Vísir - 13.03.1914, Blaðsíða 2

Vísir - 13.03.1914, Blaðsíða 2
V 1 $ 1 R síðast hafa þeir jetið 8 Þjóðverja, jafnvel grunur á að þeir hafi lagt sjer 2 Dani til munns, sem þó þykir hálfótrúlegt. Mannætur þess- ar eru hinar verstu viðureignar, þeir eru af Maori-þjóðflokknum. Sem dæmi um villimennsku þeirra má geta þess, að þegar þeir trú- lofast bíta þeir einn fingurinn af unnustum sínum og jeta hann, til merkis um að þær sjeu eign manns- ins upp frá því, — í stað þess að gefa þeim trúlofunarhring. Keisari kersnir keísara að hlýða. Þeir karlarnir, Franz Jósef Austur- ríkiskeisari og ViIhjámur I. Þjóð- verjakeisari voru báðír saman á baðstaönum Gasstein árið 1880. Austurríkiskeisari var fyrr ferðbú- inn þaðan og fór með frú sinni á fund Þjóðverjakeisara til þess að kveðja hann. Nú vildi ekki Þjóðverjakeisari anuað heyra en fylgja Austurrík- iskeisara dálítinn spotta á leið. En Franz Jósef hjelt að þessi aldur- hnigni vinur sinn mætti ekki við því heilsunnar vegna, og bað hann þess vegna að hætta við það. En allar fortölur keisarans komu fyrir ekki. Þá rjetti Austurrfkiskeisari úr sjer, stóð teinrjettur, setti á sig alvöru- svip og hvessti augun á austurríska ofursta-einkennisbúninginn, er Þjóð- verjakeisari hafði farið í til hsiðurs við Austurríkiskeisara, en sjálfur var hann í yfirforingjabúningi, og mælti: *Hjer með skipa jeg yður, herra ofursti, að fara hvergij* Þá stóð ViJhjálmur keisari graf- kyrr, sló hælunum saman, kvaddi Franz Jósef að hermanna sið og mælti brosandi: »Eins og yður þóknast, herra yfirforingi, — yðar er að skipa, mitt er hlýða!* Skildu keisararnir við það í besta skapi. íslensk mál í dönskum blöðum. Með yfirskriftinni „ísland og Danmörk" skrifar Jónas Guðlaugs- son svargrein í Hovedstaden 19. febr.þ.á., þar sem hann erað verja sig og andmæla áburði Jensen- Tusch á sig, að hann sje „íslensk- ur andstæðingaflokksmaður" Dana (Oppositionsmand). Greinin er þannig í heild sinni: „Hr. Jensen-Tusch! Jeg sje það í grein í „Hoved- staden“,að þjer kallið migíslensk- an andstæðingaflokksmann. Hvað á þetta að þýða? Hvað ætli yður sjálfum yrði að orði, ef jeg kallaði yður í blaði, þar sem lesendurnir gætu ekki auðveldlega sjálfir gengið úr skugga um, hvort jeg hefði rjett að mæla, t. d. ákafasta jafnaðar- mann eða grimmasta landvarnar- fjandmann Dana? það væri jafn samkvæmt sann- leikanum sem að segja, að jeg sje í hinum íslenska andstæðinga- flokki gegn Dönum, það er að segja í þeim flokki, sem lengst fer. sölu. BögglapóstaMsið, sem stendur á pósthúslóðinni, og forstofan við póst- húsið fæst keypt með tækifærisverði nú þegar. Semja ber við JENS EYÓLFSSON, Grettisgötu 11, sími 248, eða KRISTINN SIGURÐSSON, Ódinsgötu 13, sími 457. *\3evs^xxvvx\ *y,exmes, Njálsgötu 26., selur fyrst um sinn: Kaffi ágætt 0,78 pd. 0,48 — Lítíð fyrst inn, þegar á fatnaði eða vefnaðarvöru þurfið að halda, Ásg. G. Gunnlaugsson & Co. Austurstræti 1. |/apcn [Efni til að varna cXd.1 SU* steinmyndun í gufukötlum. Er uppl. í vatninu í hæfilegu hlut- falli.] Æifð tll f Vöruhúsinu. Nauösynlegt hverju gufu- skipi. Fortepiano. Vöruhúsið hefur einkasölu á fortepíanóum frá Sören Jensen, píanóverksmiðju í Kaupm.höfn. Til sýnis í Vöruhúsinu. Export Cacao gott 1,10 — Heilbaunir 0,14 — Haframjöl 0,15 — Hrísgrjón 0,15 — Rúsínur 0,28 — Hveiti gott 0,12 — Ótal tegundir af Kexi. Stúfasirts 1,40 — Sykur ódýrari enn ann- arsstaðar Á Laugavegi 5. Vindlar, “tir> Vindlitigar fyn£skTp“Hr' Munntðbak (Nobels). Reyktóbak (fjöldi tegunda.) Neftóbak (skorið), allt þekkt fyrir að vera besta og ódýrasta í bænum. Tennur eru tilbúnar og settar inn, bæði heilir tanngarðar og einstakar tennur, á Laugavegi 31, uppi, Tennur dregnar út af lækni daglega kl. 11 —12 með eða án deyfingar. Viðtalstími kl. 10—5 síðdegis. Sophie Bjarnason. Meðan jeg var á íslandi, átti jeg í römmustu deilu við þennan andstæðingaflokk og skoðanir mín- ar hafa ekki breyst síðan.