Vísir - 04.07.1921, Blaðsíða 3

VISIR
2. Hann finnur ástæöu til aö
lýsa því ý'fir, aö viö ekkert síldar-
parti sem hafi fylgt vottorð frá
honum hafi komiö neinar athuga-
■semdir. Getur vel veriö, enda hefi
eg aldrei sagt það, heldur hitt, aö
eitt „parti“ sem „boöiö hafi veriö
fram meö því mati (þ. e. frtim-
mati), sem hann hefir látiö fram■
kvænta, hafi umboðsmaður Svía
1918 neitað að taka, nema aö litl-
nm hluta, eftir aö það hafði verið
vandlega endurmetiö“ og þetta
kannast Jón E. B. líka viö aö sé
rétt. Hann heföi því alveg getað
sparað sér þessa ritsmíði „Til at-
hugunar". Fleira en þessu þarf eg
■ekki að svara,
Sigurður Þorsteinsson.
f
»i..-^_«fo *l. *i.
btsf
Bæfaríréítiff.
Dr. Sambon,
prófessor, frægur enskur læknir
frá London, er hér staddur fyrir j
hönd heimsblaösins Times. Hann |
er kunnur sérfræðingur í hitahelt-
issjúkdómum og hélt fyrirlestur í
Xæknafélagi íslands um þau efni,
fyrir fám dögum.
Sterling
fer héðan i fyrramálið í strand-
ferð.
Fregnir
af skrúðgöngu iþróttamanna og
sýningunni á íþróttavellinum bíðo,
næsta hlaös.
Þingvalla-kórinn
syngur undir stjórn Jóns Hall-
dórssonar kl. 7% í Nýja Bíó í
■fcvöld. \ ' ' |f|||
GuHfoss
kom hingað að norðan laust eft-
ir hádegi í gær. Meðal farþega
voru: sira Matthías Eggertsson í
Grimsey, Bjarni Benediktsson
kaupm. í Húsavik, Árni Eiríksson
bankagjaldkeri á Akurevri, Ólafur
Runólfsson, Árni Riis skipstjóri,
Davíö Kistjánsson trésm. frá Hafn-
arfirði, frú Kaldalóns, Stefán Eg-
ilsson múfari, frú Kristín Thor-
berg frá.ísafirði. og Jakoh Möller
ritstjóri.
Pétur Á. Jónsson,
óp'erasöngvari, söng í Nýja Bíó
í gær og var aö verðleikum fagnað
forkunarvel.
E.s. Suðurland
fer til Borgarness kl. 2 í dag.
Kaisar-I-Hind,
skemtiskipiö, sem hingaö var von
i gær. kemur kl. 2 í dag. Hefir
seinkað, vegna þoku í hafi.
Húsgagnaverslunin Áfram
er flutt í Ingólfsstrætbö, þar sem
hún var áöur.
Gfas og rafnrmagn í Khöfn.
Politiken segir frá því, að borg-
arstjórnin í Kaupmannahöfn hafi
lagt fyrir fulltrúafund tillögu um
lækkun á gas- og rafmagnsverði, og
talið sé víst að hún nái samþykki.
Nú kostar hver rúmmetev af gasi
55 au. og er það miðað við að kola-
tonnið kosti 140 kr. pótt gasstjórn-
in voni að fá kol fyrir 80 kr., þá
áér hún þó ekki fært að færa gas-
verðið lengra niður en í 45 au. að
svo stöddu, vegna þess hve verð á
kóksi og öðru er framleiðslan gefur
af sér, er lágt.
Kílóvatt-tíminn af rafmagni til
Ijósa kostar nú í Khöfn 70 au. en
til mótora 50 au. Meðfram vegna
kolalækkuriarinnar á að færa Ijósa-
rafmagn niður í 60 au. og véla-
SLIPPFÉLAGIÐ
I REYKJAYÍK.
Talsími 9.
Hefur uú með slðustu skipum fengið ýmsar útgerðarvörur
til stærri og smærri skipa og bíta. Meðal annars:
BLartoolin
Hrát]ara, krónumerki (viðurkend tegund) í
Vi °S Va tannum.
Blals.ls.fernls
FemÍSOlla (2 teguudir).
Bl^Hvlta
ZlnKHvita
Og allskonar málningarvörua (allir litir).
Það er viðurkent, að hvergi eru vandaðri né befcii vörur en
hjá Slippfélaginu. — Eins er það áreiðanlegt, að hvergi eru ódýr-
ari vörur, bæði i heildsölu og smásölu, en hjá
Slippiðiagiuu i Reykjavik.
Þeir
kaupendur Yisis, sem eru utanbæjar, og skulda fyrir blaSið, en
sækja blöð sin á afgreiðsluna, eru vinsamlega beðnir að greiða
skutdir sínar hið fyrsta.
AigreiðslimaðflriBH.
Fer i angdskflisierðalag
með steriing 5. júi!. Augnlælsnlrlnn.
rafmagn niður í 40 au. pað fylgir
þó sögunni, að þessi niðurfærsla á
rafmagni borgi sig því að eins, að
þátttakan fari vaxandi, en því er
fastlega búist við.
t>ær stúrHxux* í Beykja-
vik, sem hafa talaö við mig um
sildaratvinnu á Siglufirði í sum-
ir óskast til viðtals á Bræðra-
borgarstíg 15, þriðjudag 5. júlí,
!rá kl. 5—8 e. h.
