Vísir - 19.04.1916, Side 2
VfSIR
VISIR
Afgrelðsla blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aöalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
kl. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Morgunkjólar. Svuntur. Kvenn
& Telpukápur. Barnakjólar.
Álnavara. Cheviot.Silki. Slifsi o.fl
Saumastofan á Laugavegi 24
Byggingarefni.
Þegar um það var rætt, að bær-
inn léti byggja yfir þurfalingana í
stað þess að kaupa Bjarnaborg, var
mikið úr því gert hve örðugt væri
að fá byggingarefni, bæði cement
og járn. Var jafnvei fullyrt að þaö
væri ófáanlegt. Cementiö fengist
alls ekki flutt og járniö væri ekki
falt fyrir nokkurt verð.
En einhver fljótaskriftarrannsókn
virðist hafa verið á þeim málum.
Rétt er það, að Jón Þorláksson
andsverkfræðingur fór utan vegna
einhverra vanskila, sem orðið höfðu
á járninu sem pantað hafði verið
til brúargerða. En nú eru fregnir
komnar um að járniö hafi veriö
sent frá Noregi daginn áður en
Jón kom þangað.
Um cement er það víst, aö eng-
inn hörgull er á því. Hallgrímur
Benediktsson fekk cement bæöi með
Oullfossi og Goöafossi og virðist
ekki hafa þurft á milligöngu lands-
stjórnarinnar að halda til þess að
fá það flutt. Það cement er nú
selt. En nú hefir hann á boöstól-
um heilan seglskipsfarm af cementi
sem er á leið til landsins.
Verðið á cementinu hefir farið
smáhækkandi síðan ófriöurinn hófst,
aðallega vegna hækkunar á flutn-
Ingsgjaldinu. Þó hefir Vísir sann-
frétt það, að cement það sem notað
var í hús Jóns Þorlákssonar, hafi
ekki kostað nema tæpar 8 krónur
tunnan. Og til skamms tíma hefir
Hallgrímur Benediktsson getaö selt
cement fyrir 9 kr. tunnuna.
Þaö er því enginn efi á því, að
Jítið vit er í að fresta þeim bygg-
ingum, sem verður að byggja inn-
an skams. hvort sem er. Þó að
ófriðurinn tæki enda á þessu ári,
þá gera allir ráð fyrir því að verð
á byggingarefnum lækki ekki í nán-
ustu framtíð, því þá vex eftirspurn
svo eftir því, að litlar Ifkur eru tii
Chairman og ViceChair
Cigarettur
piS' eru bestar,
REYNIÐ ÞÆR.
Þœr fást í öllum betri verslunum og í heildsölu hjá
T. Bjarnason,
Umboðsverslun Templarasundi 3
Sími 351
DRENGIR,
sem vilja ganga í Skátafélagið »Væringjar«, gefi sig fram
við Ársæl Gunnarsson, Lækjargötu 12 A, eöa Hall Þorleifsson Miðstræti 6.
Sérhver góður drengur, sem gengur í félagiö, leggur góðu málefni
liðsinni og vex sjálfur viö það.
NB. Ef einhverjir drengir kynnu að vilja ganga í félagiö, en eru
ekki færir um aö kaupa einkenisbúning, er þeim heimilt að vera með
án þess.
að flutningsgjaldið lækki svo mikið
að það vegi upp á móti verðmun-
inum, Að vísu verða þá að sjálf-
sögðu miklu fleiri skip í förum, en
flutningsmagnið verður líka marg-
falt meira en nú, og almenn fjár-
hagsleg vandræði neyða skipaeig-
endur til að sprengja upp skipa-
Ieiguna.
Aðfangadags-
kveldið.
— Smásaga eftir D. —
Frh.
En mér hefir dottið annað f
hug, það er að biðja þá Sigurð
fuglaskyttu og Finn safnaðar-
ráðsmann að traktera kjósendur
á því þegar þeir fara agitera fyrir
okkur um nýárið til baejarstjórn-
arkosninganna.
Nei góði, mælti tollvörðurinn.
