Vísir - 14.08.1916, Blaðsíða 2

V ! S 1 R
V I SI R
A f g r e I ð s I a blaðsins á Hótel
island er opln írá kl, 8—7 á hvcrj-
um degl,
Inngangiir frá Vallarstríeti,
Skrifstofa á sama staö, inng. frá
Aðalstr, — Ritstjórinn tii viðtals frá
kl. 3-4.
Sími 400.- P. O. öox 367.
Best að versia I FATABÚÐINNI!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar tyrir
herra, tlömur og börn, og allur fatn-
aður á eldri sem yngrf.
Hvergi betra að versla en í
FATABUÐINNI, Hafnarstr. 18. Síml 269
KanzlaraskiftiF
Bulow og kafbátahernaðurinn.
Vísi barzt fyrir nokkru síöan
símfregn frá Kaupmannahöfn, um
aö talið væri líklegt, aö kanzlara-
skifti yröu bráðlega í Þýzkalandi
og að Biilow fyrv, ríkiskanzlari
myndi taka viö af Bethmann Holl-
weg. -- En af útlendum blöðum
verður ekki annaö séð, en að þetta
hafi verið órökstuddur orðrómur
bygöur á því einu, að Btilowhafði
þá nýlega ritað bók, þar sem hann
lýsir sig aðalhvafamann þess, að
Zeppelínsskip og kafbátar hafa ver-
ið notaðir í ófriðnum á þann hátt
sem kunnugt er orðiö. — En það
sem Bethmann Hollweg hefirverið
fundiö mest til foráltu, er ef til
vill einmitt það, að hann Iét að
Ítröfum Bandaríkjanna um að hætta
kafbátahernaðinum. — Er þaö álit
manna að Bulow hafi með þessari
yfirlýsingu verið aö biðla til kanzl-
araembættisins og fylgis andstæð-
inga B. H.
Utan af landi
Ausianfjálls,
— — Ait af sömu óþurkarnir
sém búnir eru að standa í mán-
uð, þeir byrjuðu eftir 12. júlíog
byrjaði þá sláttur hjá þeim sem
fyrst byrjuðu að slá. Flestir eiga
alla töðu sína á túnum enn þá,
bleika og hrakta. Einstöku menn
hafa hirt dálítið í súrhey, en þeir
eru mjög fáir. Pykja horfur með
heyskap mjög ískyggilegar ef
ekki kemur þurkur bráðlega.
Nýlega (5. ág.) er látinn merk-
isbóndinn Geir Egilsson í Múla
í Biskupstungum. Þykir öllum
er hann þektu hin mesta eftir-
sjón í þeim sæmdarmanni. Ó.í.
I Rangárvallasýslu
hefir Vísir heyrt að einn bóndi
sé búinn að hirða um 500 hesta
af heyi, þykir það ganga krafta-
verki næst og auðvitað er það
| tæp hirðing. Einstaka maður hef-
ir hirt 100 hesta, en flestir eru
á fyrstu tugunum.
I “
|
Skaðabætur.
f Stavanger vildi það slys til
, í sumar að bifreið var ekið yfir
• mann svo að hann beið bana af.
I
| Maðurinn var embættismaður og
! trygður fyrir slysum fyrir 10000
krónur, sem ekkjan fékk þegar
greiddar. En síðan höfðuðu bæði
i ekkjan og vátryggingarfél. skaða-
bótamál gegn félaginu sem átti
bifreiðina og bifreiðarstjóranum.
Bifreiðarstjórinn var sýknaður, en
bifreiðafélagið dæmt til að greiða
ekkjunni 12500 króna skaðabæt-
ur. — Það er allra hluta vegna
gotí, að slík mál koma ekki fyrir
dómstólana her.
Landsteningin.
í Dalasýslu var kosningin við-
líka vel sótt og annarsstaðar. í
Laxárdalshreppi kusu 14, i Saurbæ
20, í Miðdalahreppi 29, í Hauka-
dalshieppi 13, í Höröudalshreppi 15»
í Hvammshreppi 25, í Skarðstrand-
arhreppi 8, í Fellsfrandaihreppi 28.
Sarot 152 af undir 600 kjósendum.
Heiteknu skipi ensku
slept aftur
frá í)ýzkalandi.
— o—
Um miöjan júlímánuð hitti þýzk-
ur tundurbátur enska eimskipið
fAdam« við Skánarstrendu, í land-
helgi Svíþjóðar, og ógnaði því
með fallbyssum sínum til þess að
fara út fyrir landhelgislínuna. Síðan
fluttu Þjóðverjar skípið með sér til
Swinemunde. Þegar þessi tíöindi
bárust til eyrna sænsku stjórninni,
brá hún þegar við og krafðist þess
aö Þjóðverjar létu skipið laust aflur.
Nokkrum dögum síðar tilkynti
sendiherra Þjóðverja í Stokkhólmi
sljórninni frá því, að skiplaka þessi
hefði verið gerð án vilja og vit-
undar þýzku stjórnarinnar og að
hún myndi ekki veita samþykki
sitt til hennar. Flotamálastjórniu
| þýzka sendi >Adain« síðan undir
vernd þýzkra herskipa þangað sem
hann hafði verið tekinn.
