Vísir - 11.01.1918, Blaðsíða 3

Y i v ii
Bæjarstjónwkosning
i Hafnarfirði.
Á morgun á aö fara fram kosn-
ing á fjórum bæjarfulltrúum í
Hafnarfiröi.
Úr bæjarstjórninni ganga: Þórö-
tir Edilonsson læknir, Elías Hall-
dórsspn útgeröarmaöur, Þórarinn
Eöövarsson útgeröarstjóri og Sig-
tirgeir Gíslason verkstjóri.
Fram eru komnir fimrn listar,
sem kjósa á um, og hefir aldrei
veriö jafnmikiö kapp í bæjar-
stjórnarkosningum í Hafnarfiröi
og nú.
Listarnir eru þannig skipaöir:
A-1 i s t i n n : Sigfús Bergmann
kaúpm., Þóröur Edilonsson, Ás-
geir Stefánsson trjesm. og ísak
Bjarnason bóndi.
B-1 i s t i n n: Einar Þorgilsson
kaupm., Sigurgeir Gíslason verk-
stjóri, Stgr. Torfason bryggjuv.,
Ásgeir Stefánsson.
C-1 i s' t i n n (verkam.): Davíö
Kristjánsson trésm., Gísli Ivrist-
jánsson, Árni Þorsteinsson og
Bjarni Erlendsson útgeröarm.
D-í i s t i n n: Þórður Edilons-
son, Ólafur Böövarsson, Ólafur
Jóelsson, Guðm. Einarsson.
E-1 i s t i n n : Sigurgeir Gísla-
son, Þóröur Edilonsson, Einar
Þorgilsson og Stgr. Torfason.
Sagt er að garnlar væringar síö-
an um þingkosningarnar síöustu
auki talsvert kappið í þessunr
Jfosningum, og þá aðallega í sam-
bandi viö B-listann.
n»m Vorsl. „Gu11ÍOSS“ í!!lí!
í Hafnarstræti 15
(Hið nýja hús I*. J. Thorsteinssoar Hafnarstræti 15).
ferslonin „6nlIioss“,
sem af öllnm er viðnrkend fyrir hagkvæm og lipur viðskifti, býður
öllurn viðskiftavinum sínum, gömlum og nýjum, heim í búðina sína
i Hafnarstræti 15.
Búöin er opnuð aftur í hinu nýja húsi P. J. Thorsteinssonar í dag, 11. janúar 1918.
= Alls konar nýjar vörnr á boðstólnm! =
Simi 599. Box S35

f?
Dýrtíðarlánin.
Síðan fariö var að veita dýrtiö-
arlán hér i bænum, hafa atvinnu-
nefndinni borist umsóknir frá um
2oo mönnum uni lán að upphæö
samtals um 45 þús. krónur. Þriðj-
ungi lánbeiönanna hefir verið synj-
að, en lán þau, sem veitt hafa
veriö til þessa dags, nema samtals
9000 krónum.
„Dvöl“,
blað frú Torfhildar Hólm hætti
aö koma út núna um áramótin.
f bæjarvinnuimi
eru nú daglega 235 rnenn.
Síminn
komst aö mestu lejrti í lag aftur
í gær. Þó var ekki talsímasamband
komið á viö Seyðisfjörð i gær-
kveldi.
Um fánann
flutti Isafjaröarblaðið Njörður
allgóða «hugvekju nýlega, undir
fyrirsögninni: Jólagjöfin. Blaðið
hefir verið selt hér á götunum und-
anfarna daga.
Sterling
á að fara héðan á morgun kl. 2,
ef veður leyfir.
„Merkur“
heldur aðalfund sinn í kvöld.
E.s. Geysir
fer héðan utn helgina og tekur
póst til útlanda (um Bergen til
Englands) bréf, ávísanir og kross-
band, en engan böglapóst.
Frostið.
Það er nú orðið meira en nokkrvr
sinni áður. Á veðurskýrslunum.
var það talið um 19 stig hér r
Reykjavik (22 stig á stjórnarráðs-
ntælirinn).
Islands Falk
á að sögn enga farþega að taka
hér í næstu ferð. Mun kjötfluta-
ingaskipunum ætlað að fullnægja
þeirri flutningaþörf.
176
4- „Grósserinn“, Glasgow.
5. Jóel Jugan, Morlaix.
6. Faenza, París.
7. Saldagne, París.
Loks voru tvö númer enn, 8 og 9, en engin
nöfn skrifuð viö þau.