Sigurðnr Ólafsson.
STELLA. 53
hann alveg, bætið þér því við, að þér hafið ónýtt
víxilinn, eins og þér hafið gert, lítið þér á!“ —
Jasper tók umslagið og hélt því yfir kertaljósinu,
þangað til það var brunnið að fingurgómunum á
honum. en þá lét hann það á skrifborðið <jg
lét það brenna til ösku.
Yfirforinginn bætti einni línu við bréfið og sagði:
„Nú megið þér senda skrifslofuþjón yðar með það,
ef þér viljið svo vel gera.“
„Neí,“ svaraði Jasper, „eg held ekki. Eg ætla
heldur að senda fulltrúa með það.“ Hann hringdi
bjölþmni og tók við bréfinu. „Sendið þér fulltrú-
ann með þetta,“ sagði hann við Scrivell. ,,pað
á ekkert svar að taka. Segið þér honum að skila
því og flýta sér svo út.“
,,Og nú ætla eg að fara.“ sagði yfirforinginn.
„Eg sendi yður ávísun eftir einn eða tvo daga og
eg er yður mjög þakklátur."
„Gott og ve!,“ svaraði Jasper, eins og hann
væri armars hugar. og þegar farinn að hugsa um
önnur eíni. „Ekkert liggur á; þegar yður er hent-
ast. Vertð þér sælir.
' Hann gekk að skrifborðinu áður en yfirforing-
inn var farinn úr hcrberginu og laut yfir bréf sitt,
en þegar fótatak gestsins var hætt að heyrast, þaut
hann á fætur, læsti dyrunum, dró bréfmiða undan
þerriblaðinu cg hélt honum tveim höndum og virti
hann fyrir sér, brosandi og sigri hrósandi. petta
var falsaði víxillinn! pegjandi og hreyfingarlaus
horfði hann á hann um stund, eins og hann væri
lifandi, skynbær vera, er hann ætti í öllum hönd-
um við. Loksins leit hann upp, varirnar bærð-
ust, hann brosti yfir valdi því, sem honum hafði
fallið í skaut. „Svona fljótt,“ sagði hann í hálf-
um hljóðum, „svona fljótt! Hamingjan fylgir mér!
Hún er mín! Stella mín fagra! Já, hún er mín,
þó að hundrað lávarðar stæðu í milli okkar!“
x
XVII. KAPÍTULI.
pegar Stella vaknaði um morguninn, varð henni
hverft við, er hún mintist þess, sem gerst hafði
kvöldinu áður og vissi. að hún var ein með frú
Penfold í kotinu. Meðan hún var að klæðast, rifj
aði hún upp fvrir sér atburði hins sögulega kvölds,
— mintist gestanna í höllinni, skeytisins og síðast,
en ekki síst, litlu myndarinnnar, sem hún hafði
rekist á. En öllu fremur var henni hugstæð sú mik-
ilsverða, dásamlega staðreynd, að Trevorne lávarð-
ur elskaði hana og hún hafði lofað að hitta hann
þá um kvöldið. ,
En í svipinn lá henni mikið á hjarta. Hún þurfti
að sjá frú Penfold og segja henni, að herra Ether-
edge hefði verið boðaður til Londonar í mikils-
verðum erindum. Hún fékk ekki varist brosi, þeg-
ar hún gerði sér í hugarlund undrún og forvitni frú
Penfold, og vissi varla, hvemig hún ætti að seðja
forvitni hennar án þess að bregðast því trausti,
sem frændi hennar hafði sýnt henni að skilnaði.
Hún gekk ofan og var þá morgunverður kominn
á borð, en frú Penfold gekk aftur og fram og
fékk illa leynt óþolinmæði sinni.
„Hvar er föðurbróðiv yðar, ungfrú Stella?"
spurði hún, „eg vona hann hafi ekki gengið út
til þess að mála á undan morgunverði; hann væri
þá vís til að steingleyma honum og koma ekki fyrr
en í miðdegisverðinn. ef hann þá kæmi.“
„Frændi er farinn til Londonar. Hann sagðist
vera neyddur til að fara,“ sagði Stella og skýrði
frú Penfcld frá skeytinu, sem bonum hafði borist.
,,Og hvenær kemur hann heim aftur?“ spurði
frú Penfold.
„Eg veit ekki. pað er bæði dauflegt og ein-
manalegt, þegar hann er að heiman.“
„pér — þér vitið ekki, hvað er á seiði?“ spurði
frú Penfold, í lágum rómi, og talsvert íbyggin.
„Nei, eg veit það ekki, — frændi sagði mér
ekkert,“ svaraði Stella.
Frú Penfold horfði undrandi á hana og var
mjög hugsi. „Og þér vitið ekki, hvert hann hefir
farið. ungfrú Stella? Eg spyr ekki af fovvitni."
„Nei, eg veit það,“ sagði Stella hlýlega. „En
eg veit ekki, hvert hann hefir farið.“