Vísir - 23.05.1917, Blaðsíða 3

VlSlR
$llra bráðasta tillögur um þetta
mál til bæjaratjöraarinnar.
Önnur dýrtíðarmál.
Borgaratjóri skýrði fandin-
am frá því, að á fundi dýrtíðar-
nefndar 9. maí heíði verið sam-
þykt að festa kaup á 20000 kíló-
«m af hveitl og 20000 kilóum af
hrísgrjónum handa bænum. Rann-
sóknir þær, sem matvælanefndin
hefði gert, hefðu leitt í ljós að
mjög lítið væri til af kornvöru
í bænum og þessi kaup hefðu
verið óhjákvæmilegt að gera til
að tryggja þó bænum þessar birgðir.
Aðrar birgðir, sem til væru í
vörslum landsstjórnarinnar væri
ckki hægt að fá, því að þeim
væri þegar að nokkru ráðstafað
út um land. — í stað þess, að
þagar akýrslum var safnað um
matvælabirgðir hér í vetar, voru
birgðir langmestar af hveiti, þá
8r nú svo komið, að hveitiforðinn
«r mjög lítill. Rúgmjölsbirgðir
eru nægar til að svara brauðum
út á brauðmiðaná sem gefnir
hafa verið út, til sex vikna.
í sambandi við braK.ðseðla-út-
býtinguua gat borgarstióri þess,
að það hefði komið fram að hveiti-
brauð værn 25 gr. léttari en bak-
arar heföu tjáð verðlagðsnefnd í
vetur og brauðverðið væri miðsð
við. Bakarar haída því nú fram,
að nefndin bafi misskilið þá, en
þeir átt við þyngd dðigains í
brauðunsm. Bæjarbúar hefða
þannig fengið 25 grömmum minna
af hveitibrauði íyrir hið ákveðna
hveitibrauðaverð en ætlast hafi
verið tií. — Oséð kvað borgar-
atjóri hver endir yrði þessa máls.
Uppboð.
Að Nesi á Seltjarnarnesi verður 30. maí þ. árs, kl. 11 f. hád.,
seldir eftirtaldir fjármunir:
5 kýr, 1 naut og kálfur, taða, skæðaskinn, brækur,
hestvagn, hanivagn, aktýgi og ýmislegt fleira.
Einnig sængurfatnaður og ýmsir innanstokksmunir.
Siguröur Ólafsson.
Aðalfundur
fiskiveiðahlutaiélagsiBS „Æ6IR“
verður haldinn á skrifstofu félagsins í Lækjargötu
-T ;rSá
6 B, laugardaginn hinn 26. þ. m. og byrjar kl.
4 eftir hádegi.
DAGSKRÁ:
1. Samkvæmt 13., 17., 19. og 21. gr. félagslagánna,
2. Lagabreytingar.
3. Önnur mál sem upp kunna að verða borin
samkvæmt félagslögunum.
Reikningar félagains liggja frammi fólagamönnum tiljsýnis viku
fyrir fundinn.
Reykjavík 4. ma( 1917.
Stjórnin.
stir og miliönir
©ftir
(gharles Hfjamce,
166 Frh.
— Fyrirgefðn mér, gamli viu-
ar, sagði hann. — Eg ætlaði mér
alls ekki að sýna þér þennan
þjösnaskap og eg veit vel að þú
sérð, að þetta er ekki alt saman
«ins og það ætti að vera. Það
er langt frá því, að svo sé. En
mér er ómögulegt að segja þér
hvernig því er varið — og eng-
um llfandi manni. Það eru sum
málefni þannig, að þau verða að
geymaBt með manni Bjálfum —
sum brennimerkin, sem engnm er
þorandi að sýna, ökki einu sinui
kærustu og bestu viunm sínum.
Howard sneri sér undan og fór
»ð setja upp hanskana með mestu
hægð, enda var hann bæði skjálf-
hendur og röddin titraudi er hann
•^Varaði Sfcafford og sagði.
— Það er þá Iíklega ómögulegt
að ráða neina bót á þessu Staff?
— Já, það er sannarlega ó-
mögulegt, svaraði Stafíord — Jafn-
vel greind þin og gáfur koma hér
ekki að neinu haidi, eu ekki ætlð
eg að biðja þig að minnftst ekki
á þetta oítar — þess gerist engin
þörf, það er eg viss um, Hins
vegar vil eg biðja þig að minnft
mig aldrei á það, sem eg var|að
segja við þig áðan, hvorki með
orðum nó augnatilliti. Það álpað-
ist út úr mér án þass að eg’réði
við það. En nú skal eg gæta
mín bðtai' eftirleiðis og skal jafn
vel ekki meðvitundin um] með-
aumkvun þina koma mér til að
stynja eða andvarpa. Hann veif-
ftði hendinni eins og að hann væri
ftð banda einhverju frá sér og
ságði því næst stillilega og í sin-
um vanalega róm: — En hvað eg
ætlaði að segja, Howard, Maude
bað mig að skila til þin að koms,
heldsr í fyrra lagi f kvöld, áðar
en ftlt fyllist af geitum. Eg. held
ftð hún ætli að biðja þig að hjálpa
sér með eitthvað.
