Vísir - 06.04.1918, Blaðsíða 3

V 1 1 R
nefnd og bæjarstjórn, að her sé
tiin syo mikilsvert mál að ræða,
að ekkert áhorfsmál sé að vinda
þegar að því, að koma upp
brauðgerðarhúsi í sambandi við
gasstöðina. Verð brauðanna get-
ur að vísu ekki orðið lækkað,
en bökunarkostnaðurinn græðist
eigi að siður.
Það er auðvitað, að sérstakt
hús verður að byggja yfir brauð-
gerðina. í gasstöðvarhúsunum
er ekki rúm fyrir hana. Skil-
rúm verður að setja í húsið, sem
gasofnarnir eru, þannig, að brauð-
in verði látin í bökunarofnana í
sérstöku herbergi að baki gas-
ofnanna, svo að kolaryk og gas-
loft komist ekki að þeim. Áætl-
að er, að byggingar þær sem
gera þarf og vélar til brauðgerð-
arinnar muni kosta 30 þús. kr.,
þar með talinn annar h^kunar-
ofn. Þessar byggingar á að reisa
i sumar, en fyr en í haust get-
ur brauðgerðin ekki tekið til
starfa.
-A-Uir bæjarfulltrúarnir voru
sammála nm það, að í þennan
kostnað væri ekki horfandi, þar
sem líkur væru til að hann
græddist upp á 1—2 árum. Ólafi
Friðrikssyni þótti þó athugavert
Nykomið
mikið úrval af allskonar vefnaðarvörum,
svo sem
Léreft bi. og óbi. (22 teg.) Léreftstölur
Tvisttau (margar teg.) Tvínili
Fiunnel Smellur
Morgunkjóiatau Enskar húfur
Alpacka Nærfatnaður
ShevÍÓt, blátt Sængurdúkur Regnkápur karla og kvenna
og margt fleira.
Harteinn Einarsson & Co.
Laugaveg 44.
Mór.
Þeir sem vilja tryggja sér góðan og vel þnrran
mó næsta sumar, sendi nöfn sín í lokuðu umslagi, auðkendu
„Mór“ á afgreiðslu Visis iyrir ÍO. april.
að hraða málinu svo mjög, þar sem um algert nýmæli væri að ræða. En allir aðrir töldu mest nm vert, að sem fyrst yrði byrj- að á verkinn, svo að bæjarstjórn- in gæti sem fyrst fengið hönd i hagga með brauðgerð og brauð- verði í bænum. enda. — krónur, hefir veriö lagt á Eim- skipafélag íslands.
Frú C. Bjarnhéðinsson flytur erindi um brautrjðjanda sjúkrahjúkrunarinnar á sunnudag 7. apríl, kl. 5 síðdegis í Iðnaðarmannahúsinu. „Gullfoss“ fór frá Nevv York í gær meS íullfermi af ýmsum vörum. Af kornvörum hefir skipiö meSferöis um 400 smál. af haframjöli og maísmjöli til landsverslunarinnar. Á meiru hefir útflutningsleyfi ekki fengist. Póst flytur skipiö hingaö beina leiö frá New York og kenmr ekki við i Halifax.
Inngangur 50 aurar. /
4 5
Bæjarfréttir.
Afmæli í dag.
Ólöf Gunnarsdóttir, ungfrú.
ÞuríSur Tómasdóttir, versl.stk.
Siguröur Erlendsson, bóksali.
GuSrún SigurSardóttir, húsfrú.
Pétur Leifsson, ljósmyndari.
ValgerSur Gunnarsdóttir, hfr.
Rósa Bachman, ungfrú.
Anna Bjarnadóttir, ungfrú.
Eiríkur Leifsson.
„Surtur“
heitir hlutafélag, sem stofnað
hefir veriS hér í bænum, í þeim
tilgangi aö vinna surtarbrand í
Dufansdal. Eru í þvi margir sömu
mennirnir, sem í fyrra létu vinna
þar vestra, en nokkrir fleiri hafa
gengið í þetta félag. Eru félagar
aö sögn 30—40. í stjóminni eru
kaupmennirnir Carl Proppé, Jóna-
tan Þorsteinsson og Pjetur Þ. J.
Gunnarsson. Framkvæmdarstjóri
’veröur Nic.Bjarnason kaupm. Ætl-
ar félagi'S aS láta taka upp aS
minsta kosti iooo smálestir af
surtarbrandi í sumar.
Útsvörin.
ÞaS var rangt í blaSinu í gær,
aS hlutfélagiS Kveldúlfur ætti aö
greiða næst-hæsta útsvar hér íbæn-
um, því aS hærra útsvar, 28 þús.
