Vísir - 17.01.1924, Blaðsíða 3

iVlSIR
Vtsalan
heldnr áiram
á Laugaveg 10.
•'írrétt yfir landinu að meslu
leyti. Tanger, með landinu í j
ícring varð hlutlaus borg, og
.hafa Frakkar, Bretar og Spán-
verjar í siðasta mánuði komið
scr niður á því, hvernig stjórn
Jhennar skuli hagað. Spánverjar
Jhéldu Rif-liéraðinu, en Frakk-
ar fengu verndarréttinn yfir
'oðrum hliitum þessa soldáns-
ríkis. m
En stjórn landsins hefir ver-
»ð mjög bágborin, ekki síst í
Rif. Fyrir ekki mörgum árum
var sami bragur á inönmun þar
*)g verið hafði fyrir tvö hundruð
:áfiun. Rán, vig' og gripdeildir
voru tíðir viðburðir og enginn
var óhultur engin lög ráð-
andi, né réttarfar. Svona var
■áslandið tii 1921, er Kabylar
sættust á að gera Abd-ul-Krim
.»« foringja sinum. Haníi' hefir
gcrbreytt öllu og kent mönnum
;að lilýða. Kn liann vill ekki vita
id' þvi, að Spánverjar hafi nokk-
«ð yfir sér eða sínu fölki að
segja. Siðan 1921 licfir staðið
.i sifeldu stímabraki milli hans
og Spánverja; þeir hafa sent
hverja hersveitina á fætur anp-
ari til Rif, en þær hafa ckki
staðist bonum né fyrirrennara
há ns, uppreisna rf ori ng janu m
Raisuli, snúning. Og loks leiddu
sífeldar ófarir Spánarhersins til
bvltingarinnar i haust.
Spánverjar hafa lýst Abd-ul-
5Krim sem erkibófa og menn-
ingarsnauðum uppivöðslusegg.
En að þvi er blaðamaður Lund-
únablaðsins Morningpost, sem
dvalið hefir í Marokkó, segir, er
þetta fjarri öllum sanni. Foringi
Kabyla cr maður frábærlega vel
gefinn og mentaður, og getur
lagt orð í belg um nálega hvert
efni, scm vera skal. M. a. fylgist
hann vel með i stjórnmálum
Evrópu. — Undirmenn hans
kalla hann soldán sinn, en ann-
ars líkist stjórn lians mest lýð-
veldisstjórn. Vitanlega ræður
hann mestu sjálfur, því þó að
hann hafi þrjá ráðlierra sér við
hlið, leggur hann sjálfur jafn-
an úrslitadóm á hvert mál.
Rif-héraðið, sem Spánverjar
eru að streitast við að halda i,
er aðeiiis lítill liluti af Marokkó.
pað cr 11.000 fermílr enskar að
stærð eða næstum ferfalt minna
en Island. Franska/Marokkó er
tuttugu sinnum stærra. Ibúatala
Rif-héraðsins er aðeins 550.000
manns, og má merkilegt heita,
að þessum fámenna fiokki skuli
hafa tekist að verjast þjé)ð, sem
er stórveldi í samanburði við þá.
Leikurinn er áliká ójafn eins og
að Danir og pjóðverjar hefðu
áltst við — fyrir é)friðinn.
Umræðuefni á raorgun:
AS ákveKa sig að kaupa ný
gleraugn.
Tíinarit
lögfræöinga og hagfræöinga (I.
ár, l\,r. hefti) kom át í árslokin,
óg.eru.í þvt þéssar rkgésðir: Af-
staSa íoreldra til óskilget'inna
barna, eftir Lárus H. Bjarnason,
hæstaréttardómara, Afstafia frám-,
færslusveitar bárrisfööur til óskil-
getins barns, hans, eftir Björn
ÞórSarson, hæstaréttarritara, Nor-
rænu samningalögin, eítir Ólaf
Lárusson, prófessor, IlagfræSinga-
niót Noröurlanda, eftir Þorstein
Þorsteinsson, hagstofustjóra. Þá
cru mínningarorð um Halldór
Daníelsson, hæstaréttardómara, og
Julius Lassen, prófessor, dr. juris,
cftir Kristján Jónsson, dómstjóra
og Ó. L. prófessor, bókafregn og
fleira. — Rit þetta fæst hjá bók-
sölum, og cr efni þess aö mestu
viö almennings hæfi, þó aö það sé
sérfræSirit.
