Vísir - 29.03.1916, Qupperneq 3

VÍSIR
Kelvin-mótorarnir
eru einfaldasiir, léttastir,
handhægastir, bestir og 6-
dýrastir í notkun
Veröið er tlltölulega iægra
en á öðrum mótorum, Fieiri
þús seljast árlega og munu
það vera bestu meðmælin
vantar til að bera Vísi út um
bæinn.
Aðalumboð lyrir Island beflr
T. Bjarnason.
Sími 513.
Templarasundi 3.
Drekkið
CARLSBERG
PORTER
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást alstaðar
Aðalumboð fyrir fsland
Nathan & Olscn
Líkkistur.
Miklar birgðir fyrirliggjandi.
Séð um jarðarfarir ef óskað er.
Sími 93. Hverfisg. 40.
Helgí Helgason
(Yal e)
fást í Bankaslraeti 11.
Jðn Hallgrímsson
□
LOGMEN

rxscz!£a*3ry'-s;>j-
Til leigu
nú þegar eða 14. maí lítið hús í Hafnarfirði á fyrirtaks góðum
stað fyrir kaffi- eða matsölu. — Semjið sem fyrst við eigandann
Talsími 10 eða 13.
Oddur Gfslason
yfirréttarmálaflutníngsmaöur
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Sími 26
Pétur Magnússon
yflrdómslögmaöur,
rundarstíg 4. O Sími 533
Heima kl. 5—6.
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarinálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aðalstræti 6 (uppi.)
Ski ifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. hj
Talsími 250.
Trygð og slægð,
Eftir
Guy Boothby.
102
Frh.
— Haiin er smáskrítinn þessi
heimur, sem við lifum í, finstyður
það ekki? sagði Andrew eftir stund-
arkorn. Tökum raig til dæmis. Lífið
brosti viö mér og alt lék í lyndi.
Elzti sonur, fyrirtaks herrasetur í
sveitinni. Ekkert virtist sjálfsagöara
en aö eg endaði líf mitt sem meö-
limur parlamentsins. En forlö^in
voru því andstæð. Þess vegna sit
eg hér í kvöld, dulbúinn sem rúss-
neskur loðfeldasali. Það væri fröð-
legt að vita hvað ættfóik mitt segði
um slíka töfrabreytingu.
— Og mér þætti gaman að vita
hvað sumir vinir mínir segðu, ef
þeir sæju mig! sagði Browne. Et
mér hefði verið sagt fyrir ári síð-
an, að þetta ætti fyrir mér að liggja,
þá liefði eg engan trúnað á það
lagt. Við vitum lftið um hvað fram-
tíðin ber í skauli sínu. En meöal
annara orða, hvað líður tímanum?
Hann leit á úrið sitt og sá að
klukkuna vantaði aðeins tíu mín-
útur í tólf.
— Að tíu mfnútum liðnum skjót-
um við fyrstu eldflugunni, sagði
Browne. Við skulum vona að veðr-
ið verði bjart, bara að ekki sé
neitt annað skip úti fyrir, sem færi
að sletta sér fram í þetta.
— Þér eruð alveg viss um að
skútan sé þarna? spurði Andrew.
— Eins viss og unt er að vera,
svaraði Browne. Eg bað skipstjór-
ann að vera á sveimi á næturnar
og athuga strandlengjuna um mið-
nættið og vera viðbúinn þegar við
gæfum merki. Auðvitað er ekki
gott að segja hvað fyrir getur kom-
ið. En við verðum að vona alt hið
bezta. Hvernig líður vini okkar
þarna?
Andrew gekk um þvert gólfiö
og laut yfir rúmið. Hann var
steinsofandi.
— Veslings ræfillinn! Hann er
alveg yfirkominn, sagði hann. Hann
VANDAÐAR og ÓDÝRASTAR
Likkistur
seljum vlö undlrrltaöir.
. Kisturnar má panta hjá
'' hvorum okkar sem er. v
Steingr. Guðmundsson, Amtm.st. 4.
Tyggvi Arnason, Njálsg. 9.
VATRYGGINGAR
EU
Vátryggið tafálaust gegn eldl
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
rance Co. Ltd.
Aðalumboösm. G. Gfslason
Sæ- og stríðsvátrygglng'
Det kgi. oktr; Söassurance Komp
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumhoösmaður fyrir fsland
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
§et\&\§ att^suigat
tuttatvtega.
Prentsm. Þ. Þ. Clementz — 1916
veröur lengi að gleyma þessu ferða-
lagi með mér. Síðustu þrjár míl-
urnar varð eg að bera hann á
bakinu, eins og dauðan hlut. Og
það er spauglaust í þessum þétta
kjarrskógi, skal eg segja yður.
Þó að Browne væri ekki sem
ánægðastur með taLJians, þá gaf
hann því engan gaurfr Hann var
að hugsa um Katrínu, um það
þegar hún hitti föður sinn. Loks-
ins "voru vísirarnir komir á tólf.
Browne tók eldflugu og gekk út.
Þokan var horfin og stjöruurnar
lýstu í myrkrinu. Ekkert hljóð
heyrðist nema vindþyturinn í trján-
um fyrir ofan kofann og skrjáfið í
fsnum norðan við fjörðinn. Að
sunnanverðu var auður sjór og
þangað ætlaði Mason að senda
bátinn.
— Hvað sem verða vill, tautaði
Browne um leiðCog hann kveikti á
eldspýtunni og bar hana að eld-
flugunni. Alt var hljótt og kyrt.
Alt í einu leiftraði eldtunga í myrkr-
inu. Hún steig hærra og hærra
þangað til hún leystist sundur í
biljónir at alla vega litum smáljós-
um uppi í loftinu. Meðan Browne
beið og skitnaði í kringum sig,
fanst honum að bjartsláttur sinn
hlyti að heyrast mílur vegar. En
alt í einu sá hann ljós leiftra langt
úti á sjó, og vissi hann þá, að
tekið hafði verið eflir merki hans.
— Þeir sjá okkur, hrópaði hann
frá sér numinn. Nú eru þeir að
setja bátinn á fiot. Áður en klukku-
tími er iiðinn verðum við komnir
um borð. Það er bezt aö við bú-
um okkur sem skjótast. Og enn
einu sinni fóru þeir inn í kofann,
og Andrew hristi manninn sem
svaf í rúminu.
— Vaknaðu, karltetur, kallaði
hann á rússnesku. Það er komið
mál til að þú kveðjir Saghalien.
■ Maðurinn var svo lengi búinn
að venjast við aö hlyða tafarlaust
hverri skipun og hann reis þegar á
fætur, en Browne sá að hann myndi
ekki haía hugmynd um hvers var
krafist af honum.
— Við veröum að hraða okkur
að komast héðan, sagði Browne.
Dóttir yðar bíður yðar með óþreyju.