Vísir - 03.01.1916, Blaðsíða 3

$aft\tas ^újjewaa s\Uon Mtt\pa\nti S\m\ \96
PRJÖNATUSKUR
BMmMuigiK—miwan —r— BBMMMM1——
kaupir hæsta verði gegn
peningum út í hönd.
Kristján Jónsson,
Sími 286. Frakkastíg 7.
Chairman og Vice Chair
Cigarettur
mr eru bestar, "1P®
REYNiÐ Þ Æ R
Þœr fást í öllum betri verslunum og í heildsölu hjá
T. Bjarnason,
Umboðsverslun Templarasundi 3
Sími 513
^est aB au^sa \ "^3 \s\.
$>k\xuiMJ\xr
útual.
Sturla jónsson.
ögmcnn
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
^ Vátryggingar,
i V átryggið tafalaust gegn eldi
| vörur og húsmuni hjá The Brit-
i. ish Dominion General Insu
j ance Co. Ltd.
t
Aðalumboðsm. G. Gísason
Sími 21 j
________________í Sæ- og strfðsvátrygglng
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aöalstræti ö (uppi.)
Skrifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6, Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Atelin fccösiriaöur iyrir ísland
Pétur MagnússOn
yfirdómslögmaður,
Grundarstíg 4. Sími 533
Heima kl. 5—6.

Cigarettur
mest úrval í
ttttiantega.
Prentsmiðja Þ. Þ. Ciementz. <
Trygð og slægð,
Eftir
Guy Bootby.
16 ---------------
Frh.
— Hvað meiniö þér með að
hjálpa hennni? spurði Browne.
Haldið þér að hún séíkröggum?
— Okkar á milli sagt, svaraði
hinn, þá held eg ekki, að hún sé
efnuð, að minsta kosti lá henni
mikið á að selja þessa mynd.
Browne hrökk við. Það særði
tilfinningu hans að hugsa til þess,
ef stúlkaii hefði þurft að auðmýkja
sig fyrir þessum manni, til þess að
fá lífsnauðsynjar sínar. Hann þakk-
aði manninum fyrir kurteisina, bað
hann um að senda myndina eins
fljótt og hann gæti heim til sín.
Svo hitti hann Foote á gangstétt-
inni fyrir utan.
— Þú hefir svei mér ekki verið
fljótur, svaraði Jimmy gremjulega,
þegar þeir gengu upp strætið.
Keyptirðu nokkuð í búðinni?
— Vertu ekki svona vondur,
Jimmy, sagði Browne og brosti.
Þér fer það ekki vel. Þú ert sá
allra besíi náungi, sem til er í
heiminum, þegar þú ert í góðu
skapi. En þegar þú ert það ekki,
ertu ótfalega leiðinlegur.
— Að heyra hvernig moldin
fýkur í Iogninu, sagði Jimmy hálf-
hlæjandi. Annars þarftu ekki að
hlaupa af þér tærnar, eg veit ekki
til að okkur liggi svo sérstaklega á.
Browne hafði ekki nokkra hug-
mynd um, að hann gengi nokkuð
hraðar en hann var vanur, en nú
hægði hann á sér. Svo fór hann
að blístra glaðlega.
— Hvað á nú þetta aö þýöa?
sagði Jimmy. Þú veist þó .vel, að
eg hala að heyra blístrað úti á
götu. Hvað í dauðaum gengur að
þér í dag? Fyrir fáum augnablik*
um varst þú í versta skapi og hafð-
ir alt á hornum þér. Svo álpastu
inn í þessa búð og kaupir málverk
og nú Iætur þú eins og þú sért
ekki með öllu viti.
— Það er ekki rétt, eg er með
öllu viti, sagði Browne, og nú
skal eg einmitt sýna það ljóslega,
því að nú ætla eg að láta kveða
dálítiö að mér. Hann nam staðar
og lamdi niður í gangstéttina með
regnhlífinni sinni. Eg ætla að lialda
sýningu. Já, meira að segja góða
sýningu. Eg ætla að leigja eitt mál-
verka sýningahúsið og útbúa það
eftir nýjustu týsku. Eg ætla að
hafa listdómarana í vasanum, og
málarana líka, og vilji þeir ekki
segja að það sé besta sýningin sem
sýnd hafi verið á þessu ári, þá
skal eg aldrei kaupa eitt einasta
verk þeirra. Svo hélt hann áfram
og tók undir handlegginn á vini
sínum. Það sem að þér er, Jimmy,
það er, aö þú skulir ekki hafa vit
á málverkum. Það er ekkert í heim-
inum sem jafnast á við það að
hafa listnæmt auga.| Ekkert! AIIs
ekkert,
— Eg hefi heyrt þig segja þetta
áður, og nú sagöir þú það nægi-
lega hátt til þess að skemta öllum,
sem eru á götunni. En ef þú ætlar
að fara að kenna mér að dæma
um málverk. hér á Regentstræti, og
það í annari eins þoku og núna,
þá skal eg segja þér að eg hleyp
undir eins heim. Eg er ekki milj-
ónaeigandi og þoli ekki annað eins.
En hver fjandinn er annars að þér,
Browne. Þú ert kátur eins og
skólastrákur, og svei mér sem eg
get skilið hvernig nokkur maður
fer að því, að vera kátur í annari
eins bölvaöri þoku og þessari og
vera þó sarnt með fullu viti.
— Þoka, drengur minn, sagði
Browne með mesta kátínusvip. Eg
get fullvissað þig um, að það er
ekkert til í heiminum, sem er eins
yndislegt eins og þokan. Eg elska
hana. Eg dáist að henni. Þú getur
talað eins mikið og þú vilt um
Frakkland og sólskin, — hvað er
það í samanburði við London og
þokuna. Þokan varð mér einu sinni
ti! blessunar og eg er illa svikinn,
ef hún verður það ekki oftar. Þú
ert ágætur strákur, Jimmy. Eg get
ekki kosið mér skemtilegri félaga.
En eg loka samt ekki augunum
fytir göllum þínum.