Vísir - 27.03.1922, Side 4

flíSIR
HornafirSi 8, Þórshöfn i Fígreyj-
nni 2, Jan Mayen 16 st. — Loft-
vofj hæst yfir NorSurlandi og
hægt fallandi. Austlæg átt á Suö-
urlandi. Breytileg annarsstaSar. —
Horfur: Svipa'ö veCur.
I) mræðufundur
um Spánarsamningana var hald-
inn í Nýja Bió í gær, a'ð tilhlutun
umdæmisstúkunnar nr. i. Lands-
stjórn og þingmönnum var boSiö
á fundinn. Helgi Valtýsson hóf
máls me'ö löngu og skörulegu er-
indi, en auk hans töluðu: Tryggvi
Þorhallsson, ólafur Friöriksson,
Jónas Jónsson frá Hriflu og Þórö-
ur Bjarnason.
Af veiðum
komu í gær: Þórólfur, Walpole,
Skúli fógeti og Jón forseti. Afli
ekki nema i meöallagi hjá þeim
Hestuxn.
Hinir ágætu
Álafoss-fataflíkar
fást hjá klæðikernm
Árna & Bjarna.
E.F.U.M.
Væringjar.
Hjálp í viðlögmn i kvöld kl[8V,
Rjál og Rnllo, B.B.
ódýrast i
Verslan Hannesar Jónssonar
Lauguveg 28.
Mjðtadr
kom hingaö frá Austfjöröum i
gær. Tekur hér fiskfarm.
Cullfoss
er kominn til Björgvinjar.
Borg
er á Isafiröi i dag.
Sterling
er á Sauðárkróki.
starfandi meölimir í K. R., í
þremur aldursflokkum.
Vald. V. Snævar
kennari á Norðfirði, hefir lát-
ið prenta litið ljóðakver, sem
heitir: „Helgist þitt nafnM. Eru
það 20 söngvar, andlegs efnis.
Björgunarskipið Geir
er nú aö reyna til að ná Svöl-
unni á flot. Hún stendur í grjótt
og hefir brotnað allmikiö.
N orðanveðrinu
slotaöi í gær, og hafa ekki telj-
andi skemdir hlotist af því hér á
höfninni.
Aðalftmdur
Knattspyrnufél. Reykjavíkur var
haldinn á föstudagskvöldiö í Báru -
búö. Gunnar Schram var kosinn
formaöur fél. og meðstjórnendur;
Frl. Ó. Péturssou, Kristján L,
(. icstsson, Guöm. Ólafsson og Ei-
ríkur Símonarson. Nú eru 338
Es. Diana
fór frá Leith siðastl. föstudags-
kvöld. Kemur viö í Færeyjum.
Brlend mynt.
Khöfn 96. mara.
Sterlingspund . . . kr. 20.76
Dollar — 4.7£
100 mörk, þýak . , — 1.60
100 kr. sænakar . . — 123 66
100 kr. norsk&r . . — 86.00
100 frank&r, fr&nskir — 42,80
100 fr&nkar, svinn. . — ' 92 40
100 lirur, ítaiskar . — 24.40
100 peset&r, spánr. . — 7400
100 gyllini, holi. . . — 17960
(Frá Verslunarráöinu).
Kartöflur
fást keyptar, Sími 719.
Til sölu fyrir hálfvirði: Ný
peysufatakápa, kjólkápa og 2
dragtir. Uppl. Kirkjustræti 8 B
þriðju hæö. (412
Til sölu: Dívanar, dýnur, ewx
fremur gert við gömul húsgögn.
Vönduö vinna. Sanngjarnt verð,
Njálsgötu 13 A. Friðrik Ólafsson.
(392
Verslun til sölu eöa sölubúð til
leigu. Sími 875. (411
Lítil byggingarlóð á hentugum
stað í bænum óskast til kaups. Til-
boð auðkent ,,Byggingarlóö“ send-
ist Vísi. _ (408
Nýleg peysuföt á lítinn kven-
mann til sölu. A. v. á. (407
Til sölu: Dívanar, dýnur, enn
fremúr gert við gömul húsgögn.
Vönduð vinna. Sanngjarnt verð.
Njálsgötu 13 B. Friðrik Ólafsson.
(392
Unglingsstúlka eöa eldri kona
ósjkast strax. A. v. á. (416
Stúlka óskast nú þegar. Guö-
rún Jónsdóttir. Þórsgötu 3. (415
Stúlka. 15—17 ára, áreiöanleg
og umhyggjusöm, óskast strax 4
bamlaust, lítiö heimili. Veröur að
sofa annarsstaðar. Finniö mig eft-
ir kl. 6 síðd. á Njálsgötu 60. Svein-
fríöur Guðmundsdóttir. (414
„ Stúlka óskast. A. v. á. (402
1
r
KENSLA
Stúlka óskar eftir annari meii
sér í bókfærslutíma. A. v. á. (40q
Herbergi, sem næst miðbænum,
óskast leigt, þarf ekki aö ver».
stórt. Tilboð merkt „A. G.“ send
ist Vísi. (38q
Stofa til leigu á Skólavörðustíg
5- UL3.
Stór stofa með sérinngangi ti<
leigú nú þegar, á góöum stað (nál.
miðbænum). Fæði og þjónust#
getur fengist á sama staö. Grund-
arstíg 4. (4°^
2—3 herbergi, ásamt eldhúsi
óskast á leigu frá 14. maí, e««
júníbyrjun til 1. okt. A v. á. (403
Herbergi óskast til leigu fyrir
einhleypan mann. A. v. á. (41*
Græli kvenpeysa hefir tapast á
Skólavörðustígnum, neðarlega. A.
v. á. (394
Hani hefir fundist. Vitjist á
Skólavörðustíg 20A, sem fyrst.
