Alþýðublaðið - 22.05.1928, Qupperneq 4

4
afclvYÐUBSiAÐIÐ ‘
og „Belgauim.“ konm allir af veið-
lum) í gær. I morgun kom „Skalja-
grimur“. Fisklaust er nú orðið á
Hvalbaksgrumii, en nægur fistkur
fyrir Vestfjörðum. En par er oft
hafís til baga.
Nova
1 fór í gær vestur og norður um
land áleiðis til Noregs.
Frumvarp
til samþyktar ium söiu á lóð-
um bæjarsjóðs Reykjavikur til í-
búðarhúsabygginga verður til um-
ræðu á bæjarstjórnarfundL á
morgun. Er frv. samið af borgar-
stjóra í samráði við fasteigna-
nefnd. Verður nánar getið um
petta mál síðar hér í blaðinu.
Haf narstr ætisló ðirna r.
Kauptiiboö er nú komið í 'bygig-
ingarióðirnar við Hafnarstræti
næst fyrir vestan hús Eimskipa-
félags íislands. Er tilboðið 90 kr.
fyrir fermeter, útborgun við
afsal og boigist á 10 árum
með jöfnum afborgunum og 6o/o
vöxtum. Til tryggingar veðsetur
kaupandi lóð og væntanilégt hús
með 2. veðrétti. Lóðir pessar við
Hafnarstræti eru einhverjar allra
riýrmætustu lóðirnar í bænum, og
fiengu íhaldsmenn komið pví fram
taeð ofbeldi í bæjarstjórn, að pær
skyldu seldar.
Hjálpræðisherinn.
f kvöid er fagnaðarsanikoiiia
fyrir foringja pá, sem mættir eru
á pinginu.
Smyglnn,
Norðmaður að nafni Fuglestad
frá Drammen var í dag (21. maí)
sektaður hér i Rvík fyrir að hafa
smyglað 47 refaskinnum út úr
Jandinu í aprjl. Sektarfé hans og
prefait útfilutningsgjald af skinn-
unum nam tæpum 600 kr. Við
réttarhaldið játaði hann að hafa
sniygiað skinnunum inn í Noreg.
FB.
Reykvíkingur
kemur út á niorgun.
Ný rannsóknarför.
Sendiherra Dana tilkynnir, að
prófessor Jóhannes Smidt sé að
undirbúa nýja ramisóknarför.
Verður farið umhverfis jörðina.
Hefst förin í júní í ár og verður
lokið vorið 1930. Áætlað er að
hún kosti Vs milljón króna, og
leggur Carlsberg,sjóðurinn firam
féð. í förinni taka pátt dýrafræð-
nýkomin,
mjög ódýp.
.ingar, eðlisfræðingar og grasa-
fræðingar.
Útbreiðið Alpýðablaðið.
Dráttarbátur og isbrjótur.
Hafnarnefnd liafa borist tilboð
um dráttarbát og ísbrjót handa
höfhinni. Hefir hún athugað þau,
en falið hafnarstjóra að rannsaka
pau nánar og gera ákveðnar til-
Jagur urri kaup á bát.
Húsnæðisnefndin
hefir nú Joksins haldið fund.
Á þeim fundi bar Stefán Jóh.
Stefánsson fram svohljóðandi til-
Iögu: „Nefndin leggur til, aö bæj-
arstjórn feli heilbrigðisfulltrúa að
rannsaka húsnæði hér í bænum,
ástand pess og dýrleika, og slcora
á borgiarstjóra að fara þess á
Jeit við rikisstjómina, að hún
skipi mann, heilbrigðiisfutítrúa til
aðstoðar í þessu skyni og kosti
rannsóknina að hálfu JeytL Rann,
sókn pessari skali lokið fyrir' 15.
nóv. næstk.“ Meiri hiuti nefnd-
arinnar (J. Ö.L., J. Ásbj. og P.
Halld.) feld'L tillöguna, og keniur
hún fyrir bæjarstjórnairfiind á
morgun.
Fulltrúar til stórstúkujjings
gefi sig fram við fararstjórana.
Peir enu tiL viðtals á skrifstofu
Stórst. kl. 6—7 fyxst um sinn,
sími 1235. Vissara er að tryg'gja
sér far sem fyxst
Frá Bandaríkjunum.
I haust komandi fer fram for-
setákosning í BandarlkjuLn N.-
Ameriku. Jafnaðarmamiaflokkur-
inn hefir ákveðið að hafa mann
í kjöri af sinni hálfu sem for-
setaefni og hefir nefnt til þess
jafnaðarmaiLhinn Norman H. Tho-
mas. Thomas er fæddur 1884.
Lærði hann til prests og gegndi
prestsskap um skeið, en snéri sér
síðar að ritstörfum og pólitík..
Hann er nú aðalritstjóri jafnað-
armanna'biaðsiiis „The New Lead-
er“ og meðritstjóri vLkublaðsins
„The Nation", sem talið er eitt
af beztu bíöðum Bandaríkjanua.
Hann héfir einnig ritað bækur og
fjölda ritlinga um pjóðféiagsmál.
Hann var í kjöri af hálfu jafn-
atarmanna við rikisstjórakosning-
una 'í New-York-ríki 1924.
