Vísir - 17.12.1919, Síða 2

VÍSIR
hafa fyrirliggjandi:
Kaffi.
Export Kafff.
St. Melís,
Niðurs. Perur.
Niðnrs. Ananas.
Aspargns,
Grænar Bannir.
Sardinnr.
Tomater.
Corned Beef.
Leverpostej.
Simskeytí
Ifá fréfkvttara ¥fafis.
Khöfn 15. des.
Krupps-verksmiÖjunum
í Essen, þar sem áöur voru smíð-
aðar fallbyssur Þjóðverja, hefir nú
verið breytt i eimreiðaverksmiðj-
ur. Fyrsta eimreiðin hljóp þar af
stokkunum 6. desember með mik-
illi viðhöfn.
Þjóðverjar og ítálir.
Jtalska blaðið „Progresso“ skor-
ar á ítali að hjálpa Þjóðverjum i
viðreisnarstarfi þeirra. Segir blað-
ið, að ítalíu og Þýskalandi beri
e.kkert á milli, heldur að eins
Þýskalandi og Frakklandi, sem
undir leiðsögn Breta sé orðið að
gróðrarstíu afturhaldsins i Norð-
urálfunni.
Khöfn 15. des.
Herfangarnir.
Frá Berlín er símað, að Frakk-.
ar séu farnif að senda heim aust-
urríska herfanga.
Óháðir jafnaðarmenn
ráðast á þýsku stjórnina fyrir
framkomu hennar út af rannsókn-
inni á upptökum ófriðarins o. s.
írv.
Lodge og Wilson.
Frá Washington er sjmað, að
Lodge krefjist þess, að Wilson for-
seti leiti samkomulags við re-
publicanaflokkinn um það sem á
milli ber um friðarsamningana eða
að öðrum kosti, láti þá ekki koma
til atkvæðagreiðslu i þinginu eins
og þeir eru. Wilson þverneitar að
slaka til í nokkru.
Khöfn 16. des.
Sameining pýskalands.
Simað er frá Berlín, að prúss-
neska landsþingið hafi samþykt
að skora á stjórnina, að leita
samkomulags við stjómir ann-
ara þýskra ríkja um sameining
allra þýsku ríkjanna i eitt þýskt'
allsherjar ríki.
(Égl/l &CLCobjten
selur 250 pr.
ULLARVETLINGA
handa karlmönnum
á 2,25 pr.
Samkomulag milli pjóðverja og
bandamanna.
pjóðverjar liafa látið undan í
Sca])aflóa-deilunni og gengið að
því að bæta skipin, sem sökt var,
að nokkru leyti nú þegar; samn-
ingum er haldið áfram.
.Frá ítölum.
Símað er frá París, að ítalska
stjórnin hafi numið viðskifta-
bannið við Rússland úr gildi.
„Associaled Press“ skýrir frá
því, að forsætisráðherra Itala
hafi undirritað samning við
d’Annunzio, um það, að halda
til streitu kröfunni um drottin-
vald ítala í Fiume.
Samningarnir við bolshvíkinga.
Lloyd George hefir svarað
fyrirspurn í enska þinginu á þá
leið, að bolshvikingar verði að
leita saminga við Denikin og
Koltschak, ef þeir vilji fá lrið.
Ermafóður
og Lasting

Jóh. Úlalsson & Co.
Sími 584.
S Imn.. „Jawel
Bandarikin
0g friðarsaii* ’Dgaíj.
Samkvæmt því, sem sagt er í
símskeyti frá Khöfn i bíaöinu í
dag, þá er enn óvíst um það,
hvernig fer utn staðfesting friðár-
samninganna i Bandaríkjunum.
Áður var frá þvi sagt, að Lodge
seriator, foringi republicana, heföi
lagt til, að friðarsaniningarnir
yrðu staðfestir með fjn'irvara,
meðal annars um ákvæðin viðvíkj-
andi Japan og Kina. En sá fyrir-
vari var feldur i senatitiu nieð 55
atlcv. gegn 39; greiddu 13 republic-
anar atkvæði á móti íyrirvaramim,
en ]>eir eru i meirihluta i þinginu.
