Vísir - 21.08.1925, Blaðsíða 4

VÍSIK
Nýtt
dilkakjöt
Verðið lækkað um 30 aura kilóíð.
Matarbúðm.
Laugaveg 42. Sími 812.
Fyrirliggjandi:
Hessian 72
tjöruhampur.
Verðið mjög lágt.
Málarinn.
Sími 1498.
Bankastræti 7.
I
I
lí
i
I
I
I
i)
1
Eldavélar
stórar, þríhola, með bak-
arofni og vatnskatli frá
kr. 130,00.
Ofnar, Þvottapottar.
Ofnrör.
(íassuðuvélar.
Gasbakarofnar.
Gufulok, Veggventlar,
Sótrammar.
Annast ef vill um uppsetningu
á eldfærum.
ísleifur Jónsson
Laugaveg 14.
| Mikið úrval
af
Snndfötnm
Nýkomið
Vöruhúsið. 1
v___________
m
<í@$>£ý©T><í©í> <^©í> <í@ý*
§|^-' Saumastofu og búð minni
verður lokaö á morgun og næst-
komandi mánudag, vegna breyt-
inga sem veriS er aö gera. — Vig-
fús Guðbrandsson, klæðskeri. (293
Barngóð unglingsstúlka
óskast strax eða frá 1. n. m.
Grettisgötu 44 B, uppi. (270
Unglingsstúlka óskast í vist, nú
þegar eða 1. sept. A. v. á. (286
Allskonar hnífabrýnsla á Njáls-
! götu 34. (224
KomiB með föt yBar til kemiskr-
ar hreinsunar og pressunar til O.
Rydelsborg, Laufásveg 25, þá
verBiö. þiB ánægB. (379
Um síðastliðin mánaðamót tap-
aðist 15 litra mjólkurbrúsi, ann-
a'öhvort á götum borgarinnar eða
á lei'ðinni austan frá Ölfusi. Finn-
andi vinsamlega beöinn að skila
brúsanum á Barónsstíg 18. Sími
1334- C27S
Tapast hefir víravirkisplata af
beltispari. Skilist á Njálsgötu 30.
* (292 1
i
Blágrár ketlingur meö hvítar 1
Iappir og bringu hefir tapast. Skil-
ist á Laufásveg 4, niðri. (291
Herbergi óskast til 1. okt. Nic.
Bjarnason. (287
Stofa handa einhleypum óskast
til leigu frá 1. okt., helst í austur-
bænum. Uppl. í sima 670. (283
Tvær systur óska eftir 1 her-
hergi og aðgangi að eldhúsi frá
1. okt. Uppl. í síma 1423. (282
3 herbergi og eldhús, óskast fyr-
ir fámenna fjölskyldu 1. okt. —
Ábyggileg greiðsla. A. v. á. (280
3 stofur og eldhús til leigu gegn
3000 króna láni með fyrsta veð-
rétti i húsi. Úppl. í sima 1407. (279
Einhleypur ma'öur óskar eftir
herbergi nú þegar. Uppl. í síma
1485- (277
Kona óskar eftir herbergi nú
þegar til 1. okt. A. v. á. (288
Góð íbúð, 2 eöa 3 herbergi og
eldhús, óskast 1. október. Skilvís
greiðsla. A. v. á. (141
Herbergi me'ð húsgögnum ósk-
ast nú þegar fyrir einhleypan. —
Tilboð auðk.: „214“ sendist Vísi.
(255
Falleg vagga til sölu á Vestur-
götu 25 B. (281
2 skrifstofuborö og nokkrir
skrifstofustólar verða keyptir. A„
v. á. (276
35 aura kostar liter af stein-
olíu, besta tegund. Baldursgötu 11.
Sími 893. (285.
;W' 35 aura kostar kg. af
púðursykri í dag. Hannes Jónssony
Laugaveg 28. (284
Kvensumarkápa til sölu á Njáls-
götu 12, niðri. (29<>
Steinolía, „Sunna" á 35 aura lit-
erinn, riklingur, reyktur rauðmagi.
Verslun Kristjáns Guðmundsson-
ar, Bergstaðastíg 35. Sími 316.
_________________________• (289-
Ársritið Rökkur (3 árgangar út-
komnir). Ódýrt og skemtilegt rit.
Fæst eins og áður hjá bóksölum:
ineð áskriftarverði. (351
Ljóðaþýðingar Steingríms, I.
bindi, í snotru bandi, 13 arka bók
með vandaðri mynd þýðandans. —
Fæst hjá bóksölum. — Tvær papp-
írstegundir. — Safn þetta fær lof
allra. (360 ■
Leðurvörur svo sem: Dömu-
töskur, dömuveski og þeninga-
buddur, ódýrast í Versl. Goðafoss».
Laugaveg 5. Sími 436. (222
FÉLAGSPRENTSMIÐJAN.
