Vísir - 15.11.1927, Page 5

ÞriSjudaginn 15. nóv. 1927.
V í S I R
Verðlækkun á
CHEVROLET
Chevrolet vörubifreiðin kostar nú aðeina kr. 2900.00 íslcnskar nppsbtt i Reykjavik.
JOH. ÓLAFSSON & CO.
Aðalumboðsmenn á íslandi fyrir: GENERAL MOTORS-bifreiðar.
Nafnið á langbesta
Gólfábupdinum
er
Fœst iöllum verslunum.
Nafnið á langbesta
Skóáburdinum
er
Fæst í skóbúðum
og verslunum.
45 anra pakkinn. I I 45 anra pakkinn.
Kostaboð
fyrir alla þá, sem reykja „Honey Dew“ cigarettur, „Litla fíl-
inn“ frá Thomas Bear & Sons Ltd.
Til þess að hvetja menn til að reykja þessar
mildu og gómsætu Yirginia-cigarettur, höfum
vér ákveðið að gefa fyrst um sinn hverjum
þeim, sem skilar oss 25 tómum pökkum utan
af Honey Dew cigarettum, laglegan sjálfblek-
------- ung, sjálffyllandi. -
Gefið ykkur sjálfum slíka hentuga J Ó L A-
G J Ö F með því að reykja „H o n e y D e w“.
Tóbaksverslan íslands b.f.
45 anra pakkinn.
45 anra pakkinn,
Peningaveski, peningabnddnr ýmisk, ný-
komið, Hjög ðdýri.
K Einarsson & Bjðrnsson.
Bankastræti 11. Simi 915
og árangnrinn samt svo góðnr.
Sé þvotlurinn soðinn dálilið með FLIK-FLAK, þá
losna óhreinindin, þvotturinn verður skir og fallegur og
hin fina hvíta froða af FIJK-FLAK gerir sjálft efnið
mjúkt.
þvottacfnið FLIK-FLAK varðveitil, létta, fína dúka
gegn sliti, og fallegir, sundurleitii' litir dofna ekkert.
FLIK-FLAK er það þvottaefni, sem að öllu leyti er
hentugast til þess að þvo nýtisku dúka. Við tilbúning þess
eru teknar svo vel til greina, sem frekast er unt, allar
þær kröfur, sem nú eru gerðar til góðs þvottaefnis.
ÞV OTTAEFNIÐ
FLIK -FL A K
Einkasalar á Islandi.
I. BR\ NJOLFSSON & KVARAN.
Svo auðvelt —•,
Landsins mesta úrval aí rammalistnm
Myndir ínnrammaðar fljótt og veJ. — Hvergi eina ódýrt.
Gaðmundur Asbjörnsson.
L-SBiKavcf 1.
Teggióðnr
Fjölbreytt úrval, mjðg ódýrt, nýkomið.
Guðmnndnr Asbjörnsson,
SlMI 1700. LAUGAYEG 1.
Á SÍÐUSTU STUNDU.
„Eru allir fangaklefarnh* svona?" mælti Patience
undrandi.
„Ó, nei, írú mín, ekki er nú þaö, en þegar viö tökum
konur til gistingar — sem ekki kemur oft fyrir — þá
reynum við að láta fara svo vel um þær, sem okkur er
framast unt. Þér eruð prúðmannlegasta konan, sem hing-
að hefir komið og þér þurfið ekki aö kvíða því, aö viö
sýnum yöur ekki nærgætni. Eg skal senda einhverja
af stúlkunum hérna frammi, til aö ganga yöur um beina."
„Eg þakka kærlega vinsemd yöar,“ mælti Patience;
var þetta í fyrsta sinn, sem hún mátti ekki verjast gráti.
