Alþýðublaðið - 06.06.1928, Qupperneq 2

J ILÞY8UBB AÐIÐ
Annar þáttur úr viðskiftasðgU.
fitskrift úr nppMsbök ReirkjavJkor.
H/ér í blaðinu hcfir áður, í sam-
bandi við sjóðpurðina í Bruna-
bótafélaginu, verið sagður , lítíll
þáttur úr viðskiftasögu. Var sá
þáttur um sölu á eignum prota-
bús Jónatans Þorsteinssonar við
Vatnsstíg og Laugaveg. Síðan hef-
ir, sem kunnugt er, verið fyrir-
skipuð opinber rannsókn á gjald-
proti Jónatans, og er þeirri rann-
sókn vist eigi lokið enn.
Á uppboðinu varð Pétur Magn-
ússon, fyrir hönd erlendra lánar-
drottna Jónatans, hæstbjóðandi.
Bauð hann 135 pús. krónur, og
krafðist út'agningar fyrir þáð
verð. Skömmu síðar æskir Pétur
þess í réttinum, að uppboðsaf-
sal verði gefið út. til Marteins
Einarssonar, þar eð hann falli frá
útlagningu fýrir hönd umbjóð-
enda sinna.
Fékk Marteinn þannig afsal fyr-
ir eignunum, og var uppboðsand-
virðið, eins og áður segir, 135
þús. kröínur.
Sama dag gefur svo Marteinn
út skuldabréf til Brunabótafélágs
íslands, trygt með 1. veðrétti í
téðurn eignum, að upphæð 200
þús. krónur, með 4^2 »/o, vöxtum
á ári.
Skuldabréfið var þannig 65 þús.
krónum hærra en . uppboðsverð
eignanna. Hélt Alþýðublaðið því
fram, að að minsta kosti nokk-
ur hluti þessara 65 þúsunda hefði
ver.ið boöinn fram sem greiðs'la
upjr í sjóðþurðlna í Brunabótafé-
'laginu.
Pétur Magnússon og Guðm. ÓI-
afsson stsfndu b'aðinu fyrir um-
mæjin, og er þvi máli ekki lokið
enn.
Annar þáttur þessarar sömu
viðskiftasögu gerðist og um
sama ieyti og þessi, serrt nú er
frá greint.
Hinn 15. sept. s. 'I. gaf upp-
boðsrétturinn, samkv. ósk Pét-
urs Magnússonar, út uppboðsaf-
sal til Bergþórs skipstjóra Teits-
sonar.fyrir húseigninini nr. 12 við
Sóiýallagötu (Álfheimar). Upp-
boðsandvirðið var 60 þús. krón-
ur. Hafði Pétur orðið hæstbjóð-
andi, fyrir hönd lánardrottna
JJónatans, og kráfðist útlagningar
þeirra vegna, en nú lýsti hann
því ýfir, að hann féíli frá þeirri
kröfu og að hann óskaði, að afsal
yrði gefið út á nafn Bergþórs,
eins og sj ámá af eftirfarandi:
ÚTSKRIFT!
úr
UPPBOÐSBÖK REYKJ’AVIKUR.
Ár 1927, fimtudaginn 15. sept-
ember var uppboðsréttur Reykja-
víkur settur í bæjarfógetaskrif-
stofunni og haldinn af fulltrúa
bæjarfógeta, I’órði Eyjólfssyni,
með undirrituðum vottum. Var þá
tekið -fyrir:
að gefa út uppboðsaísal fyrir
húseigninni nr. 12 við Sól-
vallagötu (Álfheimum), hér í
bænum.
Ár 1927, miðvikudaginn 10.
ágúsl var þriðja og síðasta nauð-
ungaruppboð ha'ldið á téðri hús-
eign og varð hæstbjóðandi í hana
Pétur Magnússon, hæstaréttar-
málaflm. f. h. firmans C. Olesen
A/S, er bauð kr. 60.000.00 —
sextíu þúsund krónur og gerði þá
kröfu í réttinum, að umbjóðanda
sínum yrði lögð eignin út sem ó-
fullnægðum veðhafa, og komu
engin andmæli fram gegn þeirri
kröfu.
1 uppboðsréttinum eru mættir
Pétur Magnússon hrm., Bergþór
skipstjóri Teitsson og Gísli
Bjarnason cand. jur., sem mætir
með Bergþóri. Æskir mættúr, Pét-
ur Magnússon, þess, að uppboðs-
afsal fyrir húseigninni verði gef-
ið út á nafn Bergþórs Teitsson-
ar, þar eð hann, f. h. umbjóðanaa
síns, C. Olesen A/S, falii frá út-
lagningu, og samþykkir uppboðs-
haldari það.
