Vísir - 03.06.1924, Side 3
VÍ8ÍR
U. M. Fi R.
Félagar allir cru hér meö beðn-
ir aft mæta kl. 8 í kvöld, í Ung-
irennafélagshúsinu. Mjög áríöancli
g þar aii auki spennandi mál!
Kappreiðar.
Nú fer aú uálgast aS 9. júní;
; ann dag hcfi cg séö, aS hesta-
mannafél. ,.h'ákur“ ætlar að efna
?:! kappreiða, á kappreiSasvæöinu
viS Hlliðaár.
í öðrum löndum, ]>ar sem kapp-
■eiSar eru háöar, fylgjast blöSin
ug, almenningur yel meö í þess
í enar, engu síöur en ]>eir, sem
reyna ætla hesta sína. BlöS á þeint
st.öSum flytja (laglega me'S mikilli
herslu lengri og skentri greinar,
' »g telja þa'S meS áhugamálum sín
i’.rn. Mér hefi eg ekki séö blö'Sin
t.’eSa unt þaS, nema lítillega Vísi
Rakvélar,
ágtetis tegund, seldar fyrir
hálfvirði. Rakblöð gefins.
Landstjarnan.
4. sveitar fundur f kvöld kl. 7l/„
U-D
jarSræktunvinna annan kvðld kt.
8 — ártSandi a5 margir mæti. —
Væringjar
1. sveit fundur í kvöld kl. 8l/» í
K. F. U. M.
Tekiu ákvörSun urn hvíta-
sunnufór.
V alnr
g I.ögréttu.
f öSrum löndurn. þar, sem kapp-
reiSar eru iSkáSar, eru þaS efna-
mennirnir. sem hclst , leggja til
kappreiSahesta. Hér munu þaS
r era hinir lítt efnum búnu, sent
Úiestan liafa áhugann. og leggja
nam hesta til kappreiöanna.
Tvímadalaust eru hér til þeir
menn, sem telja lcappreiSar cSþarf-
ar. 'og ekki tii annars, en hafa fé
«f náunganum. og vilja fytý.hvern
:nun leggja stóra'n stein i götu þess
íélagsskapar. svo hann li&i sem
tyrst undir lok. — ViS, sem unn-
inn íþróttum, teljum kappreiSar
ckki einungis nauðsynlegar til
f kemtunar,, helcluf og einnig erum
viö sannfærSir ura, aS meS þeim
eykst álit á islénku hestunum, bæSi
ulan lands og innan.
HestamannafélagiS „Fákur“ á
þvi þakkir skiIiS fyrir aö hafa stig-
"S fyrsta sporiö til félagsskapar
; þessa átt. og vonandi tekst Fáki
þriðji íl æfing í kvöld kl. 7
Annar fl. æfing i kvöld ki. 8l/s.)
| ísleisk frímerki |
H brúkuð, kaupir undirritaður (|$
i háu verði. ínnkaups-vetðlisli {8
jH sendist, ef um er beðið. {J|
® Kr. S. Nielsson Ö
!“ Abel Kathrinesgade 25. ®
H Kvrbenhavn B. |j
siEsaaaaaiaBisBaí
9. júní nS sýna marga glæsilega
iáka á kajipreiSasvæSinu viS EH-
iSaámar, og þá ættu síst áhorfend-
urnir aö láta sig þar vanta, því
sjaldan tnun of mikiS af útiskemt-
unum hér í höfuðstaSnum, cn skaS-
iaust teldi eg, þó þeim fækkaði
innan fjögra veggja aö sumrinu til.
Hestleysingi.
L. R.
Snnnudagavörður sumarið 1924.
1. júní tíl 30. sept-
Jón Hj. SigurSsson 1. júni 3i-
?»Iatthias Einarsson 8; — , 7-
Óláfur Þorsteinsson 15- — 14-
M. Júl. Magnús 22. 21.
lón Kristjánsson 29. — 28.
Magnús Pétursson 6. júlí
KonráS R. Konráösson .. J 3- —
GuSmundur Thoroddsen . 20. —
Halldór Hansen 27- —
Ólafur Jónsson 3. ágúst
Niels P, Dmigal 10. —
Ólafur Gunnarsson 17. —
Gunnlaugur Einarsson ... 24- —
Hikið úrval
af aUskonar
kvenskóm
Evannbergsbræður.
KaupirSu gúftan hlut.
þa ounáu tiwr þii fekhsf'
ifgreidslan
Nyhöfn
Haíaarstræti 18.
8ími 404.
ÓHEILLAGIMSTEINNINN. 9
„Allra nianna óhamingjusamastur," svaraöi
læxham stuttlega. „Er það ekkí þjóStrii, aS
óhamingjá. Sir Mortimer seldi smátt og smátt
óhamingja fylgi, ef menn eiga slika gimsteina
sem þenna? Þessum steini fylgdi sannarlega
hina stoinana, til þess a'S rétta viö fjárhag
sinn. Eg vildi óska, aS hann hefSi selt þenna
rúbín, þvi aö cg get ekki aö ]ivi gert, mér
finst, aS hann hafi veriS orsök eSa tuidir-
rót------“
í þcssum svifum kom Evelyn vtt aS opna
gir.gganum á gestasalnum og sást greinilega
i rökkrinu, þvi aö hún-var hvítklædd.
