Vísir - 10.11.1921, Side 3

VÍSIR
gry Enskar Capstan sigarettar sýtcQmar í Halnarbúðiaa. ^at
sförfurn um hríð. Gunnlaugur
Emarsson, Ingólí sstræti 9, gegn-
.tr læknisstörfum hans hér' á
Tsseðan.
Aðalfundur
Skautafélags Reykjavíkur
verður haldinn annað kvöld kl.
S. Sjá augl.
«. N. S.
vérðúr, Vegád forfálla, að
iiesta sænska kvöldinu, sem átti
að halda á morgun.
Qengi erl. myntar.
Shöfn 9 nóv.
SterIiog»puni . . . kr. 22.20
DeUar — 5 64
100 mörk, þý<*k . . — 2 40
100 kr. sænskar . . — 129.75
L00 kr. norgkar . . — 77.75
L00 frank&r, hanskir — 41 0 »
100 fraokar, sviaen. . — 106 00
100 Itrur, it&l.... — 23 7f»
L00 p**etsr, spíuT. . — 79.25
100 gyiiini, holi. . . — 195.50
Frá Verslunarráðinu.
Brauðverðið
hefir verið lækkað á ný; sjá
awgl. frá Rakaranreistararfélagi,
Rvikur.
Skíðafélag Reykjavíkur
heldur aðalfund í kvöld kl. 9
'hjá Rosenberg (uppi).
ííamla Bíó
sjmir í kvöld, í siðasta siun,
tvo fyrstu kafla Girkus-kóngs-
ins, tilkomumikla mynd og vel
Jeikna.
Fyrsía jólaauglýsingin,
á þessum vetri, birtist í Vísí
i dag. Millner kjötsali aug-
Ifýsir jólagæsir.
i
íGiímufélagið Armann
auglýsir í dag iþróttir þær,
sem félagið iðkar í vetur. Ung-
ir menn, sem hér eru staddir og
gaman hafa af íþróttum, ættu
að ganga í félagið. þeir geta
itomið á æfingar og þar fengið
mngöngu í félagið.
Skemtifund
heldur st. Skjaldbreið annað
kVöld kl. 8%. Kökukvold, gam-
anleikur og gamanvisur.
Ungmennafélagsfundi
er frestað til föstudagskvölds;
fundarstaður óbreyttur; byrjar
á venjulegum tíma.
Erfðaskrá
prófessors porvalds Thoroddsen
og J>óru sálugu konu hans, hef-
ir verið send hingað og hefir
Vísir átt kost á að sjá hana. Er
aðalefni hennar þetta:
Landsbókasafnið fær að gjöf
allar útlendar bækur liins látna;
hinar íslensku verða sendar
hingað og seldar á uppboði.
pjóðmenjasafnið fær dýr-
mætt safn ýmislegra kjörgripa
úr búi þein'a lijóna.
pá hafa þau stofnað tvo sjóði,
er hvor mun vera mn 50 þústmd-
ir króna. Skal öðrum varið til
útgáfu ísl. rita um landfræði ís-
lands, jarðfræði þess og náttúru-
sögu og annara rita, ef svo sýn-
ist, samkvæmt nánari fyrirmæl-
um gjafabréfsins. Fimm manna
stjórn annast um sjóð þenna.
Hinum sjóðnuin skal varið til
að styrkja ekkjur fastra kenn-
ara við Mentaskólann í Reykja-
vík og guðfræðisdeild háskól-
ans, eða þá, ef ástæða þykir til,
lianda öðrum ekkjum embætt-
ismanna eða dætrum þeirra í
Rvík. Sjóði þessum stjóraa, und-
ir yfirstjórn landsstjórnarinnar,
biskup Islands, rektor Menta-
skólans og einhver prófessor
guðfræðisdeildar háslcólans. Við
Tækiíœrisverð
á 10 hesta landmötor og lítilli Ijósastöö, ef samið er straKc
Haillði Hjartarsoa, 2.
Til Hafnarfjarðar fara
bifreiðar alla daga oft á
dag. Einnig til Vífilsstaða,
frá bifreiðastöð Steindórs
Einarssonar. Símar 581 og
838. þægilegar og vissar
ferðir.
\
0g að undan?örnu
sauma eg upph uti
Guðrún Sigurðardóttii’
Laugaveg 27, Kj.
Blikkbrúsar,
Fötur,
Strákústar,
Skrúbbnr,
Skðit
Járnvörudeild Jes Zimsen.
Merspröjten YULCÁNO,
Pri'i 10 og 12 Kr., med alíe
3 ftör 14 og 16 kr. Udskyld-
ning-ipulver 2,50 kr pr. æske
pr. Etterk elhr F/im. ForL
ill. Pri liste ove* alle Gurniai- og
Sani etsvarer gratis.
Firmaet „Samariten“.
KöbShbavn K. Afd. 59.
sjóð þenna leggjast 3000 krón-
ur, er bera nafn Sigríðar sálugu
Thoroddsen, dóttur hjónanna.
Nokkur atriði i erfðaskránni
snerta núlifandi menn og skal
þeirra ekld opinberlega getið.
„Executor testamenti“ er Jón
Krabbe, forstjóri stjórnardeild-
arinnar í Khöfn.
Kosningarréttur kvenna í Sviss.
Nýlega fór fram atkvæða-
greiösla í Genf-fylki í Sviss um
það, hvort konum skyldi veittur
kosningaréttur, og var það felt
með 14000 atkv. gegn 6500, að því
er hermt er í blaðinu „National-
tidende“.
7 q n n 1 n ( ensku
U. Ö 11 ð I íl ðönska f»st hjá
Hftlidóri Jónaspym
Amtmannsstig 2 uppi.
