Vísir - 02.05.1916, Blaðsíða 2

V„í SIR
VISIR
A f g r e i ð s 1 a blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
W. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
1 herbergi
ásamt húsgögnum í eða nálægt
miðbænum óskar eftir 1. eða 14
maí reglusamur ungur maður. —
Áreiöanleg borgun. Afgr. vísar á.
t
Dorsteinn Tliorarensen
bóndi á Móeiðarhvoli
varð bráðhvaddur á laugardaginn
29. apríl.
é
Alit Englendinga
á frönsku þjóðinni.
(Lauslega þýtt úr »The Times«).
Líkami minn jörðinni,
sál mín guði,
hjarta mitt Frakklandi.
Þessar 3 smálínur fatin fréttarit-
ari vor hripaðar upp á sprengi-
kúlnahylki, er var í framraðarskot-
gröf í Frakklandi, svo sem stein-
snar frá fjandmönnunum. Ekki voru
þessi orð ætluð til lesturs því síð-
ur birtingar. Þau voru innan um
ýms önnur orð af líku tagi. Og
ekki hefði brezkur hermaður getað
skrifað þau, heldur voru þau hugs-
anir hins frakkneska liðsmanns,
dregnar upp með ritblýi. Einkenni-
leg voru þau, hjartanleg og fögur.
Margt er furðulegt í ófriði þess-
um, en mestum undrum sætir þó
áreiöanlega siðgœði frakkneska hers-
ins. Hugsið ykkur 20 mánuði her-
virkja og tortímingar. Þriðja hver
frakknesk kona í sorgarbúningi —
mörg fögur og ágæt héruð eydd,
og í óvinahöndum og enginn fyrir-
sjáanlegur endir á þessum ósköp-
um. Ein herdeildin kemur fram á
vígvöllinn, þegar aðra þrýtur, —
svona koll af kofli. Það kemur
kyrkingur í þjóðlífið óg sparifé
hálfrar aldar er á glæ kastað, og
þó er þessi ómetanlegi og dýrmæti
fjársjóöur, siðgæði hersins (Frakka)
heill og óskaddur í heljarklóra
fjandmannanna, sem enn eru margir
og ægilegir. Mætti reyndar fremur
segja að siðgæði ágætrar þjóðar
vaxi æ því meir sern hærri kröfur
#ru gerðar til hennar. Sívaxandi
Blaðapo'ststofan
er flutt úr gamla pósthúsinu í nýja pósthúsið og er gengið inn um
vesturdyrnar.
Útgefendur blaða og rita og aðrir, sem senda krossbands-
sendingar, verða því að afhenda slíkar sendingar í afgreiðslustofu
Landsbankans, við gatið á austurveggnum. r*
Póstmeistarinn í Reykjavík 7s 1916.
^Sigurður^Briem^^
I
jón Vilhjálmsson skósmiður
hefir fiutt vinnustofu sfna í húsið
nr. 4 við Vainsstíg.
kröfum hefir Frakkland tekið með
sívaxandi sálarþreki. Frakkland hefir
verið mikið fyr, en tæpast nokkurn
tíma jafnmikið og nú. Castelnau
yfirforingi sagði við fréttaritara
vorn : Frakkeska þjóöin kýs heldur
að bera beinin á vígvellinum, en
að þola þýzk þrælkunarbönd. Það
gerir hún líka alveg áreiðanlega.
í hinum mikla hreinsunareldi
sífelds ófriðar hefir þessi gamli
göfugi kynstofn látið skírast. Hann
hefir týnt niður allri eigingirni —
ef hún hefir annars nokkurn tíma
verið honum eiginleg. Þessi kyn-
stofn er bundinn traustu einingar-
bandi og hikar ekki. Og ef létt-
úð hefir verið mein hans, þá má
líka segja eitthvað til málsbóta þeirri
Iéttúð, sem lyftir huganum hærra
við hverja pláguna og lætur menn
örugga og ótrauða horfast í augu
við örlögin. í fremstu röð, þar
sem tryllingurinn er mestur og mót-
staðan á að verða, í öllum fram-
röðum varömanna, er róglegir bíða
dauöans, sem ætíð er tilbúinn og
við hendina — þar mætir manni
djörfungarbros, gamanyröi, góð og
greið svör og augsæ, en óumræði-
leg vissa um yfirburði yfir fjand-
mennina. Frakknesku hermennirnir
(poilus) vissu öllum betur, jafnvel
foringjum sínum og öllum okkur,
að þýskararnir (boches) væru dæmd-
ir menn.
