Vísir - 14.09.1925, Blaðsíða 6

14- sept. 1925.
VÍSIR
Úskið þér eftir að komast í kynoi við fólk í Noregi?
Ef svo er, þá gerist meðlimur í bréfaviðskiftaklub vorum. Sendið 3 kr. og við sendum yður meðlima-
skrána og aðrar upplýsingar. — Nöfnin verða ekki birt. —
Oslo Korrespoadanceklub, Box 615, Oslo, Norge.
Hiðstððvariski.
Katlar
Etag, Narag, Classic.
Miðstöðvarofnar.
Hitaleiðslurör
og alt tilheyrandi. Heitvatns-
dúnkar, Baðkör, Blöndunar-
hanar. Sé um uppsetningu á
miðstöðvartækjum.
isleifar Jónsson
Laugaveg 14.

Murusápuiía frá hf.
Hreinn, það er póð
og ódýr handsápa
sem fer vel með hör-
undið, freyðir vel,
hefir þægilegan ilm
og er íslensk. —
Veggféður
fjðlbreytt úrval ~ lágt^verð.
Myndabíiðin. Laugav. l
Slml 5SS.
Lsndsms besta úrvai ai rammalistnm.
lynðir inErammað&& fijótt og vei — Hvei’gi eins édýrt.
Oiiaudur ásbiðrnsson.
SiBl 555.
Langavegi 1
RKFRg.F. u.
pípnr nýkomnar , I. Væringjasveit.
LandStjarnan, ! MuniS eftir fundinum f kvöld.
betyder roiig sovn.
Sundhed og Kræfter
for Barnet-Ingen
Irrltation, som ved
brugen av skarpo
urene Sæber
T a a e s o v o r a I t
SCHSOLOBORG
Sæpefabrik. Osló,
B
Ungar maður
er kann að mjólka og hirða kýr
getur fengið góða atvinnu nú þegar
Upplýsingar á
Afgr, Álafess
Hafnarstræti 17.
Ekta kirsuberjasait
framleidd af óþyntum berjasafa og sykri. Engin íblöndun af Essensum eða öðrum keimsterkum
efnum. Fyrsta flokks vara Selst aðeins á 3 pela flöskum. — Fæst hjá flestum kaupmönnum.
Eiuagerð Reykjavikur.
FÓRNFÚS ÁST-
veriS all-treg til þess, atS flytja inn á heimili
Núnós, sem var Gy'ðingur. En þaS varS þó
úr, ])vi aö bæöi lagöi Núnó fast að henni, aö
takast starfiö á hendur, og þó hitt ekki siö-
ur, að henni þótti Ester vera yndislegt barn.
Ester hafði þegar í upphafi litist vel á ung-
frú Faverger, og fór brátt aö þykja mjög
vænt urn þessa stúlku, sem ekki gat tára
bundist, þegar hún sá barniö gráta. Ester
hafði því fengiö traust og ást á ungfrú Fa-
verger, og smátt og smátt uröu þær tilfinn-
ingar aö innilegri vináttu.
Ester haföi eytt æskuárum sínum i kyrö
og rósemi með ungfrú Faverger. Þær höfðu
búiö í hliöarálmu á stórhýsi Núnós viö
Friedlands trjágöngin í París. Þær höföu sér-
stakt heimili og þjónustufólk, hesta og vagna,
og mjög lítiö saman við Núnó aö sælda.