Leynifélag*ið
eftir
William le Qnenf.
I. KAPÍTULI.
Að kvöldi hins tíunda.
AS kvöldi hins 10. desember síSastliSiS ár,
lagSi eg leiö mína frá rafljósadýrSinni og öll-
um fyrirganginum i Hástrætinu í Kensing-
ton og inn í Argyllgötu, sem er stuttur og kyr-
látur götustígur, og ekki nema steinsnar frá
neöanjaröar brautarstöSinni.
Þéssi dagur haföi veriö bæöi dimmur og
drungalegur og göturnar forugar — reglu-
legur vetrardagur, eins og þeir gerast í okkar
hseru og kámugu Lundúnum. Hin stutta rökk-
urskíma var orSin aö þreifandi myrkri og
um leiS skollin yfir svo niödimm þoka, aö
■eg sá varla þvers yfir götuna meðan eg Var
aö ganga heim aö húsinu mínu, er stóð til
hægri handar vis götuna miSja.
Rétt ]iegar eg var aS komast aö húsdyrun-
um skautst út úr myrkinu og þokunni maSur
einn í dökkleitri yfirhöfn meS pípuhatt á
höföinu. Kom hann beint í flasiS á mér og
gekk svo hratt, að viS rákumst nærri hvor
á annan.
Hann sneri undan götuljósinu, setn auk þess
var mjög óskýrt í þokunni, en þó sýndist mér
þetta vera gráskeggjaöur maSur eitthvaS um
fimtugut á aS giska, lítill vexti en hvatlegur
og beinvaxinn og vel búinn. Virtist vera tals-
verSur asi á honum, en samt hélt hann hægri
hendinni í frakkabarminum og dinglaSi vinstri
hendinni viS hliS sér.
Eg gekk á móti ljósbirtunni og gat því ekki
séö greinilega framan í hann, en þó tók eg
eftir því, aS hann var einkennilega úteygSur,
eins og Gyöingar oft eru. Auk þess sá eg
glampa á dýrindis gimstein i hálsklútnum
hans, en annars mættumst viö svo snögglega,
aö hann hrökk viö, nam allra snöggvast staö-
ar og leit slóttuglega framan í mig, bélt sjSan
leiðar sinnar og var horfinn út í myrkriö á
svipstundu.
Hann leiö fram hjá mér, eins og einhver
svipur eöa fyrirburSur og ekki heyröist helcl-
ur skóhljóö hans, þótt skrítiS væri. Hefir hann
víst gengiS á gúmmísólum, þvi a'S fótatakiö
heyrðist alls ekki. Eg stóö einmitt viS, til aS
hlusta eftir því, en gat ekki heyrt þaS.
Því næst gekk eg upp tröppurnar aö götu-
dyrunum á húsi míiiu, skautst inn um dymar
og gleymdi þegar þessum atburSi.
Þaö lieyrist venjulega ekkert skóhljóS til
manna, sem ganga á gúmmísólum, og var þetta
atvik því næsta hversdagslegt, enda gerSi eg
ekki annaS úr því.
Til þess aö lesarinn skilji til hlítar þaö,
sem hér fer á eftir, er líklega réttast, aö eg
geri honum þegar grein fyrir sjálfum mér
og högum mínurn. ÞaS er líka best aö segja
hverja sögu eins og hún gengur, og ætla eg
mér aS skýra sem sannast og réttast frá því,
sem fyrir mig hefir boriS, i þeim einum til-
gangi aö afmá aS fullu og öllu flekk þann,
sem alt aö þessu hefir loöaS viö nokkrar per-
sónur — eSa eina sérstaklega — og til þess
aS leiSa sannleikann í ljós, hreinan og ó-
brjálaðan.
- Hafiröu litiö í dagblöSin, lesari góSur —
og þaS efast eg raunar ekki um, aö þú hafir
gert— þá máttu vera viss um, aö frásögn
þeirra um alt þetta málefni er bæöi rangfærS
og ófullnægjandi.
En nú ætla eg mér aö gefa þér fulla skýr-
ingu þessa máls, og getur þá ekki hjá ])ví
fariö, aö ýms atvik rifjist upp fyrir þér, at-
vik, sem þú munt kannast viS, að allir blaða-
lesendur um víöa veröld svo aö segja, voru
í standandi vandræSum meö aö átta sig á.
Nafn mitt er Vesey — Húbert Vesey, tutt-
ugu og niu ára aS aldri og stundaSi eg lækn-
ingar alt fram aS þeim tíma aö Georgína föðu-
systir mín dó, en síöan eru þrjú ár. Þegar eg