Vísir - 15.11.1914, Page 3

V { s 1 R
^VEXTll: ^© KÁLi^ETI
* '' • NÝKO MH) I
L I VERPOO L,
i d, Bananar; " ‘ Hvftkál.
Epli. Rauðxál.
Perur. : Sellery.
Vínber. ' 1 ■ Rauðbeðyr.
Tomater. Gulrætur.
Sftrónúr. Puirur.
Laukur. Kartöflur.
kosningar í niðurjöfnunarnefnd 30. þ. m. og til
Kakosningar í bæjarstjórn 5. des. næstk. liggur
frammi á bæjarþingstofunni 13. til 26. þ. m„ að
báðum dögum meðtöldum.
WUS
upir ennþá
3 &\6xs\\6*n \£. nóv.
K. Zimsen. Magnús Helgason.
Sighvatur Bjarnason.
fyrir kr, í,30 pr. kíló
og
góða haustull
fyrír kr. 2,oo pr. kíló
Nýskotnar
• v ; i'
fást I
Matary e r s l u,n | ?
TÓMASAR JÓNSSONAR
Bankastræti 10.
selur
vctsL
á kr. 2,oo pr. 5. kgr.
'ITJiö takifærið
Sími 353.
NÝJA VERSLUNIN
— Hverfisgötu 34, áður 4 D —
Flestalt (utast og inst) til kven-
fatnaðar og barna og margt fleira.
OÓÐAR VÖRUR.
ÓDÝRAR VÖRUR.
Kjólasaumastofa.
Liniflcio e Canapiflcio
lazionale
via Monte Napoleone 23,
M í I a n o, í t a 1 í a.
Síærsta verksmiðja á Ítalíu í
neUgarni og línum bæði hörð-
um og linum, tjörguðum og ó-
tjörguðum, vörur verksmiðjunnar
hata verið notaðar hér á landi
seinustu 4 árin og alstaðar feng-
ið einróma viðurkenningu fyrir
gæði. Verðið er lágt, áreiðanleg
afgreiðsla. Engin verðhækkun
þrátt fyrir stríðið. Aðeins selt til
kaupmanna. Umboðsmaður fyr-
ir ísland og Færeyjar:
JL Qfccnfoawpt,
Templarasundi 5, Reykjavík.
Bjarni P. Johnson
kennir
etvs&u-
Lækjargötu 6 A.
Reynið brenda og malaða
BREIÐABLIK,
iSteinolíu
kaupa menn helst í versl.
VON
Laugaveg 55.
Send heim kaupendum.
Sími 353.
Massage-læknir
(juðm. Pétursson
Garðasfræti 4.
Heima kl. 6—7e. h. Sími 394.
Frh.
»Eg ætla áiér, ef auðið verður,
að höndla haiin, refsa. honuTn' eins
og hann á sliijiö, Og gefa lionum
með því þá ráðningu, sem hann
skal reka minni til svo lengi sem
hann lifir.« .
IX. ■
Þegar komið var til Smgapore,
fengum við okkyr kerru og fórum
rakleiðis frá brýggjunni til Man-
dalay-gistihússihs, sem er tvílyft
stórhýsi.i R'k'mannlegar,; fagurgræn-
ar hlífar;"vorn. fyrlr' hverjum glugga
og breiðar,' prýðilega.r svalir a
hverju lofii. Eg kom iþapgað fyrst-
ur, og fékk mér herbergi handa
mér, ög ætlflði'Miss S^nderson og
lagskonu hennar áð fara að dæmi
mínu, þegar. þær kæmu, því að eg
mintist þess, að eg átti ekki að
þekkja þær nema lítið eitt.
