar.
9. Samþ. að gefa eftir útsvar manns,
er drukknað hafði í sumar, fyr-
ir síðastliðið ár.
10. Lesið brjef frá Sjórnarráði ís-
lands um ertirgjöf á lóð undir
framlengingu Ingólfsstrætis. Vís
að til veganefndar.
ll.Samþ. að taka fyrir 3 mál, er
ekki stóðu á dagskrá:
a. Reikningar baðhússins lagðir
fram, endurskoðaðir og samþ.
S. fónsson fann það að, að bað-
húsið ekki væri opið á sunnudög-
um og vildi fá því breytt þannig,
að eftirleiðis væri það opið sunnu-
dagsmorgna á tímabilinu frá 1. maí
til septeniberloka.
Bríet B. spurði um, hvort skóla-
börnum væri ætluð þar böð í vet-
ur.
Borgarstf. sagði, aðreynslan hefði
áður sýnt, að ekki svaraði kostnaði
að hafa baðhúsið opið á sunnudög-
um, heföi svo lítið verið þá notað.
Böð fyrir börn mundi hægt að fá
þar án aukins kostnaðar 1—2 þús.,
en um það mál yrði fyrst að ræða
við skólanefnd Barnaskólans.
K. Zimsen áleit að þessar mála-
Ieitanir yrði að bera undir um-
sjónarmann Baðhússins, áður en út-
gert væri um þær. Var þeim svo
frestað.
Ú t s a 1 a n
hjá Jóni Björnssyni & Co„ Bankastræti 8
með %%
afsiætti eru seld:
Fatatau.
Meö lö°|o
Sjöl, Kjólatau, Káputau, Peysur, Nærfatnaður.
Meö \5°|0.
Klæði, Dömuklæðí, Enskt Vaðmál, Flúnei, Tvisttau,
Gardínutau, Morgunkjólatau, Millipils m. m. fl.
af öllum öðrum Vefnaðarvörum.
I
Sjómenn!
Bestu og allra ódýrustu olíufötin
eru
b. Samþykkt var að neita for-
kaupsrjetti á eigninni Öskju-
hlíð.
c. Beiðni um eftirgjöf á sal-
ernagjaldi var samþ. að neita.
12. Brunabótaviröing samþ. á skúr
við Kárastíg 6. kr. 529,00.
13. Tiilaga frá Sv. B. um að kjósa
tvo varaskrifara var samþ. og
kosnir:
Magnús Helgason og
Sighv. Bjarnason,
Hrafnkell,
Violanta.
Vöruhúsinu.
Verslun
Jóh- Ögm.Oddssonar,
Laugaveg 63.,
er ennþá vel birg af flestallri matvöru, sem selst
með hinu velþekkta lága verði — jólaverði, t. d.:
Haframjel 15 aura. (Ódýrara í 10 pd.)
Grjón 15
Hveiti frá 13
Margaríne frá 42
Maís 10
Hænsnabygg 10
Ostar, sætt Kex, Kæfa
( -*----------)
( ------------)
( ------------)
( -■---------->
( -»----------)
og Kartöflur, sem
allt selst með vægasta verði.
Ennfremur talsvert af
Álnavöru,
sem selst með stórmiklum afslætti.
Virðingarfyllst
Jóh. Ögm. Oddsson, Laugavegi 63.
Oasofn oskast til kaups eða leigu. Afgr. v. á.
Framhald af Cymbelínu.
---- Frh.
Eftir nokkrar mínútur hafði René
tæmt glas sitt, var að hneppa glófa
sinn og bjóst að fara út. Þá stóð
þessi maður upp, gekk til hans og
hneigði sig.
»Fyrirgefið, herra minn,« mælti
hann, »að jeg ónáða yður! En má
jeg spyrja, eruð þjer ekki René de
Vancour, sonur de Vancour hertoga
í París?«
René hneigði sig til samþykkis.
»Nafn mitt er Robert Lee, — jeg
er Breti frá London, jarðfræðingur.
Má jeg tala eitt orð við yður eins-
lega?«
»Velkomið! Hjer úti í horninu,
— þar heyrir enginn til okkar.«
| Þeir gengu nú út í 'hornið á
salnum og Bretinn horfði mjög
hvössum augum á René.
»VitiÖ þjer, de Vancour, að þjer
eruð i hættu staddur?« hóf Bretinn
máls.
„Nei, _ jeg á mjer einskis ílls
von. — Af hverju haldið þjer
það?«
»Jú víst er yður ekki óhætt. Sá-
uð þjer Spánverjana, sem sátu þarna
áðan?«
íHvað þá? Sjómennina? Þeir eru
þarna enn —«
René leit þangað um öxl og sá
þá, að þeir voru allir farnir.
»Nei, þeir eru farnir út, jeg tók
ekki eftir því,« sagði René enn
fremur.
»En jeg tók eftir þeim. lnn til
þeirra korn áðan maður, hvíslaði
einhverju að einum þeirra. Þjer
voruð að hneppa á yður glófana
og veittuð því ekki eftirtekt. En
jeg hafði augu og eyru hjá mjer
— jeg heyri vel. Hann gaf vís-
bendingu í áttina til yðar og sagði
manni þessum nafn yðar, — 'jeg
heyrði skýrt og greinilega að hann
sagöi »Vancour«. Og um leið dró
hann vísifingurinn kringum vinstra
augað svo lítið bar á, eins og hann
væri að núa hvarmana. Hinn mað-
urinn, Spánverjinn, geröi hið sama.
Og svo stóðu þeir allir upp og
^fóru út.«
»Undarlegt, — mjög undarlegt
herra Lee! En hvernig vitið þjer
fullt nafn mitt og hver jeg er?«
»Það skal jeg segja yður. Jeg
bý í sama gistihúsi og þjer.ínæsta
herbergi við yður, og sá nafn yðar
á gestaskránni, — jeg boröaði við
sama borð og þjer í dag og var
genginn út fyrir stundu á undan
yöur, — til aö skoða mig um eins
og þjer.«