Vísir - 03.10.1919, Qupperneq 6

3. okt. 1919.]
VÍSIR
Afgreiðsla Vísis
er flutt
Heildsolub
af tóbaki og cigarettum frá
í Aðalstræti 9 B (uppi)
(bakhús).
Inngangur úr Aðalstræti (sundið milli B. H. Bjarnason og Lands-
stjörnunnar).
British Americu Tobacco Compasy
LONDON
fyrirliggjandi hjá nndirritnðnm
P. Þ. J. Gunnarsson.
5—10 tnnnnr af isl.
Hóíum
óskast keyptar fyrir hæsta verð
K. DaKlsted.
SEGL
allskonar, sérstaklega á stærri og minni vélbáta, preseningar yfir hvaS
sem er, úr ágætu efni, vatnsslöngur, rekakkeri og fleira, fá menn
áreiSanlega hvergi betra né ódýrara en hjá E. K. Schram, Vesturg. 6.
Sími 474.
Hjálmar Þorsteinsson
Sími 396. Skólayöröustíg 4. Sími 396.
Perlupokar í stóru úrvali, peningabuddur, seölaveski úr príma
leörl
Gnðmnndnr Asbjörnssen
Laugav. 1. Sími 555.
Landsins besta úrval af rammalistum. Myndir innrammaðar fljótt
og vel. Hvergi eins ódýrt.
Sapnhnsið, Anstnrstrfeti 17. Simi 155.
Sápuhnðin, Langaveg 40. Sími 131.
útsala frá deginum 1 dag
Prima Blaut Maximalsápa pr. 4/2 kg, kr. 0,55
áður kostnð 1 kt
Príma Hvítsápa pr. ^/a kg. kr. 1
áður kostað kr. 1,4^'
Prima Toiletsápa pr. stk. 30 aura
áður kostað 4 £5 aui"11'
H.f. Sjóvátryggingartélag Islands
Austurstræti 16, Reykjavík.
Pósthólf 674. Símnefni: Insurance
Talsími 642.
Alskonar sjó- og stríðsvátryggingar.
Skrifstofutími 9—4 síðd, -- laugardögum 9—2.
í „VOLUNDI*1.
eru enn nokkrar birgðir fyrirliggjandi af allskonar tréilátufP’
undir slátur, tólg, smjör, kæfu, fi.sk. kjöt 0. ff.
201
Að vörmu spori kom ung stúlka út úr
húsinu og gekk að leiguvagninum, sem
áður var sagður leigður.
„Er vagninn yðar lcigður?“ heyrði
Filippus hana spyrja vagnstjórann.
„Nei, ungfrú.“
„Akið þér þá með mig til Maida Cre-
scent nr. 14, Regents Park“, sagði hún og
fór inn í vagninn.
„pað var skrítið," hugsaði Filippus,
sem hafði veitt þessu öllu athygli. Hann
leit nú á vagnstjórahn og sýndist hann þá
vera að gefa merki slæpingjum tveim,
sem stóðu þar i skugga undir húshliðinni.
pessir menn gegndu því engu, en gengu
að öðrum lciguvagni, sem var þar í nánd,
og inn í hann, var þeim vagni síðan ekið
í humátt á eftir hinum, scm unga stúlkan
var í.
Filippusi datt í hug æfintýri, sem hann
hafði lent í eitt sinn í Neapel. Hann hafði
séð mann elta stúlku inn í dimm trjá-
göng, veitt þeim eftirför tafarlaust og
komið að í því, er maðurinn ætlaði að
reka hníf sinn i hak stúlkunnar. Honum
fanst eitthvað líkt vera hér á seyði. Hvers
vegna hafði vagnstjórinn logið því fyrst,
að vagninn væri leigður? pað var eitthvað
grunsamlegt og Filippus ákvað að rann-
saka það betur. það var ekki löng leið til
202
Maida Crescent og hann átti ekki ann-
ríkt.
Ilann stökk upp í næsta vagn.
„Sjáið þér vagninn, sem ekið er þarna á
eftir öðrum vagni austur Langhamtorg-
ið?“ sjiurði hann vagnstjórann. „Akið
þér á eftir honum, en ef þeir skilja, þá
skuluð þér fylgja fremri vagninum eftir.
]?egar hann nemur staðar, skuluð þér
nema staðar líka svo lítið beri á.“
Maðurinn samsinti þessu. Vagnstjórar
í Lundúnum eru öllu vanir. Og héldu nú
allir vagnarnir sem leið liggur niður „Ytri-
hring“. það var ekki mjög dimt, hhnin-
inn var heiður og stjörnubjart. Lengra
fram mcð veginum, þar sem skörp bugða
var á honum til hægri, sáust nokkur rauð
ljós, sem kveikt voru til merkis um það,að
vegurinn væri afgirtur. Fremsti vagninn
hélt stöðugt áfram. En það var ekkert und-
arlegt, þvi þegar að girðingunni kom, þá
gat hann farið út úr garðinum um næsta
hlið. En það gerði hann ekki. Hann rakst
á og Filipphs heyrði stúlkuna hljóða, en
annað vagnhjólið lenti út af veginum. En
í því bar liinn vagninn þar að og menn-
irnir, sem í honum voru, hlupu fram að
fremsta vagninurn.
Vagnstjóri Filippusar nam þegar staðar,
203
eins og fyrir hann liafði verið lagt, Cl1
sagði um leið:
„Annaðhvort er hann fullur, þessi lia,
ungi,' eða þá að hér eru hrekkir haföb 1
frammi.“
Filippus var á sömu skoðun. Hal1"
komst á vettvang því sem næst ja^°
snemma og hinir tveir, sem báðir vorU
samkvæmisfötum. Annar þeirra var
lijálpa stúlkunni út úr vagninum.
„Eg vona að þér hafið ekki meitt ý1111
neilt,“ sagði hann kurteislega. , j
„Nei ekki vitund. Eg varð bara hr0e^
rétt snöggvast. En hvernig gat þetta
vikast? Eg sá ljóskerin greinilega ^
Maðurinn lilýtur að hafa ekið á slána
ásettu ráði.“
Rödd stúlkunnar var þýð og hljóm1^
ur. Frá næsta ljóskeri bar skæra b11
andlit hennar; hún var fögur og lel^ s
um, undrandi augum á aðkomunie11
tvo til skiftis. Filippus sá hún ékki-
hafði sig ekkert i frammi en h°rf J ^
„Hann hlýtur að vera drukkin11’
svarað. „Heyrið þér þarna maður,
ig gátuð þér farið svona klaufalega a^gj
„Blindur eins og náttugla* s^vef
hann hásum rómi. „Eg sá að vísu el
rauð ljós, en eg hélt að það bæri lit a
asta glasinu sem eg drakk“.