Vísir - 24.03.1928, Blaðsíða 3

VÍSIR
lÆikhúsið.
„Stubbur“ verSur leikiiui anna-ð I
kve.id. AðgöngumiíSar seldir í dag
í’g á morgön' við lækkuðu verði.
'Vístr kemur út
tímaulega á morguii. Tekift
■verður á móti auglýsingtim í
■simnudagsblaðiS á afgreiðsiunni
(sími 400) fram til kl. 7 í kveid,
fin eftir þann tíma og fram til kl.
•9 í Félagsprentsmiðjunni (sími
1578),
Póstþjófnaðurinn í Esju.
J gærkveldi voru tveir drengir
á gangi vestur í bæ, skamt frá
búsura Alliance og fundu þar úti á
vi'ðavangi almennu bréfin frá
Sauðárkróki, sem stolið var úr
;Esju, eunfremur póstsendinga-
skrána frá Blönduósi, ásamt um-
slögftnum af peningabréfunum, öll
abyrgðarbréfin óhreyfð og allar
•póstá\ásanir. Eitt peningabréf yar
óopnað og annað opnað, en pen-
íngamir ekki hirtir. Voru 150 kr.
i hvora }>essu bréfi. Þjófurinn
hafði gert sér það til fróðleiks, að
gera skrá yfir peninga þá, sem
hann hafði tekið, og fylgdi hún
bréíumun. Efalaust mun rithöndin
verða til þess að koma upp um
þjófinn.
tíráskúma I.
Útgcfendur rksins, þeir Sigurö-
ar Nordal prófessor og Þórbergur
Þórðarson, láta þess getiö í ávarpi
tíl lesandanna, að tilgangur Grá-
■skinnu sé „að bjarga frá gleymsku
og afbökun gönflum ojg nýtjVun
sögum, sem ganga manna á milli
og koma fyrir almenningssjónir
ýinsum fróðleik, sem grafinn er i
handritasöfnum. Gráskinna vill
ílytja allskonar alþýðleg, íslensk
træði: Þjóðsögur og munnmæli,
Irynjasögur og fyrirburða, lýsing-
ar eínkeimilegra manna og við-
'burða, görnul kvæði og æfintýri,
•skýrslur run gamla trú og siði o.
s. frv.“ — Gert er ráð fyrir, að
ritið komi út að jafnaði einu sinni
.á ári. — Þetta fyrsta hefti Grá-
skinnu er skemtilegt og ali-fjöl-
breytt að efni, og verður þess
væntanlega getið síðar hér í blað-
ínu. Þorsteinn M. Jónsson, bók-
sali- á Akureyri, er kostnaðarmað-
•ur ritsins.
Haraldur Bjömsson,
leikari, les upp í Nýja Bíó á
•morgun kl. 4 síðdegis. Aðgöngu-
miöar fást í dag í bókaverslunum
ísafoldar og Sigfúsar Eymunds-
:Sönar, en á morgun eftir hádegí
•verða þeir seldir í Nýja Bíó.
joannes Patursson
var meðal farþega, sem liéðan
íóru í fyrrakveld á e.s. Lyru.
JBrúarfoss
fór í nótt, vestur og norður um
iland áleiðis til útlanda. Meðal far-
þega voru: Karl Nikulásson, kon-
súll, Jón Biömsson kaupm. á Þórs-
Jhöfn, Björn Líndal og frú hans, og
-niargir fleiri.
GyUír
kom af veiðum í gær meö xoo
tunnur lifrar.
Hronning Alexandrine
fór í gærkveldi v.estur um land
til Akureyrar.
Buick.
Bifreiðastöð Kristins og Gunn-
ars liefir fengið nýja Buick-
fxifreið (5 mattna), sem er einhver
Fin fegursta, er hér hefir sést.
þessar rafmagnspernr
lýsa toest. — endast lengst og
kosta minst.
Allar stærdip frá 5-32 kerta
aðeins eina krónu stykkid.
Hálfvatts-penup afap ódýrar:
30 40 60 75 100 150 Vatt
Kr. 1,30 1,80 1,65 1,80 2,75 4,00 atykkið
Melgi Magnússon & Co.
Höfum fyripliggjandi:
51
Sveskjur, Msinur.
H. Benediktsson & Go.
Siml 8 (fjórar iínui*).
„IHAGEE“ ljósmyndavélap
nýkomnar stórt úrval. Vandaðar, fallegar, Ijóssterk-
ar Lækkað verð. Líka nýkomið Jeðurlöskur 6X9 og
65X11- Amatöralbúm nýjar gerðir og alt til Ijós-
myndagerðar. — Kaupið „IHAGEd“ ljósmyndavélar.
Munu reynast bestar.
