Vísir - 18.09.1919, Blaðsíða 5

VlSIR
[18. sept. 1919.
Deildarstjórastaðan
Veiðarfæraverslunina Liverpool11 er laus frá 1. nóvember.
Umsækjandi þarf að vera sérlega duglegur, áhugasamur og
ireif \nlegur af verslunar- eða ðjómannastétt, með sérþekkingu á
vörum til útgerðar og góður seljari.
Staðan er mjög vel launuB.
Eginhandar umsókn ásamt meðmælum leggist inn á skrifstoíu
vers’unarinnar innan hálfs mánaðar.
Th. Thorsteinsson.
Peningaskápar.
Með s.s. islanði á eg von á
nokkrnm peningaskápum frá
Milner’s Safe Co. Ltd. London.
1 P. Þ. J. Gunnarsson
Nokkrir drengir
^skeit til að bera út Víei um bæinn. Verða a8 yera áreiðanlegir
og siðpráðir.
Hjálmar Þorsteinsson
í'imi 396. Skólavörðustíg 4. Sími 396,
Ifyndaaibúm, póstkortaalbúm, vasaspeglar og vasahnífar.
Til fóðrunar l vetur
verða teknir 6 hestar.
tlppiýsingar i sima 528.
Segiaverkstœði Gnðjóns Olaíssonar, Bröttngötu 3 B.
kaf ar ný segl af öllum stæröum, og gerir vi'S gamalt.
Sk ;ffar ennfremur fiskpreseningar úr íbornum og óíbornum dúk,
* jöld, vatnsslöngur o. fl. Segldúkur úr bómull og hör, er ssldur miklu
' dýra ri en alment gerist.
Rej nslan hefir sýnt, aö vamda'öri og ódýrari vinna er kvergi fá-
' ^leg.
' ími (67. : Sími 667.
Gnðmnndnr Asbjörnsson
^igav. 1. Sími 655.
^idsins besta úrval af rammalistum. Myndir innrammaðar fljótt
og vel. Hvergi eins ódýrt.
Athugasemd
við verslunarsögu „Tímans“
úr Vopnafirði.
Einhver með nagdýrseðli hef-
ir komist í dálka „Tímans“ nú
að undanförnu. Er þar verið að
leitast við að naga og narta í
einstaka auslfirska menn, en
sérstaklega er áfergjan mikil til
þess að eyðileggja >að i við-
skiftalífinu, er nefnist „skilsemi
j viðskiftmn.“ Eru það verslun-
árviðskiíTi á Vopnafirði, sem
tnúist er að, einkuni iimheimta
verslunarskulda Örmn &Wulffs
?ar. J?etta verk er stórkostlegt,
jafnframt því sem það er ein-
feldnislega gert,' eins og bent
verður á síðar.
Svo er mál með vexti, að eg
reypti á síðastliðnum vetri úti-
standandi skuldir Ö. & Wulffs
\erslana á Vopnafirði, sem nú
er hætt. Skrifaði eg siðan flest-
um, er skulduðu versluninni, í
Vopnafjarðarhreppi, og fór
: ram á, að þeir semdu við mig
um skuldirnar fyrir 5. maí síð--
asll., og gerðu það sumir, en
aðrir síntu þessu ekki að neinu.
Stefndi eg þeim því fyrir rétt í
Vopnafirði í júlí, mn 40 skuldu-
nautum alls. J?essmn stefnuför-
um lauk svo, að sætt komst á í
öllum málunum nema einu, þar
sem aðili mætti ekki og skuld-
ar upphæðin var orðin 15 krón-
ur. — petta er nú alt og sumt,
sem gerst hefir í Vopnafirði éil
af innheimtu verslimarskulda
Ö. & Wulffs verslunar.
Nú á að gera þetta að stór-
máli, ekki að eins heima i hér-
aði, heldur á þetta að vera af-
ár-þýðingarmikið fyrir ait land-
ið! Greinin i „Timanum“, mn
þessa verslunarsögu, á að vera
árás á kaupmannastétt lands-
ins, en jafnframt propaganda
i’yrir kaupfélögin. Eg fyrir mitt
lcyti liefi verið og er hlyntur
kaupfélögum, enda starfað mn
tíma við kaupfélag. En eg lield
áreiðanlega að umrædd grein
í „Tímanum“ nái elcki tilgangi
svnum, þvert á móti. Enda munu
merkustu kaupfélagsmenn aust-
an lands álíta grein þessa mjög
oheppilega og botna ekkert í því
í ð „Tíminn“ skyldi taka þessa
kynlegu verslunarsögu, bygða á
omerkum hcimildum, án þess
að kynnast málinu fyrst.
