Alþýðublaðið - 06.06.1928, Qupperneq 4

4
aLÞVÐUBBAÐIÐ
jNíkomtð:!
í
s
m
I
í sérstaklega miklu -
I og fallegu úrvali
I
í
i
Flaaiel
frá 2,90 meferinn.
Matthildnr Bjomsdóttir. |
Laugavegi 23.
I
S13I
Illi
!Efii
Málningarvorui*
beztu fáanlegu, svo sem: Kvistalakk, Fernis, Þurkefni, Terpentína, Black
fernis, Carbolin, Kreolin, Títanhvítt, Zinkhvíta, Blýhvíta, Copallakk, Kryst-
allakk, Húsgagnalakk, Hvítt japanlakk, tilbúinn farfi í 25 mismunandi
itum, lagað Bronse. fsmprir litir: Kromgrænt, Zinkgrænt, Kalkgrænt,
græn umbra, brún umbra, brend umbra, Kasselbrúnt, Ultramarineblátt,
Emailleblátt, ítalsk-rautt, Ensk-rautt, Fjalla-rautt, Gullokkar, Málmgrátt,
Zinkgrátt, Kinrok, Lim, Kitti, Gólffernis, Gólfdúkalakk, Gólfdúkafægi-
kústar.
Va 1 d. Paulsen.
j Myerfisgðtií 8, slmi 1294,1
tekur að sér alls kouar tæklfærisprent- |
un, svo setti erflljóð, aðgöngumiða, bréf, |
j reikninga, kvittanir o. s. frv., og af- J
I greiðir vinnuna fljótt og við réttu verði. J
Úrslif akappleikurinn
milli „Vals“ og „K. R.“ í gær-
kveidi fór þannig, að „Valur ‘
sigraði mieð 4 mörkum gegn 1.
Var leikurinn allur hiran glæsi-
legasti, og skemtu áhorfendur sér
ágætlega.
'APORAT
^SWEETENÉD STERTUZE^

Hvergi á land-
Inu jain mikið
úrval af Karl-
maniiafatnaði,
og hjá ekknr. —~L r^’
558-1958
Fulltrúaráðsfuudurinn
í gærkveldi kaus í stjórn Al-
{rýðubrauðgerðarinnar þessa
menn: Haraid Guðmundsson,
Héðin Vaidimarsson og Stefán
Jóh. Stefánsson. Endurskoöendur
voru kosnir Pétur G. Guðmunds-
son og Magnús H. Jónsson.
„É’ ’íka“
Moggi er nú orðinn nieð virkj-
Drengjakápui, mjög ódýrar,
Drengjaföt, seljast á kr: 19,90 settið,
Silkiundirkjólar, Silkínáttkjólar og
silkibuxur; injög fallegir litir. Mörg
púsund pör silkisokkar á kr. 1,95
parið. — Allir litir, — o. m. fl.
Gerið góð kaup og komið í
K15pp. '
un Sogsins, — segir hann. Al-
þýðublaðið hefir barist fyrir
þessu máli, skýrt almenningi frá
áætlunum og útreikningum þvi
viðvíkjaridi, og bæjarfulltrúar Al-
þýðuflokksins hafa á hverjum
fundinum eftir annan sýnt fram
á nauðsyn þess. Nú er svo kom-
ið, að allur þorri bæjarmanna er
orðinn málinu fylgjaridi. Nú þor-
ir íhaldið ekki lengur að viður-
kenna, að þáð sé á nióti málinu,
þorir ekki einu sinrai að bregða
fyrir sig vöíluin. vífilengjum og
rangfærslum. Nú lætur það
Moggann sinn æjra: „É’ íka, mi
me’“ og væntanlega segir Knútur
Lika á næsta fundi: „É’ íka, mi
me’.“
I stjórn Styrktarsjóðs verka-
manna og sjómannafélaganna
í Reykjavík
var endurkosinn Sigurjón Á.
Ölafsson til 3ja ára.
M Morðao oo ausían.
Akureyri, FB., 5. júní.
Mokafli á Húsavik og hér út
nieð firðinum.
Seyöisfirði, FB., 6. júní.
Finim daga uppboð á vöruleif-
urn Samjeiriuðu íslenzku verzlan-
anna. Uppboðsandvirði nálægt
11% búðarverðs. Síldarvart. Átta
strokkar veiddust í fyrri íiótt á
l'óra rinsstaðaey rum í lagnet.
Góður afli á nýja beitu. Faxi
kom inn með lítinn afla, 7 tunn-
ur lifrar og 60 hákarla. — Gróðir-
artfð. Vætuiítið undan farið, en
úrkoma kom um helgina, og er
spretta nú í bezta lagi. Búast
incnn við, að túnasláttur byrji
um 20. þ. m.
Vinsamleg tilmæli frá Oddi
Sigurgeirssyni: Þaö hefjr komið
til tals rneðal ráðamanna þessa
bæjar að setja mig á Klepp. Ef
þetta kemst til íramkvæmda, geld
ég þess, að ég er æstur upp
með ertni ungra og gamalla. Nú
vii ég reyna að stilla mig svo sem
skap mitt og eðli frekast leyfa,
Jafnframt vil ég niælast til þess
við alla menn, að þeir styðji
þessa mína viðleitni, enda óskilj-
anlegt, að nokkur hafi gagn eður
ánægju af því gagnstæöa. í fujlu
trausti. Oddur fornmaður.