(4i 7
Fundinn flókahattur. A. v. a.
(4»
Harður hattur hefir tapasi
merki: Lnndon o. s. frv. A. v. á
(4PC,-
fc.im.iM.in .. - .........- *
Hatttur fundinn. A. v. á. (404
Gleraugu i gullumgerð tundin.
Vitja má á Njálsgötu c8B. (419
Peningabudda og trefill fundi'ð
í Bárunni. Jónas H. Jónsson. (420
# *
mi
Hiin unni honuni. 30
Ethel var nú búin að jafna sig, og ákveða hvernig
hún skyldi koma fram. Hún leit sem snöggvast
þangað sem klúturinn lá, og sagði hlæjandi:
„parna hafið þér náð í hsmn.“
„Já, lafði mín,“ var hið rólega svar.
„Já, reyndar!“ sagði lafði Ethel. „Hvernig fór-
uð þér að því> Var það erfitt>“
„Néi, lafði mín; það var auðvelt.“
„Var hann í herbergi Clyde láv£irðar?“
„Nei, lafði mín; hann var í vasa hans.“
„Jæja?“ spurði hún í lægri tón.
„Lávarðurinn var sofandi í reykingarherberginu
og eg tók klútinn úr vasa hans,“ var hið rólega og
hljómlausa svar.
Lafði Ethel þagði dálitla stund, en leit svo upp
og sagði hálfhlæjandi:
„J?að var bjánaháttur alt saman. ELn það sýnir
þó, að þér standið við loforð yðar, og um það
vildi eg vita vissu mína. — pað er rétt, að þér
látið hann aftur inn í, herbergi lávarðarins. Nei
annars, það er ekki rétt að Ieggja ofmikið á yður
í byrjun- Eg skal fá honum hann sjálf á morgun
og segja, eins og satt er, að ég hafi fundið hann
á borðinu hjá mér.“ Og hún hló aftur.
„Já, Iafði mín," sagði Agatha, og tók upp hár-
burstann og ætlaði að bursta hár húsmóður sinnar,
eins og þessi útúrdúr væri nú á enda.
„O, við skulum ekki fást um það meira," sagði
lafði Ethel; „þér eruð þreyttar og utan við yður
núna. Eg kemst af án yðar og þér megið fara.“
„pakka yður fyrir, lafði mín,“ sagði Agatha
í sama tón eins og áður, og fór út úr herberginu.
Lafði Ethel hinkraði við, þangað til hún var
horfin út úr dynmum; þá reis hún á fætur, af-
læsti og gekk svo yfir að borðinu, og starði á
klútinn, eins og sá, sem bæði kvíðir fyrir' og er
þó feginn.
Að iokum tók hún hann upp og handlék á
sama hátt eins og Agatha Rode hafði gert.
„Bessie Harewood!“ mælti hún lágt, eins og
hver stafur í nafninu væri viðurstygð. „petta er
þá nafn hennar, sem hann ber klúta frá á brjóst-
inu, „Bessie Harewood!“
XII. KAFLI.
„Ó, eg vildi að eg ætti að lifa það upp aftur
í dag, Bessie!" sagði Lil og andvarpaði, þegar
hún settist við starfsborð sit£, daginn eftir öku-
förina um Hamptongarðinn. „En hvað alt var
yndislegt, og hvílík blóm! Eg skal aldrei oftar
gorta af mínum blómum; það eitt er víst. Og held-
urðu, Bessic, — heldurðu að hann komi í raun
cg veru aftur?“
Bessie hristi höfuðíð, en sneri sér undan, um leið
og hún bar mórgunverðarleifarnar af borðinu.
„Heyrðu, það getur vel skeð,“ hélt Lil áfram
og hélt blómi út frá sér, svo að hún tók ekki
eftir djúpa roðanum, sem kom í andlit Bessie við
orð hennar. „Hann var hálfvegis búinn að tala mt
það. Og hann virtist vera alt of mikið góðmenni
til að vera að tala um það og halda svo ekkú
orð sín. Eg held að eg hafi aldrei hitt annað eine
góðmenni um mína daga, eða sem eg kyntist á
jafnskömmum tíma. Fivað finst þér, BeSsie?“
„pú hefir ekki kynst mörgum enn sera komið er,
góða,“ svaraði hún og lét eins og hana skifti þaí
engu máli.
„Jæja, við sjáum til,“ sagði Lil. „Hver vei
nema hann komi. O, eg vildi óska, að hann garðS
það; gerir þú það ekki líka, Bessie?“
Nei,“ sagði Bessie með áreynslu. „Ef hann keta-
ur, þá er eg hrædd um að við verðum að neite
góðsemi hans, góða mín.“
Lil sneri sér við í stólnum og horfði á Waas
forviða.
,,Ó, Bessie, er þér alvara, — er (?ér í raiat
og veru full alvara?”
„Vissulega," sagði Bessie smábrosandi.
„En hvers vegna?“ spurði Lil áköf; „hvers vegna
ekki? Vissulega er það ekkert ilt. Eg er viss um,
að ef eg væri í hans sporum og ætti vagn og hesta
og þekti aumingja fatlaða telpu, sem ynni fyrir
sér, en hefði ekki ráð á að komast í ökuför, þá
mundi eg bjóða henni að koma með mér. Hven
vegna eigum við ekki að taka því?“ spurði hú>
og var gráthljóð í röddinni og tár í augunum. ,.pa3
•er ekki ljótt."
„Nei, ekki beinlínis ljótt, góða mín,“ sagði Bessie,
gekk til hennar og klappaði henni blíðlega, „en —
jæja, óvarkárt," og hún reyndi til að hlæja.