*) Jeg hef átt heima í nokkur ár í Danmörku, rita á dönsku og jeg tel mig jafn góðan danskan borg- ara, eins og þjer og hver annar. Og jeg stend ekki í neinu sam- bandi við nokkurn íslenskan flokk. Jeg óska þessvegna að ummæli mín um íslensk mál fái að standa á mína ábyrgð. Jeg þykist mega ganga að því vísu, að þessi ummæli yðar lýsi ekki skorti ádrenglyndi og kurt- eisi, eða öðru ennþá verra. En hvað sem öðru líður eru þau ný sönnun þess, að ýmsir Ðanir rita um margt í þessu íslenska máli, sem þá brestur þekkingu á. Berlín 15. febrúar 1914. Jónas Guðlaugsson. *) Til samanburðar eru hjer orð- rjett prentuð nokkur ummæli Jón- asar Guðlaugssonar, er hann var ritstjórí og ábyrðgarmaður blaösins »VaIurinn« 1906—1907. —■ Um- mælin eru í ritstjórnargreinum hans: í 1. tbl. I. árg. Valsins segir hann: »Valurinn mun verða hreint landvarnarblað.........skipa sjer undir það hreina merki, sem er og hlýtur að vera: fullkomið drottin- vald hinnar í^lensku þjóðar á borð við Dani. »VaIurinn« nr. 5 I. ár, 13. sept. ’06: »Vjer köllum það svik, ef ís- lensku stjórnmálamennirnir krefjast ekki fullkorains sjálfstæðis — per- sónusambands við Dani, heldur miðla málum með einhverju hálf- velgju-fyrirkomulagi, sem einatt verður ónógt og aldrei getur að gagni komið.« »Valurinn nr. 7. I. ár, 10. sept. ’06: »íslendingar verða að vera sammála um það, að ísland sje fyrir íslendinga og að þeir, en ekki Danir, eigi að ákveða, hvaða rjett- indi þeir vilji veita Dönura eða öörum útlendingum hjer á landi«. »VaIurinn« 13. tbl. I. ár, 7. nóv. ’06; þar segir svo um fána Dana; ».......svo lengi sem fáni sá blaktir á íslenskum stöngum — er hann að eins háðungar-dula í vor- um augum, — opinber háðungar- refsing fyrir skort vorn á þjóö- rækni, sem hlýtur að renna hverj- um góðum íslending til rifja.« »Valurinn« 18. tbl. I. ár, 7. des. ’06: »íslendingar munu fara sínu fram, án þess að spyrja Dani, kot- þjóðina við Eyrarsund — hvort vjer höfum rjett eða ekki rjett — því rjettinn tökum vjer oss þá sjáifir.« »Valurinn« 45. tbl. 1. ár, 12 júní ’97: »Danir mega aldrei fá leyfi til að fjalla um sjermál vor og þess vegna mega þau ekki berast upp f ríkisráði Dana«. Sama tbl. birtir fundarályktun frá J. G., sem hann bar upp og fjekk samþykkta á fundi, þarsem sjálfstæðismenn í Hnffsdal kusu hann til fulltrúa síns á Þing- vallafundinn 1907, og heimtar bann þar að sjermál ísl. verði ekki borin upp í ríkisráði Dana; ennfremurað landið fái sjerstakan fána og lands- menn einir ákveða, hverjum þeir veiti jafnrjetti á borð við sig í land- inu.« Jónas Guðlaugsson er gleyminn. Hann man nú ekki, hver var eíni maðurinn á ísafirði, er varð að neyða til að draga niður tslenska fánann bláhvíta, þegar konungurinn kom. Hann man nú ekki að hann þá kallaði alla í blaði sínu »Dana- sleikjur*, er voru á máli Dana, og danska fánann að jafnaði »dana- brók«. X.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.