Alþýðublaðið - 23.04.1928, Blaðsíða 3

^í»-'*Mwr ****-&>»
aíKB'ÝÐUBlíAÐIÐ
l?1 ->
n~’ rr
B
Bœtingsefni: Vanilju-, sítrónu-, möndlu- og
súkkulaðibæting.
Gerduft í bréfum méð íslenzkum texta.
Dr. Oetkers vörur!
rié hawiið. Purfi barnsmóðir á
-styrk að haMa rimfrarii sjúkra-
styrkánin, á hún kröfu til styrks
úr bæjar «sjóði eða sveitar. f
Karipmamnahöfn ákveður bæjar-
stjórn styTk þenna, og er hann
greiddur sjúkrasamlagi viðkorn-
andi konu, sem endurgreiðir hann
konunni, eða hún fær hann fyrir
milligöngu Jíknarfélags; utan
Kaupmannahafnar greiða hjálpar-
sjóðirnir styrk þenna, en þá er
hann endurgreiddur af viðk. bæ
eða sveit. — Styrkur þessi telst
ekkl til sveitartfyrks.
Um fram þessar áður , töldu
skyldur samlaganna, hafa þau
heimild til að veita fólögum af
frjálsum vilja hjálp eðá fullan
styrk til að leita sér lækna (svo
sem augnl., háls-, nef- og eyrna-,
tannlæknis o. s. frv.), til hjúkr-
unar 1 heimahúsum, alt að %
m meðala, tii veru á heilsuhæl-
um (til hressingar eftir sjúkleika),
alt að 3 kr. á dag til Jeguá
hælum fyrir gigtveika, til að afla
sér tilbúinna lima, til kaupa á
umbúðum o. s. frv. Samlögin
noita mörg þessa heimild og hafa
nánari ákvæði þar um í lögum
sínum. —
Félagar njóta fullra réttinda í
samlögunum 6 vikum eftir upp-
töku; verði samlagsmenn fyrir
Alp'íSnprentsmitjaii,]
Hverfisaotu 8,
tekur að sér alls konar tœkifærisprent- I
un, svo sem erflljóð, aðgðngumiða, bréf, |
relknlnga, kvittanir o. s. frv., og af- !
grelðir vinnnna fijétt og vlð réttu verðl.J|
slysi rétt eftir upptöku, njóta þeir
þegar styrks. Konur öðlast rétt
til sængurkonustyrks 10 mánuð-
um eftir upptöku í samlagið.
Félagar eiga rétt til dagpeninga
26 vikur á 12 mánuðum (örkumla-
menn þó að eins 13 v.). Hafi fé-
lagi notið sjúkrahjálpar í sam-
fleytt 3 reikningsár samlagsins í
60 vikur, missir hann allan rétt
til frekari hjálpar frá samlaginu;
hefir þá meðlimur um tvent að
velja, fara úr samlaginu eöa
halda við rétti sínum með það fyrir
augum, að sér kunni að batna,
og greiðir hann þá iðgjöld sin
áfram. — Ákvæði í fátækralög-
unum (6. maí 1921) heimila slík-
um mönnum styrk af opinberu
fé (bæjarstjórn) til kostnaðar við
nauðsynlegustu hjálp til sjálfs sín
og fjölskyldu sinnar, sé hann eða
verði þess styrks þurfandi 12
mánuðum eftir að sjúkrasamlagið
hætti allri hjálp.
Þorf. Kr.
Erlend símskeytl.
Kböfn, FB., 21. apríl.
Ófriðurinn i Kína.
Frá Shánghai er símað: Ræðis-
menn Bretlands og Bandaríkjaima
hafa ráðlágt útlendingum að
flytja frá Tsinan vegna ófriðar-
ins. Japan hefir sett her sjóliðs-
manna á land í Tsingtau og lýst
yfir ófriðarástandi þar.
(T&inan er höfuðborgin í Shan-
tringbéraðJ. 300 000 íb. Þaðan er
450 km. löng járnbraut' til Tsing-
tau.)
Landsskjáiftarnir i Búlgariu.
Frá Berlín er símað: Á annað
hundrað menn hafa farisl í land-
skjálftunum í Búlgariu. Tvö þús-
und hús hafa gereyðdlagst. Marg-
ir íbúanna í Sofia flýja óttaslegn-
ir frá heimilum sinutm.
Persar ögra brezka auðvaidínu
Frá Lundúnum er sínrað: Sairn-
kvæmt fregn frá Basra hefir
(stjórniin í Persíu beimtað, að toll-
gæzlumenn frá Irak flytji frá
Ábadan á bakka Sjattelarabíu-
fljótsins. Enn fremur neitar Per-
síustjórn því, að brezk herskip
hafi rétt til þess að varpa akk-
erum við Abadan. Búast menn
við, að þetta muni hafa óheppi-
legar afleiðingar fyrir sambúðina
á miilli Persa og Breta.
Enska orðabókin mikla
fullbún.
Oxford-orðabókin enska („The
Oxford English Dictionary“), sem
á að verða alisherjar-orðábók
enskrar tungu og byrjað var á
fyrir sjötíu árum, er nú aö verða
fullbúin. Lokabindið er í prentun.
19. apríl (á sumardaginn fyrsta
Sími 249. (tvær línur),
Reykjavik.
