Vísir - 30.06.1924, Blaðsíða 4
111!»
Þetta er vara af Henkel s eettinni,
>náskyld Persil og Henko og aS
>3inu leyti ai>paS eins afbragS.
fteynið Ata skúriduff, fœsi víða.
Kaffi.
Hjá kaupmönnum fæst nn
kaífi blandað saman við export,
og geta menn keypt í könnuna
fyrir nokkra aura i senn.
Þetta kaffi reynist ágætlega
®r drýgra en annað kaffi, J»að er
édýrara lilutfallslega þrátt fyrir
þaS, að það er besta tegund.
Menn ættu að reyna kaffi
þelta, og munu menn sanna að
rétt er skýrt frá. Menn spara
peninga við þessi kaup.
Reynið kaffí þetta.
Kaupið Violöntu!
Sig. Magnússon
læknir
hefur flutt tannlækningastofu sina
á Laugaveg 18 uppi.
Viðtalstimi 101/,—12 og 4—6.
Sími 1097.
í
TAPAÐ-FDNDIÐ
1
Tapast hefir upphlutslrelti. —
Finnandi beðinn að slcila þvi á
Grettisgötu 22 C, gegn fundar-
launum.
(707
Hvitur hestar, mark: stýft
vinstra, tapaðist fyrir nokkrum
dögum. Einar Helgasom (72»
Veski með peningum í hefir
tapast, frá Grimsstaðaholti nið-
ur i bæ. Skilist á afgr. Vísis
gegn fundarlaunum. (699
F æ ð i selur „Gestaheinaihð
Reykjavík“, Hafnarstræti 20,
siini 445. (705
Kona óskar eftir guðelskandi,
fullorðinni konu í herhergi með
sér, sem fyrst. Uppl. í búðinni
Skólavörðustig 22. (723
Gisting. — „Gestaheimilið
Reykjavík“. Hafnarstræti 20,
selur gisting og fæði. Sanngjarnt
verð. ' (706
Farseðil! í hringferð ó 1. far-
rými Esju fæst með afslætti. A.
v. á. (722
Frá Nýju Bifreiöastööinni fer
mjólkurbifrei'ö á hverjum degi kl.
io árd., til Keflavíkur og Sand-
geröis. Sími 1529. (413
Sumarbúslaður til leigu, 3 iier-
bergi og eldhús, skamt frá
Reykjavik. Veiðiréttur fylgir.
A. v. á. (718
Eitt eða tvö herbergi til leigu.
Uppl. gefur Elías Lyngdal. Sími
664. (721
Lítið herbergi til leigu. Berg-
staðastræti 42. (709
Námsmann vantar gott her-
bergi lil næsta vetrar, gætikom-
ið til mála að leigja strax cf
líkar. Uppl. i síma 1521 kl. 7—
8 í kvöld. (708
2 herbergi og eldliús óskast til
leigu. Uppl. gefur Bjarni Jóns-
son vélstjóri, Skólavörðustig 27.
(703
I
VINNA
1
Nokkrir kindahausar fást í
Herðubreið. (724
Sjal til sölu með tækifæris-
verði. A. v. á. (717
Blaðplöntur, slórt og sérlega
fallegt úrval á Amtmannsstig 5.
(714
Freðýsa og isl. smjör nýlcom-
ið. Halldór R. Gunnarsson, Að-
alstra'ti 6. Sími 1318. (710
Sem ný reiðdragt til sölu á
Frakkastig 2. (713
Sælgætis-, tóbáks- og íiiður-
suðuvörur, mest úrval hjá Hall-
dóri R. Gunnarssyni, Aðalstræli
6.________________________(711
Til sölu: Þorskur upp úr stafla,
á 25 aura pundið, ásamt fleiri teg-
undum af þurkuöum fiski. Afgreitt
kl. 7—9 síðd. Ilafliöi Baldvins-
son, Bergþórugötu 43 B. Sími
1456. (697
Telpa, ýfir fermingu, liskast
strax. Lokastíg 2. (72(í
2 kaupakonur, vanar hey—
vinnu, óskast norður í liúna-
vatnssýslu. Uppl. hjá Guðm.
Magnússyni, Hverfisgötu 29, eft-
ir kl. 6. ' (719*
Roskinn kvenmaður (iskast i
sveit. íil að lijáipa húsmóður-
inni. Uppl. á Laugaveg 46 B,
kjallaranum. (716
Stúlka óskar eftir Iniðar- eða
bakaríisstöríum. llppl. i sinm
1196. (715
Röskur og ábyggilegur dreng-
ur, 11—16 ára gamall, getur-
komist að verslun 3 mánaða
tímá. Versl. Björninn, Vestur-
götu 39. Sími 1091. (712"
Stúllva, sem getur lekið að
sér matreiðslu á eiginhönd, ósk-
ast strax. A. v. á. (701
t .......- . , ...- .............
\
f 2 sjómenn vafttar á Austfirði.
Semjið eftir kl. 6 í kvöld við-
Egil Einársson, Lindargötu 43.