Uppboðshaldari lýsti því þá yf-
ir, að þar eð greiddur hefði verið
allur uppþoðskostnaður, þar með
taiin -sölulaun í ríkissjóð og inn-
heimtulaun að því leyti, sem
þeirra er krafist, svo og öll opin-
ber gjöld, sem á eigninni hvíla, og
auk þess hafa verið sýnd í upp-
boðsréttinum skilríki fyrir því, að
kaúpandi hafi með samþykki veð-
hafa tekið að sér að greiða skuld-
ir þær, er á húseigninni hvíla með
1. og 2. veðrétti, en 3ji veðréttur
er af sjáifu sér niður fallinn,
þá afsali hann hér með, sem upp-
boðshaldari í Reykjavík, Bergþór
skipstjóra Teitssyni, Öldugötu nr.
32, húeeigninni nr. 12 vjð Sóha'la-
götu (Álfhéima) roeð tilheyrandi
lóð og mannvirkjum, áður eign
Jónatans Porstein-ssonar, til fullr-.
ar eignar og umráða m-eð öllum
sama rétti og hinn fyrri eigand-i
átti hana, og getur han-n látið
þinglesa útskrift af- uppboðsrétt-
arhaldi þessu,- sem eignarheimild
fyrir húseigninni.
Uppboðsréttinum slitið.
Þórður Eyjólfsson.
ftr.
Pétur M-agnússon
B-ergþór Teitsson
Gísli Bjarnas-on
Vottar:
Páll Jónsson
Adolph Bergsson.
Rétta útskrift staðfestir
Skrifstofu bæjarf-ógetans í Rieykja-
vik, 24. sept. 1927.
Jóh. Jóhanness-on
L. S.
Gjald:
Ritlaun 1.00
Stimpilgj. 0,50
Kr. L50
— ein króna og
fimtíu aurar —
Gr-eitt.
Jóh. .lóhannesson.
Sama dag, 15. sept., gefur kaup,-
andinn, Bergþór Teitsson, út
skuldabréf til Péturs Magnússon-
ar, «ð upphæð 17100 kr. Er það
trygt með 3. veðrétti í eigninni
næst á eftir liðlega 60 þús. krón-
um, svo að strax eftir kaupin
hvíldu á henni um, 78 þús. kr„
þótt uppboðsandvirðið væri að
eins 60 þúsund.
Það er því fullvíst, að raunveru-
Iegt kaupverð eignarinnar hafi eigi
ver;ið 60 þús. kr.,heldur að minsta
kosli 78 þús. Og alment er álitíð,
að kaupandi hafi greitt talsvert
í peningum og að kaupverðið hafi
verið 100 þús. krónur, eða 40 þús.
krónum hærra en uppboðsverðið.
Þessi þáttur viðskiftasögunnar
er nauðalíkur hinum fyrra, að
eins blandást sjóðþurðin í Bruna-
hótafélaginu ekkert inn í málið.
Veðskuldir á báðum eignunum
eru strax eftir að afsal er gefið
miklum mun hærri en uppboðs-
verð eignanna. Alt bendir til, að
kaupverð eignanna beggja hafi
verið 300 þús. krónur, en eigi
195 þús, sem er uppboðsverðið.
Hver hefiir f-éngið þenna verð-
mun, 40 þús. krónur á Álfheim-
um og 65 þús. kr. á eignunum
udð. Vatnsstíg og Laugaveg, sam-
tals 105 þús. krónur?
Því er ósvarað enn.
Enn er eitt. Ríkiissjóður á að
lögum -að fá lýo stimpilgjald af
afsölum auk venjulegs þinglest-
ursgjalds. Hafi kaupverð eign-
anna beggja verið 300 þús., eins
og alt bendir til, hefði hann átt að
fá 3000 króna stimpilgjald, en
stimpilgjaldið af uppboðsverðinu
er að eins 1950 krónur, eða 1050
.krónum minna.
Annars mun það alveg nýr sið-
ur og óvenjulegur, að gefa upp-
boðsafsal öðrum en þeim, sem
bo-ð hefir g-ert á uppboðinu. Að
venjulegum viðskiftahætti hefði
Pétur Magnússon eða sá, sem
næst honum bauð, átt að- fá upp-
boðsafsalið og greiða ríkissjóðs-
gjöld af því. Síðan hefði P. M.
getað selt eignirnar aftur Marteini
og Bergþóri og gefið þeim afsal.