HáskólafræÖsla.
Dr. Kort Kortsen hefuv háskóla-
fýrirlestra sina aS nýju í kveld kl.
6—7, og talar um Georg Brandes.
— ASgangur öllum heímill og
ókeypis.
1 1
Skugga-Sveinn
vérSur leikinn annaS kvéld kl.
8 í rðnaöartnannahúsinu. — AS-
göngumiðar seldir meS niöursettu
verði. AS eins íeikiS í þetta eina
skifti.
G rænlands-fyrirlestur
SigurSar SigurSssonar. var svo
\el sóttur, aö margir urSu frá aS
hv'erfa. ErindiS verSur endurtekiS
síSar.
Bæjarstjómarfundur
verSur haldinn i kveld. 13 niál
á dagskrá.
Skýrsla
um alþýöuskólann á EiSutn
ic)22—23, :er nýkomin út. Nemend-
pr voru 23 i eldri deild, en 19 s
vtigri, ert „skólinn gat ekki tekiö
helming umsækjenda sökutn hús-
næðisskorts, og er slíkt óviSun-
andi til lengdar,“ segir i skýrsl-
unni. Vegna sjúkdómsforfalla
gengu ekki nema þrír nemendur
ttndir préjf í eldri deild, en 13 t
vngri dcild.
Ve'ðrið í morgun.
Hiti í Rvík x st., Vestmanna-

Jd
gjj fátrfgglagarslola
| A. V. Tnlinías
©Einiskipaféíagshúsittu 2. hæð®
e 0
jgj Brunatryggingar:
M H0RDISK ©g B4LT10A.
® Líftryggingar:
THDLE. n
|I| ÁretSan'eg fétóg,
Hvergi betri kjör. ^
<ýjum 4,, ísafirði 1, Akureyri
1, SeySisfirSi 1, Gritsdavík o,
GiimsstöSum -4- 2, Raufarhöfn o,
ílólum í HornafirSi 5, l’órshöfn í
Færeyjwm 5, Kaupmannaþöfn
3, Björgvin o, lýynemottfh 2, Jan
Mayen 3 st. — Loftvog lægst
fvrir sunnan land. Norðaustlæg
átt. — Horfitr: Austlæg átt á
Suðurlandi, riorðaustíæg á NoríS-
ítrlandi.
Athygli skal vakin
á aúglýsingu um samvtSarskeyti
landsspítalans, sem birt er á öðr-
urn staö t blaðinu. Skevti jtessi eyu
sérlega handhæg hverjum þeim, er
sýna vilt hluttekningu vtS fráfali
:ettingja eí>a vinar, og’ má senda
þau jafnt út um land sem innatt-
bæjar. En bestu meðmælin 11160
Jteim eru jtau, aS gjafirnar renna í
tninningaj’gjafasjó'S Latvdsspítal-
ans, sem er ætlaður til styrktar fá-
tækunv 'sjúkliitgum hvaðanæva af
íaiidöta.
23 ára afmæíishátíð
heldur aðaldeild K. F. U. M. 2,
kveld k). Sýý..
Þjóðlög
eftir Sveinbjörnsson. fást hjá
öiíum hóksölum.
té> »
>■# ■ *
ENGINN VEIT SÍNA ÆFINA w
fyrir yður, — en sjáið þér ekki, að það
hefð verið, — já, verið heldur óhyggilegt
að komá með ungfrú Wilde lil kastalans?
pað er ekki tíðkanlegt hér í landi, að ung-
ar ög ógiftar stúlkur komi í heimsókn
einar og án fylgdar sér eldri manna, —
skyldmenna eðn vandamanna. Og auk
þess, — jæja, ætli það hefði ekki getað
'Oi’ðið óþægilegt að kynna imgfrú Wilde
fyrir St. Ives kxvarði og fjölskyldu hans.
