Vísir - 22.01.1920, Blaðsíða 5

VÍSIR
fer frá Kaupmannahöfii í byrjun
næsta mánaðar
til:
Seyöisfjaröar, Yopnafjaröar, Þórshafnar,
Raufarhafnar, HúsavíRur, Akureyrar,
Sauöárkróks Blönduóss, Hvammstanga
og Hólmavíkur.
Einfalt og tvöfall
Guðjón Oddsson
frí Krðki
Fæddur 20. maí 1863. — Dáinn 27. nóvember 1919.
pví er svo kalt og dimt og dapurt hér,
sem drengir fundu vinaryl og hlátur?
pví er svo hljótt, og hóndi ei býður mér
að borði sínu, eftir vanda kátur?
Helgustur hvíslar: „brostin er bráin;
bóndinn er dáinn.“
Mér finst það altaf svipleg sorgarfrétt,
er svona góðir drengir hníga í valinn.
Eg veit ei, hvort þið þektuð þennan rétt,
sem þarna hvílir lik í kistu falinn.
Hrein var lundin, traust var trygðin,
trú var dygðin.
Von er, þó að blæði og svíði sár
hjá systur lians, er reyndist sannur bróðir.
á bleikar kinnar falli fögur tár.
Æ! fáir höfðu verið svona góðir!
Hann, sem til hjálpar var fljótur og fyrstur,
er farinn og mistur.
Svo stutt, en ljúf, sem okkar samvist er,
þar á eg margar hlýjar sólskinsstundir:
eg hef svo undur margt að þakka þér,
og það eru margir, sem að taka undir:
Hniginn er hugrakkur drengur,
hann hjálpar ei lengur.
p»ér hefir kvöldið blíða boðið heim,
með björtum friðargeislum sólarlagsins;
þig næturgyðjan tekið höndum tveim
i trygga hvílu eftir þunga dagsins.
Eilif sól árdegið roðar,
engillinn boðar.
Hjálmar porsteinsson, Hofi.
GLER
fæst i ve.'sluu HJALMARS ÞORSTKINSSONAR
Sími 840. SkólavörSusttg 4,
fer væntsnlega frá Kaupmannahöfn
laust fyi ir miöjan
næsta mánuð
til
Seyðisfjarðar, Reyöarfjarö-
ar, Eskifjaröar. Fáskrúös-
fjarðar, Djúpavogs, Vest-
mannaeyja og Reykjavíkur
Sjómannastéttin.
/
Sjómannastétt vorrihefir hing-
að til ekki verið sýndur sá sómi
sem vera ber.
Veit eg ekki vel af hverju
stafar. en fyr meir var fengur
úr sjónum ekki álitinn neitt
keppikefli, og liinir leiðandi
menn vorir og útgerðarmenn
voru daufir og á eftir timanum,
og drógu þá eigi svo litið úr
frarnkvæmdinni.
Sem betur fer, hafa sjómenn
vorir og útgerðarmenn séð, að
við svo búið mátti ekki standa,
enda hafa þeir útvegað sér
samskonar tæki til að hrinda í
framkvæmd útgerðarfyrirtækj-
um, ‘eins og fremstu þjóðir
heimsins. s. s. botnvörpuútgerð-
inni.
Leiðandi menn fyr á timum
gáðu heldur ekki að því, að til
þess að livert eyland geti staðist,
sem land og þjóð — út af fyrir
sig — og til þess einnig að geta
fæðst og nærst bæði líkamlega
og andlega, þá þarf hvert ey-
land að liafa duglega, hrausta,
hugaða og framsýna sjómenn
og útgerðarmenn, ekki neina
bolshvikinga, eða þessháttar
menn, sem vilja draga úr öllum
framkvæmdum hvers einstakl-
ings. setja alt svo að Segja á
höfuðið.
Við íslendingar höfum þurft
að horfa. svo að segja, upp á
náðir annara landa. með allan
flutning til og frá, og það er
eklci svo langt síðan að við ætt-
um að muna það ennþá, og þeg-
ar svo er ástatt fyir eylandi, sem
landi voru, þá má ekki til mik-
ils vænta af þjóð langt frá öðr-
um — og þá mega ekki nein
óheilindi, líkamlega og andlega
komast að til þess að veikja
þ j óðai'likamann.
ísland, eins og önnur eylönd,
verður að eignast flota hlutfalls-
lega við fólksfjöldann, ef þjóðin,
þjóðarbúið og alt sem þar að lýt-
ur á ekki að fara forgörðum svo
að segja.
Nú hafa útgerðarmenn — vel
sé þeim — í sambandi við ýmsa
aðra, bæði sjómenn og einir síns
liðs, komið upp fiskiflota, en sá
floti er f jöregg þjóðarinnar.
Sjómenn vorir hafa þvi feng-
ið, það undir fæturna, sem sjó-
menn stærri þjóðahafaogstanda
þvi jafnfætis þeim, til þess að
geta fætt og klætt heimili sín, og
meiri vissa fengin um leið fyr-
ir betri velmegun, en áður var.
Heill og hpiður sé sjómanna-
stétt vorri, liún hefir alt til þessa
staðið og unnið eins og hetja, já,
ógleymanleg — og hún á ennþá
eftir að vinna mörg afrek —• í
sambandi við vora framsýnu og
ötulu útgerðarmenn.
lítgerðarmenn og sjómenn