Mtmið eftir hinu fölbreytta
I úrvali af vesígmyradtsm ís-
lenzknm og útlendum. Skijpa-
myrndis* og fl. Sporöskjnrammar
Freyjugötu 11, sími 2105. Myndir
innrammaðar á sama stað.
Útsala á brauðum og kökum
frá Alþýöubrauðgerðinni er á
Framnesvegi 23.
Unglmgsstálka eða eldri
kvenmaðnr óskast í sveit. Gott
kaup. Uppl. hjá Sigurði Guð-
mundssyni Laugav. 71. sími 1468
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrætí
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Gerið svo vel erj athugið
vðrurnar og vevðið. Guðm.
B. Vikap, Laugavegi 21, sími
658.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðui
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.,
William le Queux: Njósnarinn mikií.
anraað saman í keng, — og pó er ég hug-
rekki'ð sjálft! Á ganginum hékk rykið í
flyksum. Gólfdúkurinn var upplitaður, ' og
á honum var py.kk skán af ryki, sem benti
á, að gólfiö hefði ekki verið sópað í taarga
rnánuði, ef til vill ekki svo árum skifti.
Fyrst kom ég inn í setstofuna. Stórt' borð
var á miðju gólfi. Húsgögnin voru léleg og
af mjög ódýrri tegund, en pó næstum pví
ný. Inn í næsta herbergi var gengið í gegn ’
um stórar dyr með vængjahurð fyrir. Pað
ivar svefnstofa, eins og ég hafði búist viö.
Alt var þar í regiu, og leiit út fyrir, að pað
hefði ekki verið notað rétt áður en fólkið
flutti eða flýði á brott.
Næst kom. viðhafnarstofan. Hún var ekki
tro’ðfulJ af dýrmætu eða verðmætu skrauti.
Húsgögnin voru af eins ódýrri tegund og
eins léfeg og húsgögnin í setstofunni. Allir
hlutir voru jiar í einni bendu og alt hvað
innan urn annað. Daghlöð, bækur, kvenhatt-
ur, karlmannsvesti, sJdnnhanzkar, tómir eld-
spýtnastokkar, vindlahylki með nokkrum
vindlum i, tvær stórar tóbakspípur og maTgt
fleira var í hrúgu á gólfinu, og í sætum og
á borðum var alls konar rusl og skran.
Verðmætur demantshringur glitraði í einu
horninu, og alit var eftir þesisu.
Ég var um það bil að fara eftir að hafa
rannsakað alt, sem í stofunni fanst, en án
pes/s að verða nok'kru nær, pað er að segja
nokkurs nýs áskynja, þegar ég fann upp-
hlut og tðlf pör af kvenhönzkum af ágætri
tegund undir einum stólnum. Upphlutinn
pekti ég. Clare Stanway hafði borlð hann
eitt sinn, er við vorum saman.
Alt bar vott ufm, að héðan hefði fólk
verið að flýja í skelfilegu ofboði. EJdhúsið
bar pesis vott ékki síður en annað. Þjón-
arnir höfðu skilið eftir potta rneð mat í á
stónni. Öhreinir diskar og pönnur, lmífar
og gafflar voru alls staðar. Fóltóð hafði
auðsæilega potið af stað að tæplega full-
lokinni máltíð.
Alt í ieinu kom ég auga á demantsgeymi úr
dýru leðri í einu horninu á eldhúsínu. Inn-
jan í honum var armband, saman sett með
skýrum gullhnoðum, með fes'fi úr ekta gulli.
Skyldi ég 'svo isem ekki liannast við paði?
Jú; pað gerði ég á augabragði! Kvöld eitt, er
ég kom íil móts við Clare Stanwa,y í Syden-
ham, liafði hún borið það. Hún hafði þá rétt
mér það itiL pess að lofa mér að skoða pað
grandgæfiiega. Ég hafði dáðst mjög að því.
Samkvæmt frásögn hennar liafði föðurbróðir
hennar, mjög auðugur námumaður, sem liún
var uppáhald hans, flutt pað heím með sér
frá Klondyke og gefið henni. En hún Jrnfði
búið til armbandið úr peim.
Ég starði á pað iengi, — lengi. Armbandið
sýndi ebki síður en upphiuturinn og sann-
aði mér, að stúlkan, sem ég unni hugástum
og práði um daga og nætur og pó mest á
nóttunni, hafði búið hér, og að ég myndi
getia rakið sióð hennar héðan um enda-
lausan veg og ótakmarkaðan tíma.
Ég endurmintist orða hans hátignar Viot-
ors Emmanueis. Hvernig var pað mögu-
legt, að henni væri kunnugt um leyndar-
mál, sem friður Evrópu eða ógurleg Ev-
rópustyrjöid hvildi á? Hvernig gat slíku ver-
áð varið?
Ég gerði mér hægt uin hönd og stakk
armbandinu í brjóstvasa minn. Það var
sannur minjagripur. Ég ætLaði mér að eiga
pað og áldrei skilja það við mig til minn-
ingar um hana. sem ég var alveg vita frið-
'laus út af sakjr ástar og ástriðublossa, eink-
úm á miLli dúranna og að morgninum, þó
einnig væri petta viður'loða allan sólarhring-
inn. Ég taldi mér hana að v/isu tapaða um
tima og eilífö, og pó var ég annað veifið