Serið svo vel og athagið
vðrnrnar og verðtð. Giiðm,
B. Vika?, Laagnvegi 21, simi
($58.
Sfýja friskfoédlia hefir síma
1127, Sigurður Gísiason.
Mjólk og brauð fæst á Nönnu-
götu 7.
Ritstjórj og óbyrgðarmaðui
Haraldtir Guömundjson.
Ajþýóuprentsmiðjan.
William le Queux: Njósnarinn mikii.
„Unnustan, ef til vill? Þær eru nú strok-
gjarnar istundum. En — hvað ég vildi segja
—eltthvað rámar mig í nafn líkt þessu.“
Svo blaðaði hann í nafnaskrá hótelgesta og
fann brátt nafin Ciare Stanways- þar. Jafn-
framt var ritað þar, að næsti dvalarstaður
þar á undan hefði verið París.
„Skildi hún eftir árjtun sína hér?“ spurði
ég' ákafur. „Vitið þér, hvert á að senda bréf
héðan til hennar?“
„Já; svo vfrðist það vera. Hér stendur:
,Ungfrú Clare Stanway, hjá prinzessu Ozer-
off, Ozerioff-höllinni í Sankti Pétursborg‘.“
„San-kti Pétursborg?" öskraði ég, svo
hræðilega tryllingslegUT, að þjónninn hrökk
titrandi af skelfingu aftur á bak. „Þá hefir
hún farið héðan beint þaragað."
„Býst 'við þVí, signorf' svaraði þjónninn.
„Ég man núna eftir því, að hún bar mjög
fyrir brjósti ritsimaskeyti, sem hún átti von
a. Það kom. ekki fyrr en hún var farin. Ég
endurre.it áritun þess og beindi leið þess
áfram til Sankti Pétursborgar.“
„Var hún ein sins )iðs?“
„Ónei, signor! Það var maður í fyigd
með henni.“
„Hvaða maður var það? Lýsið þér útliti
han;s.“
„Hann var hár vexti, dökkhærður o.g dökk-
ur á brún og brá. Ég held, að hann hafi
verið rússneskur. Sjáið nú tii. Hérna ear
nafnið: Nicholas Gribski.“
Gribski! Mér var einhvtern veginn ekki
ókunnugt um það. nafn. Ég var viss um,
að eitthváð hafði ég reynt og þekt í sam-
bandi við þetta nafn. Ég áttaði mig fljótt
á því, hvað það var. Þessi uppgötvun var
óvænt. Alt birtist nú í nýju ijósi fyrir hug-
skotssjónum mínum.
Ég varð áð elta Clare Stanway til Sankti
Pétursborgar, og klukkan ellefu um kyöldiö
fór ég af stað frá Milano yfir þvera álfuna
til Rússlands.
.... Á ... . , / :. ,, , ■' ; ■' ■. ,íj .V-
21. kapituii.
I hættu.
Að einu .leyti var ég heppinn. Ég náði
t einmitt í hraðlest þá, sem brunar tvisvar í
viku miili Cannes og Sankti Péturshorgar.
ÞaÖ var .raunveruleg „þæginda“-ilest með öll-
um upphugsanlegum þægindum. Leið mín
iá til Pantofel, Vínarborgar, Granica og Var-
sjá og á þriðja morgni brunaði lestin inn í
Novobvadny-járnbrautarstöðina í Sarakti Pét-
ursborg.
En þetta var ekki í fyrsta sinni, sem ég
kom til Sankti Pétursborgar. Ég hafðd eitt
sinn verið þar nálægt. því t/ö ár seni að-
stoðarmaður bnezka sendiherrans. Auk þessa
hafði ég oft verið þar um stund við njósnar-
störf mín. Ég þekti því höfuðborg Rússa-
veldis mætavel. Mér var kunnugt um, hvar
Ozeroff-höIIina var að finna, ~ að þessi
glæsilega bygging var á bökkum stórfljóts-
.ins Neva rétt hjá Alexander-brúnni. Höllin
var einhver sú fegursta í öllum heimi. Prinz-
essuna þekti ég reyndar alls ekki. En eitt
var ég vissi um: Hún var frænka Rússakeis-
ara.
Ég settist að í „Hótel Evrópu“ á. hornr
inu á Neusky- og Michael-strætuni. Ég verð
að kannast við,. að í Rússlandi var ég á
hættulegasta stað, sem til gat verið fyrir
mig. Á vegabréfi mínu stóð Monsieur Vesey
og það réttiiega merkt af rússneska y'ii.rkon-
súlnum í Lundúnum. En ég hafði nýlega
verið á snatti í Rússlandi fyr.r Clinton Lá-
varð. Sá leiðangur minn hafði tekist ágæt-
lega. Árangurinn af honum gat haft stór-
kostlegan hagnað fyrir England, en tap og
voða fyrir Rússland,' eí þeisum. stórþjóðum