Alþýðublaðið - 07.06.1928, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 07.06.1928, Blaðsíða 4
4 ALÞ?ÐUBft9AB!Ð I Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti 18, prentar smekklegast og ódýr- ast kranzaborða, erfiljóð og alla smáprentun, sími 2170. Um daginn ©§§ veginn. Togararnir. „Lord' Fischer“ kom í gær með 130 tunríur lifrar. „ípöku“-fundur er í kvöld á venjulegum stað iOg tíma. Veðrið. Hiti 4—10 stig. Hæð yfir Græn- landshafi.-Lægð um Bretlandseyj- ar og Noreg. Horfur:, Norðan hægviðri. Bakarasveinafélagið heldur fund á Hótel Heklu kí. 8 annað kvöld. Togarar dæmdir. í gær var kveðinn upp dómur i máli skipstjórans á belgiska tog- aranum, er Óðinn tók að land- helgisveiðum í fyrradag. Var hann dæmdur i 12 500 kr. sekt, og afli og veiðarfæri var gert iupptækt. Dómur vérður kveðinn wpp í dag í máli hinna tveggja ensku togara, er „Óðinn“ tók samtímis þeim belgiska. Alexandrina drottning fór í gærkveldi kl. 8 áleiðis til Kaupmannahafnar. Meðal farþega voru Finnur Jónsson póstmeistari á ísafirði og Eiríkur Einarsson bæjarfulltrúi; fóru þeir báðir í er- indum Samvinnuféiags ísfirðinga. Bæjarstjórnarfundur er í dag kl. 5. Mörg mál eru til umræðu. Fjárhagsnefnd bæjarstjórnar hefir lagt til að boðið verði út skuldabréfalán til byggingar Sundhallarinnar, að upphæð kr. 100.000,C0 með 7°/o' ársvöxtum, i skuldabréfum að upphæð 500 kr. hvert. Lánið endurgreiðist þannig, að út sé dreginn og greiddur minst 1/10 hluti lánsins á ári, í fyrsta sinn árið 1929. Skuidabréfin skulu seld fyrir nafnverð. r Frú Huldu Þorsteinsdóttur hefir samkvæmt tillöguni bygg- ingarnefndar verið leyft ' að byggja 3 tvílyft • íbúðarhús úr steinsteypu á lóðunum nr. 144, 146 og 148 við Hringbraut Strandarkirkja Áheit frá V. H. K. isafliröi af- hent Alþbl. kr. 5,00. Ágæt afkoma segir franska blaðið „La Peche Maritime" þ. 29. apríl, að haíi veriö hjá frönskum togurum á vetrarvertíðinni. En sirstaklcga getur það um 3 togara, sem hafi fiskað við island í 2—3 mánuði. Einn fékk 320 smál. fiskjar, ann- ar 280 smál. og þriðji 230 smál.; en hann var skemstan tíma úti — eða rúma 2 mánuði. Petta finst blaðinu ágætisafli og segir, að af- koman hjá útgerðinni verði sér- lega góð. En hvað mundu frönsk blöð og útgerðarmenn segja, ef togararnir fengju afla á borð við þá islenzku, sem ýkjulaust hafa aflað helmingi meira en þessir frönsku togarar á sama tírna. Þrátt fyrir mikinn afla eru ís- lenzkir útgerðarmenn alt af að tapa, en franskir útvegsmenn segjast græða. „Það er feyndardómsfult fyiy irbrigði,“ sem þarf að skýra. Hitt og þetta. Hegnt fyrir drengjakoil. I Norður-Kina er haldið fast við gamlar þjóðvenjur, en í Suð- ur-Kína taka menn mjög að semja sig að háttum Vesturlandabúa. Stúlka ein í bofginni Taöfu í Norður-Kina lét klipjra hár sitt, þar eð henni þótti fallegur drengjakollurinn. En hún var ,, látin gjaldia grimmilega nýunga- girni sinnar. Voru henni greidd 20 vandarhögg á viðkvæman stað, að fjölda manna áhorfandi. Topaz-kristall, sem nýlega fanst á Madagaskar, var gefinn Náttúrugripasafninu í .London, Er þetta langstærsti top- azkrystallinn í safninu. Hann er 12x11x10 centimetrar og vegur 9220 gröm. Pilagrimarnir, sem fara til Mekka. Öld eftir öld hafa pílagrimar streymt til Mekka, hinnar heil- ögu borgar Múhameðstrúar- manna. Á baki úlfaldans hafa þeir komið og farið. Nú nota þeir margir hverjiir bifreiðar og bif- hjól. Gerlð svo vel og athugið vörurnar og verðið. Gnðm. B. Vikar, Laugavegi 21,sími «58. Hús jafnan til sölu. Hús tekin í umboðssölu. Kaupendar að hús- um oft til taks. Helgi Sveinsson, Kirkjustr.10. Heima 11—12 og 5—7 Otsála á brauðum og kökum frá Alþýðubrauðgerðinni er á Framnesvegi 23. Svunta tapaðist áleið úr Ing- ólfsstræti inn eftir Laugávegi