Vísir - 01.03.1915, Side 3

höföu þess vegna margir ýmugust
á henni. Sigríöi hefir fundist hún
dálítið kátleg. Hún hefir séö bugö-
urnar á vegi hennar. Kemur því
fram dálítil gletni samfara kæru-
leysi, sem hún varð að hafa til að
lífga stúlkuna með.
Fyrri vísan var ort þrem árum
síðar. Er hún eftir Halldór Sæ-
tnundsson Húnvetning (nú í Vest-
urheimi), og alls eigi ort í sambandi
viö vísu Sigríðar. Eigi veit eg um
tiidrög hennar.
Sigríði þótti vísa sín breytt til
hins verra, og bað hún mig að
leiörétta þetta í blaöinu.
F. H.
Kýmni.
Fanginn (sém er dæmdur í
15 daga fangelsi) lætur höggin
dynja á klefa-hurðinni fyrsta
kveldið: Opnið þið, nú vil eg
komast heim.
Fangavbrðurinn : H v a ð er
þetta, maður, þér eruð dæmdur
í 15 daga.
Fanginn: Já daga, en ekki
‘ nætur.
Gyðingurinn: Þú hefir verið
iðinn þessa yiku, ísak minn, nú,
skaltu fá eina appelsínu.
ísak: Finst þér ekki, pabbi, að
eg hafi unnið fyrir tveimur.
Gyð.: Til hvers tvær? Sú
fyrri er alveg eins á bragðið og
sú seinni.
Hann: Nú skuluui við koma
heim, Anna!
Hún: Sittu kyrr og þegiðu.
Eg verð fyrst aö klára þessa
fróðlegu bók: »Hverhig á kon-
an að gera mann sinn hamingju-
Saman«.
Fallegi livíti
púkinn.
Eftir
Guy Boothby.
Frh.
Eg vildi dreifa áhyggjum henn-
ar, 0g sneri mér því til bátsins,
sem næst okkur var og Patterson
stýrði, og spurði hanh, hvað hann
héldi að við ættum að gera.
*Hatda áfram svo hratt sem við
Setum«, svaraði hann. »Minn bátur
^tður á undan og svo er best að
'n'r komi á eftir í halarófu; ef
Þessi vindstaða helst áfram, þá ná-
nm við nýlendunni, eða verðum
komin nálægt henni, í dögun.«
Vindstaðan hélt sér og við náð-
nin nýlendunni á þeim tíma, sem
vj'nn hafði til tekið. Síöan fórum
I' 'nn um hliðin stóru, sem skýldu
Ie SlS'ingunni í sundið svo hagan-
þóu e'ns og eg hefi áöur M að
en ,eg hefði ekki verið lengra frá,
mé;^ nn'lu, hefði eg ekki treyst
Þess, að greina hvar bergið
V 1 S IJR_____________
Skrautritiin.
Undirritaður dregur letur á borða
á líkkransa. — Peir sem gefa
kransa, ættu að nota sér það. —
Einnig skrifa eg nöfn á bækur
og afmæliskort o. s. frv. — —
Pétur Pálsson
Grettisg. 22 B, uppi.
sér hurðinni.
Húsbóndinn leggur vandlega
samanbrotinn miða í skrifborðs-
skúffu sína. — Konan: Hvaða
miði er þetta? — Pað er ekkert,
segir húsbóndinn og fer út.
Hann er ekki fyr farinn, en kon-
I an opnar skúffuna, þrífur miðann
1 og les: Eg skal veðja við þig
100 króna nýjum hatti, að for-
vitni joín lætur þig ekki í friði,
fyr en þú ert búinn að sjá hvað
] skrifað er á þenna miða. —
| Hvernig átti hún nú að fá hatt-
inn, án þess að Ijósta upp að
hún hefði lesið miðann?
A. ; Hefir þú heyrt að P. lækn-
ir hefir ákveðið amerískt einvígi
við L. lækni, með mjög hörðum
skilmálum?
B. : Nú, hvernig hljóða þeir?
A.: Sá sem dregur svarta hlut-
inn, á að leita hins, ef hann
veikist.
A.: Má eg óska yður til ham-
ingju læknir, þér eigið að hafa
fundið upp nýtt læknislyf.
Lœknirinn: Eg þakka.
A.: Við hvaða sjúkdómi er
lyf yðar?
Læknirinn: Svo langt er rann-
sókn minni ekki komið.
Lesið auglýsingarnar í Vísi og
verslið við þá sem í honum auglýsa.
Þar fáið þið bestu kaupin.
endaði og eftirlíkingin tók við. Þá krakkg* sem hún er með í fanginu,
stóð eg upp, frammi fyrir öllum, sest svo niður hjá mér og segír:
tók ofan og hrópaði í kveðju skyni, »Hvaða fregnir fékstu með sendi-
og pað ef til vill á nokkuð íburð- boðanum í morgun, góði minn?«
armikinn hátt: »Það var ekkert sérlega mikils
»Herrar mínir! Nú er drottning- varðandi«, svara eg. »Á Englandi
in komin heim til sín aftur!« er enn haldið áfram san.ningatil-
Yfir þessum orðum mínum gullu raunum og af vissum ástæðum von-
við fagnaðaróp, og þegar þau dóu ar Brandwon það statt og stöðugt,
út, fórum við inn úr sundinu og að sér takist að ná takmarki sínu
komum inn á leynivoginn litla. og útvega uppgjöf saka til handa
_________ fríðri konu nokkurri, sem eg þekki«.
_ »Þá gengur alt svo vel, sem við
iMiðurlag. frekast getum á kosið«, segir hún.
