Vísir - 14.03.1917, Blaðsíða 2

V 1« I R
^ oi
I VIST3R. ?
_ A
♦ A f g r 9: ð s I a| blaðaia» á Hötsl
x
% Island er opia frá kl. 8—8 í
,j| hverjnm degi.
|E Inngangnr frá Vallarstræti.
$ Skiifstofa á ian& stað, inng.
aí frá Aðalstr. — Ritstjórinn til
Íyiðtáli frá kl. 8—i.
Sími 400. P.O. Box 867.
ft Prentsmiðjan á Langa*
veg 4. Sími 183.
Anglýsingotn veitt móttaka
I Landsstj'o'raiuml eftir kl. 8
^ á kvöldin,
n-, fcfi M frl M M n M fk
I
*
*
*
*
Endurfæðing
Rnsslands.
I. O. G. T.
Allir Templarar velkomnir
í „TEMPLÓ“ á
kvGldskGmtun og hlutaveliu
stákunnar „Einingin“ nr. 14
í kveld kl. 8%.
Stundvíslega!
Til minnii.
Beðhóríð op'ð srt. 9—8, idlrv ti!
Borg»rsíjóxa*krifstoí»n kl. 10—12 of
1—».
BæjarfðgetMkrifatofan kl 10— 12ogl— K
Bæjargjaldkeraskriíst -* kl. 10—12 «g
1—4
íelanðsbuJri kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. lamk snnnnd. 8‘/,
si,I&
LandakotsspíL HetmBóknariisri kl. 11—1,
Landshankinn kl. 10—S,
Landsbóksaaín 12—8 og 5—8. Otlitt
1—8.
Landsijóíar, sfgr. 10—2 og 5—6.
Landsiinrian, v.d. 8—10. Helga dagn
10—18 og 4—7.
Náttárngripasafn 1*/,—21/,.
Póitbáaið 9—7, sunnnd. 9—1,
Samábyrgðfa 1—6.
Stjómorráðfsakrifitofnrnar opnar 10—4.
Vífllsstaíahælið : beimsóknir 12—1.
Þjóðaenjasafmið, id., Jtd., ftmtd. 18—S.
Vorþrá
(Serenade),
Sókn Breta
i Mesopotamiu.
nýtt lag eftir
Loft Gudmundsson,
kemur út á morgun.
Fæst hjá bóksölum.
'Tónuu

b ji g
í Bárubúð.
lokkrir gdðir fískimenn
óskast; góð kjör í boði. Upplýsíngar Njálsgötu 80
B, J. BJöndal.
Heima kj. 12—1 og kl. 8 síðdegi?.
Beitusíld
verstfirsk, fæst hjá
Nathan & Olsen.
Danði Rasputius.
Enski blaðamaðarinE Hamilton
Pyfe, hefir Dýlega skrifað fróð-
lega grein i blaðið „The Daily
Mail“, nm ástandið í Rösslandi,
og fer hér á eftir útdráttnr úr
hecni. GreÍDÍn er skrifað 2. jan.
siðastliðinn.
„Það sem nú er að gerait í
Rússlandi, er lítt skiljanlegt mönn-
nm ntan Rússlands. Eg ætla þvi
að reyna að útskýra það.
Eg kom til Petrograd frá Rú-
meníu langardaginn 30. desbr.
Eg var vikn á leiðinni, en hefði
ekki átt að vera lengur en 42
klst„ það er það venjulega. Jám-
brautirnar á Rússlandi þurfa gagn-
gerðra endurbóta við — „eins og
alt annað í Rússlandiu, sagði liðs
foringi einn biturt. „En“, bætti
hann við, „við ætlum ekki að þola
slíka stjórn, eða öllu heldur stjórn-
leysi. öllu lengur, Það er ekki
að eins Duman (þingið) sem krefst
þess, að komið verði á fram-
kvæmdásamri stjórn. Nú krefst
herinn þess lika. Áður var her-
inn besta stoð og stytta sftur-
baldsins. — Nú fær hann mest
allra að kenna á fyrirhyggjuleysi
og klaufaskap stjórnarinnar, og
hann mnn krefjast breytinga.