(702:
Dugleg kaupakona óskást á
gott sveitaheimili. Uppl. Grett-
isgötu 46, kl. 12—1. (700
Gert við reiðhjól, og 1 kvenhjól
til sölu, i örkinni tians Nóa, Njáls-
götu 3 B. (482
Allar viögeröir á Barnavögnunt
og Saumavélum fáið þið í Örk-
inni hans Nóa. Sími 1271. (10
Stúlka óskast nú þegar, lii
Péturs Magnússonar, Hólavellf
við Suðurgötu. (681
Félagsprentsmiðjan.
iHEILLAGIMSTEINNINN. 26
um hljóðabelgjum, til þess að þagga niður í
þeim á rrieðan, Þegar rÖddin brást mér, fór
eg að kvcikja á götuíjóskerum, en braut þá
þau ósköp af þeim, að mér var vísað úr þeirri
vist. Síöan réðst eg til útfararstjóra, — þar
þurfti eg ekki að hrópa og kalla, — en honum
þótti eg ekki nógu alvarlegur, og rak mig
úr vistinni, áður en vikan var liðin."
„Hvers vcgna fóru þér upp í sveit?“ spurði
Rouald.
„Það var svona: Eg heyrði aít af verið að
prédika þetta: að hverfa aftur til sveitanna,"
svaraði Smiíhers alvarlega, „svo að mér fanst
þá réttast að reyna það. En það virðist erftt
að liverfa a f t u r til þess, sem menn hafa
aldrei rcynt áður, en ef menn freista þó þessa
,áfturhvarfs‘, þá fer alt í handaskolum. Hafi
, þér nokkum tíma reynt, hvað kál getur verið
sleipt undir fæti?“.
„Varla get eg sagt það,“ svaraði Ronald.
„Eg hafði ekki heldur reynt það, fyrr en
eg datt ofan af vagni, sem var hlaðinn káli.
Og mér íanst, meðan eg lá í sjákrahúsinu,
að mér væri hentast, að komast sem fyrst ú r
sveit. Þess vegna lagði eg land undir fót og
þrammaði áleiðis til Loudonar, en bauð þeirn
hjálp mína á leiðinni, og hingað er eg nú
kominn, eins og innbrotsþjófurinn sagði, þeg-
ar hann datt niður um þakgluggann og lenti
í bráðkaupsveislunni.“
„Þér virðist hafa borið allar þ'essar þreng-
ingar með jafnaðargeði,“ sagði Ronald í að-
dáunarróm.
„Til hvers er að veina og væla?“ segir
slcáldið,“ svaraði Smiithers og hló við. „Seinna
koma sumir dagar og koma þó, og alt kann
að fara vel að lokum. Jæja! Þarna crum við
komnir!“
Lestin nam staðar, másandi og blásandi.
Ronald læddi peningum í lófa varðmanninum
og steig át ár lestinni. Snrithers kom á hæla
Iionum og Ronald litaðist vandræðalega kring
um sig, því að hann þekti sig ickki í þessum
hluta borgariiuiar.
„í hvaða átt ætli þér að ganga, herra, ef
cg má svo spyrja?" mælti Smithers.
„í vcsturhæiiin. — En þér?“ spurði Ronald.
Smithers litaðist um og horfði síöan upp
í lieiðan himininn.
„Eg vildi gefa fimm aura til, að einhver
gæti sagt mér það,“ sagði Smithers glaðlega.
„En ná býðst enginn til þess, svo að þá er
jafngoit að eg fylgi yðnr át ár þessu hjalla-
hverfi. Eg ætti aö þekkja það, — svo marga
nóttina hefi eg sofið hér í opmim vögnum,
þegar hvergi fckst athvarf undir þ;dci.“
Ronald varð samferða þessum undarlega
leiðsögumanni, sem fór yfir ótal járnbrauta-
spor og um þröngar og fátæklegar götur,
þangað til þeir komu á breið og fjölfarin flutn-
ingastræti, þar sem vöruhás og skrifstofur
gnæfðu til heggja handa.
„Þá erum við lcomnir í vesturbæinn/' sagði
Smithers loksins. „Hér geti þér leigt yöur
vagn. Og veri þér sælir, herra.“
Ronald tók gullpening ár vasa sinutn og
rétti að manninum. En Smithers hörfaði und-
an, hristi höfuðið og deplaði augunum framan.
í félaga sinn.
„Nei, þakka yður fyrir, 4ierra,“ mælti hann.
„Hálfa lcrónan var nægileg borgun og meii
en það. Eg ætlaði ekki að hafa'fé át úr yð
ur. Eg sé, að þér eruð ungur maður og örlátur,
en eg ætla eklci að niðast á góövild yöar.‘
Ronald varð hrifinn af staðfestu mannsins.
„Heyri þér! Eg vildi feginn verða yður að
liði, ef eg mætti. Gæti eg nokktið fyrir yðtir
gert?“ spurði Ronakl.
„Já, eg held það svari því! Þér gætið gef-
ið mér gömul föt, þau mundu loða við niig,
len gullpeningurinn eklci. Þér eruð hátrri og
Jireknari en eg, en eg gæti látið taka saum
úr* þeim, og þá gæti eg farið að ieita eftii
einhverri sæmilégri atvinnu. Fötin eru fyrir
ötlu, sagði maðurinn, þegar þeim íiaföi verið: