Vísir - 08.08.1924, Blaðsíða 4
VlSIR
ELDFÆRI,
u
«
Vér MSam lyrirliggíandi:
Ofna,
Eldavélar,
ÞvoltapoHa,
Ofniör, 9” — 24”,
Hnérör, með & án foks,
Rörmúffur,
Eldfastan stein. 1” & 2”,
— — boginn,
— leir.
Hf. CARL HðEFFNER.
Hafnarstrœti 19, 21.
Blömsveipr
úr lifandi blómum fást ávaít i
Blómaversl Sóley. Sími 587.
Ungur, reglusamur
maður
sem getur lagt fram dálítið kapítal,
óskar eftir atvinnu viS verslún,
annaöhvort sem hluthafi, eða lán-
veitandi, gegn tryggingu. Tilboð
merkt: „Express“, sendist afgr.
yisis fyrir n. þ. m.
Thors, framkv.stjóri,, gerst ævifé-
lagar íþróttasambandsins. Og eru
styrktarfélagar nú 27 að tölu. ÞaS
er fallega gert, að styrkja og efla
iþróttastarfsemina' á þennan hátt,
og munu allir íþróttamenn kunna
beim mönnum þakkir fyrir, sem
.það gera. — íþróttahreyfingin er
-eitt af franifaramálum þjóðarinn-
ar, og ættu menn að muna það bet-
ur en gert hefir verið til þessa.
Austanpóstur
(aðalpóstur) fór í gær. Kemur
aftur í dag.
Símar: 21 & 821.
tFUJ.Mil
FariS verSur upp í Yatnaskóg
nk. sunnudag kl. 8 árd. — J?eir,
sem vilja vera meS, segi til í
síma 369 fyrir kl. 12 á morgun.
Stðrt árval,
af garðblómum fæst daglega í
Biómaversl. Sóiey. Simi 587.
Kaupakona óskast. Uppl. Njáls-
götu 30 B. (99
Kaupamann vantar í Þing-
valiasveit. Uppl. hjá Sámúel Ól-
afssyni. (98
Drengur innan við fermingu
óskast, á gott sveitaheimili. Uppl.
Laugaveg 59, uppi, frá kl. 7—9
síðd. (107
Stúlku vantar nú þegar. A. v. á.
(94
3—4 herbergi og eldhús óskast
tíI leigu. Ludvig Storr, Grettisgötu
38. Simi 66. (105
Kjallari til leigu í miðbænum.
Góður til vörugeymslu. Uppl. í
síma 395. (104
Góð stofa til leigu með öllum
þæginduni. A. v. á. (102
Nýleg barnakerra til söhi Njáis-
götu 49 B. (106
Góður grámmófónn til sölu.
Plötur gcta fylgt. Versl. Klöpp,
Klapparstíg 27. (103,
Flaggstöng, ca. 8 metrar, tií
sölu, hringir geta fylgt að nokkru.
M. Júl. Magnús. (87'
2—3 Værelses Lejlighed önskes
I. Oct. Tilbuð og Pfis rnærket:
„314“ sendes Vísir. (101
Ef einhvern ábyggilegan tnann
vantar góða íbúð, og gæti lagt til
eitthvað af petlingum upp 1 vccní-
anlega leigu, getur hann fengið 5
herbergi 1. október, á ágætum
stað. A. v. á. (100
Roskin hjón, barnlaus, óska eít-
ir íbúð í góðu húsi (niðri) nálægt
miðbænum: 2 stofum, eldhúsi og
geymslu. Sérlega góð umgengni
og áreiðanleg borgun. A. v. á. (113
Herbergi, 1—2—4 herbergi, neð.
arlega á Laugaveginum, öll með
sérinngangi, miðstöðvarhitun, raf-
Nýtt dilkakjöt fæst í liúðinni i.
Bjargarstíg 16. Sími 1416. (108
Mikið af útsprungnum, raúðimt
rójuni til sölu á Baldursgötu 37.
(ioj.
Skúfasilki, nýkomið á Bók-
hlöðustíg 9. (112-
Fallegur, stór reiöhestur tix
sölu. A. v. á. (m
Eigandi að keðju þeirri, sem-
liggur fyrir vestan Eimskipafé-
lagshúsið, óskast setn fyrst til við-
tals við Alliance eða í stma 10S4.
rnagni, linoleum á gólfum, tvöföld- j
tim gluggum og ágætum forstofu- j
inngangi, eru til leigu. A. v. á. •
(95
Ibúð á góSum staS í bænum og
með aðgangi að góðum kjallara
óskast til leigu I. okt. Aðeins 1 bam.
Tilboð merkt: „618“ sendist aígr.
Vísir fyrir 10. þm. (58
(iio-
Ávarp. Nýkominn úr ferðinni
kringum land tilkynni eg, að eg.
ætla að gefa út blað um ferð mína.
Mun eg þar lýsa viötökunum og;
jafna um „Glettinginn" á Siglu-
íírði, sem er að narta t mig, gaml—
an og sterkan sjómann. Verður
margt ,,spennandi“ í blaðinu. —
Oddur Sigurgeirsson, Spitalastie;
7, formannssonur og skáldssormr,
liinn slerki af Skaganum. (114.
