Vísir


Vísir - 29.10.1923, Qupperneq 3

Vísir - 29.10.1923, Qupperneq 3
VlSi .T uindra, þótt skólahum væri vel íekiiS, stuölaði og aS því, a'8 fcarnaskólinn hér hefir altaf þótt fjölmennur og getur ekki fullnægt kröfu um kenslu handa öllum- börnum bæjarins. En fimm árurn siöar — éöa fyr- ir 15 árum, — stoínaöi Asgrímur keit. kveldskóla fyrir ungt fólk. Kenslukraftar viö skóla hans voru kinir béstu. t. d. Jón heit. sagn- íræÖingur, læknarhir Jónas Rafn- ár og Þórhallur Jóhannesson, sr. Helgi Arnason o. fl. Skólastofnún þessi var sérstaka þörf, þá var ekki um aöra kenslu aö ræöa en landsskólana, sem margir gátu vit- anlega ekki sótt, og svo stunda- kenslu. Hér gat ungt fólk fengiö góða kenslu fyrir mun lægra verö en meö stundakenslunni, og marg- ir kennararnir voru kunnir aö góöri kenslu. Var því ekki aö undra ]>ótt skólinn væri vel sótt- ur. — En þótt svo væri, þá átti Ás- grimur heitinn viö ýmsa öröug-' leika aö striöa. Hiö opinbera vildi leugi vel ekki styrkja skóla hans, vegna þess éins að hann var í Reykjavík. ungmennaskóla á Núpi cöa einhversstaöar upj)i í sveit villu þeir styrkja, en þeir ]>óttust ckki skilja þaö, aö Revkvíkingar Þ.V rftu slíks skóla með, og var hans þó síst yanþörf hér. En þetta breyttist, augu manna smáopnuö- ust fyrir þvi, aö þaö væri rangt aö styrkja ekki jafngóöan skóla og hér var um aö ræða, og hann fékk nokkurn styrk, þó lítill væri. "Var þaö aö verðleikum, þvi s.kól- inn var góöur og þarfur. Skólar þessir eru enn reknir undir sama nafni af Isleifi skóla- stjóra Jónssyni, og er enginn efi á því. aö skólinn nýtur hins besta trausts allra þeir-ra er til þekkja. Þeir vita aö skólastjórinn lætur sér ant um að vanda alla kenslu, og bæta og göfga nemendur skól- ans á allan hátt. Það er oröið við- urkent nú, aö þaö sé hin mesta þörf á skóla þessuitt, og sjálfsagt Syrir ungt fólk að sækja hann. Og ví'st er um þaö, aö margur Reyk- víkingur þakkar skólanum fyrir starfsemi hans, og óskar að þeir anegi njóta hans sem lengst. Kunnugur. □ EDDA 5923103071, Fyrirl.: af Br.: R.: M.: Dánarfregn. Látinn er í nótt Magnús Páls- son hreppstjóri að heimili sínu, Staðarhóli i Höfnum. — Magnús sál. var albróðir Einars Pálsson- ar, snikkara, hér í bæ, síra Eggerts á Breiðabólstaö og þeirra syst- kina. Veðrið í morgun. Hiti i Reykjavik 5 st., Vest- wiannaeyjum 6, ísafiröi 5, Akur- eyri 3, Seyðisfirði 5, Grindavík 6, Stykkishólmi 3, Grímsstöðum 1, Raufarhöfn 4, Hólum i Horna- firöi 7, Þórshöfn í Færeyjum 7 st. Engin skeyti frá öörum löndum. Loftvog lægst fyrir suðvestan land. Austlæg átt á suövestur- landi. Noröaustlæg annars staðar. Horfur: Allhvass suöaustan á suðvesturlandi, austlægur annars staðar. Maður hverfur. Föstudagskveldið 26. þ. m. hvarf héðan úr bænum Guöjón Finnsson, sem lengi var bóndi í Reykjanesi i Grimsnesi og síðast- liöin 3 ár í Gufunesi. Hann var hér gestkomandi og spurðist síö- ast til haus á Laugaveg 73, en þá ætlaði hann vestur í