----Því tími eg ekki, eg kem
vindlunum mínum heldur f ein-
hverja verslunina. — — Þó eg
verði að slá af þeim fyrir þagn-
arskylduna þá er þó betri hálfur
skaði en allur.
En hvað erum við að hugsa,
við ætluðum að hlusta á bless-
aðann prestinn okkar.
Við brúna stóð aldurhniginn
maður með kjálkaskegg. Það var
eins og ellin hefði kítt hann dá-
lítið í herðunum. Maður þessi
hvatti fólk að ganga til kirkju,
því nú myndi prestinum takast
vel með ræðuna, nú væri búið
að byggja guðsríki úr steini svo
nú myndi alt annað veitast ykk-
ur á eftir. Þa$ var eins og þessi
maður hefði tekið þann starfa
að sér, að hvetja fólk til kirkju.
Götur bæjarins voru fullar af
fólki og hver virtist hafa sfna
mjög óljósu hugsjónabraut að
ganga, þó virtist þessi mannfjöldi
flokka sig og var í hvorum flokki
nokkurskonar höfuðsmaður, sem
virtist benda lýðnum á sérstaka
■braut. Brautir þessar voru tvær
og lágu til beggja kirknanna.
Fólkið hafði nóg að tala um
á þessari frelsis stund. — Kven-
fólkið talaði um svuntur, slifsi,
nælur, skúfhólka, sjöl, stfgvélog
margt fleira. Ennfremur um hvað
sumir ungu mennirnir væru »pen-
ir« og »sætir«, sumir »vemmi-
legir«, »Iuralegir«, »ómóðins« og
»dónalegir«.
Karlmennirnirtöluðuum útgerð,
dýrtíð, misrétti, sveitarútsvör, bæj-
arstjórnarkosningar, brot á bann-
lögum og kirkjupólitík.
Thordarsen birkidómari talaði
um andlegt og líkamlegt frelsi._
Jónsen hafnsögumaður og toll-
þjónninn töluðu um sætleik þess
að bera þungar byrgðar þegar
þœr væru bornar til guðsríkis
eflingar, þó að f pokanum fynd-
T I L M I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, ld.kv. lil 11
BorgarsLskrifat. f brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfísg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspit. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssimínn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrugripasafnið opið U/,-21/, síðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartimi 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12-1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud,
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhitöir kl. 10—2 og 5—6.
ist efnislegt blágrýti, þá mætti
þó altaf brúka það í grundvöll-
inn, því það sæist ekki er í jörðu
væri falið.
Nú var samhringt í báðum kirkj-
unum og var nú ekki ti! setunnar
boðið.
Þegar að kirkjudyrunum kom
byrjaði slagurinn. Nú var hver
sjálfum sér næstur, og dugar
ekki að fárast um þó börn og
gamalmenni eða lítilmagnar træð-
ust undir eða sætu á hakanum.
Nú er um að gera að vera eins
og forsjálu konurnar, þœr ófor-
sjálu verða að sjá um sig.
Þannig stóð slagurinn í báð-
um kirkjudyrum bæjarins þar til
báðar vóru troðfullar. Þær »ófor-
sjálu« urðu að fara heim, þær
þektust ekki.
Eg sem er utan kirkju stalst
með þeim »forsjálu» inn í þjóð-
kirkjuna. Mig langaði satt að
segja til að hlusta á ræðuna og
sönginn en það mistókst í fyrstu;
fólkið langaði eðlilega til að fá
sæti og var því annar slagurinn
útaf því, svo mikið bar á hnipp-
ingum, olnbogaskotum og pískri
að það yfirgnæfði alt annað.
Eg settist á ysta bekk og heyrði
að eins sönginn og sá að prest-
urinn tónaði pistil og guðspjall
°g gat að Iíta, að blær jólanæt-
urinnar var á og yfir ásjónu hans.
Nú var söngurinn búinn og
presturinn kominn í stólinn. —
Kyrð var að aukast í kirkjunni.
Höfgum dvala sló á ásjónu lýðs-
ins og var það sýnilegt að áhrif
ræðunnar voru að koma fram á
fólkinu, sjónin var farin að sljófg-
ast og nethljóðið að heyrast í
andardrættinum.