Vísir - 05.01.1928, Blaðsíða 2

VÍSIR
Áppelsínnr
2-40 stk. í kassa.
Kalfi og hrísgrjón
sérstaklega ódýp.
Fy rirliggj andi:
Mola- og stpausykuF,
Hrísgpjón,
Netagarn,
aðallega 3-þætt, lítið Uókið, selst
með tækifærisverði,
A. Obenhanpt,
Símskeyti
Khöfn, 4. jan. FB.
. Ungverjar tortrygöir.
Frá Prag er símáð: Stjórnir
Litla bandalagsins ræða um
vopnasmyglunina til Ungverja-
lands. Blöðin heimta strangar
ráðstafanir gegn leyndum her-
húnaði Ungverjalands.
Uppreist í Nicaragua.
Frá Washington er símað:
Uppreistarmönnum í Nicaragua
og Iierliði Bandaríkjanna þar i
landi hefir lení saman. Ákafir
hardagar. 150 Bandaríkjamenn
hafa fallið fyrir uppreistar-
mönnum. Stjórn Bandaríkjanna
hefir skipað svo fyrir, að senda
skuli hjálparlið til Nicaragua, til
þess að bæla niður uppreistina
og vernda Bandarikjamenn.
Söngmaður látinn.
Frá Vinarborg tír símað, að
finski söngmaðurinn Helge
Lindberg sé látinn.
Skömnui ISTÍr jól var Iokið
við innra hafnargarðinn, sem
liggur úí i höfnipa frá norðvest-
urhorni nýja hafnarbakkans.
Er garður þcssi mikið mann-
virki og eitt hið fegursta, sem
gert liefir verið hér á landi.
Fvrir þrem árum (í janúar-
mánuði 1925) var hafnarstjóra
þórarni Ivristjánssyni falið að
athuga, hvemig auka mætti
hryggjuplásp hafnarinnar, og
samkvæmt tillögum hans var
þessi nýi liafnargarður smíðað-
ur. Undirhúningur verksins
bófst haustið 1925, og vorið
1926 var tekið til vinnunnar og
benni haldið áfram óslitið fram
á haust, meðan veður leyfði, og
Joks unnið síðan í vor, þangáð
til verkinu var lokið.
N. C. Monberg tókst á hend-
K. F. U. M.
A.-D.-fundur
í kvöld kl. 81/2.
Allir ungir menn velkomnir.
ur að láta vinria verkið fyrir
550 þúsundir danskra króna, en
verkamenn allir voru íslenskir.
Garðurinn er 160 metra lang-
ur og 10,6 metra á breidd að
ofan, að meðtalinni bryggju;
sjálfur er liann 1,4 metr-
ar, en undirstaðan breiðari.
Undir sjávarborði er garðurinn
úr stórgrýti og hlaðinn á sama
bátt sem hinir hafnargarðarn-
ir, cn ofan við sjó er stein-
steyi>a með skjólgarði á ytri
brún og er hann 1 m. á liæð. Við
garðsendann er „liaus“ úr járn-
bentri steinsteypu, 16x6 m. og
12 m. hár. Hann var að nokkru
leyti steyptur úti i Örfirisey og
siðan áökt við garðsendann.
Bryggja liggur með endilöng-
um garðinum að innanverðu.
Grindin er úr járni, en ldædd
að ofan með þykkum idönkum
ög hlífarborðum þar yfir. þrír
botnvörjjungar geta legið við
bryggjuna í einu, en smáskip
getur legið við bryggj usj>orð-
inn (,,hausinn“). .
Auk þess sem garðurinn eyk-
ur bryggjurúm hafnarinnar,
eins og áður segir, þá er hanri
skjólgarður gamla og nýja
hafnarbakkans, en þess urðu
dáemi áður, að skip láu þar und-
ir skemdum, þegar stórviðri
leiddu brim inn um hafnar-
mynnið.
Vert er að geta þess, þeim til
hróss, sem hlut eiga að máli, að
mannvirki þetta hefir verið
reist fyrir innlent fé. Hafnar-
stjóra tókst að fá 800 þúsund
króna irinlent lán handa liöfn-
inni, og var því varið íil þess
áð koma upp þessum hafnar-
garði, en það, sem afgangs var,
gekk til greiðslu á lausaskuld-
um hafnarinnar.
CHEYBOLET
Chevrolet vfirubifreiðin kostar nú aðeins kr. 2900.00 islenskar uppsetþÁ^eykjaviL
-----------JOH. OLAFSSON & CO.---------------
Aðalumboðsmenn á íslandi fyrir: GENERAL MOTORS-bifreiðar.