Þrjú ár eru liðin, síðan »Reiki— »Eg er þakklát fyrir það. Og nú
stjarnan* fórst, og í dag er þriöja ætla eg líka að segja þér dálítið.«
ársafmæli þess viðburðar, er við »ÆtIarðu að fara að segja mér
komum aftur til nýlendunnar. Nú að eg sé hamingjusamastur allra
er morgun og fagurt veður og eg kvæntra manna í heiminum? —
sit á svölunum við skálann okkar Eða þá að alt fólkið í nýlendunni
í brekkunni með pennann í hend- sé að gerskemma strákinn, sem er
inni og bíð eftir fótataki, sem læt- að leika sér við hann »Bubb«
ur með hverjum degi betur og bet- þarna, og við bæði höfum í tals-
ur í eyrum mér. Eg fæ laun þolin- vert meira eftirlæti en honum er
mæði minnar, því að fyrir hornið fyrir bestu ?«
kemur kona, sem ekki hefir gert »Nei, hvorugt af þessu. Nei,
annað en að fríkka með aldrinum, það er um Janet systur þína«.
og eltir hana afarstór, hvítur hund- »Nú, þá get eg giskað á hvað
ur. Þegar hún kemur til mín, setur það muni' vera. Hún er svo hrif-
hún niður rjóðan vappandi smá- in af nýlendunni, að hún ællar að
Góð jörð
með hentugri og góðri húsa-
skipun fæst í skiftum fyrir hús
hér í bæ og er laus til ábúðar í
næstu fardögum.
Semja ber við
G. Felixson,
Vatnsstíg 10 A.
ODÝRASTAR,
VANDAÐASTAR
og
FEGURSTAR
Det kgL octr
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar o. fl.
Skrifstofutími 8-12 og 2-8 Austurstr.
N. B. Nielsen.
Þrátt fyrir verðhækk-
UN Á EFNI, SELÚR
EYV. ÁRNASON LANG-
Lík-
kistur.
LÍTIÐ Á BIRGÐIR MÍNAR OG
sjáið mismuninn
ÁÐUR EN þÉR FESTIÐ KAUP
ANNARSSTAÐAR. TALS. 44.
Massage-læknir
Gruðm. Pétursson
Garðastrætl 4.
Heima kl.6—7e. h. Sími 394
Gamall Skoti er lasinn og leit-
ar læknis. — Hvað eruð þér
vanir að drekka? spyr læknirinn.
— Whisky. — Reykið þér? —
Já. _ pér verðið að hætta að
reykja og drekka. — Skotinn
snarar sér að dyrunum. — Bíðið!
S hrópar læknirinnú Þer eiSið að
• borga læknisráðið. — Hafið það
I sjálfur, eg ætla ekki að nota það,
sagði Skotinn og skelti á eftir
Fallegur kvengrímn-
| Mningur til sölu á
Bjargarstíg 15.
Iangmestar byrgðir, alt vönduð
vinna.
Skólavörðustíg 22.
Matthías Matthíasson.
Sími 497
Líkkistur
fást með öllum vanalegum lifum af
ýmsri gerð, einnig úr eik, sléttar
eða skornar ef óskað er.
Helgi Helgason,
Hverfisgötu 40 (áöur 6).
Sími 93.
/
A Laugavegi 24
er best að kaupa:
KÁPUR, KJÓLA, KARLMANNS-
FÖT og PRjÓNAFATNAÐ.
Hafið þetta hugfast.
Saumastofan mælir með sér sjálf.
frá J Schannong.
Umboð fyrir ísland :
Gunhild Thorsteinsson
Reykjavík.
Abyrgðin
kvæði eftir M. Gíslason, fæst i
bókaverslunum Sigf. Eymunds-
sonar, Sigurðar Kristjánssonar og
á afgr. Vísis.
Kostar tO aura.
verða þar kyr í bráð og lengd«.
»Hvernig gatstu giskað á það«?
»Hefi eg þá ekki augu í höfðinu,
kona? Þú ætlar þó ekki að fara
að segja mér, að þú haldir að þú
hefir verið ein um það, að taka
eftir bví, hve ólmur Walworth hefir
verið eftir henni núna síðasta miss-
irið?«
»Eg vona, að þú hafir ekkert á
móti þessu«?
»Ekki minstu vitund. Hún er
góð kona, svo framarlega sem
nokkut er það, og hann er sann-
arlega að mínu skapi. Ef þau gift-
ast og þeim kemur eins vel saman
og okkur, þá verða það hamingju-
söm hjón. Annað hefi eg ekki um
það að segja, kona góð«.
»Getur þú nú sagt það nreð
sanni, að þú hafir aldrei iðrast eftir
því, að leggja svona mikið í sölurnar
fyrir mig«?
»Iðrast! Hvernig getur þú spurt
svona? Nei, ástin mín. Vertu al-
veg viss um það, að ef það er
nokkuð, sem eg er forsjóninni þakk-
látur fyrir, þá er það — —«.
Nú lagði eg handlegginn um
háls henni og hallaði hennar elsku-
lega höfði upp að mér.
»Hvað er það«? hvíslaði hún.
»Að mér auðnaðist að eignast
fallega, hvíta púkann«.
Endir.