HoAvard kinkaði koffi og sagðí
hægt og letilega eins og hansijvar
vandi.
— Mikil ósköp, ekki skal standa
á mér — eg skal koma í tæka
tíð. Ungfrú Falconer »ýnir mér
stundum þann aóma að láta mig
háida, að eg geti verið sér til
gagns að einhverjn leyti. En þetta
er liklega eitthvað viðvíkjandi
dansinum, semeg er gersamlega laus
við að hafa nokkra hugmynd um,
og get þess vegna gefið allskonar
ráðleggingar um hann og #vo
margar] sem vera skal. Eg er
annars &ilra manna færastur og
fúsastur að leggja öðrum ráð,
huggandi mig við það, að eg veit
að enginn er svo vitlaus að f&ra
neitt eftir þeim og það er þeas-
vegna enginn ábyrgðarhluti fyrir
mig. Jæja,] vertuUþáj sæll svo
lengi, góði StafforiJ minn — við
sjáumst þá aftur í kvöld.JjFar
vel, Mjónil Já, sá er bærilegur!
Detturj* ekki einusinni í hug að
líta við mér þó að eg Ijsé að
kveðja hann.
Stafford hló og lyfti Mjóna|upp
á hnakkadrambina, en soppi sleikti
höndina á honum vingjarnlðgs.
Howard gckk því næst burt og
Frú Bríet Bjarnhéðins-
dóttir var mjög óánægð meí
ráðstafanir matvælanefndar at
ýmsu leyti, einkum fyrirkomulag
hsnnar á brauðseðlaútbýtingu og
í tilefni af því skýrði
Sig. Jónsson, sem sæti á i
matvælanefnd, sagði að nefadin
ætlaðist til þess að bæjarmenn
geymi þá seðla, sem þeir siður
geti notað, þeir sem síður geti
notað rúgbrauð eiga að nota hveiti-
brauðsseðlana og freista þess síð-
ar hvort þeir geti ekki fengið
■kiíti á rúgbrauðsseðlum sínum
hjá matvælanefnd, en þá gert ráð
fyrir að aðrir vilji fá rúgbrauðs-
seðla fyrir hveitibrauðsseðla.
— Ennfremur gát S. J. þess,
að hvert einasta hérað á land-
inu mundi nú betur Ibirgt að
kornvöm en Reykjavíkurbær.
ðamþykt var tillðga um að fela
dýrtíðarnefnd að semja frumvarp
til reglugerðar um þyngd bakara-
brauða.
Einingin nr. 14.
Enginn fundur í kvöld.
Á næsta fundi (30. þ. m.)
verða kosnir fulltrúnr til Stór-
stúkuþingsins.
U-D í K. F. U. M.
í kvöld kl. 8*/2
kveð juíundur og upptökuf undur
Mikill hljóðfærasláttur og söngur.
Mætið aliir
og takið jafnaldra með yður.
Fr. Fr.
var enn þá að troða upp hönsk-
uuum og um leið og hann skrapp
út úr dyranum beit hann á jaxl-
inn og bölvaði i hljóði.
31. kapituli.
Howard kom í fyrra lagi í
samsætið eius og ungfrú Falconer
hafði mælst til. Vora nokkrir
gestlr þar fyrir, sem dvaHð höfðu
hjá Sir Sfcefáni nokkra daga —
þar á meðal frú Clausford, sem
hafði tekið að sér húsmóðurstörfin
með'siuni vanalegu góðvild eins
og áður. Howard gekk inn f dag-
stofuna og var enginn þ»r fyrirj
en inn&n lítillar stundar kom
ungfrú Falconer klædd í pall og
psrpura og svo tilkomumikil og
tlgnarleg að Hov.ard starði á
hana með sndrun og aðdáun.
Hún gekk hægt og háttðlega
inn í salinn með þessum vanalega
þöttasvip, sem fór henni svo ein-
staklega vel, en þegar hún sáN-að
Howard var þar einn fyrir, hvarf
þessi þóttasvipur ireð öllu og
gekk hún til hans og rétti hon-
um höndÍBa, en þá tók hann eftir
einhverju í yfirbrágði hennar.