Húgsið þér, að St. Ives og lafði Maude
hefði ekld þótt undarlegt, ef ung stúíka
• og ókunnug liefði komið ein síns liðs til
þess að heimsækja yður?“
„E11 slíkt kæmi ekki til gx’eina! Hún
var með yður!“ sagði Rafe.
...Tá, bx'in var með mór, af því að mér
fanst rétlai’a eftir atvikum að verða henni
samferða, til þess að draga úr ákafa henn-
ar að hitta yður.“
Rafe fór nú að ganga hægara um gölf
en áður og reykti í hófi, en hugsaði margt.
Ummæli Travers höfðu sannfært Rafe um,
að ekki hefði verið viturlega ráðið af
Fcnnie að gera honum óvænta heimsókji
i kastálanum i Glenfyi’e. Honum skildist
m't, live undraxidi St. Ives hefði orðið, —
og Iafði Maude, — við komu Fennie, vegna
framgöngu hennar og látbragðs, sem Rafe
vxxr geðþekt og cðlilegt, en lafði Maude
og vinum liennar kom undarlega fyrir
sjónir. I sömu jsvipan var lionum jsem
hann sæi Sunborne lávarð stai’a forvitnis-
lega éx Fennie litlu, nýkomna vestan i’tr
Jóruveri. og Fennie rmiðgaða a£ fi’ekiu
hans og forvitni.
„Eg býst við, að þér hafið rétt fyrir
yður,“ svaraði Rafe, „þér hafið það alt
af. pér þekkið þetta alt eins og fingurna
á yðxu’, en eg botna ekki neitt i neinu.“
Hann gerði þessa játningu af nokkurri
beiskju. „En hún er hér og eg vil fá að
sjá hana.“ Hann leit til dyjanna.
„Eg skal fylgja yður þangað innan
skams,“ sagði Travers. „Hún er mjög óð-
fús að sjá yður. Mjög óðfús.“ Hann kink-
aði líolli íbygginn.
„Fcnnie litla!“ sagði Rafe lágt. „Hvei’n-
ig líður henni?“
„IJCm er heilbrigð, — liður betur nú,
betur en þegar eg hitti hana fyrst. HCm
liafði verið í miklum vandræðum, Stran-
fyre. Hún hafði lagt af stað örstuttu siðar
en þér og — hCtn hafði ratað I raunir, átt
mjög ei-fitt uppdráttar. km þéb þurf ið ekk- .
ert að éritast, — já, eg,varð henni. að
„pakka yður fyrir, félagi. pér eigið við
að hún hafi verið óheppin og orðið félaus.“
Travers kinkaði kolli.
„Og —> og þér hafið rétt henni bjálp-
arbönd, — lánað henni fé og varðveití:
hána? Já, það víu’ yður likt, þér eruð snjét-
Ixvítur maður, Travers. Og — eg cr yður
þakklátui’. Vesalings Femiie litla. Lagði af
stað rétt á eftir mér, sögðuð þér. Eg leíc
það nærri mér.“ Hann talaði lágt og lá
við að hann viknaði. „pér skiljið,“‘ sagði
hann til skýringar, „við vorum æsknvinir.
Henni þótti vænt um pabba minn og hann
hafði mætur á henni. Hún gerði mér marg-
an greiða, og eg — eg, jæja, eg var ungur
og kunni ekki að mela það, ;— fanst það
ekki nenxa sjálfsagt. S\o að hún lagði af
stað rétt á eftir mér?“
„,Tá,“ sagði Travers, „hún gerði það, ea
eg hugsa ekki að hún hafi ætlað sér að
verða yður til trafala —“.
„Verða, mér til trafala,“ endurtók Rafe
reiðulega.
„Eg á við, að hCm hafi ekki ætlað að
spyrja yður uppi, ekki fyrst í stað, en hún
réði ekki við tiífinningar sínar, eins og oTt
/