Vísir - 10.03.1924, Síða 4

VISIH
..................................
IGtmdavík o, Stykkishólxm 4,
is2eímsst58um 16, Raufarhöfu n,
S'órshöfn í Færeyjum 2, Kaupmh.
Tynemouth o, Jan Mayen 6, eit
^íití i Utsire 2, Leirvik 3 st —
ájoftvog lægst fyrir suðvestan
3and austlæg átt á suövestur landi,
Scyrt annars staCar. Horfur: Aust-
foeg: átt; althvöss á suövesturlandL
.Ji»a Gunnarsson,
samábyrgöarstjóri, varð sjötug-
Wir í fyrradag,
vEfintýria
var leikiö fyrir troöfullu húsi I
j.gærkveldi, og varö fjöldi fólks frá
-aö hverfa. Leikfélagiö hefir þvt á-
■kveöið aö íeika þaö einu sinni enn,
á þriöjudaginn, og þá í síöasta
^sian.
kom í gær með þýskan botn-
yörpung, sem hún tófe aö veiöum
3 landhelgi, en þýski skipstjórinn
deiur sig hafa verið utan landhelgi,
<og er málið ekki útkljáð, þegar
þetta er skrifað.
„Rosenhjemu
heitir þrímastrað fiskiskip frá
'Færeyjum, sem hingað kom í gær
yií að sækja 19 Islendinga, sem
ráðnir eru á skipiði
Af veiðum
komu í gær Gulftoppur (með
110 tn. lifrar) og Ása (með 105
J .iiáfckv
Fermingarbörn
síra Bjama eiga ekki að koma
111 spuminga fyr en á föstudaginn.
Sldpafregnir.
Goðafoss, Esja og Villemoes eru
á Akureyri í dag.
Belgaum
kom frá Englandi t gær.
Lagarfoss
fer héðan kl. 9 í kveld, til Vest-
fjarða.
Þessir farþegar
fóra á Gullfossi sl. laugardag,
auk þeirra, sem áður var getið:
Til Khafnar: Thor Jensen og f rú,
frú Anna Torfason, A. Obenhaupt,
frú Ólafsson, Gunnar Sigurðsson,
Marta Ólafsdóttir, G. Funk, Ben.
S. Þórarinsson, Jóhann G. Bjöms-
son, Jóh. Benediktsson, Guðrún
Skúladóttir með 2 böm, Sig. B.
Sigurðsson, P. A, Ólafsson, kon-
súll, Sigurd Gudmundsen, Guðm.
Guðlaugsson. Til Bergen: Guðm.
Kristjánsson, St. Th. Jónsson kon-
súll, Marteinn Björnsson, Óskar
Elentinnsson stud., Karl Norðdahl,
Þórður Guðmundsson, H. Hannes-
son, Stefán Jónsson og Jóh. Áma-
son.
Viðtalstími
Páls tannlæknis 10—4.
smius
SÍTRÓN.
SlMI 1303-
Notuð föt era seld á Laufásveg
25. O. Rydelsborg. (145
Allskonar skólar og kenslubæk-
ur komu með Gullfossi. Nýjustu
danslög: Tango du Rive, Valen-
tino, Bananas, La Java, Maggi-
dudi, Love Time. Lægst verð sem
hér þekkist, og að auki kaupbætir,
sem sérhver getur sjálfur valið.
Hljóðfærahúsið. (93
Líkkistur fást ávalt lijá Ey-
vindi Árnasyni, Laufásveg 52.
Sér um jarðarfarir ef óskað er.
(499
Góðir, lieimasaumaðir vor-
frakkar fást á Laugaveg 5 hjá
Guðm. B. Vikar. (71
Þjóðlög eftír Sveinbjömsson
fást hjá öllum bóksölum.
I
TAPAÐ- FUNÐIÐ
I
TILKTNNIN6
Vinnustofa okkar er flutt í
I-ækjargötu 2. Óskar & J. Dal-
manns, gullsmiðir. (134
Gullsmiðavinnustofa mín er
flutt á Bergstaðastræti 2 (áður á
Laugaveg 10). Bjarni Einarsson.
(” 7
Johs. Norðfjörð, Austurstræti
12, (inngangur frá Vallartræti):
Selur ódýrastar tækifærisgjafir.
(127
Bröndóttur köttur, með svart
band um hálsinn, með gyltum stöf-
um á (af matrósahúfu), hefir tap-
ast frá Bragagötu 35. Skilist
]>angað. (132
Böggull með vetlinguin í tapað-
ist á laugardaginn. Skilist á Þórs-
götu 28. (144
Tapast hefir vinstri handar
skinnhanski. Skilist í Félagsbók-
bandið. (139
Sjálfblekungur hefir tapast. —
Skilist gegn fundarlatinum í Tún-
götu 2 (steinhúsið). (138
■
Til leigu á góðum staö i bæn -
um: 2 stór herbergi og lítið eld-
hús, frá 14. maí eða eftir sam-
komulagi. Vigdís (í. Blöndal
Laugaveg 20 A. Sími 571. (13 ’
Björt og sólrík stofa til leigu
— ineð húsgögnum, ljósi og mið-
stöðvarhita. — Uppt. hjá Arna &.
Bjarna. Sími 417. ({4.1
1 herberi til leigat, Ijós, hiti og
nokkuð af húsgögnum fylgir. Verð
lcr. 33,00. A. v. á. (140
2 aðkotnunictm óska eftir hus
næði, helst fæði og þjónustu á
sama stað. Uppl. i Herkastalan
um. ■ (137
Skrifstofustúlka óskar eftir sól-
ríku herbergi með hita ag ljósi
frá 1. eða 14. maí. Tilboð sendist
afgreiðslunni fyrir 13. þ. m. merkt.