Gfrátiegt eðaMægilegtF
—o—
Sú saga gengur, að Bretar hati
nýlega tekið tunnuskip á leiö til
Eyjafjaröar, rétt fyrir utan fjarðar-
niynnið. Þetta er nú ekki svo af-
ar sögulegt, nú orðið, en það fylgír
sögunni að skipið hafi verið sent
hingað til landsins að tillilutun
ensku stjórnarinnar, lii að sækja síld
fyrir hana, en tómu tunnurnar hafi
það tekið í Noregi til flutuings.
Það er nú óskiljanlegt hversvegna
Bretar hætta ekki að taka tunnuskip
þegar trygt er að síldin verði þeim
seld, og getur þar að auki ekki hjá
því farið, aö það sé samningsbrot,
En ef saga þessi er sönn, sem
hér er seld sama verði og húu er
keypt, þá er ekki önnur skýring
hugsanleg, en að á varðskipin hér
umhverfis landið, hafi veiið vaidir
eidhverjir verðlaunaglópaldar, sem
ekki hafi verið hægt að nota til
annars vandameira starfs. — En
þaö er þeim þá sýniiega ofvaxið
líka.
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
---- Frh.
þeir ruddu sér braut gegnum
skóginn og eftir dálitla stund
komu þeir á bersvæði. þeir
sáu skamt frá sér bóndabæ og
lelt út fyrir að hann væri alveg
mannlaus. Enda var svo, því
að bóndinn hafði verið sendur
í einhverjum erindagjörðum fyrir
húsbóndann, og átti hann að vera
að minnsta kosti viku í burtu.
þeir héldu áfram ferðinni þang-
að til þeir komu auga á aðsetur
barónsins. En þeir sáu skjótlega
að það var óráð að halda beint
að húsinu, því að ef einhver
maður var þar á ferli, þá hlaut
hann að sjá þá.
þeir sáu að dyr voru opnaðar
sem vissu út í veggsvalirnar og
tveir menn komu út.
þótt Bleik og Tinker væru all-
langt í burtu sáu þeir þó glögt
að báðir mennirnir voru með
byssur og áður en þeir höfðu
áttað sig þaut kúla yfir öxlina á
Tinker.
þeir lögðust flatir með mesta
skjótleika og hlífðu sér bak við
tré.
T I L MINNIS;
tíaðhúsið opið «. d. 8-8, Id.kv, til 11
Borgarst.skrífat. i brunastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst, Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl, 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbank! opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk, sunnd. 8‘/, siöd
Landakotsspít. Sjúkravitj.timl kl, 11-1.
Landsbanklnn 10-3, Bankastjórn ttl við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssimlnn oplnn v, d. daglangt (8-9)
Hclga daga 10-12 og 4-7
Náttúriigripasafniö opið ll/,-2‘/, siðii.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðln 12-2 og 4-6,
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahaelið. Hcinisóknartími 12-1
Þjóðnicnjasafnið opið sd. j>d, fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kfrkjustræti 121
Airn. iækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og háisiækningar á töstud.
kl. 2- 3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningat í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. ki. 2 —3.
andsféhirðlr kl. 10—2 og 5—6.
„þeir hafa séð okkur, eins og
eg hélt“ tók Bleik til orða. „Héð-
an getum við ekki sótt að þeim
meðan þeir hafa byssurnar. Marg-
hleypurnar okkar eru ekki nógu
langskeyttar. Við verðum að
reyna að leika á þá, því eg hefi
allan hug á að vita hvað í hús-
; inu þessu býr“. „það er eitthvað
grunsamt við stað þenna. Menn
þessir gera sér ekkert far um
að vita erindi okkar heldur skjóta
þeir á okkur strax og þeir koma
auga á okkur. Sýnir það að þeir
eru ákveðnir í því að hleypa
engum óviðkomandi heim að
húsinu. Ef þetta væru heiðviröir
menn þá mundu þeir ekki fara
svona að. þeir mundu grenslast
um erindi okkar. Eg veit held-
ur ekki til að nokkur brezk lög
heimili mönnum að skjóta á
friðsama borgara, þótt þeir gangi
að húsum þeirra, án þess að vita
fyrst hvert erindið er.
Við veröum að reyna að kom-
ast til skógarins og reyna á ein-
hvern hátt að komast nær húsinu,
til þess að við getum notað
marghleypur okkar. Skeð getur
að við getum komist að þeim
óvörum. Ertu tilbúinn, drengur
minn ?“
„Já, já — en lítið þér á þarna!“
„Hvar?“ spurði Bleik.
„þarna í efri glugganum. Sjá-
ið þér það ekki?“
Bleik rétti sig dálítið upp, þótt
hann gæti búist við að verða fyrir
kúlum mótstöðumannanna.J Hann
starði upp í efri gluggann að til-
I vísun Tinkers. Hann sá bregða