Vísir - 28.12.1925, Side 3

VÍSIR
*
Nova fór ihéðan á 2. í jólum
norSur um land íil Noregs. MeSal
farþega voru: Snæbjörn Arnljóts-
son kaupm., Magnús Thorsteins-
son bankastjóri frá ísafirði og
systir hans, Þórólfur Beck skip-
stjóri, Capt. Iversen, Páll Vil-
bjálmsson o. fl.
Baldur og Gylfi komu af veiö-
um á jóladag og lögöu út héSan
samdægurs af staö til Englands.
Fisktökuskipin Columbia og La
France fóru héöan á 2. i jólum í
fisktökuferS kringum land.
Arinbjöm hersir fór út á veið-
ar i gær.
Menja og Kári komu bæ’öi af
veiöum í gær og fóru héSan sam-
dægurs áleiöis til Englands.
Villemoes er væntanlegur til
Vestmannaeyja í dag.
Áheit á Strandarkirkju,
afhent Vísi: 5 kr. frá Stúlku,
2 kr. frá Dreng, 1 kr. frá Bob.
Gengi erl. myntar.
Rvík í morgun.
Sterlingspund . . . . . kr. 22.15
100 kr. danskar ... — 113.13
100 —. sænskar ... — 122.74
100 —- norskar . ... — 93.10
Dollar 4.57%
Drúsar.
Drúsar heita þeir menn, sem
Frakkar hafa átt í höggi viS í Sýr-
landi í vetur, og eru deilur þeirra
ekki enn til lykta leiddar, sem
kunnugt er. MeS því aS fátt mun
hafa veriS ritaS á íslensku um
Drúsa, birtist hér grein um þá eft-
ir Englendinginn Mr. Z. D. Ferri-
mann, sem hefir haft náin kynni
aí þeim fyrir nokkurum árum.
Hann segir svo frá:
Fyrsti Drúsi, sem eg sá, var
vikadrengur i gistihúsi í Haifa.
ÞaS var skýrlegur og viöfeldinn
hnokki, og svo ólíkúr ööru fólki
þar í svip og framgöngu, aS eg
spuröi húsbónda hans, hverrar
þjóSar hann væri. „Eru allir
Drúsar viSfeldnir menn?“ spurSi
eg. „Hvernig ætti þaS aS vera?
Þetta eru villutrúarmenn," svaraSi
húsráSandi; hann var sjálfur mót-
mælandatrúar. Skömmu síSar var
eg staddur í Dahliet, sem er annaö
Drúsa-þorp, af tveimur, á Karmel-
fjalli. Eg haföi aldrei áSur komiö
þar, sem ekki væri kirkja, musteri
eða GySinga-samkunda, og þótti
rrtér þetta einkennilegt. — Sam-
kunduhús Drúsa, sem kölluS eru
K a 1 w e h, eru í engu frábrugS-
In öSrum húsum hiS ytra. Ekki
kemur allur almenningur þangaö
aö jafnaSi, heldur þeir einir, sem
vigSir hafa veriö. Gæslumaöur er
þar á veröi, svo aS óviökom-
andi menn fari ekki inn. — Þó er
aökomumönnum stöku sinnum
leyfS innganga, en ekki fá þeir aö
vera viS helgihöld. Enginn hefir
enn lýst helgisiöum þeirra meS
vannindum. Almannarómur er þaS,
bæöi meS kristnum mönnum og
múhamedstrúar í Sýrlandi, aS
Drúsar tigni kálfa, en sá orSróm-
ur hefir ekki viS betri rök aS
stySjast en hin forna skoSun heiS-
ingja, aö asninn væri dýrkaöur
meS kristnum mönnum. Er þetta
sprottiö af því, aS Drúsar halda
mjög leyndum helgisiSum sínum.
Þeir reyna ekki til þess aS telja
nokkurn mann á trú sína, og ef
einhver spyr, hverju þeir trúi, þá
spyrja þeir í móti, hverju sá trúi,
sem viö þá talar. Ef hann svar-
ar: „Kristinn“, eöa „tnúhatneds-
trúar“, þá segir Drúsinn: „Eg er
þaö líka.“ Þó vita menn um sum
atriði í trúarbrögöum þeirra, og
veröur síSar að því vikiS.