Greinin er skaðleg ai' mörg-
um ástæðum.
í fyrsta lagi vekur liún óá-
nægju og jafnvel illindi í héraði,
sem eigi þurítu að verða, eink-
um þar sem sættir komust á í
málunum. .Enda málaferli oft
illindislaus milli skynsamra
manna. — En i greininni er róg-
ur, rangfærslur og ósannindi er
úl af hljóta að spretta ýfingar,
sem ekki koma sér vel fyrir
suma skuldunautana i Yopna-
firði, t. d. svonefnda Hámund-
arstaðabræður.
í öðru lagi er það skaðlegt að
draga úr skilsemi manna, þegar
um réttmætar kröfur er að
ræða, hver sem í Iilut á. En um-
ræddum greinarhöfundi virðist
vanskilin réttmæt gagnvart
l.aupmönnunum. Sumh* úr
k aupfélagsstj óminni voru grein-
arhöfundi áreiðanlega ekki
sammála nú fyrir skömmu um
íetta atriði.
I þriðja lagi er greinarhöf-
undur svo klaufalegur, að hann
gefur i skyn um einstaka menn.
að þeii’ hafi verið miður velvilj-
aðir en skyldi suinuni skuldu-
uautunum, og þetta einmitt þeir
mennirnir sumir, sem sýnt hafa
skuldunautum mestan dreng-
skap með hjálpfýsi og ráðum.
T d. sumir verslunarstjóramir
\ið Ö. & Wulffs verslun í seinni
tíð. J?etta sanna verslunarbæk-
cinar áþreifanlega á margvis-
iegan hátt. Að eins tek eg tii
dæmis peningalán um lengri
tinia rentulaust til þeirra sumra
er nú vildu sýna mestu vanskil-
in. — Enda er langt frá því, að
verslunin hafi verið okursversk
un í sehmi tíð, að sögn áhyggi-
legra, þjóðkunnra manna, svo
sem próíastsins á Hofi í Vopna-
firði og Gunnars hreppstjóra
föður Gunnars skálds Gunnars-
sonar; þessu til sönnunar vil eg
leyfa mér að tilfæra orð þeirra,
þar sem þeh- sögðust ekki vita
cæirii þess að versiunin hefði
nokkru shmi reiknað rentur aí
versiuuarskuldmn, og verðlag á
úlienduni vörum þeirrai* vfersl-
unar hefði ekki verið hærx-a í
scinni tið, en hjá öðruni vex-siun-
um þar, eiiis og lika versiuuai--
bækurnar sýna. Og ekki er á-
stæða fyrir greniarhöfundinn í
,,Tímattimi“ að snúast miður
\ingjai’nlega að Arualds bæj-
ariógeta. Haim gal skuldunaut-
um hyggiieg ráð að vanda sin-
um hiutdrægnisiausl. Að sátt-
unum sluddi hann af fremsta
niegni,. og leyfi eg mér að full-
yrða, aö skuldunautar minh’ i
Vopnaihði eigi engum svo nxik-
xð að þakka sem houuni, að
xnáimn þessum varð svo frið-
saniiega til lykta ráðið, og i þvi
eini vitna eg lil í-éttai’vottanna,
sem oftasl voru prófastur og
hreppstjóri.
Loks er grehihi tvhnæialaust
stórskaðieg fyrh áin-h' „Tím-
ans“ þar eystra, lioniun tileink-
uð íljótfæi'nin og vitleysurnar í
greinhxni og myndu sjást þess
glögg íuei’ki ef alþingiskosn-
xiigar ættu að fara írarn bráð-
lega.
Auk þess sem unxi’ædd grein
er stórskaðleg, er hún blásnauð
al öliu viti.
Gamla íijótfærnin og þi-oska-
lcysið, að denxba allskonar
hreppaslúði’i í blöð út um land,
sem fáa eða énga varðar um
nema hreppsbúa, eins og menn