Vísir - 21.11.1918, Qupperneq 3

VÍÖIR
77/ sölu:
Skatthol, Mahogai kommóða, Sófi, Stólar, R'im og nokkkur önnur
húggögn yerða til sölu á föstuiaginn kl. 2—B e. m.
Jörð til sölu.
í nágrenni við Raykjavík er ágætis bújörð til
sölu, laus tií abúðar í næstu fardögum. Tún jarð-
arinnar gefur af sér 2-800 hesta, engjar miklar
og góðar, land og fjörubsit ágæt. Jörðin líggur
að sjó og er ea. 4 tíma sjóvegsterð þangað héðan
frá Reykjavík. Fossar eru í 2 ám nálægt bæjar-
húsum. Skifti á góðri húseign hér í Reykjavík
geta komið til mála. ’
Allar nánari upplýsingar gefur
Hallgr. T. Hallgrims.
Heima kl. 1—5. Aðalstrætí 8.
HÚ8 tíl Sölu
í miðbænum. Ibúðir geta verið lausar 1 húsinu
innnan skamms tfma. Eignaskifti geta átt sér stað.
Hallgr. T. Hallgrims.
Heima kl. 1-5. Aðalstræti 8.
PORD-biíreiö
i kjötið; þ. e. bjóða það át. Með
þyí móti einu var hsegt að fá
það tilboð í kjötið, er evaraði til
verðmætis ]ia-s. En í þess stað
var nú tekið að semja við einn
mann (Berléme) og þaufað við
þá samninga fram undir hálfan
mánuð, þannig, að væntanlegur
kaupandi visai ekki annað, en
að hann væri einn um boðið
Norðmenn virtust þá vera alveg
úr sögunni og þrátt fyrir alt til-
litið til afstöðunnar til erlendra
líkja, virðist ekkert hafa verið
gert til þess að fá þá til þes3
að hækka boð sitt, og ekkert
voru þeir aðvaraðir um, að kjöt-
ið yrði selt öðxum, ef þeir byðu
«kki hærra verð.
(Frh.)
D ánir.
Guðrún Jóhannesdóttir, Þing-
holtsstr. 8.'
Jónanna Petrína Jónsdóttir,
s. st.
GuðmundurKristjánsson.Lauga-
veg 22.
Guðrún Jónsdóttir, saumakona,
systir Tómasar Jónssonar kaup-
manns.
Hólmfríður Priðfinnsdóttir,
Bræðraborgar3tfg 3.
Herbergi
ásaint húsgögnum óskast nú þeg-
ar. Helst í austurbænum; fyrir-
framborgun ef óskað er. A. v. á.
Sigríður Porsteinsdóitir, giEt
kona, Kárastig 10.
Þóra M. Hallgrímsdóttir, Lauga-
veg 27.
Guðleifur Jónsson, Hákoti.
Guðmundur Péturssou, Litla-
Melstað.
Friðrik S. Welding, barn, Kára-
stíg 11.
Hólmfríður Eyjólfsdóttir, Yest-
urgötu 34.
Ragnheiður Sveinbjaruardóttir,
barn, Mjóstr.
Ingigerður Siðurðardóttir, gift
kona, Ve3turg. 46.
Hulda Dagný Björnsdóttir,
Grettisg. 63.
Sigríður Jónsdóttir, barn, Grund-
arstig 6.
Sigurjón S. Scheving, Skóla-
vörðustíg 17 A.
Þórunn Stefánsdóttir, frá Fiat-
ey-
Ný FORD bifreið er til sölu.
Uppl. hjá
— Bensin og gúmml getur fylgfc.
Síg Sigurz.
Lækjartorgi 1 frá 1—3.
201
hrópaði hún og rétti honum hendina.
„Mikið Iiefir mér leiðst eftir yður.“
„Nú, já-já!“ liugsaði Dodd með scr og
smeygði sér úr yfirfrakkanum. „pað var
annað hljóð í henni í leikhúsinu, og liér
býr eitthvað undir."