Eg ætlaöi aS vera nætursakir í
Dahlieh og varS mér ekki skota-
skuld úr því aS fá náttstaS. Mér
var meira aS segja boSin gisting,
án þess aS eg leitaöi eftir henni,
því aS gestrisni er heilög skylda
n'eö Drúsum, eins og flestum þjóS-
um Austurlanda. Mér var boöiö
inn i herbergi, sem ekki var í
neinu frábrugöiS íbúSum hinna
eínaöri Araba. Þar var breiöur
legubekkur meö tveim veggjum i
herberginu, gólfiS þakiö ábreiSum
úr fléttuSu strái. Hreinlæti var í
besta lagi. í veggjunum voru stór-
ir skápar, og þegar leiö aS hátta-
tíma, voru teknar út úr þeim dýn-
ur og þykkar ábreiöur, sem eg
var látinn sofa viö. — En heim-
ilisbragurinn var annar en eg átti
j aS venjast þar eystra. Á heimilum
múhamedstrúarmanna heföi kon-
an haft þykka skýlu fyrír andliti
og á kristnu heimili hefSi kven-
fólk setiS sér í stofu, og ekki lát-
iS sjá sig án þess aS hylja nokk-
urn hluta andlits síns. Á þessu
heimili gengu konur hispurslaust
um beina, án þess aö hafa slæSur
fyrir andliti. Þær vo'ru mjög friö-
; ar sýnum,háar og tígulegar,líkast-
; ar því, sem hinum forn-rómversku
konum er lýst. En þær tóku eng-
aiT þátt i viöræSum. Eg hefi ein-
livers staöar lesiö þaö, aS konur
Drúsa hylji andlit sín meS þykk-
um slæöum, jafnvel þegar konur
komi í heimsókn til þeirra. Þetta
þykir mér undarlegt, því aS aldrei
hefi eg séS þær meS andlitsblæjur,
hvorki á Karmelfjalli né í Anti-
Libanon eöa Jebel Hauran, þar
j sem eg hefi oft notiö gestrisni
Drúsa.
Eg veit ekki, hvernig högum
var háttaö á þessu heimili, sem
eg hefi lýst. En eg býst viS, aS
þar hafi búiö bræöur meS konmn
■ sínum, því aS Drúsar lifa viö f in-
i kvæni. Karlmennirnir töluSu, en
ekki annaS en þaS, sem kurteisi
kraföi. HöfuSeinkenni heimilis
þessa var alvara og göfgi. — Vist-
ir, sem fram voru bomar, vöru
í engu frábrugSnar þvi, sem tiök-
ast meS öSrum íbúum Sýrlands.
j ÞaS var kindakjöt, steikt á teini,
■ vínber og „leben“, þaS er súr
mjólk, borin í skálurn og sett á
lága stóla, og fylgdu þeim horn-
spænir. Hinna réttanna var neytt
i meö höndunum einum. — HúsráS-
| endur, bæSi karl og kona, kvöddu
Vélstjórafélag Islands.
Jólatpésskemtun
á morgun (þriðjudagiun) í Iðnó kl. 5 siðdegii. Aðgöngumiðar hjá
Fossbeig Klapparstig 29.
Skemtlnefndin.
mig kurteislega, þegar eg for, og
vildu ekki þiggja neina borgun.
En eg lagöi gullpening í lófa eins
barnsins, þvi að eg þekti nokkuS
til siða í Austurlöndum. Engin
gjöf er kærkomnari meö Drúsum
eu flórín meS mynd Viktoríu
drotningar. Þegar sættir komust á
i Sýrlandi, eftir óeirðirnar 1860,
þá mun Dufferín lávaröur, sem
þar var höfuöfulltrúi Breta, hafa
gert eitthvaS (sem eg veit þó ekki
hvaS var), sem Drúsum þótti
mjög vænt um, og síöan eru Bret-
ar þeim velkomnir. — Drúsar eru
langminnugir.