' Núnó var bankastjóri, og dóttir hans hafði
aldrei á neinn hátt skift sér af högum hans,
en hún íór á hverjum morgni inn i herbergi
hans og bauð honurn „góðan daginn“, áöur
en hann ók af staö til skrifstofu sinnar í
bankanum. Og á hverju kveldi kom hann
inn til hennar og talaöi við hana stundar-
korn. Hann sat þá undir lienni og lét hana
segja sér, hvað hún heföi starfað og lært
þann, daginn og spuröi hvort hana langaði
til nokkurs sérstaklega. Hann var ávalt ást-
úölegur viö dóttur sína. Þessar fáu stundir,
sem portugalski bankastjórinn og auðkýfing-
urinn dvaldist einn hjá barni sínu, voru bestu
og sælustu stundir hans. Þaö var eins og
hann gæti þá laugað ^af sér allan þann sora,
sem á hann vildi setjast i lífinu. Og hjá barn-
inu gleymdi hann metoröagirni sinni, áhyggj-
um, erjurn og deilum, og varð að heiðvirðum
mánni og góöum. fööur. Hann gleymdi kaup-
hallarbrallinu, skemtunum og þeim mönnum,
sem hann hafði rúiö inn aö skyrtunni. Þeir,
sem ekki voru öðru vanir, en aö sjá hann
skuggalegan og áhyggjufullan, hefðu varla
kannast við hann, þegar hann brosti af yndi
og ánægju yfir glensi og blíðuhótu]m barnsins.
Hann var mjög kurteis og nærgætinn við
ungfrú Faverger, bæði af því, aö hann fann,
hve göfuglynd hún var, og eins af hinu, aö
Ester þótti vænt um hana. Það var aö
eins eitt, sem honum mislikaöi við hana: hún
lét Ester altaf fara fótgangandi, hvert sem
hún fór, en notaði -ekki hesta og vagn.' En
þessi áreyhsla haföi góð áhrif á Ester. Hún
var altaf glöð og hress, og liann varö að fyr-
irgefa kenslukonunni þessa kotungslegu liátt-
semi.
Ester umgekst enga nema ungfrú Faverger
og haföi ekki hugmynd um, hvernig lífinu
var háttaö í hei|minum. Hún vissi, aö faöir
hennar var bankastjóri og sterk-ríkur maöur,
en henni var með öllu ókunnugt urn kauphall-
arbrall og ])ví um líkt. Núnó, sem varð ekkju-
maöur, um fertugt, haföi liarmaö mjög missi
konu sinnar, En áöur en áriö var liöið, hafði
hann steypt sér út í glaurn og skemtanir, seþn
ekki voru altaf viröingu hans samboönar. Loks
varð hann þó leiður á þvi lifi, og þegar dóttir
hans var orðin 18 vetra, sagði hann henni frá
því, að hann óskaði þess að hún færi nú að
stjórna heimili hans. Ester, sem til þessa haíði •
hlýtt öðrum, var nú alt i einu orðin öllu ráð-
andi á heimilinu, en hún settist ekki í sess móð-
ur sinnar með oflæti og drambi, heldur var
hún hæglát og ljúf og ástúðleg við alla. —
Núnó sjálfur varð eins og annar maður; hann
varð hrifinn af að sjá, að þetta barn var orð-
ið að fulltíða konu. Hann hafði ánægju af að
vera heima á kveldin og var ekki litið upp
,með sér af því, að fara með henni í sam-
kvæmi og leikhús. Og menn fóru bráðlega
að gefa henni hýrt auga. Hún var erfingi
Núnós, fögur og ástúðleg, og það var nóg til
þess, að fjöldi manna íeldi hug til hennar.
Hún var vingjarnleg og kurteis við alla, en
tók engan frarn yfir annan. Hún fór á dans-
leiki, af því að föður hennar langaði til að
sjá hana dansa. Hún tók á móti vinum hans,
mörgum eða fáum, og kom þá fram sejm
besta húsmóðir. Hún var glæsileg og hæglát,
og svo höfðingleg í framgöngu, að drotningu
rnundi sæma. Hver mundi vera svo göfugur
að hann verðskuldaði að eignast hana?
Fyrstu sex mánuðina ko(mu tólf biðlar og
þeir ekki af verri endanum. Það voru auð-
kýfingar og aðalsmenn. En öllurn var vísað
á bug nreð hægð og kurteisi, svo að enginn
misti alveg vonina. Núnó svaraði altaf á sama
hátt: „Dóttir mín er enn þá of ungd‘ — Sjálf