Hann gekk inn í stofuna og heilsaði
amtmanni, er tók lionum mjög alúðlega
og bauð honum vindil.
„Ekki bætir liann úr skák!“ hugsaði
Dodd og þáði vindilinn.
Ilann sagði því næsl amtmanni alt af
létta hversu ferð hans hefði mistekist.
„Eg held, að eg hætti við þetta altsam-
an,“ sagði Dodd ólundarlega og hlammaði
sér ofan á legubekkinn, en þá sá hann að
Polly gaf gamla manninum hornauga, er
sýndi Ijóslega, að eitlliverl leynimakk átti
sér stað þeirra á milli.
„Við livað eigið þér?“ hrópaði Polly og
fórnaði höndum. „Ætlið þér að liætta að
•ella hann? pað er þvert á móti þvi, sem
um var talað.“
,Já, eg ætla að hætta við það,“ svaraði
Dodd og brosli daufiega, „og eg kannast
lireinskilnislega við það, að Pétur Voss er
mér miklu slungnari.“
„Ja, hvað er að tarna!“ sagði hún og lét
sem sér þætti fyrir, en saint var aúðlieyrt,
að hún var liálfhreykin af þessu.
^ 202
„Ja-jæja!“ sagði Dodd. „Eg sný heim
á leið undireins í dag. Ætlið þér að verða
samferða?“ spurði hann Polly.
„Eruð þér alveg frá yður?“ spurði liún
með þjósti. „Eg ætla mér að gera rnína
skyldu þó að þér leggið árar í bát, og eg
liætti ekki fyr en eg er búin að hafa upp
á honum.“
„Eg hugsa líka að yður gangi það bet-
ur en mjer,“ sagði hann og stóð upp.
,,,Veri(S þér nú sælar, frú Voss.“
Með það fór hann og var honum fyrir
löngu orðið það ljóst, að svo best gæti
hann rekið erindi sitt, að hann yfirgæfi
Polly fyrir fult og alt.
„Hún-a!“ lirópáði Polly og liljóp um
liálsinn á gamla manninum.
„Hægan — hægan!“ sagði hann alvar-
lega. „pað er best að hrósa ekki happi
undir eins. Dodd er enginn skynskifting-
ur og hann hefði ekki farið að gera sér
ferð frá Ameríku aftur að eins til að segja
okkur þetta.“
„En hvar skyldi Pétur þá vera?“ sagði
hún.
trú mér til. Vertu bara róleg og ókvíð-
in, ljúfan mín!“
„Hann kemur bráðum í leitirnar, —
En Dodd sneri ekki heimleiðis, heldur
fór lil Konráðswaldau, þar sem áttliagar
203
Emil Pópels voru. par fékk liann þrjá
menn til að koma með sér til Strienau
til þess að fletta ofan af svikum Péturs,,
og sendi Jim Stockes símskeyti þess efnis,,
að hann gerði sér bestu vonir mn árang-
urinn.
En Pétur Voss lá í fleti sínu og var að>
hugsa sér ráð til að flýja, og það ráð,-
sem lionum hafði hugkvæmst, lilaut að
heppnast, ef ekki kviknaði í hegningar-
húsinu eða ein liver ófyrirsj áanlegar tálm-
anir kæmu fyrir. Síðan fór hann að sofa.
Morguninn eftir fékk Jim Stoekcs sím-
skeyti Dodds og var það á þessa leiðr
„Vonast cftir að koma nieð íniljónaþjóf-
inn innan mánaðar hér frá. Hahn er þeg-
ar hneptur í fangelsi.“
„Nú eru mér allar bjargir bannaðar,“
stundi Stockes og lineig niður í liæginda-
stólinn. Hann reif simskeytið í smátætl-
ur og fleygði þeim öskuvondur í ruskr—
körfuna.
XII.
Morguninn eftir koni Dodd ásamt hin-
um þremur fylgifiskum sinum. Fóru þehr:
á fund yfirfangavarðarins og gengu síð—
an allir inn i lclcfa Péturs.