bæ. Hann er sjötugur að aldri, meðalmaöur á hæö, þrekinn, alskeggjaður. — Hver sem kynni aö verða hans var, er beðinn aö gera lögreglunr.i aðvart. Hjúskapur. Siöastl. laugardag voru gefin saman i lijónaband ungfrú Ingi- björg Þlelgadóttir (Eiríkssönar frá Karlsskála) og Siguröur Agústsson frá Stykkisbólmi. Síra Bjarni Jónsson gaf þau saman. Jón Þorleifsson, liStmálari, frá Þlólum i Horna- firöi. héldur sýningu á málverk- um sinum í Listvinahúsinu viö Skólavörðutorg. Sýningín er dag- lega opin kl. i(>—4j4. Söngskemtun Siguröar Skagfeldt og Páls Is- ólfssonar veröur annað kveld kl. 8y2, í Bárubúö. Dómkirkjan 75 ára. í gær var 75 ára vígsluafmæli dómkirkjunnar haldiö hátíðlegt og mintist síra Bjarni Jóns- son þess í guðsþjónustunni og skýrði 'eftir gömlum heim- ildurn frá þeim tímum frá því livernig vígslan hefði fariö fram, svo menn fengu ljósa mynd af liinni heilögu athöfn. Talaði hann svo á ýmsa vegu um hinar rnörgu minningar, er tengdar væru við kirkjuna. K. F. U. M. U.-D. heldur á miðvikudags- kveldiö kemur Fermingardrengja- fund. Fermingardrengir síöasta vors eru einnig beðnir að koma. Sýningu á handavinnu hefir frú Atnheiö- ur Jónsdóttir, Þingholtsstræti 12, haft vikuna sem leið, í sýningar- gluggum Jóh. Ólafsson & Co., í Bankastræti. Arnheiður hefir dval- iö í Danmörku og stundaö þar nám við „Kunstflidsskolen“. Hefir hún lokið prófi meö bestu einkunn viö þann skóla, og hlotiö verðlaun á sýningu félagsins „Dansk Kunst- flidsforening“. Auk „Kunstflidsskolen“ hefir frú Arnheiöur gengiö á ýms náms- skeiö, s. s. „Tegne- og Kunstindu- striskole for Kvinder“. „Statens Til vina vorra i Reykjavík. Hinn gumli vinur vor, sjálfsafneitunarvikan byrjar. Vér væntuin, að þér nú í ár viljið gera yður sérstaklega far um að neita yður um eitt eða annað. Márgir erfiðleikar — mikil neyð mun að likindum verða í vegi margra af borgurum bæjarins á komanda vetri, og á marg- an mismunandi hátt „og stórar munu kröfurnar verða til hinn- ar persónulcgu góðgerðarsemi“. Segið þess vegna ekki nei, ei- einn eða annar af félögum vorum kemur til að vitja svars upp á sjálfsafneitunarbréfið. Engin fjárupphæð, er oflitil, hversu smá sem hún annars er, — það dregur sig saman — þegar margir eru með. — Munið orð Jesú: „Sæll er sá, er gefur. Kursus for Haandgærningslærer- inder“ og „Dansk Husflidskurs- us“. Að íoknu námi ferðaðist hún um Danmörku og heimsótti ýmsa skóla til að kynnast kensluaðferö- um. Margt af því, sem Arnheiöur sýnir eru „modell“ fyrir barna- : handavinnu. Alt miðað við þá að- ferö, að byrja á upphafinu, því „praktiska“ og nothæfa, og forö- ast aö ofbjóöá námsfýsn nemenda meö þvi aö byrja of fljótt á hin- um svo kölluðu „fínni“ hannyrð- um. Er óþarft að benda á það, aö frúin hefir þannig aflað sér óvana- lega góös undirbúnings og skil- yrða til þess að kenna handavinnu, hvort heldur er börnum eða full- orðnum. E. Ræktun bæjarlandsius I ágústblöðum Vísis birtust greinar meö þessari