Vísir - 19.08.1918, Síða 2

y i s i m
VÍSIR.
Aígreifiia biaíiiM i Aðalitrtsí
14, opin M kl. 8—8 á hverjum difi,
Skrifflioía á saaia staí.
Sími 400. P. 0. Box 8«7.
RitsijörlnE tii viítale lr& kl. 2—8.
Prsntsmiðjan & Langavef 4
eimi 188.
Auglýiiígan veitt naöttaka i Landft
etjörnuEiii aftir kl. 6 £ kvöldin.
Anglfsingaverí: 50 anr. hver tæt
dálks 1 atæiri augl, 5 anra oaöit i
rat&r.ngl^sÍBgnsa sael öhrejttn letri.
Sildveiðarnar
byrja aítnr.
Símskeyti frá Hjalteyri, í gær.
Síldin erað komaáný, „Snorri
goði“ kom inn i nótt með yfir
30Q tunnur.
Vélbátur kom inn á Siglu-
fjörð með talsverða veiði, er hann
hafði fengið í reknet. Sögðu
skípverjar síldina vaða uppi víðs-
vegar útifyrir.
Ágætt veður. Miklar líkur til
að nú fari að lagast með síld-
veiðarnar.
Frá ísafirði frétti Vísir í gær,
að einn bátur þaðan hefði feng-
ið 100 tunnur af síld á laugar-
dagsnóttina. Sáu skipverjar á
honum til tveggja skipa annara,
sem einnig voru með sild og
héldu að þaS væru „Varanger“
og bátur sem gerður er út frá
Ingóffirði.
Hrossakanp
stjórnarinnar.
Eins og kunnugt er, tókst
landsstjórninni að komast að
þeim kostakjörum með samning-
unum við bandamenn, meðal
margs annars, að leyft var að
flytja héðan 1000 hesta til Dan-
merkur. Þessum útflutningi hefir
verið jafnað niður á héruð lands-
ins eftir hrossaeign, en vitan-
lega er bændum lífsnauðsynlegt
að losna við miklu fleiri hross
eins og nú árar. Fyrir nokkru
síðan var maður gerður út norð-
ur i land, til þess að kaupa.hross,
af Húvetningum og Skagfirðing-
um að þeirra hluta. En þó að
yerðið, sem i boði er, sé sæmi-
legt, 300 - 450 krónur, þá eru
bændur þó ekki gírugri í það en
avo, að enn vantar talsvert á þá
hrossatölu, sem kom í hlut þess-
ara tveggja sýslna. — En hvað
veldur ?
Það er engum betur ljóst en
bændum sjálfum, að þeir geta
ekki sett öll hross sín á í haust.
Jafnvel þó að þessi 1000 hross
verði flutt út, verða þeir að drepa
mörg þeirra sem eftir verða af
ÚTBOÐ
r
a
1.500.000 krónum
í nýjnm hlntabréfnm i Islandsbanka.
Samkvæmt umboði þvi, er stjórn íslandsbanka hefir verið þar
til gefið, hefir bankastjórnin ákveðið að auka hlutafé bankans um
1.500.000 kr. þannig að hlutaféð verði alls 4.600.000 kr.
Þeir, sem óska að skrifa sig fyrir nýjum hlutabréfum snúi sér
til íslandsbanka í Reykjavík eða útbúa hans á tímabilinu 30.—
36. ágúst þ á.
Rétt til að skrifa sig fyrir hlutabréfum hafa að eins eldri hlui-
hafar og þanuig að hverjar 200 krónur í eldri hlutabréfum veita
rétt til • að skrifa sig fyrir 100 krónum í nýjum. Skuldbindingin
um hlutabréfakaupin er skrifleg og bindandi. Við undirskrift skuld-
bindingarinnar skal sýna eldri hlutabréfin til áritunar.
Kaupverðið á hinum nýju hlutabrófum er 120 krónur fyrir
hverjar 100 krónur og greiðast annaðhvort um leið og skuldbind-
ingin er undirskrifuð eða 20 per csnt þá þegar og afgauguriuu
fyrir 15. september,en þá skal greiða 6°/0 vexti af því, sem ógoldið
er, frá 26. ágúst til greiðsludags.
Af hinum nýju hlutabréfum greiðist hálfur arður fyrir árið 1918.
Fyrir greiddar upphæðir verða gefnar bráðabirgðakvittanir,
sem síðar verður skift á fyrir hlutabréf.