Þetta var seint á degi, og þeg-
ar við vorum algerlega sest að, var
komið Lvöld og búið að hringja
kiukknnni til niarks um það, að
búast skyldi til kvöldverðar. Alt til
þessa hafði eg ekkert orðið varvið
manninn, sem við vorurn að leita
að, en eg efaðist ekki um það, að ■
við kvöldverðinn myndi eg komast
að því, hvar hann héldi sig, jafn-
vel þótt eg hitti ekki manninn
sjálfan beinlínis.
Borðstofan í Mandalay-gistihúsinu
liggur við bakhlið hússins, og sér
þaðan yfir undurfagran garð. Óðar
en eg kom þar inn, gekk að mér
þjónn einn og leiddi mig til sætis
míns við borð, nálægt glugganum.
Á vinstri hönd mér sat gildvaxinn
maður, rauður í andliti, og komst
eg áð því seinria, að það var ensk-
ur kaupmaður þar á staðnum, vel
efnum búinn. Til hægri handar
mér var auður stóll, en áður en
lokið var við fyrsta réttinn, settist
þar maður, sem eg fann á mér að
inyndi vera enginri annar en Mr.
Ebþington sjálfur. Ekki get eg gert
grein fyrir því, hvernig eg komst
að þessari niðurstöðu, en þetta ditt
mér í hug, og þess varð eg var
einni eða tveim mínútum síðar, að
eg hafði getið rétt til, því að þá
yrti einhver kutiningi hans á hann
handan yfir borðið, Eg hélt áfram
að borða og lét ekki bera á geðs-
hræringu ininni, og þegar diskur-
inn v«r tekmn frá mér, hallaði eg
mér aftur á bak og tók að viiöa
ham, fyrirmér,
Eftir frásögn Alie og samkvæmt
því sem eg hafði sjálfur gert niér
í hugarlund um það, hvernig jafn-
svívirðiiegur svikari myndi líta út,
háfði eg búist við að hitta lítinn
mann, flóttalegan og þorparalegan,
er bæri á sér merki sektar sinnar.
En í þess stað sá eg þarna þrek-
lega vaxinn mann, vel til fara og
eigi ósnotran, á að giska á fertugs
aldri. Maöurinn var alíþriflegur,
augun voru gráblá, eða stálgrá,.nef-
íð stórt, og yottaði fyrir undirhöku.
Eg iiefði getað haldiö að hann væri
hermaður, ef eigi hefði verið nokk-
urt hik í málrómnum.
Meöan á ■máltíðinni stóð, bauðst
mér tækifæri til þess að gera hon-
um smágreiða, og varð þessi litla
viðkyaning til þess, að með okkur .
tókst samtal um hitt og þetta, er
snerti Singapore, nýjustu fréttir frá
Englandi og líkindin til ófriðar
milli Kína og Japan. Þá er mál-
tíðinni var lokið, stóð eg upp og
varð honum santferða út á sval-
irnar. Þar bauð eg honum vind-
ling, er hann þáði, og settist eg
svo í hægindastól við hlið honum.
Við liöfðum varla setið þarna og
reykt í 5 mínútur, þegar unnusta
mín og lagskona hennar komu þar
að, á leið til herbergja sinna, Þeg-
ar þær voru komnar gegnt mér,
stansaði Alie og mælti:
»Oott kvöld, Dr. de Norman-
ville! Þykir yður ekki þetta gisti-
hús skemtilegt?«
Eg stóð upp og svaraði því ját-
andi, og tók eftir því um leið, að
Ebbington virti hana nákvæmlega
fyrir sér. Hún sagði enn nokkur
hversdagsleg orðatiltæki, og hélt
síðan leiðar sinnar. ■ Eg settist svo
aftur, og reyktum við svo þegjandi
nokkra hríð. Þá ráuf félagi minn
þögnina, og hafði hann auðsjáanlega
lagt vandlega niður fyrir sér, hvað
hann ætlaði að segja, og mælti hann
nú á þessa leið, með. þessu ein-
kennilega tortrygnis-hiki, sem eg
hefi áður sagt, að honum var svo
tamt:.