fyrirsögn, eft- ir Grímúlf Ólafsson. Mál þetta viröist varöa ibúa Reykjavíkur svo mikils, að ælta mætti að það vekti umræður i dagblöðunum og annars staöar. Eina af tillögum G. Ó., þá átt- undu,1 langar mig sérstaklega til að gera að umræðuefni. Tillaga þessi hljóðar þannig: „Aö stofn- uð verði sérstök deild við borgar- stjóraembættið, jarðræktardeild“ o. s. frv. Hér er gripið allnærri meinsemd þeirri, sem gert hefir vart viö sig viö ræktun og ný- yrkju Reykvíkinga undanfarið, en það er þeklcingarleysi og vöntun góðra leiðbeininga. Eins og eðlilegt er, skortir all- flesta sem erfðafestulönd Rvílcur ciga og rækta, alla fagþekkingu á nýyrkju og búskap. Hins vegar veltur það á miklu, hvernig land- eigendum fer þetta úr hendi. Á þessu hafa orðið míkil missmíði, má víða sjá dæmi þess, bæði á spildum sem einstakir menn rækta og jafnvel á löndum sem bærinn hefir til ræktunar (t. cb i Foss- vogi). Úr þessu þarf að bæta, og það hið bráðasta. — Án tillits til þess, hvort tillögur G. Ó. ná fram að ganga eða ekki, en vitanléga er þörfin á því aö ibæta úr, og koma í veg fyrir öll ræktunarmissmíði enn þá meiri, ef tillögunum verö- ur hrundiö l framkvæmd.. MeÖ kærri kveðju. K. JOHNSEN. F. A. THIELE Stofu- og: g-lug-g-aliitainælar. Sjúkra-bítamælar ættu að vera til á hverju lieimiii. Lítið í gluggana. Landeigendur veröa að eiga völ á æskilegum og nauðsynlegum ieiöbeiningum við nýrækt og jarö- rækt. Verði sett á fót sérstök „jarðræktardeild" við ycrgar- stjóraembættið ætti hún að hafa þetta með höndum. En hvernig sem fer um það, ætti bærinn að hafa í þjónustu sinni sérstakan mann til að annast leiðbeiningar á öllu er að jarðrækt lýtur, og til að sjá um verklega framkvæmd allr- ar ræktunar er bærinn kann að * hafa með höndum. Myndi þessi „bæjarbúfræðingur“ liafa ærið að starfa, og starf hans bæta mikið ræktunaraðgerðir bæjarbúa; og draga úr óráðsræktun ]>eirri sem nú bólar á í nágrenni Rvikur. Ef til vill dettur mönnurn í hug. að hér sé gert xáð fyrir „að sækja vatn yfir lækinn“. Búnaðarfélág íslands muni og eiga að hafa með höndum leiðbeiningar þær, sem hér ræðir um. Fljótt á litið virðist ]>etta rétt, en reynslan sýnir, að Reykvíkingar hafa litil not af íáðunautum Búnfél. ísl., eins og raunar er eðlilegt, því þeir eru og‘ verða að vera meira og minna a ferðalögum um land alt. Ætti Bun- aðarfél. íslands að hafa með hönd- um allar stærri og smærri jartt- ræktarleiðbeiningar í Reykjavík og nágrenni Reykjavíkur, yrði fé- lagið að fá ]>að starf í hendur sér- stökum manni, sem hefði litlu öðru að sinna, og yrði það síst betra fyrirkomulag heldur en hitt, að bærinn befði mann, — „'bæjarbú- fræðing“ — í þjónustu sinni. Ræktun bæjailandsins er svp mikið og margþætt mál, að æski- iegt væri, áð það yfði rætt frá ýmsum bliðum, og tillögur G. Ö. eiga það fyllflega skilið, að þeim ■sé gaumur gefinn og þær teknar til athugunar. Á. G. E.

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.