8imi 732. Helst he ma 6—7.
Gamlir laítar
gerðir upp aö nvju. AlLkonar
éreftsf'aum, telpukjólar og káp-
ur í@st saumað á sama stað.
Laugaveg 27, uppi.
selja engir óriýrara en
Þórðar Sveiatsoa & Co.
Hafnar tr. 16 Smi.: 7* 1 og 801
tíairimarnir. 24
með lestinni. „Faðir minn og systir koma hingað
ainan skams og þeim þykir vænt um að sjá yður.
Við munum gera hvað við getum til þess að gera
yður veruna bærilega. Við eigum heima í Kotzebue
og eg á hest, sem eg get lánað yður, þegar þér
riljið. J?ér vitið, að við eigum góða hesta í Varsjá;
það eiga ekki aðrir þá betri. Og eina ráðið til að
litast eitthvað um, er að fara ríðandi. Hér eru
bestu hestar og verstu vegir.“
„pakka yður kærlega,“ svaraði Cartoner. „Eg
veit, auðvitað, ekki, hvað eg muni stansa lengi.
Eg er ekki sjálfs mín húbóndi, þér skiljið. Eg
veit ekki óðara en líður,hvert eg muni fara.“
„Nei,“ .svaraði Martin, hálft í hverju annars
hugar, eins og hann eyrði ekki glögglega. „Nei,
auðvitað ekki. Meðal annarasorða, veðreiðarnar
eru í aðsigi. Eg vona þér verðið hér. Skemtanatíð
okkar er nú í Varsjá, þó að í litlu sé. En auðvitað
eru örðugleikar. — jafnvel veðreiðarnar valda
orðugleikum — það er hernaðarflokkurinn.“
Hann þagnaði og kinkaði kolli til þess að vekja
athygli á rússneskum herforingja, sem gekk fram
hjá þeim að vagni sínum í lestinni.
„Peir eiga bestu hestana,“ sagði hann. „peir
hafa meiri peninga en við. Við höfum verið rænd-
ir, eins og þér vitið. Pað er í yðar verkahring að
vita það.“
Hann leit við, þegar hann steig fæti upp í
vagninn. Hann var því svo vanur, að tign hans.
væri virt, að hann gekk á undan orðalaust.
„Já,“ sagði hann hlæjandi, „eg hafði alveg
gleymt því, að það er yðar starf að komast að
öllu um okkur.“
„Eg hefi reynt að minna yður á það nokkrum
sinnum,“ svaraði Cartoner rólega.
„Að láta mig þegja, eigið þér við,“ svaraði
prinsinn.
J' ((
a.
Martin stóð við dyrnar á klefa Cartoners og
sneri sér hlæjandi frá.
„Góða nótt,“ sagði hann. „Eg vona þér njót-
ið einhvers svefns enn. Við hittumst aftur áður en
langt um líður.“
Hann lokaði rennihurðinni og þegar lestin lagði
af stað, heyrði Cartoner hina glaðværu rödd prins-
ins ,er var í samræðum við þýskan förunaut í
lestargöngunum. pví að Bukaty prins var tungu-
málamaður, eins og nálega allir landar hans. Pól-
verjar eru til neyddir, vegna legu landsins, að
kunna nokkrar tungur, fyrst og fremst pólsku og
• því næst tungu sigurvegarans, Rússans eða pjóð-
I verjans, eða þeirra beggja. En af félagslegum
I ástæðum verða þeir að kunna tungur þeirra tveggja,
sem hétu Póllandi miklu, en komu litlu ti! vegar:
— Englendin^a og Frakka.
Cartoner sat á því sætinu í klefa sínum, sem
engin rúmföt voru á, og hlustaði hugsandi á hina
þægilegu óma. Nú var orðið albjart og marflatt
landið blasti við, skrúðgrænt og vel ræktað. Car-
toner virtist enga löngun hafa til að sofa; hanr.
gat hvílst og unnið, fastað og etið, hven æsrem hoa-
um var hentast. Vinir hans töldu hann fremur kalá-
lyndan, staðfastan mann, er byggi yfir takmarka-
lausri metorðagirnd, þó að hann léti ekki á þrí
bera. Hann hafði vissulega gefið sig allan viS
starfi sínu og numið hverja tungu á fætur annari,
eftir því, sem nauðsyn krafði.
]?að orð lá á, að hann hefði verið, frábærlegat
skyldurækinn í starfi sínu, svo að jafnvel hefðj
i legið við borð, að hann fórnaði vináttu þeirra
manna, sem greitt hefðu getað götu hans. Martia
Bukaty var ekki fyrsti maður, sem hann hafði
j heldur haldið frá sér. En sú tilraun hans hafði
; ekki tekist sem best og Cartoner furðaði sig á, hve
prinsinn var ófyrtinn. Hann hafði hafnað vináttn
hans, en árangurinn varð enginn annar en sá, aS
laða hann að sér. Cartoner sat við opinn glugg-
ann, þangað til sól var komin á loft og rauð-
klæddar konur sáust hér og þar komnar til vinna
á ökrunum. Klukkan sjö sat hann þar enn og þá
barði Martin að dyrum, dró hurðina til hliðar,
kom inn í klefann og lokaði á eftir sér.
„Eg hefi verið að hugsa um það,“ sagði hana
fjörlega, „og það dugir ekki, þér skiljið, — þaS
i mun ekki duga. ]?ér megið ekki láta sjá, að þér
| séuð vinur okkar í Varsjá. Okkur mundi aldrei
duga að veita yður sjerstaka athygli. Alstaðar
annarsstaðar í heiminum er eg vinur yðar, en ekki í
i Varsjá."