Vísir - 18.11.1918, Page 1
Eústjéri eg ei£»*«S:'
aU8 hClUK
$ ,I 117
Afgreiðaia i
AÖ4LSTRÆT114
SIMl 400
8 írg.
MániidBgima 18 nórember 1918
801. tbl.
Inílnensan.
Hvernig veikin kom Mngað.
Eins og kunnugt er, þá hefir
inlluensan gengið um alla Norð-
urálfuha i alf sumar og verið
mjög misjöfn. Fyrstu fregnirnar
af veikinni, sem verulega efrir-
tekt vöktu, komn frá Spáni, og
þvi var veikin kölluð „spænska
veikin“. Virðist hún hafa verið
mjög skæð þar og ágreiningur
um, hvaða veiki það væri. Það
varð þó niðurstaðan, að um in-
fluensu væri að ræða.
í sumar var veikin væg i Dan
mörku og eins á Englandi, en
Svíþjóð og Noregi allmögnuð
Veikin barst hingað í sumar, bæði
frá Englandi, með botnvörpung'
um, og frá Danmörjku, en breidd
ist lítið úl og hagaði sér líkt þvi
sem frést hafði um aðfarir henn
ar i þessum tveim löndum. Menn
þeir, sem ]>á fluttu veikina hing-
að, höfðu flestir veikst á leiðinni
milli fanda og voru nœr albata, er
jhingað kom. T. d. veiktust i einni
ferðinni nær allir farþegar á Botníu,
en voru albala er heim kom.
— Það var því ekkerj um það
fengist hér, þó að engar sóttvarn-
ir væru viðhafðar. Það var á
allra vitorði, að i löndum þeim,
sem veikjn kom frá, var hún tal-
in svo v.æg, að engra ráðstafana
áleist þörf þar, til að hefta út-
breiðslu hennar. Þó var þá vik-
ið að því hér i blaðinu, að brýn
þörl' væri á þvi, að stirangt eítir-
lil væi'i hafl með skipum, sem
hingað kæmu frá úllöndum, vegna
sótta, sem með þeim gætu borist
til landsins.
fnfluensan, sem nú geysar hér,
má i rauu og veru heita alt iinn-
ur veiki en sú, sem hér var í
sumar, hvort sem það er af þyí,
að sóttkveikjan sé magnaðri eða
mótstöðuafl manna minna vegna
loftslagsbreytinga o. þ. h. — Og
allir vita, að veikin hefir horist
hingað á ný. liún kom hingað
með Botníu síðast frá Kaupmanna-
höfn og menn vissu það fyrir,
eða máttu vila }>að, að hún muudi
nú verða rniklu skæðari en áður.
Það hefði nú ált að mega ætlast
iil þess, að heilbrigðisstjórn lands-
ins hefði haft stöðugar gætur á
Saajiiö tigi veiðar æri án
þem að i>pyrja iíhi verö iýá
I
Hérmeð tiikynuist að konan min, Lára R. Loftsdóttir
og barn mitt Katrín Guðriður, önduðust að heimili sínu,
Grettisg. 55 B., 11. þ. m.
.Jarðarförin ákveðin síðar.
r
Olafur Jóhansson.
Hér með tilkynnist, að maðurinn minn, Sigfús Bergmann
kaupmaður andaðist að heimili sínu i morgun.
Jarðarförin ákveðin síðar.
Hafnaríirði 9. nóv. 1918.
Þorbjörg Bergmann.
í>að tilkynnist hér með vinnum og vandamönhum, að
kona mín elskuleg, Elín H. Magnúsdóttir, andaðist á heimili
okkar, Hverfisgötu 62, þ. 14. þ. m.
Jarðarförin verður .ákveðin síðar;
Sc. Kristinsson.
HerL) ergi
fyrir 2 einhleypa karlmenn, ósk-
ast til leigu á góðmn stað í
bænum, nú þegar. Þarf að vera
með góðum húsgögnum. A.v.á.
Hér með tilkynnist, að okk
ar hjartkæri bróðir, Guðbjart-
ur Stefónsson, frá Stykkis-
hólmi, andaðist hér i bæn-
um, þann 16. þ. m.