Wilson forseti hafðj eindregið
lagst á móti því, að fyrirvarinn
yrði sam])yktur, og hafði komist
svo að orði í bréfi til eins meðlims
senatsins, að ef fyrirvari þessi yrði
samþyktur, gæti ekki verið um það
að ræða, að sfaðfesta friðarsamn-
ingana, heldur að ónýtá þá. Og
Wilson bar sigur af hólmi, því að
fyrirvarinn var feldur. En ekki
var það þó nema hálfur sigptr, þvi
;.ð enn eru friðarsamningarnir ó-
staðfestir.
Flokksmentt Wilsons ætluðu að
bera fratn tillögu um staðfestingu,
þegar fyrirvarinn var fallinn, en
þeir þorðu ekki. þegar á átti að
herða. að láta ganga til atkvæða
um hana. Svo fást var lagsl á
inóti. Þá ætluðu þeir að fá málinu
frestað á þann hátt, að því yrði
’ isað til nefndar, en þá nefnd átti
;:lt þingið að skipa. Sú tillaga var
feld; önnur tillaga. unt að skipa
nefnd til að koma á sáttum og
samkomulagi um málið, varð ekki
útrædd, ett þingfundúni við }>að
frestað um nokkra daga.
Menn væntu þess nú, að takast
tnundi að komast að einhverri nið-
urstöðu, sem allir gætu sætt sig
viö, áður en Jtingið kæmi aftur
saman. En af síðasta skeytinu sést,
að það hefir ekki oröið.
Veit nú enginn hvernig þessu
máli lýkur. Þó að fyrirvari Lodges
\ æri feldur, þá má ekki af þvi
draga þá ályktun, að allir þeir,
sem atkv. greiddu á móti honum,
vilji staðfesta friðarsamningana ó-
breytta eða með öllu fyrirvara-
laust. Enda hefðu fjokicsmenn
Vrílsons væntanlega látiö ganga til
átkvæöa um það þá þegar, ef þeir
ltefðu ])orað að treysta því. Það
virðist ])vi ekki vera óhugsandi,
að þingið að lokum neiti alveg að
staðfesta friðarsamningana.
Af skeytinu i dag má lika ráða
þáð, að Lodge þykist ekki enn að
velli Iagður, úr þvi að hann hefrr
krafist þess, að Wilson gerði ein-
hverjar tillögur til samkomulags.
En Wilson situr fastur við sinn
keip. Hann ætlar að láta „hrökkva
eða stökkva". Og vist er um það,
aB vænlegt er það ekki til sam-
A. y. T u I i n i u s.
Bruna og Lífstryggingar.
kólastræti 4. — Talsími 254.
krifstofutími kl. 10-11 og 12-5%'
jálfur venjulega við 4%—5%.
komulags við aðra bandamenu, et
Bandaríkin ætla að fara að gera
hinar og þessar breytingar á frið-
arsamningunum, sem þegar hafa
verið samþyktir af öllum eða flest-
um ófriðarþjóðunum. En miki'S
eiga Bandaríkin undir sér á þess-
unt fíntum, og vafasamt. hvort hin-
ir yrðu ekki að beygja sig fyrir
þeirra vilja, þó að ilt þætti.
Hitt @g petta.
Drepnir án dóms og laga.
Sambúðin milli hvítra manna og
svartra í Bandaríkjunum hefir
lengi verið misbrestasöm. Árlega
eru fltiri eða færri svertingjar
drepnir án dóms og laga, oft fyrir
litlar sakir.
I fyrra mánuði kom út skýrsla
um þá, sem svo höfðu verið drepn-
ii fyrstu 10 mánuði ársins 1919.
Þeir voru samtals 63, og þar af
59 svertingjar. Tveir af hinura
voru Mexikóbúar.
Svo er skýrt frá orsökum þess-
ara manhdrápa, að 18 hafi verið
drepnir fyrir grunutS morð, en hin-
ir allir fyrir mirini háttar sakir,
sem engan veginh varða lífláti, ef
lil dóms hefðu komið.
. Þess er til dæmis getið, hvað lít-
ilvæg tilefni hafi verið til surnra
þessara lífláta, að svertingi einn
var drepinn af því, að hann vék
V ekki úr vegi fyrir bi freið, sem hvít-
ur uriglingur stýrði, anriar fyrir aö
móðga hvítan mann í orðum, og
sumir jafnvel fyrir enn minni sakir.
Allir voru þessir menn drepnir
rtieð svivirðilegum hætti: — brend-
ír, herigdir, barðir til bana eða
drekt. Ekki er laganna gætt betur
en svo, að margoft sæta þeir engri
refsingu, seiri þessa glæpi fremja.