Amatöpvepsliínin
ÞofI. Þorleifsson. Sími 1683.
Haframjöl.
F.H Kjartansson & Co.
Ford.
Hin nýja og endurbætta flutn-
mgabifreTð Fords er nýkomin
hinguð tSl Sveirrs Egilssonar. —
Fólksflutningabifreröirnar nýju
koma innan skamms.
Listasafn
Einars Jónssonar cr opið á
sunnudögum c*g miðvikudögum
kl. 1—3.
Louis Zöllner
stórkaupmaður hefir gefið 2000
kr. í samskotasjóðinn.
Innflutningur í febrúar.
Fjármálaráðuneytið tilkynnir;
Innfluttar vörnr í febrúar hafa
numið 2.438.480 kr. Þar af til
Reykjavíkur 1.244415 kr.
*uéB9£rBP*l > '
Guðjón Pálsson,
Nönnugötu 7, er beðinn að hitta
ritstjóra Vísis að máli.
Líf og blóð.
heitir skáldsaga eftir Theódór
Friðriksson, sem nýlega er komin
Út á Akureyri. Þorsteinn M. Jóns-
sor. er kostnaðarmaður. Sagan ger-
ist á vorunx dögum.
Foreldrar.
Innrætið bömum yðar sannsögli.
Kaupið Mæðrabókina eftir pró-
íessor Monrad; kostar 4,75.
Skíðafélag Reykjavíkur
minnir bœjarmenn á þetta: Nú
er bílfært upp að Kolviðarhóli. Þar
cru gestir velkomnir, og þar í
kring er nógur snjór og afbragðs
skíðafæri. Notið það á nreðau
gefst, það er hver síðastur. Þátt-
tökulisti hjá Múller til kl. 6í
kvöld, laugardag 24. mars.
Útvarpið í kvöld.
KI. 7,30 sd. veðurskeyti. Kl. 7,40
barnasögur. Kl. 8 fiðluleikur (P.
O. Bernburg). Kl. 8,30 ferðasaga
(Helgi Hjörvar, kennari). Kl. 9
samspil á slaghörpu og stoftiorgan
(Emil Thoroddsen og Loftur Guö-
mundsson). Kl. 9,30 fyrirlestur um
Sónötur Beethovens, I., með sýnis-
hornum leiknum á slaghörpu (Em-
il Thoroddsen). ,
Hatrið á refnnum.
í greinarstúf, sem eg skrifaSi í
,,Vísi“ 10. bebr. s. L, sýndi eg fram
á, hve ómannúðleg aðferð væri al-
ment notuð til að ná lífi refa hér á
Jandi. Taldi eg hana ekki samboðna
siðuðum mönnum. T ilefnið var
grein, sem eitthvert „X“ hafði látið
frá sér fara nokkru áður í sama
blaði. Nú fer „X“-ið enn á ný á
stúfana í „Vísi“ 13. þ. m. pví sám-
ar það mjög, að eg skyldi taka mál-
stað tófunnar —- þessarar varnar-
lausu og ofsóttu skynlausu skepnu.
— pað viðurkennir þó, að aðferð-
in við refadrápið sé „ljót“. En af
því að refurinn á í hlut, þá sé rétt-
mætt að gera þetta Ijóta. Og sjálf-
sagt mun „X“-ið líta svo á, að það
sé guði þóknanlegt. Annai-s er „X“-
greinin svo bjálfaleg, að varla er
ómaksins vert að eltast við alt sem
þar er sagt.
Greinarhöfundur lýsir því, hvern-
ig tófur fara að drepa sauðfé, en
hinu gleymir hann alveg að sýna
fram á, að grimd tófunnar kemst
ekki — þó mikil sé — í hálfkvisti
við mennina, þegar þeim tekst upp
að kvelja lífið úr sauðfé og sumum
öðrum skynlausum skepnum.
5COOOOOOOOÍSÍ SÍ » SOOOCOOOOCOOÍ
•ií y/
I Til Hafnarfjarðar f
1 00 Vífilsstaða |
| tvá 1
| Steindðri. j
B Símar 581 og 582. q
++ fS
£ COaCSOCSOCOÍSiSOCSCSOPOOOOtSQ: H
| Landsins bestu |
| bifpeiðap. |
socscscsocsoocscscsc sc sc scsocscocscscscsoc
33RIÖ GE— cigarettur
eru bestap.
