Vísir - 22.11.1914, Blaðsíða 3

y í 91 r
. rr'

I h

C.0XV2LXV JDoxxtes,
».u.
eru byrjaðar að koma út í heftum í mjög vandaðri íslenskri þýðingu,
Hvert hefti er 32 blaðsíður að stærð, en kostar aðeins 25 aura.
1. bindið er KVÖLDVÖKURNAR
I. heftið I. LEÐURKVERKIN
II. BITLAVEIÐARINN
er komið út.
2. heftið kemur i næstu viku.
Steinolíu
káupa menn helst í versl.
VON
Laugaveg 55.
Send heim kaupendum.
Sími 353.
*
3sfex\s^a fvvaBxUun
(STENOG RAFI) —
,H.H.r Sloan-Duployan -
kennir Helgi Tómasson, Hverfis-
götu46. Talsími 177, heima 6-7e.m.
Bæði kend „Koniora- & „De-
bata Stenografi.
■i
Tóbaks- ög s'ælgæilsbúðin
á Laugaveg 5
selur allskonar tóbak og sælgæti,
best og ódýrast í bænum.
AXvoat aj
vammalvstum
hjá Eyv. Árnasyni, Laufásveg 2.
Frh.
»Nei, það held eg ekki«, svaraði
Alie. Eg býst við að mig hafi mint
eftir Kíenerw Vesey í. Wall Street,
sém verslar mikið með svínakjöt.
— En hver er þessi fallegi hvíti
púki, sem alstaðar heyrist svo mik-
ið talað um?«
Nú varð þögn, en eg hafði mig
hægan og leyfði Ebbington að iáta
dæluna ganga.
»Já, þarna kömið þér mér nú í
vanda«, byrjaði hann og var þegar
orðinn hreykinn af öllu því, sem
eg sá, að hann ætlaði að segja.
»Sumir segja að hún sé Noröur-
á.fukona, aðalsættar, og hafi orðið
vitlaus. af því, ,að ,lesa Captain Mar-
ryat og Clarke Russel. Aðrir full-
yrða, að hún sé alls ekki kvenmað-
ur, heldur karlmaður í kvenbúningi.
En eg er nú á því, að sannleik-
urinn sé sá, að hún sé dóttir gam-
als og drykkfelds æfintýramanns,
sem einu sinni var í enska sjó-:
hernum og síöan hélt mönnum ár-
um saman hræddum hér í höfun-
um«.
Þegar eg heyrði hann fara svona
með sig, leit eg út undan mér til
Alie og bjóst hálft í hvoru við
því, að hún myndi missa valdið á
sjálfri sér og gera út af við hann
þegar í stað. En hún Iét ekki á
sér sjá nokkur merki þeirrar reiði,
sem eg vissi, að hún bjó yfir, nema
hvað dálítill kipringur kom í munn-
vikin. Húr, hélt áfram spurningun-
um með jafnstillilegum málrómi,
eins og þegar hún var að spyrja
til vegar út Whampoa-garðana um
morgúninn.
»Eg er svo meira en hissa. Og
hvað hefir þá þessi . . . hvað kall-
ið . þér hana nú aftur? — Þessi
fallegi hviti púki gert til þess, að
halda uppi orðstír ættarinnar?*
Þarna sá Ebbington sér aftur
slag á borði. Hann var málskrafs-
maður og var ekki seinn að grípa
tækifærið.
»Þér ættuð heldur að spyrja, hvaö
selur
á kr. 2,oo pr. 5. kgr.
ÍTotið tækifærið
Sími 353.
Reynið brenda og malaða
Skrifstofa
Elmskipafjelags íslands, J
i Landsbankanum, uppi
Opin kl. 5—7. Talsími 409.
BREIÐABLIK
Til sölu
birkihrís í 40 punda böggum á
1 kr. Hverfisgötu 71.
Skógræktarstjórinn.
hún hefir e k k i gert. Hún hefir
numið á brott soldáriinn af Sura-
baya, rajahinn frá Tavoyj-Vesey frá
Hong Kong og svo sem kúgildi
af kínverskum höfðirigjum að minsta
kosti. Hún hefir látið greipar sópa
um Veetis Queen og Ooloomoo,
og það þótt landshöföinginn f
Hong Kong væri þar á skipsfjöl,
Og ekki eru nema þrír mánuðir
síðan hún stöðvaöi Oudnadattá í
Ly-ee-moon sundinu, þegar hún
þuklaði um fjárhirsluna með hálfri
annari miljón í, rétt við nefið á
varðskipunum.
»En hvernig ver hún þá þess-
um miklu auöæfum, þegar hún er
búin að raka þeim saman?c spurði
nú Mrs. Beecher kyrlátlega. »Notar
hún þau þá ekki til þess, að gera
neinum gott?«
»Gott!« svaraði mannræfillinn,
allsendis óvitandi um þau vand-
ræði, sem hann var að steypa Sér
í. »Hvað! Hún hefir aldrei gert
nokkrum manni neitt gott á æfi
sinni. Nei, nú skal eg segja yður,
hvað hún gerir við peningana. Hún
kvað eiga athvarf einhversstaðar f
Kyrrahafinu á eyju í hitabeltinu, og
þar er sagt, að fari sitthvað fram á
miíli ránsferðanna, sem jafnvel gæti
komið egyptskri múmíu til þess að
roðna.«
»Yður er auðsjáanlega mjög illa
við hana«, svaraði eg, æstur. »En
e g hefi nú heyrt alt annað um
hana, og meö allri viröingu fyrir
yður, Mr. Ebbington —»
Þarna vildi mér það til allrar
hamingju, aö eg rankaði við mér
og gat gripið tækifærið, þegar þjónn-
inn kom til þess að taka frá okkur
kaffibollana, til þass að hafa hemil
á tungu minni. Þegar pilturinn
var farinn, fór Alie að taia um eitt-
hvað alt annað, og var síðan öllu
óhætt aftur. Það jók enn á ánægju
okkar, að um kl. 10 kom annar
þjónn og sagði Mr. Ebhmgton, að
einhver maður vildi finna hann í
reykingasalnum, og bauð hann
okkur því góða nótt og fór að
finna hann. Þá kvaddi og Mrs.
Beecher okkur og fór til herbergis
síns, og vorum við þá tvö ein
eftir.