Eg ætla um leiö að segja þér söguna af
þessum nafnalista, móðir min góð. Eg sá
hann aftur þegar Hinrik var kominn heint
tu ferö sinni aö tveim árurn liðnum. Var þá
buiö að strika yfir flest nöfnin og hélt eg,
að þaö væru nöfn þeirra manna, sem hann
heíöi fundiö. Hjns vegar haföi tveimur nýj-
um nöfnum verö bætt viö.
Nafniö Lonaine kafteinn var strykaö út.
Við nr. 2, Staupitz, Var Sfrj]- Qg somu_
leiðis við nöfnin Pintó, „Gróserinn" og Jóel
Jugan. Þessi fiinm strik Voru g'erö með
rauðu bleki. Nöfnin Faenza oö Saldagne
stóöu óhreyfö, en við nr. 8 var skrifað nafniö
Peyrolles og- Gonzagua við nr. 9.
Þessi tvö ár hafði eg verið í klaustri, en
nú var sú þraut á enda. Réði eg mér ekki
fyrir fögnuði þegar eg sá hann aftur.
Hann heilsaöi mér með kossi, horfði á mig
um stund og sagöi siöan:
„Ósköp hefir þú stækkaö, Áróra. Mér datt
ekki í hug að eg mundi fyrirhitta slíka friö-
leiksstúlku viö heimkomuna."
Eg-var þá oröin fríö eftir þvi aö dæma,
177.
eða svo sýndist honum. Fegurðin er ein af
gjöfum guðs og er eg honum þakklát fyrir
hana. En aldrei hafði eg hugsað, að mér
mundi þykja eins undur vænt um að eg var
sögð fríð.
Sarna daginn var eg tekin úr klaustrinu og
hurfum viö aftur til heimilis okkar. Var þar
alt undirbúið til aö taka við okkur, en nú
gátum við ekki lengur verið tvö ein saman,
þvi að eg var nú orðin fulltíða kvenmaður.
I húsinu var gömul kona, Francoise Ber-
richon aö nafni, og sonarsonur hennar Jean.
Gömlu konunni varö að oröi þegar hún sá
mig fyrst:
„Hún líkist honum.“
Hverjum líkist eg? Það er eitthvert laun-
ungarmál, sem eg má ekki komast að, því
að ávalt er vendilega þagað um þetta.
Ef til vill hefir Francoise þekt föður minn
og er máske gömul vinkona lians eða hefir
veriö á vist meö fólki minu. Hefi eg þrá-
sinnis reynt að spyrja hana spjörunum úr,
en um þetta er ekki hægt að toga nokkurt
orð úr henni og er hún þó annars skraf-
hreifin vel.
Sonarsonur hennar er yngri en eg og hann
veit ekkert um þetta.
Framkoma vinar míns hafði tekið gagn-
gerðum breytingum. Hann var nú oft þur á
manninn og dapur með köflum, en hann leit-
178
aði sér fróunar í vinnunni. Var geysimikil
aðsókn að honum og héldum við okkur rík-
mannlega eða því sem næst. Hafði Hinrik
fengið mikið orð á sig fyrir hagleik sinn,
en eg tók hlutdeild í hugsýki hans. Varö
hami þess brátt var og gerðist þá enn fálátari.
Herbergi mitt vissi út'að stórum og fall-
egum garði eins og áður er sagt. Heyrðí
garður sá til höll einni, sem nú stóð í eyði
með þvi að eigandinn var látinn. En einn
morguninn sá eg alt í einu, að þar var alt á
ferð og flugi. Var auöséð að nýr eigandi
hafði tekið við höllinni og spuröist eg fyrir
um hver hann væri. Mér var svarað, að hann
héti Filippus af Mantúa eða Gonzagua fursti.
Gonzagna! Mér brá við þetta nafn, því
að eg liafði séð það á lista Hinriks. Það var
annað nafnið, sem hann hafði bætt við eftir
að hann kom lieim úr ferð sinni.
Daginn eftir sagði Hinrik um leiö og hann
tók gluggatjaldiö frá glugganum, sem sneri
tit að garðinum:
„Eg bið yður þess, Áróra, að láta engan,
sem gengur um garðinn, koma auga á yður "
Eg verð að játa það, móðir mín, að þetta
æsti forvitni niína um allan helming. Annars
vora engin vandræði að fá fréttir af Gon-
zagua, ]>ví að nafn hans var á hvers manns
vörum.
Hann var einhver auðugasti maður Frakk-