Hefði þá ríkissjóður fengið stimp-
ilgjöld af þeim afsölum í viðbót
við hin fyrri, eða, ef kaupverðið
hefir verið 300 þús. krónur, 3000
krónum meira.
Svona viðskifti koma almenn-
ingi, vægast' sagt, mjög undarlega
fyrir sjónir.
„Súlunni“ hlekkist á.
Vélin bilar.
„Súlan'1 lagði ekki af stað frá
Akureyri fyrr en kl. 7 sd. í gær.
Var dimmviðri -og stor-mur nyrðra
framan af deginum. Fr-egnir bár-
ust engar af „Súlunni" í ' gær-
kv-eldi eftir að hún f-ór frá Ak-
ureyri, en í morgun fréttist, að
hún hefði orðið að l-enda un-dan
•*
Ökrum á Mýrum sakir vélbilunar.
Mennirnir eru h-eilir á húfi.
Ekki mun unt að gera við vél-
ina þar vestra, og mun sendur
verða í dag vélbátur héðan tíi
þess.að sækja „Súluna".
Frá Kínverjum.
Það var fyrir tæpu ári, að dag-
lega komu frá Kína miklar fregn-
ir um blóðuga bardaga, sigra eða
ósigra hinna og þessara, um svik
og pretti á báða bóga, fals og
vélræði og íhlutun stórveldanna.
En svo lagð.ist 1-ogn í einni1
svipan yfir alt, er snerti frelsis-
bar-áttu ■ Kínverja. Litlar fregnir
komu þaðan, og þær, sem hingað
komu, voru harla ómerkilegar.
Var líka vart v.ið öð-ru að búast,
því fréttir frá ófriðarsvæðunum
voru flestar endurskoðaðar af
brezka hervaldinu.
En kínverska alþýðan hefir
ekki legið í dái. Alt af hefir upp-
reisnareldurinn logað —' skíðlog-
að. Alt af hef.ir þjóðernissinnun-
um, alþýðuhreyfingunni, aukist
ásm-egin. Liði þjóðemjssinna hef-
ir fjölgað, og þeir hafa jafnt og
þétt bætt útbúnað sinn.
Það vita allir, að alþýðan kin-
verska, fátækir bændur, verka-
menn og stúdentar, halda uppi
frelsisbaráttunni. Það er alt af
alþýðan, er berst fyrir frelsinu
gegn okurvaldinu, hvort sem það
er erlent eða innlent.
Brezka heimsveldið hefir keypt
með brezku gulli kínverska burg-
eisa, embættisriienn, kaupmcnn og
ræningjaforingja. Hafa þeir svo
fyrir atbeina Bretanna barið á
þjóðbræðrum sinum, frelsisvinun-
um.
Auk þess hefir brezka heims-
veldið haft önniur útispjót í Kínaj
Það hefir haft þar fast lið að
staðaldri, -og eftir því sem því
hefir fækkað vegna sigursældar
þjóðernissinna, hafa fleiri enskar
herdeildir farið til Kína. Mörg
herskip heíir og auðvaldið brezka
sent til Kina, og auk þeirra fjölda
flugvéla og ógrynnin öll af alls:
konar hemaðartækjum.
Þ-ó að lítið hafi frézt frá Kína-
undan farið, þá hefir nú brugðið
við.
Berast nú dagl-ega fregnir það-
an, og þær m-erkilegar fyrir
margra hluta sakir.
Suðurherinn, þ. e. þjóðernis-
sinnar, hóf nýja og harðvítuga
sókn fyrir skömmu. Sótti harnn
gegn Peking, aðalvígi kínverska
ihaldsins. Un-nu þeir í fyrstu mjög'
á, tóku margar borgir og fjölda
bæja herskildi, en sundruðu allr|.
mótspyrnu andstæðingainna, er
höfðu gamla Bretú-þjóninn Chang-
Tso-Lin fyrir höfðingja sinn.
Þegar Suðurherinn hafði riœst-
um t-ekið Sjantung, sem er stört
hénað í Norðaustur-Kína og hefir
nú mikla hernaðarlega þýðingu,
komu Japanar til skjalanna. Þ-eir
ruddust inn í landið og stöðvuðu
framsókn þjóðernissimna. En að
eins um stund, því nú hafa þjóð-