Hiti. (iM'
15—16 ára hraust stúlka óskast
í mjög hæga vist i Hafnarfirii.
Uppl. gefur Ingileif Bjarnadóttir
Laugaveg 42. (13*
\(ertíðarmaður óskast að Nesi í
Selvogi, vanur skepnuhirðingu-
— Uppl. hjá Einari Þórðarsyni
Kárastíg 8, eða i pakkhúsinu hjá
Carl Höepfner. (r35
Stúlka óskast í vist í tíafnar-
firði, helst strax. Uppl. hjá afgr
Vísis. í Itíafnarfirði. (14».
Veggmyndir og innrömmun á-
dýrust á Freyjugötu 11. (429
Félagsprentsmiðjan.
KNGINN VEIT SlNA ÆFINA m
jHann starði á Rafe, undrandi og feginn.
„Já,“ sagði Rafe, „þaö er eg, Joe.“
Hann brosti þreytulega, en hann skók hönd
yinar síns fast og íengi.
„Já, það er eg, drengir. En hvað um hress-
mgur
Þeir hrópuðu húrra fyrir honum og drógu
hann að knæpuborðinu.
„Loks kom eitthvað fjörgandi fyrir," hróp-
aði Yates. „Mér liggur við að segja, að það
sé himneskt. Lofðu okkur að horfa á þig, Rafe.
Jú, það ert þú.“
Og Yates þuklaði á handleggjavöðvum hans
og lamdi á brjóst hans, og Rafe gerði hið
sama.
„Það er sami stálskrokkurinn,“ hélt Yates
áfram. „Gamli Rafe er kominn aftur, piltar,
þið, nýliðar, fyllið glösin og skálið með okkur
við okkar gamla og góða félaga. Hafi nokk-
urn tíma hvítur maður dvalið í Jóruveri, þá
«r það Rafe.“
Þeir svöruðu með fagnaðarópum.
Nú var fast drukkið og mikið mælt um
stund. Rafe heilsaði öllum gömlu kunningj-
unum sínum, en Pergament Joe settist aftur
4 tunnuna og virti Rafe fyrir sér með aðdáun.
En í kæti þeirri er nú ríkti á knæpunni, virt- •
ist enginn taka eftir því, að veðriö færöist
sífclt í aukana.
Rafe bar sig vel. Þeir sáu, að hann var
breyttur, en kendu að mestu um langri og
erfiðri ferð.
Rafe talaði við marga í einu, og svaraði
ótal spumingum.
„Jú, eg er kominn í heimsókn," mælti hann.
„Hvað eg verð lengi, veit eg ekki. Sé nú hvað
setur. ,Gamla‘ landið! Það er yndislegt land,
piltar, en samt sem áður —.“
Yates sló á öxl hans og greip fram í:
„Rétt er það, Rafe. Hvað sem hver segir,
þá er enginn staður til í heiminum, sem jafn-
ast á við Jóruver. Eitt glas til, ha ? Nei. Yind-
il þá? Hamingjan góða! það rennur af manni
við að horfa á þig.“
Tveim tímum síðar börðust þeir Rafe og
Pergament Jóe móti óveðrinu, að kofa Joe’s.
Þeir urðu að skríða á knjánum helming leið-
arinnar. Svo var hvast orðið.
En loks voru þeir innan dyra. Rafe settist
á tóman kexkassa, en Joe kveikti á týrunni.
Svo leit hann á Rafe.
„Hvað er að, drengur minn?“ spurði hann
hlýlega.
Rafe þurkaði vætuna úr andliti sér með
liendinni.
Hann leit til jarðar.
„Eg er kominn fyrir fult og alt, Joe,“ mælti
hann hægt og alvarlega.
„Dálítið kom fyrir liinu megin hafsins. Eg
gat eigi verið þar lengur. Mér fanst, aö eg
yrði að koma hingað aftur.“
Pergament Joe dró högglað og vott blað
upp úr vasa sínum.
„Eg las um það fyrir skömmu síðan,“ mæit
hann. „Er það það ?“
„Það er svo,“ mælti Rafe alvarlega. „Þú
átt við, hvort eg muni giftast. Nei, Joe. Það
verður ekki af neinni giftingu.“
„Ósamlyndi?" spurði Jóe og breiddi út
jakka Rafe’s fyrir framan eldinn.
„Nei,“ mælti Rafe lágt. „Við —- skildum.
Spurðu mig ekki, gamli vinur. Þetta er nú
liðna tímans og getur aldrei breyst mér í vil.
Það er sárt um það að hugsa og enn sárars.
um það að tala. Meira get eg ekki sagt...
Gamli maðurinn kinkaði kolli.
Það voru undarlegir glampar í augum hans.
„Jakkinn þinn verður bráðlega þur. Ann-
ars geymdi eg það, sem þú skildir eftir af
fötum. Þú ættir að skifta.Þú ert gegnvotur."
„Það ert þú líka,“ sagði Rafe og hló vii
en svo kynlega, að Joe kiptist við.
„Áttu í pípu ?“ spurði Rafe enn.
Pergament Joe fylti pípu og rétti homun.
„Iívað ætlarðu að gera, Rafe?“
„Byrja á nýjan leik hér í Jóruveri. Eg hef>.
þó engu tapað, — nema henni. Eignir mímar
eru óskertar á Bretlandseyjum, en kannske
snerti eg aldrei einn eyri af því, sem eg á
þar. Takmark mitt er nú að eins að vinna