GRÍMUMAÐURINN.
fríður sýnum og hafði sýnt fádæma hug-
rekki í viðureign sinni við spánverska ridd-
ara daginn áður. Nú hafði hann borist mikið
á, veifað höndum yfir höfuð sér, svo að allir
máttu glögt sjá hann; en til þess að gera
honum hægra fyrir um að tala, lyftu vinir
hans honum á axlir sér og báru hann inn í
miðja kirkju. Þar námu þeir staðar, en Peter
Balde hreif allan mannfjöldann með eldsnöru
augnaráði sínu.
„Hvaða liefndir eg eigi við?“, mælti hann
djarflega. „Nei! Spyrjum heldur, hvaða
hefndurn við verðum að koma fram! Harð-
stjórinn Iiefir nú traðkað hinum helgustu
mannúðarlögum, sem bjóða hverjum manni að
þyrma þeim, sem sendir eru i friðar-erindum.
Hann er ótrúr, auðvirðilegur og undirför-
ull. Hvers vegna ættim við að vera heiðvirðir
og réttlátir? Hann metur hvorki drottinholl-
ustu okkar eða hreysti, — látum þá koma í
móti það eina bragð, sem hann skilur. Borg-
arar. Við höfum tvær þúsundir fanga á valdi
okkar í gildishúsunum, — tvær þúsundir
Vallóna, sem barist hafa undir merkjum
harðstjórans, gegn okkur, __ sem erum
þeim skyldastir. Eg legg til að við drepum
þessa fanga og sendum harðstjóranum höfuð
þeirra, og svörum svo þessu ofbeldisverki
hans L“'
„Já! Já! Vel mælt!“, gall við hvaðanæfa
meðal ungra iðnaðarmanna og námssveina,
hinna áköfustu í flokki þessara hraustu
manna, sem nú þjáðust undir hinni svívirði-
legu lægingu, sem þeir höfðu orðið að þola,
og brunnu af heift og hefndarhug.
„Já! Já! Öxin geymir þá best, og sendið
höfuð þeirra til harðstjórans! Vel mælt, Pet-
er Balde,“ kölluðu þeir hástöfum.
Hinir þögfðu. ’Ef til vill hefði ínörg'um
hinna eldri manna verið næst skapi að taka
undir óp þeirra: — grimd elur grimd, og kúg-
un espar menn til miskunnarlausra hermdar-
verka. Varla var þarna nokkur sá maður, er
einn síns liðs hefði getað framið svo hrylli-
legan glæp að myrða varnarlausan fanga, en
þessii: menn höfðu árum saman stunið undir
ánauðaroki hins versta harðstjóra, og höfðu
bæði þeir og þeirra vandamenn verið beittir
hinum niðingslegustu brögðum, hvað eftir
annað. Þess vegna hafði réttlætistilfinning
þeirra ^ljógast og þeir fyllst samskonar
grimd sem spánskir ofbeldismenn heittu þá.
Upp við altarisgrindumar stóðu forkólf-
arnir um foringja sinn, Mark van Rycke, og
biðu þolinmóðir á meðan eldmóðurinn óx og
magnaðist yfir tillögu Peters Balde, uns óp-
in virtust hljóma um alt hið heilaga hús, en
hjöðnuðu svo (smátt og smátt, þangað til
ekki heyrðist nema Iágur kurr, sem þó var
eindreginn.
„Þetta skulum við gera,“ kallaði einn ákaf-
asti fylgismaður Peters Balde. „Það er ekki
nema réttmætt, og þetta eru einu lög, sem
harðstjórinn skilur — hnefarétturinn!“
„Það eru lögin, sem hann hefir sjálfur'
kent okkur,“ mælti annar, „refsi-lögin!“
„Lög sviksemi, rána og ofbeldisverka,“
mælti Mark, hárri og skærri röddu, svo að<
tók yfir allan hávaða og kur sem heyra mátti;
meðal fylgismanna Peters Balde. Orð hans
kváðu viö í hverri súlu um þvera og endi—
langa kirkjuna.„Erum við svo aumir ræflar,að
okkur komi til hugar að fremja morð og níð-
ingsverk?“
„Ekki morg,“ sváraði Peter Balde af
þjósti, „heldur hefnd!“
„Hefnd!“ kallaði Mark ógurlegri röddu.
„Dirfist þið að kalla þetta hefnd í húsi hans,
sem segir: ,Eg mun miskuna’!“
„Guð er með okkur og mun fyrirgefa!“'
kölluðu sumir úr flokki Peters.
„Alt, nema ofbeldisverk! .... Það, sem
þið viljið gera, er óhæfuverk, sem engum
hæfir nema fjandanum!“ 1
„Nei, nei! Balde hefir á réttu að standa!
Dagar drengskapar eru taldir! Hveir veit,.
nema kastalinn væri nú unninn, ef þetta
vopnahlé hefði ekki, verið veitt?“
„Mun þá málstað ykkar hetur borgið, ef'
þið myrðið varnarlausa fanga?“, spurðri
Mark.