Vísir - 11.08.1916, Blaðsíða 2

V1SI R
VJSIR
AI g r e l ö s 1 a blaðdins á Hótel
Tsland er opln frá kl, 8 —7 á hverj-
um degl,
Inngangur frá VallarBtrætl.
Skrifstofa á eama stað, tnng. frá
Aðalstr. - Rltatjórinn UI vlðtal* frá
kl. 3-4.
Sírai 400,- P. O, Box 367.
Best að versia i FATABÚðlNNI!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aður á eldri sem yngrl.
Hvergi betra að versla en í
FATABUÐINNI, Hafnarstr, 18. Siml 269
Veikleiki og styrkur
Þýzkalands.
Eftir H. G. Wells.
Það var veikleiki Þjóðverja, sem
olli stríðinu, en ekki styrkur. En
veikleiki þeirra er fólginn í keisara-
valdinu, aðalsmannavaldinu, og hin-
um áköfu og sterku þjóðernishug-
myndum þeirra; því að keisara- og
aðalsvaldið vildi byggja allan upp-
gang Þjóðverja á hnefaréttinum; en
hinar sterku þjóðernis-hugmyndir
þeirra gerðu allan uppgang óþol-
andi öllu mannkyni. »Margfalt held-
ur skulum vér deyja«, sögðum vér.
Og hefði Þýzkaland ekki verið ann-
að og meira en þetta þrent: keis-
araættin, aðalsmannavaldið og »na-
tionalisminn«, eða hinar sterku
þjóðernishugmyndir, þá hefði þetta
hrunið og aö engu oröið á einu
ári fyrir reiði og fyrirlitningu heims-
ins.
0
En styrkur Þjóðverja hefir frels-
að þá frá algjörðri eyðileggingu. —
Þýzkaland var hvorttveggja f einu ;
hið rammfornasta ríki í Evrópu, '
en þó um leið hið nýtízkulegasta.
Það var land HohenzoIIern-ættar-
innar, fursfans, sem taldi sig frá
Caesar, meö örninn svarta fyrir
merki. En um leið var Þýzkaland
ríki vísindanna og ríki Sósíalist-
anna. Og það eru vísindin og Sós-
íalisminn, sem hafa í meira en hálft
annaö ár stöðvað arm hefndar-
manna Belga og varnaö þeim að
vaða yfir landið. Og þó að Þjóð-
verjum bregðist sigurinn, þá bera
þeir af öllum, hvað útvegi og niður-
skipun snertir.
Og það er ætlun mín, að Þjóö-
verjana bili nú þolið og úthaldið,
svo að þeir verða að Iáta af hönd-
um hvert eínasta fótmál af landi
annara þjóða, sem þeir hafa unnið,
og tapa öllum nýlendum sínum og
verði að leggja niður hermanna-
valdið og keisaraveldið. En þá á-
nægju geta Þjóðverjar haft, að vera
valdir að tnciri brcyliugum hjá mót-
slöðumönnuin sínum, en þeir sjálfir
verða íyrir. Þýzkaland Hohenzoll-
crn-ættarinnar fckk banasárið við
Marnc, og Þýzkaland það, sem vér
nú crutn að berjast við, er Þýzka-
land Krúppanna. Það er að eins
eins og hcfði það tekið af sér grím-
una, sem blindaði það. En Bret-
land og Rússland og Frakkland eru
að taka miklu tneiri brcytingum og
stakkaskiftum, cti þctte Krubbanna
land. Og þaö er cinmilt þess
vegna, sem Bandamenn gcta von-
ast eftir að vinna sigur. Banda-
menn kasfa nú öllu hinu gamla og
byrja á nýjan leik, og reisa sér
nýjar byggingar, mynda ný sam-
bönd, sem hvorttveggja mun standa
örugt Iöngu eftir að friður er á
kominn.
Af stríði þessu hcfir hver einasti
skynberandi maður lært og skilið
betur en á mörgum mannsöldrum
friðar og spektar, hvað Þjóðverjar
voru langt komnir, þegar þeir örk-
uðu út í stríðið, — Iangt komnir
að sjá og skilja hættuna af ein-
staklingsfrelsinu, og í öðru Iagi,
hversu bráðnauðsynleg og ómiss-
andi var vísindaleg meðferð allra
opinberra mála.
Margsinnis hafa þessir stóru ó-
kostir, sem fylgja einstaklingsfrels-
ihu, verið augljósir og sýnilegir,
— bæði í Evrópu og í Ameríku,
síðan stríöið byrjaöi, og væri nokk-
urt jafnaðarmannatrúboð til, eða
væru jafnaðarmannafélögin nokkuð
meira en pólitískar bakdyr til valda
og melnaðar, þá myndi þetta rek-
ast með sleggjum inn f höfuð
manna, svo að þcim yrði það ljóst.
Og skulum vér nú tína til helztu
atríöin.
Búmannsklutkan
Hr. ritstjóri!
Úr því að þér bjóöið lesendum
Vísis oröið f blaðinu um þá fyrir-
skipun stjórnarinnar að flýta kiukk-
unni, þá er bezt að eg noti boðið,
þótt ekki geti eg orðið við þeim
tilmælum að fara að rífasl um mál-
ið.