Systur hins látna.
Hér með tilkynnist að dótt-
ir okkar, Guðrún Þorvalds-
dóttirog niaður hennarBrjmj
ólfurKarlBrynjólfsson, Berg-
staðastræti 33 B eru látin.
Sólrún Jónsdóttir,
Þorvaldur Arnason.
þvi, hverra sótla gæti verið von
hingað. Hún hefði getað gert
það nieð ]>vi að vera sér úti uni
skýrslur uni farsóttir í þeim lönd-
um. sem samgöngur eru við héö-
an. Og á þessum fímum, }>egar
svo að segja allra drepsótta get-
ur verið von, var það tvimæla-
laus skylda hennar. Eu það verð-
ur }>ó að efast um að hún hafi
gert nokkuð i þá átt. Það er
þvi engin afsökun, þó 'að reynt
sé að'vérja aðgerðaleysið með
þvi, að menn hafi ekki vitað ánn-
að en að hér væri um að ræða
nákvæmlega sömu veikina sem
hér var áður. En þó að hhitaff-
eigandi ■ stjórnarvöld liaii engra
sjálfstæðra upplýsinga aílað sér
um veikina áður en hún (lultist
hingað með Botníu i októher, þá
hlutu þau }>ó að vita, að veikiu
var þá orðin miklu skaiðari i
Kaupinannahöfn en áður. Það
var uuðráðið af simskeyti því frá
Khöfn, sem birtist i blöðuaum 18.
október, dagsett 17. okt., á þrssa
leið:
Inlluensan <*r tckin aö hv'.ö-
ast út aítur og <*r nú injög
niögnuö. Öll sjúkrahús full
og mcira cn þ'að. Margir
mcmí dánir.
Þegar }>etta skeyti birlist hér,
var Botnia ékki komin hingað.
Það var nægur timi til að gera
nauðsynlegar ráðstafanir lil sótt-
varna, því að Botnía kom ekki
hingað fyr en þremur dögum
síðar.
Botnía kom og með I>enni einn
infiúensusjúklingur. Héraðstækn-
irinn .skoðaði sjúklinginn og leit-
aði úrskurðar forsætisráðherra og
landlæknis um hvað gera skyldi,
tn úrskúðurinn var á }>á leið, að
veikin skyldi látin leika lausum
hala, vegna þess að hún vœri
áður komin hingað.
Þvi verður ekki neilað, að nafn-
ið á veikinni var ]jað sama, en
reynslan hefir sýnt, að að öðru
leyti var veikin í raun og veru
alt önnur. Og fregnirnar. sem af
henni höfðu borist frá Kaupmanna-
höfn, hefðu átt að nægja til þess
fyrir frani, að sannfaera stjórnar-
völdin um, að alvara mundi vera
á ferðum. En þau vildu ekki
sannfærast.
Nú liðu nokkrir dagur og ]>.
25. október birtist emi simskeyti
Tapast
hefir 10. þ. m. rauðskjótt-
ur vagnhestur, ný járnað-
aður. Mark: hnífsbragð framan
hægra.
Sá, er kynni að verðá hestsins
var, geri svo vel að tilkynna það
Guðmundi Ólafs, Nýjabæ á Sel-
tjarnarnesi.
frá Khöfn um veikina. Það var
dagsett 24. október og var á
þessa leið:
Inltuensan hér cr liin skæft-
asta pcst seui komift hcttr sið-
an 1S(>3. Öllura skcnitistöftunu
skóliun <>g liáskóJa hetir vevift
lokaft og- alíar saiukoiuur bann-
aðar.
Siðan kom fregn um að 14000
manns hel'ðu tekið veikina i Khöfn
á einni viku og 90 mamis dáið
úr lungnabólgu á samá tima.
Hér liöfðu ]>essar fregnir engin
áhrif. Allir vissu ^3 héi var
komin sama veikin, sem geysaði
| i Khöfn, e;i stjórnarvöldin hreyfðu
: ekKi hönd eða fól til að tálma
útbreiðslu liemiur. Urskurðurinn
i o o j
m
A11 s k o u a r v ö r u r tjl
vélabáta og segiski]
i n a