Vísir - 21.06.1927, Blaðsíða 2

/
Til þrotta:
Tanblámi, (Stiðrnnblámi)
KristalSBápa,
Sðdi.
Nýkomið:
Allskonar suraardrengja-
föt, mjðg ódýr.
Tersl. Kiöpp.
Laugaveg 28.
KROSSVIÐ UR.
Mikið úrval af ýmsum tegundum
nýkomið. — Mikil verðlækkun.
Ludvig Storv.
Sími 333.
Símskeyíf
■—o—
Ivhöfn, 20. júní. FB.
Ný ráðstefna.
Síniað er frá Genf, að ráð-
stefna viðvíkjandi takmörkun
vígbúnaðar á sjó, hefjist í dag.
Ráðstefnan er haldin fyrir til-
stilli Calvin Coolidge’s Banda-
ríkjaforseta, og taka þátt í
henni, auk Bandaríkjanna, Eng-
land og Japan. Bæði Frakkland
og Ítalía senda þó fulltrúa á ráð-
stefnuna, en þeir koma þar að
eins fram sem áheyrendur.
Kínverjar og útlendingar.
Símað er frá London, að þær
fregnir hafi borist þangað frá
Ameríku, að Chiang Kai-shek
hvetji útlendinga til þess að
flytja aftur til Nanking. Heitir
liann þeim, er það geri, vemd,
og hefir látið tilkynna, að þeir,
sem áreiti útlendinga, verði
látnir sæta þungum refsingum.
Utan af landi.
Keflavík, 20. júní. FB.
Bátar höfðu lítinn afla, er
þeir komu að seinast. Hafa ekki
verið á sjó nýlega. Annars eru
menn í undirbúningi undir síld-
veiðar; héðan fara allir bátar
norður til sildveiða, nema þrír,
en af þeim stunda tveir síld-
veiðar héðan í íshusin hér, en
einn mun ætla að stunda drag-
nótaveiði.
Sápaspænir.
Gfaliesápi.
I raun og veru er það stjórn-
arskrármálið, sem næslu þing-
kosningar ættu að snúast um
aðallega. En þetta getur þó varla
orðið, því að svo hét að allur
þorri þingmanna væri sammála
um þær breytingar á stjórnar-
skránni, sem samþyktar voru á
síðasta þingi. Af þingmönnum
Reykjavikur voru þó hinsvegar
þrír mótfallnir þeim. Magnús
Jónsson einn greiddi þeim at-
kvæði. Verður því væntanlega
heldur ekki deilt mjög um mál-
ið liér í Reykjavík sérstaklega.
]?að er þó vert að athuga
þetta mál nokkuð rækilega,
ekki síst vegna þess, að aðal-
breytingunni, sem hér er um að
ræða, fækkun þinga, hefir ver-
ið haldið fram eingöngu sem
sparnaðarráðstöfun, og það svo
að segja samhljóða af báðum
aðalflokkum þingsins, en ekki
af þvi, að hún mundi verða til
bóta á stjórnarhögum lands-
ins. Ber og að meta það, hversu
vel íhaldsstjórninni sem svo
mjög hefir verið rómuð fyrir
hagsýni í fjármálum, hafi tek-
ist með þessa liöfuð-sparnaðar-
ráðstöfun sína.
pvi verður ekki neitað, að
þinghald á hverju ári er alldýrt.
þ*að má gera ráð fyrir því, að
það kosti alt að ^4 miljónar ár-
lega. En engum manni kemur
þó til hugar, að sú fjárliæð geti
sparast annað hvort árið, með
þvi að fella niður þinghaldið,
því að öllum er Ijóst, að þingin
muni verða allmiklu lengrí, ef
þing er háð að eins annaðhvert
ár. Bæði lilyti það að taka tals-
vert Iengri tíma, að afgreiða
fjárlög til tveggja ára en til eins
árs, og svo mundu og önnur
löggjafarmál að sjálfsögðueinn-
ig verða fleiri, má vel gera ráð
fyrir alt að því helmingi fleiri,
en nú gerist á liverju þingi;
nema þá að aukaþing séu hald-
in altaf annað árið, en þá verð-
ur sparnaðurinn sjáanlega eng-
inn..— Hinsvegar er ekki vafi
á því, að þessi breyting mundi
leiða einmitt til aukinnar eyðslu
á ríkisfé. Ef fjái’lög væri samin
til tveggja ára í senn, er ólijá-
kvæmilegt, að seinna ár fjár-
hagsársins yrði að veita meira
og minna fé til ófyrirséðra
þarfa það árið. Fjáraukalög
fyrir yfirstandandi ár mundu
verða miklu útgjaldafrekari en
VISIR
nú er. Virðist mér því alveg auð-
sætt, að þessi breyting mundi
leiða til aukinna útgjalda fyrir
ríkissjóð.
Hinsvegar er hér um svo stór-
vægilegt stjói-narfarslegt aftur-
lialds-spor að í-æða, að það eitt
ætti að nægja til þess, að þessi
breyting á stjórnárskránni næði
ekki fram að ganga, jafnvel þó
að um einhvern sparnað væri
að ræða.