„Eg skal gera þaö fyrir yður, frú mín, sem mér er
framast unt. Eg heiti John I’arbox og' er fangavöröur
hérna. Eg skal líta inn til yöar nokkurum sinnum á.
hverjum degi og líta eftir aö yöur vanhagi ekki um neitt;
Un ef stelpurnar þarna frammi veröa of háværar, þá
skuluö þér bara hringja til mín, eg mun þá koma um
liæl og loka þær inni.“
„Ætliö þér ekki líka aö læsa dyrunum aö mínum
klefa?“
„Nei, þaö er óþarfi. Reyniö ])ér nú bara aö láta fara
vel um yöur. Eg ætla að senda út í veitingahúsiö eftir
morgunveröi handa yöur, því þér hljótið aö vera matar-
þ'urfi. LátfÖ þér mi bara ekk'i hugfallast."
Þegar Patience var ein oröin, fór hún aö líta í kring
um sig og athuga alt í herberginu. Þessi óvænta vin-
semd fangavarðarins og vistlegt herbergiö, hleypti kjarki
í hana að nýju. Hún tók af sér hattinn og íleygöi hon-
um á rúmið.
„Þetta ástand er bara til aö hlæja að,“ hugsaöi hún
með sér, „og eg hefi veitt þvi eftirtekt, aö þaö er best
að taka öllu með jafnaðargeöi. Þetta getur ekki orðiö
til langframa og engar sakir veröa sannaöar á mig. Mér
hefir alt áf fundist alvarlega fólkiö hlægilegast."
Þegar hún hafði neytt morgunveröar, hjálpaði May
— hin setta herbergisþerna hennar — henni til að taka
pjönkur sínar upp úr ferðakoffortinu; hún hljóöaöi upp
yfir sig af aðdáuu, er hún sá hina fallegu kjóla Pati-
ence. Patience gaf henni rauöa peysu, og eftir þaö haföi
hún stúlkuna algerlega á valdi sínu.
Henni fanst dagurinn ekki mjög leng-i aö líöa. Alt
hið nýjá, sem fyrir augun bar, dró úr ótta hennar, en
hún fann aö angistin var á næsta leiti.
Þegar kvölda tók, kveikti hún á lampanum og fór að
reyna aö lesa í tímariti, sem Tarbox færöi henni, en
liún misti bókina hvað eftir annaö úr höndum sér. Æs-
ingin ólgaði í sál hennar og gagntók liverja taug í lík-
ama hennar. Aldrei á æfi sinni mintist hún annarar eins
hræðilegrar kyröar eins og þeirrar, sem nú ríkti um-
hverfis hana. -Komn-nar frammi gengu til náöa klukk-
an átta, og enginn ómur af neinu tæi barst inn til henn-
ar. Þaö var eins og þögn eilíföarinnar heföi lagst yfir
þessa þunglamalegu byggingu.
Hún mintist þess, að hún sat í fangelsi!
Hún spratt skjálfaudi á' fætur og hljóp út aö glugg-
anum.
Molluþoka sumarkvöldsins huldi allar stjörnur. Hin-
um megin við fangelsisgarðinn var stóra húsið sem Iög-
reglustöðin var i, en þar sást ekki ljós í einum einasta
glugga. Næturvöröurinn gekk eftir götunni endrum og
sinnum; var hann likastur afturgöngu. Ein konan rak
upp háa stunu, en svo varö aftur hljótt. Eina hljóðiö
sem rauf kyröina, var blástur í eimlest, sem barst að
eyrum hennar úr fj.arska.
Hún tók um járngrindurnar og hrikti i þeim, að því
búnu lagöist hún skjálfandi niöur og geispaði. Hún
þráði af hjarta, að geta hallað sér að sterkum karl-
mannshandlegg. — sjálfstraust hennar hjaönaði eins og
snjóföl í sólskini. Hún var nákvæmlega eins og aðrar
konur. Enginn skipbrotsmaöur heföi getaö fundiö eins
sárt til einstæðingsskapar síns og hún gerði þessa stund-
ina. Það er ekkert jafn ömurlegt til í þessari veröld
eins og kona, sem veröur aö berjast ein viö ofurefli.
Henni haföi ekki hugkvæmst það fyr en nú, er hún
lagðist skjálfandi og örmagna fyrir, aö allan þenna
hræöilega dag haföi hún aldrei hugsaö til Morg'an Steele.