í gær. Sé skilað gegn fundariaun- um á afgreiðslu blaðsins. f Ef pér ætlið að baupa hiis- gögn, pá ættuð pér fiyrst að athuga notuðu ódýru hús- gðgnin i Vðrusalanum, áður en þér festlð kaup anrtars- staðar. Vörusalinn Klappar- stíg 27. Ritstjóri og ábyrgðarmaðut Haraldur Guðmundjson. Alþýðuprentsmiðjan. William le Queux: Njósnarinn mikli. lenti saman í ófriði, eins og hlaut að' koma fyrir. sæi England sér Leik á borðí að vinna það stríð. • Það var að eins á síðustu stundu, að leyni- lögregiunjósnari komst að raun um, hver ég væri, hvert erindi mdtt hefði verið og hvert afreksverk mitt var. Með snarræði óg kænsku tókst mér þó að smjúga í gegn um möskvann á lögregluneti Rússlands og kom- ast að því sinni heilu og höldnu heim. Af- reksverk m,itt var kent við Seilu, drykkju- svallara og eyðsluvarg, því að ég sveik út úr honum — með brezku gulli — uppdrætti af Riga-hafnarvígjunum. Ef ég hefði náðst með uppdrættina í vasanum, þótt þeir hefðu þá getað náð þeim aftur í hendur sinar, hefði það þýtt mörg ár við þrælayinnu í einhverju ógéðslegu, hræðilegu fangelsi. Njósnarar ke.isarans voru eins og mý á mykjuskán ails staðar á Rússlandi. Hefðu þeir þá getað haft hendur í hári tnínu, myndi mér að líkindum i það sinn hafa verið varpað í Schlusselburg-fangélsið. Það er einhver sú óttalegasta gröf Jifandi manna, sem til ' er í Evrópu, — og hræðilegast ailra fangahúsa í Rússaveldi. Auðvit3ð eru fangelsin- í Ameriku enn þá mikiu -meiri píslarhelvíti. En svo verður þess einnig aö gæta, að í Ameríku er engin slðmenríing til. Ég mataðist í mest'a fiýti. Það var . ein- hver skelfilegur óróleiki yfir öllum hugs- unum mínum og hreyfingum. Ég þaut í nokkurs konar ofboði og þó að ég hefði verið að flýja undan sjálfum dauðanum, hefði ég ekki farið hraðara, — til brezka sendiherrans. Þar mætti ég háæruverðugum Sir Frank Saunderson, næstæðsta ritara á einkaskrifstofu sendiherrans. Sjálfur var sendiherrann og flestir hinna ritairanna fjar- verandi. Ég þekti Sir Saunderson gerla frá fyrri tímum og tjáði honum í trúnaði, að ég væri í njósnarleiðangri í Sankti Péturs- borg eins og að vanda. Nákyæmara hirti ég ekki um að skýra honum frá því. Á skrif- stofum allra .sendiherra hins brezka veldis var það fulikunnugt, að ég fékk allar skip- - anir mínar beint að heiman frá utanríkis- ráðherranum, hans hágöfgi Glinton lávarði. „Nú, jæja, gamli’ kúnningi!" sagði hann og bauð mér ágætan Babadagly-vindling, ■ vindiing, se.m hvergi er fáanlogur nema í ríki Rússakeisara —; „ég hélt, að þér hefðuð nú komist heldur í hann krappan síðast, er þér voruð hérna. Ég. er nú meira en lítið hræddur um, að þér verðið að vera duglega á varðbergi. Verið enga stund ugg- lausir um sjálfan yður. Auðvitað langar mig til að trúa því, og ég vona, að lögreglan hafi gleymt gauraganginum út af Seilu- samningnum. En það er við hinu að búast, að Rússar séu ekki' búnir að gleyma þvi; svo mikið tjón biðu þeir við það, að upp- drættirnir að Riga-hafnarvigjunum komust í hendur Englendinga," sagði hann hátlðlega. „Já; ég er í óguriegri hættu,“ sagði ég skjálfraddaður, og ég er hræddur um, að hann hafi séð, að ég' skalf af hræðslu frá hvirfli til ilja. „Það er satt, að ég er um- kringdur af ægilegum voða. Það verður að ráðast, hvernig þetta fer. En að hinu leyt- inu verður maður að vænta hins bezta.“ „Já; þér eruð umkringdur af hættum. En þér eruð kænn. Þér smjúgið í gegn, vorxa ég, einu sinni enn.“ „En ég geng eins og inharí um eintóma skugga." „Og þótt þér yrðuð höndum tekinn, — ef upp kæmist um yður, og lífið yrði kvalið úr yður í fangelsisviti Rússlands, þá gæt- um við samt ekki orÖið yður að liði opin- berlega, Við hlytuni að" ajneita yður, — ,(

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.