Fyrir 1874 sáu menn það fyr-
ir, að eðlileg þróun mundi leiða
til þess, að nauðsynlegt yrði að
liafa hér þinghald á hverju ári,
og var svo ákveðið í stjórnar-
skránni þá, að svo mætti ákveða
með einföldum lögum. Nú lief-
ir þetta fyrirkonndag verið í
gildi síðan 1920. pá hafði þing
verið liáð á hverju ári síðan
1911, og keniur öllum saman
um, að þing mundi hafa vei-ið
háð á hverju ári síðan 1920,
eins þó að svo hefði ekki verið
ákveðið þá í stjórnarskránni.
pað er.þvi alveg furðulegt, að
til skidi vera þeir menn, sem
neita að viðurkenna þessa eðli-
legu þróun og loka augunum
fyrir staðreyndum. Slikur aft-
urhaldshugur er magnaðri en
vænta mætti af mönnum, sem
framarlega standa í stjórnmál-
um nú á tímum. — En hvað
mundi nú leiða af þessu aftur-
haldsskrefi, ef það yrði tekið til
fulls? J>að er fljótséð. Völdin
yrðu dregin að mikluni mun úr
höndum þingsins og fengin
stjórninni í hendur. Og er það
raunar furðulegt, að framsókn-
armenn skuli óhikað vilja fela
íhaldsstjórn slíkt einræði, svo
mjög sem þeir hafa talið að hún
hafi skaðað landið með stjórn
sinni þessa mánuði, sem nú líða
milli þinga, og með það í minni,
að í september 1926 voru þeir
að krefjast aukaþings. Og þá er
það ekki síður furðulegt, að í-
haldsmenn skidi vilja fela fram-
sóknar-j af naðarmanna-st j órn
slíkt einræði, svo hrapallega
sem þeir búast við að stjórnai’-
störfin muni fai’a lienni úr
hendi.
Núverandi stjói’n er mjög
rómuð af fylgismönnunx lienn-
ar fyrir vitsmuni og stjórn-
speki. pessi stjórnarskrárbreyt-
ing hennar ber ekki vott um
neitt slíkt. Enda mun þvi al-
ment trúað, að tilgangurinn
hafi aldrei verið að láta hana
ganga franx.
Jakob Möller.
Eins og frá var skýrt í Vísi í
gær, liafa íxxörg blöð Kaup-
mannaliafnar flutt greinir um
dáleiðslutilraunir Helga læknis
Tómassonar, senx nú gegnir
læknisstörfum í „Kommune“-
spítalanum, en var áður nokk-
ura mánuði aðstoðarlæknir í
Bispebjergspítala, og þar gerði
hann tilraunir þær, sem hér er
um að ræða. •— Hann mun ekki
liafa ætlað að láta neitt upp-
skátt um þessar tilraunir fyrr
en á læknaþingi í haust, en blað
eitt i Kaupmannahöfn birti óná-
bifreiðagúmmí er svo þekt að gæSum hér á landi, sem í öllum öSr-
um Iöndum heimsins, aS bifreiSaeigendur ættu aS sjá sinn hag í aS
nota ekki aSrar tegundir en DUNLOP.
Aðalnmboðsmeun á íslandi.
Jóh, Ólafssoa & Co. Reykjivik.
kvæmar og rangar frásagnir mxx
þær, og eftir það lxöfðu blaða-
nxenxx tal af honum og sagði
hann þeiixi þá „undan og ofan
af“ unx tilraunirnar.
Mai’gir sjúklingar eru svo bil-
aðir fyrir brjósti eða lxjarta, að
þeir þola ekki venjulegar svæf-
ingar, og þó að þeir þjáist af
innvortis meinsemdum, sem
lækna mætti með uppskurði, þá
kemur það að engu haldi, þegar
ekki má svæfa þá.
Við þess háttar sjúklinga lief-
ir Helgi Tómasson reynt dá-
leiðslutili’aunir sinar. Gerði
lxann þær með sanxþykki yfir-
læknis Dr. med. Carl Wessels
og fullu sanxþykki sjúkling-
anna.
Hann segir í viðtali við blaða-
íxxann, að liann hafi að eins not-
að þessa aðferð, þegar venjuleg-
um svæfingar-aðferðum varð
ekki við komið, og kveðsf hann
íxieð þessu hafa viljað sýna, að
hér mundi fær vegur, þegar
önnur svæfingarlyf brygðist.
Aðfei’ðinni er ekki lýst, en það
eitt sagt, að létt æther-svæfing
sé sanxeinuð dáleiðslusvefni, og
hafa tilraunirnar tekist íxijög
vel. þess eru dæixii í öðrum
löndum, að dáleiðsla hafi verið
notuð til svæfinga, en læknar
Ixafa talið, að lxún kæmi að eins
að notum við minniháttar upp-
skurði. pessvegna telja blöðin,-
að hér sé um merkilega nýung
að ræða, sem vakið liefir mikla
athygli lækna.
Helgi læknir kveðst ekki að
svo stöddu ætla að lxalda þess-
um tilraunum áfram, því að
hann sé nú önnuixi kafinn við
iis-feiá gerir alla giaða.
annað viðfangsefni, er lúti að
sérfræðigrein hans, sem er geð-
veikralækningar. Ekki kveðst
hann vera gæddur neinum sér-
stökum hæfileikum til þess að
dáleiða. Hann segist að eins fara
eftir þeim reglum, sem kunnar
sé meðal allra lækna. Ekki verð-
ur þessi svæfingaraðferð notuð
við alla, t. d. ekki við börn eða
suxxia geðveika menn, ekki held-
ur við þá, sem sjálfir eru því
andvígir, »ð hún sé reynd á
þeim.
TEMMIS
Boltar
3 ágsetar teg.
Spaðar
niargar gerðir.
Gúmmihðldur
Boltanet
Hvitar buxur
Hvitir sokkar.