Lýsing sú, sem greinarhöf. gefur
af drápsaðferð tófunnar, verður
varla skilín öðruvísi en svo, að hann
haldi, að tófan drepi sauðféð af ein-
tómum hrekkjum eða með þeim á-
setningi að gera mönnunum sem
mesta bölvun, en ekki beinlínis til
að seðja hungrið. Hann vill því láta
hegr.a henni, með því að kvelja
hana til bana, þó ,.ljótt“ sé. Ann-
ars væri fróðlegt að fá skýringu á
bví, hvernig „X“-ið hugsar sér að
hegna náttúrunni! J?essi dæmalausi
greinarhöf. virðist ekki skilja, að
tófan þekkir ekki mun á góðu og
illu, réttu og röngu, að hún hefir
enga sektarmeðvitund né samvisku,
hvorki góða eða vonda, og hefir
aldrei haft meðvitund um nekt eða
blygðun eíns o-g mannskepnan.
Greinarhöf er hissa á því, að tóf-
an skuli vera svo miskunarlaus að
drepa og eta lömbin fyrir augunum
á mæðrum þeivra. pað er eins og
hún ætti að blygðast sín fyrir verkn-
aðinn og hlaupa í felur með bráð-
ina., Hvað oft ætli mennimir hafi
drepið lömb eða önnur ungviði, al-
veg „ósénert“ fyrir augum mæðr-
anna, eða mæður fyrir augunum á
ungviðinu? Hvað heldur „X“-ið,
að sumir fuglar gætu t. d. sagt frá,
bessu viðvíkjandi um mennina, ef
mál hefðu?
pegar tcilað er um miskunnarleysi
refanna gagnvart sauðfénu, má
benda á annað, sem „X“-ið hafði
gleymt að skýra frá í bessu sam-
bandi, og það er miskxmnarleysi
mannanna gagnvart þessu húsdýri
sínu. Hvað ætli margar sauðkindur
á landinu, svona í meðal heyleysis-
ári, verði að þola hungurdauða,
krókna úti á víðavangi, verða af-
velta vegna megurðar og á ýmsan
hátt þola kvalafullan dauða fyrir
handvömm eina og skort á mann-
úð? Nei, gagnvart sauðfénu hér á
landi má finna dæmi þess, að menn-
ivnir hafa sýnt því margfalt meiri
grimd en refurinn, og það er því
meiri skömm fyrir þá, sem þeir
standa á hærra stigi en skynlaus
skepna.
pað mun seint verða sýnt með
tölum, hvað refir drepa margar
sauðkindur á ári hér á landi, þó að
„X“-ið þykist svo viturt að geta
það. En á hinn bóginn eru dæmi til,
að skepnur hafa fallið svo þúsund-
um skiftir á ári, úr hor og hungri,
undir verndarvæng mannanna.
Hygg eg því, að þeir muni þarna
drjúgum hluthærri en refimir.
Eg nenni ekki að eltast við hin
bjánalegu ummæli greinarhöf. um
refina í sambandi við friðun ping-
vadla. En ofurlítið vildi eg minnast
á niðurlagsorðin í grein hans. Hann
hefir sýnilega fyrtst við það, að eg
tók fram í grein minni, eitthvað á
þá leið, að ekki sómdi mjög kristi-
lega sinnuðum möimum að amast
við því, að refum væri sýnd meiri
mannúð en verið hefir, eða að hrósa
hinni svívirðilegu drápsaðferð, sem
beitt væri við refina. Og eg vcrð enn
'
að h'ta svo á, að slíkt hugarfar,
sem kemur í ljós hjá greinarhöf.
gagnvart skynlausum og vamar-
lausum dýrum, er ekki þesslegt, aS
samiýmast anda kristindómsins. —
Greinarhöf. virðist mjög hreykinn
af að geta sagt, að hann „trúi ekkí
á refina“ og „elski þá ekki heldur“.
petta var óþarfi fyrir hann að taka
fram, því að þó hann þættist vera
heiðingi, mundi engum detta í hug,
að hann hefði slíkan átrúnað. En
það ætla eg honum að vita, að all-
ar skynlausar skepnur í náttúrunni
eru komnar frá hendi skaparans
eins og hann siálfur. Refirnir, sem
hann hatar og vill láta ofsækja með
miskunnarlausri grimd. eiga með
honum sameiginlegan höfund og al-
föður. Mega þeir því teliast sem
óþroskaðír yngri bræður hans. Ekkx
hafa refir skapað sig sjálfir frekar
en maðurinn. peir hafa ekki gefið
sér vígtennur og klær, frekar eú
sauðkindin horn og klaufir. Ekks
hafa refir heldur ráð>ð bví eðli sínu.
að vera kiötætur. frekar en saú5«
kindur gi-asbítir. Báðar þessar cíýra-
tegundir hafa í öndverðu fengið þeer
eðlishvatir frá skaparanura, sem
þær verða að þióna. Eji hvatír
greinarhöf., sem koma í ljós í grein
hans gagnvart refunum, bera me8
sér, að hann muni hafa fengið þæí
frá einhverjum öðrum.
C. D.