Drúsar á Karmelfjalli eru ein-
angraöir frá öSrum þjóSbræSrum
sínum. Þeir eru fjölmennari í Her-
mon, og þar kyntist eg þeim fyrir
fám árum, en flestir þeirra búa á
jarSeldasvæðinu handan viS fauSa
hálendiS hjá Hauran, og þang-
aS hafa þeir veriö aS safnast hin
síöari árin. Þar sá eg Drúsa síS-
ast 1907, á leiS frá Deraa til Salk-
baö, og fór eg þá um suma þá
staði, sem nú hefir veriö barist á.
Besta vígi þeirra er Lejah, hinn
einkemíilegi, eldbrunni útjaSar há-
lendisins, sem er eins og lágur
og dökkur klettur til aS sjá, en
þegar nær dregur, sést aS alt er
sundurtætt af giljum og leyning-
um, sem engir þekkja, nema íbú-1
arnir, og útlendingum er torsótt-
asta völundarhús. Þar beiS egypski
herinn mikinn ósigur, undir for-
ustu Ibrahims pasha, og féllu
15000 manna, og áriS 1852 sættu
Tyrkir svipuöum hrakförum þar,
undir forustu Kibrislys pasha.
Allir Dúsar bera vopn frá 15
ára aldri, og margsinnis hefir raun
boriS vitni hreysti þeirra. Þeir
kunna ekki aS óttast dauöa sinn,
því aö þeir eru sannfærSir um, aS
þeim opnist nýr og betri heimur,
ef þeir falli í orustu fyrir frelsi
sínu. Eitt atriöi i trúarbrögöum
þeirra, og ef til vill hiS sterkasta,
er endurholdgunarkenningin, sem
ætla mætti, aS komin væri til
þeirra úr trúarbrögSum Ii^llands.
Þeir segjast sjálfir hafa búiS í
Kína, endur fyrir löngu, og sumir
ætla, aS þeir eigi eftir aS búa þar.
Suinir fullyrða jafnvel, aS þeir
muni fyrri tilveni sína. Ekki iðka
þeir bænahöld eöa föstur. Þeir
segja, aS sannleikur sé betri en
bænahöld. Þeir deila ekki um trú-
arbrögS annara, en segja, aS sín
sé best. Þeir trúa á guð, sem er
einn og ofar vorum skilningi, en
hefir birst hvaS eftir annaö í líki
spámanna, af ætt Fatímu, og var
Hamza kalífi síðastur þeirra.Hann
var uppi á 10. öld. Þeir, sem búa
á Karmelfjalli, tigna Elía spá-
mann.
ÁriS 1907 sögöu Drúsar í Hau-
Stjörnaljós, Knöll,
Flngeldar alskonar.
ísleifnr Jónsson,
Laug&veg 14.
Gijálsrensla.
Látið gljábrenna og
nikkelera reiðhjól yðar í
Fálkanum, þvi þá hafið
þér tryggingu fyrir vand-
aðri vinnu. Hjólin eru gljá-
brend þrisvár sinnum, og
geymd ókeypis yfir vetur-
mn.
Fálkinn,
Sími 670.
Frú Lanridsens Skole
Hnsholdningsseminariet,
Ankerhus
Sorö, Danmark,
tekur ungar stúlkur til náms, hvort
sem þær ætla sér að verða kenslu
konur síðar, eða taka einungis
þatt í venjulegum 5 mánaða
uámskeiðum, sem hefjast i maí
og nóvember.
Nánari upplýsingar veittar þeim,
er þess óska.
ran mér, aS sumir þjóSbræSur
þeirra hefSi flutt sig til Vestur-
heims, og kom mér þaS mjög á
óvart. — Þeir eru manna stærstir
og föngulegastir í Sýrlandi, og
er þar þó margt glæsilegra manna
i fjalllendunum. Þeir kunna enga
tungu nema arabisku, og eru aS
líkindum komnir frá Arabíu. Eng-
inn þjóöflokkur í Sýrlandi hefir
unniS sér meiri samúS meS Eng-
lendingum en hinir hraustu og
sannsöglu Drúsar. Þeir eru gædd-
ir riddaralegum mannkostum.