Vísir - 18.10.1916, Side 3

*T
VISIR
Gnla dýrið.
[Framh.]
Nú reið á að búast íyrir svo
sem fÖDg vorn á. Hann tok alt
sem hann náði og tróð því i göt-
in sem skotin höfðu verið á bát-
inn. Þégar hann haföi fylt upp í
síðasta gatið, tók hann að ausa.
Skýstólpinn í austrinu dökknaði
æ meira. Svo kom snörp vind-
hviða og önnur skömmu á eftir.
Svo heyrðist lágur dimmur dynur
þegar Bleik hafði lagst niður og
náð haldi á þóftHnni, þaut hvirfil-
vindurinn yflr og alt hringaðist
upp í Ioftið með ógurlegnm gný.
Bleik hafði óljósa hugmynd um
hvað gerðist næstu stundirnar.
Það var eins og honum væri öðru
hvoru kastað ofan af fjallstindum
ofan í djúpa dali. Hann átti bágt
með að draga andann og eitthvað
lá ofan á honum eins og mara.
Hann mundi óglögt að í hálf-
gerðri leiðslu jós hann bátinn með
annari hendi en hélt sér dauða-
haldi með hinni. Froðufellandi
gular öldur risu himinháar við
borðstokkinn eins og þær ætluðu
að gleypa þessa litlu fleytu sem
hoppaði á öldutoppunum. Hann
mnndi eftir hinum voðalega gný
sem fylgdi hvirfilvindinum, og svo
kom regn, afskaplegt regn, eins
og helt hefði verið úr öllum vatns-
fötum himinsins. Hversu lengi
þetta stóð yflr, vissi hann ekki,
en hann var alt af að ausa, eins
og hann væri dæmdur til að ausa
hið gula vatn til eilífðar.
Loksins létti ósköpunum. Bleik
reyndi að átta sig og jafna, eftir
Dóttir snælandsins.
Effir
Jack London.
84 ---—
Frh.
Hann opnaði augun og hvíslaði
með hásri röddu: Jakob Welse
•-----áríðandi bréf--------langt
aðl Hann þreif í hálsmálið á
skyrtunni sinni og sáu þau þá
spenta um brjóst hans ólina, sem
bréfataskan hlaut að vera fest
með.
Það var nóg pláss bæði fram i
bátnum og aftur í, en Corliss, sem
aat í miðjum bátnum, var neydd-
nr til að hafa manninn milli hnjánna
meðan hann reri.
La Bijon þ»ut nú á stað með
Btraumnum, svo ekki var erfiður
róðurinn.
Alt í einu tók Frona eftir því
að herðar og bak Corliss var hvoru
tveggja blóðrautt.
— ósk mín er uppfyit, hrópaði
iún ánægjulega, um leið og hún
fltrauk um handlegg hans. Við
Verðum að bera duglega á þetta
iegar við komnm yfrum.
allan hinn mikla óhemjugang höf-
uðskepnanna. Hann hætti að ansa
og fór að aðgæta hvert afhroð bát-
nrinn hefði goldið. Árarnar voru
báðar horfnar. Ein þóftan var
brotin og götin á bátnnm höfðu
opnast á ný. Nú streymdi sjórinn
inn í bátinn og Bleik varð að fara
að ausa aftur. Honum var ljóst,
að öll snnd voru nú Iokuð, það
var engin von nm að hann mundi
bjargast. Hann banð samt dauð-
anum birginn og hélt áfram að
auea og þegar kolsvartir nætur-
skuggarnir læddnst yfir haflð, var
hann enn að ausa.
Áður en nóttin féll á hafði hann
horft i allar áttir en hvergi sá
hann skip. Hann sá ekkert ann-
að en svartan sjóndeildarhringinn.
Um miðnætti fekk hann hita-
sótt af ofreynsln og matarleysi.
Svo misti hann alt réð á sjálfnm
sér og fór að syngja hina yiltustu
söngva. Öldurnar köstuðn sér for-
viða npp að bátnum, því aldrei
fyrr höfðu þær heyrt svo viltaog
óðslega söngva. Hvern tímann
eftir annan sat hann í austrinum
og söng með þróttmikilli rödd.
Það vorn gamlir vikingasöngvar
um ógnandi himin og æðisgengn-
ar öldur.
Þegar birti af degi sat hann
enn við austurinn og nú tók sjór-
inn honum i mitti. Það var ó-
skilj’anlegt hvernig báturinn gat
flotið, því nú var hann því nær
fullur af sjó.
Loksins hvarf honum allnr þrótt-
ur. Hann kastaði austnrstroginu
burtu og féli svo ofan í bátinn.
Sjórinn i bátnnm hækkaði stöðngt
þangað til hann náði honum í
háls þar sem hann sat og hallað-
— Strjúkið þér bara handlegg-
inn, sagði hann, mér finst það
mjög þægilegt.
Hún stakk hendinni niðnr í
vatnið og jós því yfir brennheitt
bakið á honnm. Hann saup kvelj-
nr. Tommy sneri sér við til þess
að horfa á þau.
— Það er gott verk, sem við
höfum unnið í dag, sagði hann.
Að rétta hjálparhönd þeim sem
bágt eiga, er Guði velþóknanlegt.