Það er ekki rétt, sem stendur í
blaðinu, aö þcssi stjórnarráðstöfun
»komi flatt upp á menn«. Egvissi
hana þann sama dag, sem skeytið
kom híngaö um aö Danir heföu
flýtt sinni klukku, og það er vitan-
lega blekking, sem stendur í Lög-
birtingablaðinu 7. þ. m., að lögin
séu gefin út »sakir óvenjulega hás
verðs á íslandi«. Heföi verið
mikið virðingarverðara, ef stjórnar-
ráðið hcfði viljað kannasl við það
hreinskilnislega, að lögin væri gefin
út »sakir þess að Danir hafa flýtt
klukkunni*.
Það eru nú tvö ár síöau Vísir
.flulti nokkrar greinar um þetta mál
cftir hr. Þorstein Jónsson, og mig.
Töluðum við fyrir þessari breytingu
og lökstudduin málið fullsæmilega.
En auðvitað rcyndist það cins og
að nn'ga í mel, þar sem við gátum
aö eins borið fyrir okkur hyggju-
vit íslenzkrar alþýöu og tillögur
enskra stjórnmálamanna, en dönsku
fyrirmyndina vantaði þá.
Reykjavík, 9. ágúst 1916.
JÓnas Klemenzson.
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
----- Frh.
»Enginn af flugvélum ríkisins
mundi hafa gert svona árás án
þess að hafa gengið úr skugga
um það áður, hvort það var
í vinur eða óvinur, sem við var
að eiga. Þess vegna er víst
að þetta hefir verið flugvél sem
einhver einstakur maður á. En
hver var ástæðan?*
»Eg hefi enga hugmynd um
það«, svaraði Tinker. »Þegar eg
kom auga á flugvélina fór eg á
eftir henni að eins að gamni
mínu til þess að þreyta við hana
kappflug yfir flóann. Eg ætlaði
mér als ekki að veita þeim eftir-
för, þótt svo hafi ef til vill litið
út, En hvað sem um það er,
þá réðust þeir á mig rétt eftir að
eg siapp frá eynni og hefði »Grái
Örninn« ekki verið skjótfleygari,
mundu þeir hafa séð svo um, að
eg hefði ekki frá tíðindum að
segja«.
Bieik starði hugsandi út á sjó-
inn. Hann undraðist mjög það
sem hafði komið fyrir Tinker.—
Eftir dálitla stund sneri hann
sér við og sagði:
»Vér getum ekki gert meira í
nótt, herrar mínir. — Ef að þér
viljið halda áfram að halda hér
vörð, þá þætti mér mjög vænt
um það. — Þá er eg tilbúinn
að halda af stað, Morrison. —
Komið þér ekki með?«
»Komdu með okkur drengur
minn«, sagði hann og sneri sér
að Tinker. »Þú hlýtur að vera
þreyttur, Á morgun getum við
talað betur um ferðalag þitt«.
Þeir settust allir upp í bifreið-
ina og sneru henni áleiðis til
Northam. Eftir litla stund komu
þeir þangað.
TIL MINNIS:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, Id.kv, til 11
Borgarst,8kHf.it. í brunastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki oplnn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbanklnn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Laudsbókasaln 12-3 og 5-8. Utláu 1-3
Landssiralnn opinn v. d. daglsngt (8-9)
Helga daga 10*12 og 4- 7
Náttúrugripasafnið oplð Þ/,-21/, siöd.
Pósthúsið opið v. d, 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Sljórnarráðsskrifslofurnar opn. 10-4 v. d.
%
Vifilsstaðahælið. Hchnsókuartimi 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd, fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Klrkjustrætl 12 i
Alm. læknlugar á þrlðjud. og fðstud.
kl. 12—1.
Cyrna-, uef- og hálsiækningar á föstud.
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud, kl. 2—3.
Augnlækningai i Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
andsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
Bleik gekk ekki til hvílu en
dróg stól að glugganum, settist
þar og kveykti sér í vindli.
Um aftureldingu sat hann þar
og reykti í ákafa. Herbergið var
fult af tóbaksreyk. Hann stóð
upp opnaði glugga og andaði
að sér svölu morgunloftinu. —
Síðan fór hann inn í baðherberg-
ið og fékk sér kalt bað til þess
að styrkja sig. Hann vissi hver
undraáhrif kalt bað hefir á lík-
amann, til þess að styrkja hann
og herða. Enda var það vani
hans að faka sér kalt bað á
hverjum morgni.
Þegar hann hafði rakað sig og
klæðst fór hann þangað sem Tin-
ker svaf og vakti hann. Síðan
gekk hann niður og hitti Morri-
son.
»Eg hefi ekki blundað í alla
nótt«, sagði Morrison þegar hann
hafði boðið Bleik góðan daginn.
»Eg held að allur þessi mála-
rekstur œlli alveg að gera mig
vitlausan, Þólt eg ætti líf mitt
að leysa þá get eg ekki hugsað
mér hvað komið hefir fyrir her-
gagnaráðherrann. Svo er þefta
kynlega æfintýri sem félagi yðar
komst í, sem eg liygg að eigi
þó ekkert skylt við hvarf ráð-
herrans. En það er eg nú viss
um, að ráðherranuni befir verið
stoiið í flugvél«.
»Það væri mesta glópska að
samlaga að nokkru leyti þessa
tvo atburði meðan við vitum
ekki meira en við vitum nú«,
svaraði Bleik. »En við erum nú
komnir á braul sam getur verið
ómaksins veri að þræða. Eg ætla