Þetta vissu þeir ósjálfrátt, þeim
Iá það í blóöinu af 2 þúsund ára
hernaðarreynslu. Enginn sagði þeim
þetta, en þeir vissu það. Þegar
þeir fengu orlof, fóru þeir heim og
sögðu karli og kerlingu, að nú
mættu þau gleðjast, því að komið
væri annað hljóð í strokkinn. Eng-
inn efi, en örugg vissa —--------x)
Ungir og gamlir, má segja börn
og gamalmenni, inna af höndum
ótrúlega mikla vinnu heima fyrir.
Styrkustu armarnir eru í stríðinu,
1) Hér er feldur burtu kafli um
konuna frakknesku, er rómarágæti henn-
ar á þessum raunatímum. Þyí svipað
hefir verið birt í blöðunum hér áður,
en öllum daglegum nytsemdarstörf-
um heldur þó áfram, sérstaklega í
landbúnaði. Á ökrunum er hver
sigurinn unninn á fætur öðrum af
þeim, sein annars eru minna máttar.
Gamalmennin hafa kastað ellibelg
og æskulýðurinn þroskast.
Innan um falibyssukjaftana þýsku
eru vingarðarnir ræktaðir eins og
áður. Þegar Zola var að lýsa slíku
fyrir 45 árum, var það talið skálda-
Ieyfir-en nú er sjón sögu ríkari.
Hermálaráðuneytiö frakkneska hef-
ir yfirstigið sjálft sig í framtaks-
semi. Agi og alt fyrirkomulag er
ágætt með öllum deildum frakk-
neska hersins. Vistaforði og allar
nauðsynjar eru tit taks hvar og
hvenær sem er. Þetta eykur her-
mönnunum kjark, að vita fyrir víst,
að vistir og aðhlynning bíöa þeirra
á hverri þúfu, rétt eins og á góð-
um bæjnm. í loftinu uppi yfir þeim
er haldinn vörður og alstaðar er
fyrirhyggja.
Briand, ráðuneytisforseta og Joffre
ytrhershöfðingja er það mest og
best að þakka, að þetta stríð hefir
nú Iengst af verið háð af Frökkum
með svo miklum hyggindum, æðru-
Ieysi og snarræði, að slíks munu vart
finnast dæmi áður.
Foringjarnir eru síötulir og al-
staðar nálægir, þar sem einhver
mannraun er. Og hvergi á vest-
urstöðvunum þykist fréttaritarinn
hafa séð betra samkomulag milli
yfirmanna og undirgefinna en í
frakkneska hernum. Stéttarígurinn
hefir þokað fyrir sameiginlegri ætt-
jarðarást.
Á dögunum, þegar hamagangur-
inn var sem mestur hjá Verdun, ef
til' vill einhver mannskæðasti bar-
daginn, sem sögur fara af, átti frétta-
ritari vor tal við Pétain yfirforingja,
er var að athuga landabréf. Mætti
nú ætla, að hann hefði verið að
rannsaka svæðið umhverfis Verdun
og virkin þar, Vaux o. fl. En það
var nú eitthvað annað. Landabréf
ið var af austurhluta Miðjarðarhafs-
ins! Þetta gat foringinn Ieyft sér,
T I L M I N N IS:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, Id.kv. til 11
Borgarst.skrifst. i brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst, Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk. sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl. 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssíminn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnið opið P/,-21/, síðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-0.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Klrkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
» kl. 12—1,
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
í&est au^sa
\ *>3\sv
af því að allar varúðarreglur voru
fyrirfram teknar fyrir bardagann og
hann gat reitt sig á undirforingja
sína eins og sjálfan sig. Sama
mátti og segja um alla hina for-
ingjana, Joffre, Castelnau, Gournaud.
Svona rólegir geta þessir menn
verið, af því að alt er svo vel í
garðinn búið, þeir hafa fyrirfram
reiknað út allar aðgerðir fjand-
mannanna. Þeim dylst auðvitað
ekki að fyrir höndum eru erfiðir
tímar, en skyldutilfinningin er svo
rík í öllum her þeirra, fyrirhyggjan
svo dæmalaus í stóru og smáu og
aðstaðan því hin ákjósanlegasta, —
enda traustið óbifandi. Og það er
einmitt siðgœði þjóðarinnar og sálar-
þrek, eins og áöur getur um, sem
hér er traustasta undirstaðan.
Með ánægjutilfinningu og djúpri
aðdáun slítur maður sig frá þess-
um göfugu mönnum, en einnig
með fullri og öruggri meövitund
um það, að ekkert af því sem vér
gelum gert þeím til hjálpar, rná
láta ógert.
Stríðsbrauð.
Hollendingar hafa átt örðugt
um aðdrætti upp á síðkastið og
er lítið til af hveiti í landinu. —
Stjórnin hefir skipað svo fyrir að
hætt skuli að baka hveitibrauð.
Bakarar hafa nú sérstaka tegund
brauða, sem nefnd eru stríðs-
brauð. Hafa þeir farið að dæmi
Þjóðverja og blanda ýmsum efn-
um saman við mjölið.