— Hver var það sem var hrædd-
ur? sagði Frona hlæjandi.
—• Nú, já, — sagði hann tóm-
lega, dálítið smeikur var eg, en
Það var eins og orðin frysu
föst á vörum hans og hann yrði
að steini, Hann starði áfergislega
yfir öxlina á Fronu og tautaði
seinlega með skjálfandi röddu:
Guð almáttugnrf
Þau litu snögglega við og sáu
fjallháan jakaruðning koma ber-
andi niður ána.
— Góði guð! Góði guð! Við
ernm hér eins og mýs í gildrn!
sagði Tommy og lamdi árinni nið-
ur i vatnið.
— Kóðu maður, skipaði Corliss
höstugur, og La Bijon þant áfram.
Frona stýrði nú þvert yfir nm
ána. Corliss leit til hennar áhyggju-
fullur. Hún hrosti og hristi höf-
uðið.
Kassar
stórir og smáir fást keypt-
ir í verzlun
B. H. Bjarnason.
Wiiomiö:
Skólatösknr
Vasa og pennahnífar
o. m. fl.
Pappírs & ritíangaverslnn
SIGURJÓNS JÓNSSONAR
Laugaveg 19 Talsimi 504.
Gallalans
snembær
kýr
til sölu. Uppl. á afgr. Visis.
ist cpp að einni þóftunni. Þegar
sjórinn rann yfir keypana skolaðist
Bleik út. Þegar hann var kom-
inn út úr bátnum vaknaði einhver
nýr þróttur hjá honum svo hann
tók snndtökin. Hann hreyfði hend-
urnar hugsnnarlaust, og það var
nóg til þess að halda honnm ofan-
borðs. En öldurnar báru hann á
örmum sér Iangt, langt í burtn.
Þeim er alveg sama hvert þær
fara, því þær eiga hvergi heima.
— Við höfnm ekki nndan, sagði
hún lágt og leit um öxl á íshrönn-
ina, sem nú var mjög skamt frá
þeim. Einasta úrræðið okkar er
að reyna að fiýta okkur sem mest
að komast nndir bakkann hinum
megin.
— Eg get ekki haft áralagið,
stundi Tommy, en honum leist svo
á útlit Corliss og Fronu, að hent-
ast væri að taka á því sem hann
hefði til.
— Það er rétt svo að við höf-
um undan með þessu áframhaldi,
en svo þurfnm við tíma til að
lenda, sagði Frona.
— Undir eins og tækifæri býðst
þá stýrið þér á land, sagði Cor-
liss, og þegar báturinn tekur niðri
þá stöbkið þér uppúr og hlaupið.
— Ef þú lítur aftur eitt angna-
blik, Tommy, þá mölva eg haus-
inn á þér í þúsnnd mola með ár-
inni, sagði Corliss.
— Jæja, jæja, stundi Tommy.
En Corliss og Frona litu aftur
við og við og sáu hversu óðfluga
hættan nálgaðist. Jakarnðningur-
inn reif upp með rótum trén á ár-
bökkunum, og nú sáu þau Del
Bishop hlaupandi þar á árbakk-
anum og gátu að eins óljóst heyrt
að hann var að kalla til þeirra
að flýta sér alt sem af tæki.
— Hérna kemur fyrsta rennan,
sagði Corliss.
Nýkomið
með e. s. Gullfossi og íslandi
Hveiti 3 teg.
Haframjöl
Rúsínur 2 teg.
Sveskjur
Jarðarber
Hvítkál Kartöflur
Rauðkál
Selleri
Purrur
Epli
Coeoshnetur
Laukur
til
Jóns Hjartars.&Co.
Talsími 40.
Nýjustu barnabækur:
Barnagaman.
Smásögur fyrir börn með mörg-
um myndum.
í föðnrleit.
Barnasaga eftir ElseR ohertsen.
Fást hjá bókeölum og í
Pappírs & ritfangaverslun
Slgurjóns Jónssonar
Laugeveg 19.
Búuaðarfélag Seltirninga
Áðalfnndur laugard. 21. þ. m
kl. ll. árd. í þinghúsi hreppsins.
Kjósa skal form. og féh.
Frona bærði varirnar. Hún
réyndi að segja eitthvað, en gat
það ekki og hneigði að eins höf-
nðið til merkis nm að hún hefði
heyrt hvað hann gagði.
La Bijon þaut með fnllri ferð
inn i rennuna og hóf sig npp úr
vatninu á ísjaka einn sem lá þar
á ská í veginum, Þau stukku út
öll þrjú í einn. En á meðan
Frona og Corliss tðku í bátinntil
að draga hann á land, þaut Tommy
á stað til að bjarga sjálfum sér
sem fyrst. Og honum hefði líka
tekist það, hefði hann ekki runnið
til og dottið. Corliss sem var að
toga 1 framstafn bátsins steig ofan
á hann. Hánn lyfti sér samt npp
og þreif í borðstokkinn. Á bak
við þau þrumaði ísinn. — Þau
streyttust af öllum kröftnm við
að draga bátinn npp, en þegar
þyngslin af Tommy, sem hékk í
borðstokknnm á honnm, bættnst
við, þá varð það þeim. nm megn.
Sjúki maðurinn reis npp í óráðs-
ofboði og rak opp voðalegan
tryllings-hlátur.