Það verður að sýna keisaranum
fram á hve óþolandi áatandið er.
Þér skuluð sjá: Það eru mikils-
verðir viðburðir í vændam“.
Þessi orð llðsforingjans höíðu
ekki mikil áhrif á mig. Fyrst
þegar eg heyrði elík uramæli af
-vörúm liðsforingja, furðaði mig á
því. En nú var eg orðinn því
vanur. Maður hefir svo oftheyrt
tekið þannig til orða í Rússlandi.
En þessi spádómur hnfði þegar
ræst. Mikilsverð tíðindi höfðu
orðið í Rússlandi, tiðindi sem
Vöktu athygli um heim allan.
Hálftíma eftir að eg kom til
Pétursborgar var mér sagt frá
mo'ðfnu á Gregory Risputin,
munkinum og ólifnaðarseggnum
alræmda, sem um siðastliðin fimm
ár hefir haft svo alvarleg áhrif
á stjórn Rússlands. Tíðindi þesii
sagði mér embættismaður einn í
utanríkisráðuneytinu í síma. Þau
flogu út um borgina í tveggja
lína aiglý-ingu í einu kvöldblað-
inu. í því var ekkert annað ssgt,
en að Rísputin væri dauður/
Allir sem eg hitti þá um kvöldið
og morguninn eftir létu gleði sína
og þakklátssemi ótvírætt í ljósi.
En í morgunb’öðunum á sunnu-
daginn stóð ekki einn etafur mn
þennan viðburð. Eitt blað gerðist
þó svo djarft að skýra frá þvi í
smáfrétt, að nokkur skot hefðu
heyrst í höll einni við Moika
skurðinn og að bifreið hefði stað-
ið þar fyrir utan dyrnar. „Bif-
reiðinti var ekið þaðan f skyndi",
sagði blaðið, „og haldið eraðein-
hverjir UDgir menn hafi verið að
leika sér að því, effcir „góðan“
kvöldverð, að skjóta úr skamm-
by«sum“.
Framh.
Stórkostleg breyting hefir orðið
á sókn Breta í Mesopotamíu. —
Eftir að Townshend gafst npp i
Kufc el Amara í fyrra, gerðu Bret-
ar ekki annað þar en að verjast,
að því er virtist, þangað til í síð-
asta mánuði. Eu síðan hefir sóku-
in venð háð með óskiljanlegum
krafti. Þann 28. febr. kom fregn-
in um að Bretar hefðu náð Kut
el Amara og 13. mars um að þeir
hafi tekið Bagdad. Miili þessara
staða eru 160—170 kílómetrar.
Hafa Bretar því farið 12—13 km.
á dag.
Ef þetta er rétt, sem ekki verð-
ur efast um, þá verður það ekki
skýrt á annan bátt en þann, að
her Tyrkja sé orðinn gersamlega
duglaus og ónýtur. Varla hugs-
anlegt að Bretar hafi getað aukið
svo her sinn á þessum slóðum eða
vopnabúnað, að Tyrkir hefðu ekki
staðið meira i þeim, ef mótstöðu-
kraftur þeirra væri sá sami og
áður. Enda má gera ráð fyrir
þvi, að sulturinn sverfi núfastað
Tyrkjanum, þegar Þjóðverjar eru
sjálfir að verða matarlausir.
Sagt er, að Bretar hafi nú látið
smíða 4000 brynvarðar bifreiðar
og hafa þeir þá ef til vill ein-
hverjar þeirra þar eystra; hafa
Tyrkir þá þvi síður íengið rönd
við reist.
Storstad.
Gufaskipið Storstad, sem Þjóð-
verjar sðkfcu nú nýskeð, er það
var á leið til Belgíu með mat-
vælafarm fyrir„líknarnefnd Belga“,
er norskfc skip, rúml. 6000 smáL
að stærð. Skip þetta var áður
írægt orðið fyrir það, að það rakst
á farþegaskipið „Empress of Ire-
land“ á úfcleið frá New York. —
E. of I. sökk á skömmum tíma og
fórust þar margir menn.