Veski meö peningum hefir tap-
ast. Skilist á Nýlendugötu 15. (97
Bæjarsmiðjan við Vegamótastig
er flutt á Bergþórugötu 10. (83.
Tapast hefir budda tneð 10 krón-
um. Skilist á Frakkastíg 14. Fund-
arlaun. (96
Besta gisting uýður Gesta-
heimilið Reykjavik, Hafnarstr.
20 (174
iPSH^LAGIMSTraNim 60
„Það bíður ykkar te í klefanum mínum;
j eg kem að vörmu spori að liitta ykkur.“
Raven fór með dóttur sínaofan í skipstjóra-
klefaún og jtau settust þar við lítið borð.
„Þægilegasti klefi þetta, Cara mín,“ sagði
hann og leit til hennar út undan sér. „Ó, það
i er gaman að koma út í skip enn þá einu sinni!
I Við skulum fá okkur tesopa. Skipstjórinn er
í annríki."
Cara helti á bollana og Lemuel Raven talaði
j af kappi, eins og hann hafði gert á leiðinni,
j en Cara leit í kring um sig og virti fyrir sér
j, hvern hlut. Alt í einu fann hún skipið lireyf-
ast úr stað.
I
„Hvað er þetta! Skipið er að leggja af stað,
'! pabbi!“
„Já, einmitt!" svaraði hann. „Iívemig líst
: þér á, að við fylgjum þeim hérna út fyrir
grynningarnar ? Við getum róið til lands. Þú
j situr hérna, á meðan eg fer upp og tala við
skipstjórann.“
Tíann skildi við liana og Cara skemti sér
i við að horfa á bækur, sem var snoturlega
j fyrir komið í einum skápnum.
i Eftir litla stund fór hún að finnatilóþæginda-
j svækju í klefanum og hugsaði scr aö ganga
l HPP a þilfar. En sér til mikillar undrunar varð.
þún þess þá vör, að klefinn var harðlæstur,
svo að hún komst ekki upp.
í fyrstu hugsaði hún, a@ hurðin hefði skelst
aftur í ógáti og jiað væri klaufaskap sinum
að kenna, að hún gæti eklci lokið upp. En eft-
ir nokkra stund fanst Iienni hitinn orðinn ó-
bærilegur og ])á drap hún nokkur högg á
hurðina. Ilún barði nokkurum sinnum og
loksins var lokið upp, og var það Lemuel
Raven, sem það gerði.
„Tút-tút!“ sagði harjn í afsökunarrómi.
„Skráin hefir lilotið að hafa hlaupið í bak-
lás, jiegar eg.skelti aftur áðan. Langar þig
uj>p á þilfar? Komdu þá.“
Hún gekk á eftir honum, litaðist um á Jiil-
farinu og kallaði upp yfir sig af undrun. Skip-
ið hafði uppi öll segl og sigldi óðfluga til hafs.
„ITeyrðu pabbi, hvernig eigum við að kom-
ast heim aftur?“ mælti hún undraudi.
„Við ætlum ekki heim aftur, lambið mitt,“
sagði hann blíðlega og ])ó með öndina i háls-
inum og hló kuldahlátri. „Við ætlum í sjó-
ferð “ ^
„I sjoferð!“ endurtók Cara og varð henni
■ 5 sömu svifum litið til hallarinnar í Thorden,
og í svip hennar var söknuður og jafnvel ótti.
„En eg get ekki fariö. Allur farangurinn
minn —!“
„Fatakistillinn þinn er korninn út í skipið,
barnið niitt," mæíti hann í sama rómi sem
áöur. „Og ])ú mátt trúa því, við erum að
leggja af stað.“
'J'veim dögum síöar ók Evelyn upp að
mylnunni. Vængirnir voru hreyfíngarlausir,
livergi sást nokkurt lífsmark; alt var kyrt og
hljótt. Hún drap á dyr nokkurum sinnum, en
enginn ansaði. Loksins sneri hún við, undr-
andi og vondöpur og hélt heimleiðis, en kom
þó við í Port Dale. Lagðist þetta undarlega
illa í hana, er hún hitti engan heima.
Hr. Dexter Reece stóð á hlaðinu, þegar hún
kom heim, gekk í móti henni. og lijálpaöi
henni út úr vagninum.
„Hvað er nú á seyði?" spurði hann, bv>
aö hann tók eftir þvi, að eitthvaS hafði lient
hana. • .4
Evelyn beit á vörina og reyndi að tala hægt
og stillilega.
„Ó, ekkert sérlegt," sagði hún. „Eg fór upp
aö mylnunni. Hún var lokuö — harðlæst, og
Cara farin — horfin."
„Hvað!“ mælti Reece undrandi. „Ekki —
ekki alfarin, eklci liorfin?"
„Eg — eg cr hrædd um það,“ sagÖi Evelyn,
svip])img af vonbrigðum og harmi. „Eg lcom
, við í Port Dale og þar var mér sagt, aö Raven
og Cara hefði fárið fyrir tveini sólarlningum
á cinu flutningaskipinu.“'