Okkar viðurkendu
niðursuðnvörur:
Kjöt i 1 kg. og x/2 kg. dósum
Kæfa í 1 kg. og Vs kg. dósum
Fiskabollur í 1 kg. og V2
kg. dósum
Lax í V2 kg. dósum
fást í flestum verzlunum,
Kaupið þessar islenzku
vörur, með því gætið þér
eigin- og alpjóðarhags-
muna.
Kaupið Alþýðublaðið
að okkar tímatali) átti heildor-
verkið að korna út, og verður
Bretakóngi afhent fyrsta eintakið
með viðhöfn. Þessi orðabók á að
vera hæstiréttur um öll vandaat-
riði enskrar tungu, og má kalla
útkomu hennar, sögulegan við-
burð í orðasafns-bókmentum
heimsins. Hafa ekki færri en sex
forstöðumenn útgáfunnar og
mörg hunidruð sjálfboðinna hjálp-
armanna unnið að þessu stór-
kostlega riti, sem er í 12 bind-
um, og eru talin að vera í orða-
bókinni 418 825 orð, sem skýrö
eru, og 1 827 306 tilvitnanir. All-
ur koistnaður við útgáfuna er tal-
inn nema um 300 000 sterlings-
pundum. Á ritinu var byrjað í
nóvember 1859 undir yfirstjórn
Hartley Coleriáge.
(Eftir Vorw.“)
William le Queux: Njósnarinn mikli.
indalega. „Þér leggið af stað til Lundúna í
fyrra málið!“
„Já. En með því að ég hefi að því, qu
mér skilst, frjálsar hendirr, ætla ég ekki
að láta utanrikisráðuneytið brezka vita neitt
um gerðir mínar að sinni. Foringi minn
fær ekki að vita annað en að ég sé áfram
hér í Rómaborg. Á alþjóðarvitund verð ég
hér kyrr. Þér skiljið, yða,r hátign!"
„Ég er þessu fyrirkomulagi yðar samþykk-
ur. Þér getið skýrt Cla.ucare lávarði frá
þessu öllu ásamt skipun minni. Ég óska
yður góðs árangurs!"
Nú opnaði hans hátign hurðina og bað
hans hágöfgi Claucare lávarÖ að koma inn
til okkar.
„Þér v’itið, góði vinur! að samtal mitt við
Jardine foringja var þannig, að viðkunnan-
iegast var, að það færi fram undir fjögur
augu. Niðurstaða mín er þessi: Hann leggur
af stað tíl Lundúna í fyrra málið. Þetta er
ráðstöfuin min.“
„Henni skal hann hlíta, yðar hátign!“ sviar-
aði Claucare lávarður.
„Svo skal vera,“ endurtók ég og hneigði
mig fyrir þeim báðum.
„Ég læt yöar hátign daglega vita um),
hvað gerist, eins og að undan förnu. Verði
eínhver breyting, skal yður gert aðvairt um
það tafarlaust," sagði Claucare lávarður.
„Hvert er nafn hins leynilega óviinar miins
bér í Rómabo,rg?“ spurÖi ég og horfði hvast
á báða til skiftis.
Hans hátign og hans hágöfgi horfðust í
augu um stund. „Það er — ómögulegt að
segja nú,“ sagði koinungurinn.
„Alveg eins og hans hátign segir, — ekkert
frekara unt að skýra það mál nú,“ sagði
sendiherrann.
„Er þaó karlmaður eða — stúlka ?“ spurði
ég-
„Get ekki, — má ekki segja neitt um það,“
sagði konungurinn og snéri upp á efrivarar-
skeggið.
Claucare lávarður át nákvæmlega sömu
orðin upp eftir honum.
„Má ég fá myndina af Cíare Stanway
lánaða, yðar hátign?“ spurði ég.
„Veikoimiið. En þér megið ekki sýna henni,
og þér verðið að skila henni aftur, ef ég
krefst slíks. Hiins vegar ætti yður ekki að
vera of gott að góna á hana yður tijl af-
þreyiingar á yfirstandandi tímabili," sagði
konungurinn háðslega.
„Þökk, yðar hátign!" sagði ég og hneigði
mig auðmjúklega.
Konungurinn snéri sér nú að Claucare lá-
varði.. „Bæði Vizardelli ráðgjafi minn og
íranski sendiherramn, de Suresnes greifi, eru
boðnir til mannfagnaðar í höll minni annað
kvöld. Þér eruð auðvitað einnig boðinn. En
það færi betur á því, að þér, lávarður minn!
höfnuðuð boðii mínu.“
„Þakkir fyrir, yðar hátign! Þakkir fyrir
þá virðingu og þann heiður, er þér sýnið
mér með þessu. Undir kringumstæðunum
hafna ég boðiinu samkvæmt tillögum yðiar
hát:ignar.“
Koniungurinn brosti og var nú Tíomimn í
ágætt skap. Það var skringilegt að bjóða til
stórveizlu og jafnframt hVetja þl þes,s, eigin-
lega heimta, að boðinu væri þegar hafnað.
En hér lá fiskur undir steijni, er fylliliega
réttinætti þennan skopleik. Fjarveria Clau-
cares lávaröar bar vott um óánægju Eng-
iands yfir hinum leynilegu samningstilraun-
um •nffli Frakklands og Itaiíu, — samnings-
tilraunum, sem alþjóð vissi um að fóru fram
bak v:ið tjöldin.
„Á alþjóðarvitund verður Jardine foringi
kyrr áfram hér í Rómaborg,“ skýrðf kon-
ungurinn nú Claucare lávarði frá. „Hajnn