Þeir hluthafar, sem sakir fjarveru eða annara orsaka vegna
geta ekki notað rétt sinn til hlutabréfakaupa nefnda daga, geta
síðar snúið sér til bankans — í allra síðasta lagi 24. september
næstkomandi.
Reykjavík, 8. ágúst 1918.
Bankastjórn Islandsbanka.
fóðrunum. Og það þvi fremur,
sem þessi 1000 útflutningshross
eru v a 1 i n úr hrossum þeirra.
„Ruslið“ verður alt eftir, einmitt
þau hrossin sem síet eru á vet-
ur setjandi. Þess vegna eru
bændur svona tregir til að selja.
Það sem þeir geta selt, eru ein-
mitt þau hrossin, sem þeir gætu
sett á. Þeim hefði komið miklu
betur að losna við rýrari hross-
in, þó að verðið hefði verið tölu-
vert lægra. - En auðvitað hef-
ir ekkert verið hugsað út í þetta
af þeim „sem ráða“.
En það er fleira merkilegt í
þessum hrossakaupum stjórnar-
innar. Það á að flytja hrossin
út með Botníu. Norðanhrossin
komast ekki öll í einni ferð, en
þó á að reka þau öll að norðan
nú þegar. Ekki alla leið hingað
suður, heldur á að leigja undir
þau afgirt land í Sveinatungu í
Norðurárdal. Sá staður hefir þó
ekki verið valinn vegna þess að
þar séu svo góðir hagar, því að
kunnugt er að hvergi er ver
sprottið á öllu landinu en einmitt
í Norðurárdalnum; t. d. eru tún-
in þar fæst ljáberandi. Girðing-
in, sem hrossin eiga að geymast
í, er ekki gripheld; hún liggur
niðri á löngum köflum. Það er
því fyrirsjáanlegt, að það verður
ómögulegt að hemja hrossinþárna,
ef ekki verða margir menn látn-
ir vaka yfir þeim bæði dag og
I IvennhattaF I
ifj úr strái jg
seljast með
0 QO°/o 4EAÍSSl©Ot;tÍ. |
ð nú nokkra daga. m
II ffl
| EgiII Jacobsen. |
nótt. Allar likur eru því til þess
að hrossin verði öll eða mörg
komin aftur norður í land eða
upp um fjöll og heiðar, þegar á
að fara að flytja þau á skipsfjöl.
En hvers vegna er þá verið að
reka þau hálfa leið nú? Hvers
vegna eru þau ekki látin vera
fyrir norðan, í sínum átthögum,
þáhgað til hægt verður að flytja
þau út?
Svarið, sem maður fær við
þeirri spurningu, er á þá leið,
að þá yrðu hrossin ekki í Sveína-
tungu og þá fengju eigendur
Sveinatungu engan hagatollfyr-
ir þau. Sveinatunguhagagangan
„heyrir til“ hrossakaupunum! —
En hver á Sveinatungu?
Það er fyrirsjáaniégt, að það
muni leggjast margfaldur kostn-
aður, á hrossin með þessu lagi,
samborið við það, ef þau væru
geymd í sínum átthögum; það
er hagagangan í Sveinatungu
(þar sem engir hagar eru), pöss-
un á þeim þar og leitarkostn-
aður þegar á að fara að reka
þau suður aftur, nema ef það
ráð yrði tekið, að lagfæra girð-
inguna. Það bæmi sér náttúr-
iega ágætlega fyrir eiganda jarð-
arinnar, að girðingin yrði eitt-
hvað „hrest við“, því að auðvit-
að yrði sá kostnaöur lagður á
hrossin. En hyer horgar svo
kostnaðinn? Verður það kaup-
andinn eða landssjóður? Ætli
það verði ekki eins og með bjöt-
ið, sem flutt var til Noregs í
haust, að það verði borguð ein-
hver álitleg fúlga úr I&adssjóði
með hrossunum?
Spurull.
Vísi er alveg ókunnngt um
þetta mál. En óneitanlega væri
fróðlegt að fá svar við þessum
spurningum.
Syknrverðið.
Menn munu minnast þess, að
atvinnumálaráðherrann sagði á
þingi, að forstjórn landsverslunar-
innar gæti ekki um það sagt að
svo stöddu, hvort landsverslunin
mundi bíða halla á sykurversl-
uninni eða ekkLávegua þess að
horfið var frá þvlað hækka syk-