DiresfcilliÉii
Arið 1875 fluttist eg að Hvoli
í Dalasýslu; kom þar á nýárs-
dagskveld. Indriði Gislason,
móðurhróðir minn, hjó þar þá
og lmfði að eg hygg, boðið
móður minni að taka mig um
veturinn. Ætlaði hann að láta
kenna sonum sínum eitthvað
um veturinn eins og varð. Var
til þess ráðinn Ólafur Sveins-
son, hróðir Benedikts Sveins-
sonar, sýslumanns og þeirra
systkina. Var liann við
vatnsveitingar á liinum fögru
og góðu Hvolsengjum tvö sum-
ur, minnir mig, 1874 og 1875,
og bygði auk þess grjótgarð að
nátthaga fyrir framan túnið og
setti vir (sléttan vír) innanvert
á garðinn, svo engin skej>na fór
lit yfir. hann. Var tréhælum
slungið í garðinn á ská efst, svo
vírsnúran var meðfram innri
brún garðsins. Ef kind ællaði
að stökkva á garðinn, rak hún
sig á virinn og hrökk ofan aft-
ur. Mér var fenginn fylgdar-
maður vestur að Hvoli um vet-
urinn. Lögðum við upp frá
Grófargili í Skagafirði annan
jóladag. Segir lítl af ferð okk-
ar. Hún gekk vel. Tíð var géið
og færð. Var fylgdarmaðurinn
ræðinn við mig. Til viðhurðar
má telja, að alla nýársnótt vor-
urii við á dansleik á gististað
okkar í Laxárdal í Dalasýslu.
Við lögðum u]>j> snemma morg-
uns á Hálsagötur og komum
niður i Mjósund á Svínadal.
Fylgdarmaður fræddí mig á
mörgu á ferðinni, sem ung-
lingum er engin þörf á að vita
og ekki liolt að fræðast um. Man
eg enn ýmsar sögurnar.
pegar eg var nú koiúinn vest-
ur að Hvoli og ilengdist þar,
liafði eg hug á að komast út í
Flatey að sjá afa minn, Gísla
Konráðsson sagnfræðing, og
var til þess hvattur af Indriða
frænda. Tækifærið gafst í júlí-
mánuði 1876. Réðist eg á skip
með Tórfa í Ólafsdal frá Fagra-
daissandi. Var Sturlaugur i
Ytri-Fagradal formaður háts-
Ávaxtasulta
Sunrise
Mixed,
Strawberry,
Raspberry
lyrirliggjandf,
Pórlir Mmm & Cð.
mnuuunnuuum
ins og lánaði Torfa skip sitt í
kaupstaðarferðina. Verslaði
liann við Jón Guðmundsson frá
Mýrum. Átti eg nokkur pund af
ull - fyrir hana áíti að kaupa or-
lofsgjafir handa afa minum —
og kom eg þeim i ullarfarminn,
þótt mikið væri fyrir. Ferðin
gekk Vel til Flateyjar. pegar
þar kom, þurfti eg að versla svo
með vöru mína, að eg fengi
nökkuð í peningum. pegar kom-
ið var i búð Jóns Guðmundsson-
ar, var mcr ráðlagt að versla
heldur með vöru mína hjá horg-
ara nokkrum, Ólafi að nafni.
Mundi þar betra næði. Verslaði
hann \ stórri skemmu. Eg gekk
í búðina og kvaðst hafa ull
meðferöis; þyrfti eg að fá pen-
inga út á hana að nokkru leyti.
Krónu vildi eg fá fyrir pundið,
en liæpið var, eða vonlaust tal-
ið, að ull mundi komast svo
hátl það suinar. Ólafur tók öllu
þessu vel, en sagði þó, að ef ull-
in yrði ekki á eina kr., yrði eg
í skuld og þá skuld yrði eg að
horga þegar reikningnr kæmi.
Svo sem í upphót á viðskiftin
bað eg um fylgd heim til afa
míns. Fékk borgarinn mér til
fylgdar húðarmann sinn, Torfa
frá Ingjaldshóli. Spurði eg jafn-
framt, hvort þáð væri langur
vegur. Ólafur s]>urði þá: „Ertu
vel skóáður, drengur minn?“
Eg leit niður á fætur mér og
hélt að svo væri. Fór eg svo og
lieilsaði upp á afa minn. Hann
tók að spyrja mig um böru
systkina minna og skrifaði upp
það sem eg mundi um nöfis
þeirra og fæðingardaga. Ekki
get eg lýst nákvæmlega herbergi
þvi, er hann bjó i; gluggi, eða
gluggar voru þar á stafni. Rúm
hans var fram með hlið hægra
megin, er inn var gengið. Borð
var alt frá glugga fram með
rúminu og jafnlangt því, eu
fellihlemmur eða felliborð var
frá rúminu fremst, milli borðs-
ins og rúmgaflsins eða borðs
sem var við rúmgaflinn, svo að
karlinn i skinnpeysu sinni var
þar innilokaður. Minnir mig, að
hann segði þenna úthúnað tii
þess gerðan, að börn eða annar
þess lconar lýður, ónáðaði hana
ckki við skriftimar. Sat hann á
rúminu er hann skrifaði. Yar
nlmið svo nærri borðinu, að
hæfilegt var að sitja á því rið
IfeguLa véra-
vefðui* búð
mía loknð í
dLag*
rapptals&ixi paf