„Má ekki bjóöa ykkur inn, til þess aS drekka
te?“ spuröi Íuin.
Gestirnir floygöu vindlingunum og gcngu
inn i gestásalinn. Evelyn var þar ein, faSir
he-nnar sást hvergi. Þeir gcngu aö teboröinu.
sém sett var glitrandi silfurbúnaSi, og tóku
bolla sína og töluöu viS Evelyn á mcSan þeir
drukku tir þeim.
AS lokum baö Reecc hana aS syngja. Ht’m
stóö þegar á fætur: og gekk aö hljóSfærinu.
Hann stóS hjá henni hlustandi og lcit niðúr
fyrir sig. Virtist hann hugfanginn af hinni
þýöu rödd hcnnar. En hann var aS hugsa um
gimsteininn mikla og beið óþolinmcVSuv og
titrandi af forvitni, cftir sögulokunum hji
læxham.
1‘egnr laginu var lokiö, þakkaSi hantt henni
lágri röddu og var fullur alitSar, virShtgtiT
og þakkláetis. En Lexharu haÖ haria aö sjuigja
ictigur. Htin varÖ tafarlaust við beiöni haus.
]>ví aS hún var ein þeirra kvenna, sem er
ánæg-ja í nö skemta ööntm, og hún var ger-
snevdd þeim hégómaskap, aö láta ganga eft-
ir sér.
Hann klappaöi saman lófunum, þegar iagintt
var lokiö, en Reeee Iagöi annaö lag fyrir
framan hana og baö hana aö Icika þaö. Hán
Icit á lagið og sag-ði í hálfum hljóöum: ,,Já,
eg held eg kunni þaö,“ og þegar hún naföt
leikiö forspiliö, kom inn þjónn meö bréf á
bakka: Hitjt tók viö því'af nokkurri forvitni.
leit á þaö og fölnaöi viö. Hún stóS ttþp af
stólnum, nam staöar t svip, eins og hún
gleyntdi sér eöa væri annars htigar, en mæJti
þvi næ-st af uppgcrðar rósemi:
„Mér finst: eg vera orSin þreytt. Eg ícr aö
hátía, ef eg má ýfirgefa ykkur. Steelc*4 — þaö
var kjallarameistarinn —: „færir ykkur alt.
sem þiS viljiS. Góöa nótt! hr. Lexham. Góöa
nótt I Þér gleymiS ekki feröalagimt á trtorg-
un,“ sagSi hún viö Dexter Reece.
Ilar.n hneigði sig og gekk út aö dyrtnmm,
til þess aö ljúka upp fyrir henni. Hantr. ft-h
á hendur hcnnar, meSan hann var aö því: —
bréíiS var horfiö! Hann horfði að eins augna-
blik, cms ög hann hafði gcrt, þegar hún tók
viS bréíhru aí Jtjcminum. En haitn tók eftír
því, að UTssIagiS vær úr venjulegurn pappír og-
eitthvaS óhreitrt. Hfkulina tókst honum ekbi
ab’ sjá.
„lig HcyJdi ~nó þiggja wbisky og sódavatn,“
s;jgði f.exham.. og harm gekk á undan Reece
inn \ reykktgasalmn. Steele færði þeim dryfrk*-
arförtgin og vindla, og spurSi kurteislcgs,.
hwrt þeir æslctet mlckurs annars, m fór sröait
hljóöltga út.
I.exham hafði fley’g’t sér út af á dýritsdfa
Itgubekb, cn Dexter Reeec gekk uns hérbergiSí,
sem var mjög ríkmanrdega búið, og virti íýriir
sér k oparrstungumyndir, sem hengu á vcggj-
ininm. Ivvj ]>cgav Iiatm kom aö dyrunum, lokaör
haim þeim, syo sem af hendíngu.
„Mjög íitiö af whisky, en mikið af sóda,-
vatni,“ sagði hann, þegar Lexhæm spttröi, hva<5
tnadti bjóða hoimm." „Eg bragSa sjaldÆæ.
áfcngi.“
Nú varö þögn. Reece hallafeist aftur i ba-le
og reykti, eins og honum lægi ekkert sérfegk
á hjarta. Hann beiö. cn varö aö von siiraf,
áður en varði, þvi aö Ixxham sagöi geis{)and£;
„Hvernig var það, lauk eg ald’rei við sögy
nna af Sír Mortimer? EitthvaÖ var víst, scb'í
ég ætlaíi aö scgja eða átti ósagt. Hvert vav
eg kominn? Æ, já, pzS er satt! i'g var
segja yöur frá rúbinsteinmum. Jæja, Sir Mor-
timer sddi hann ckki. ílann hugsaði sér, cms„
og von t*ar, aö láta dóttur sina erfa hai£s>.
l»aÖ var verömætari dýrgripnr cn fágartusfe.?-