Vísir - 15.07.1928, Blaðsíða 4

VÍSIR
BE5TA ER ÆTífi
riin
Mm
Fyrirliggjandi í heildsölu málningarvörur frá
BURREL & C 0., L T D., London:
Calcitine-Distemper-Powder. Calcitine-penslar. Copallökk. Do-
do-hvítt japanlaltk. Dodo-Gar Enamel-bílalökk. Dodoine-Dist-
emper-utanhúss. Ferrogen-þakfarfi. Fernisolía. Terpentína.
Kítti í olíu. Zinc Oxide kemisk hreint.
Vörurnar að eins fyrsta flo* ks, og verðið er
lægsta markaðsverð.
G. M, BJÖRNSSON
Innflutningsverslun og umboðssala.
Skólavörðustíg 25. Reykjavík.
Meidmdu húsmæðni*!
Spariö fé yðar og notið eingöngu lang-
besta, drýgsta og því ódýrasta
skóáburðinn
g ólfáburðinn
Fæst í öllum helstu verslunum landsins.
FABRJEK6MERH
í öll feFdalög.
Ef þér kaupið súkkulaði, þá
gætið þess, að það sé
Lillu-súkknlaði
eða
Fjallkoim-súkkulaði.
ro mmm.
Drengja
sgort-
skjrtur,
mjög smekk-
legt úrval,
nýkomið.

SIMAR l58cl9S8
t baðhepbergi:
Speglar, Glerhillur, sépuskálar,
svampskálar.handklæðabretti, fata-
snagar o. m. fl fyrirliggjandi.
Ludvig Storr, Laugav. 11.
r
VINNA
Kvenreiðföt saumuð á Lauga-
veg 42, efstu hæð. (494
V. Schram, klæðskeri, Ing-
ólfsstræti 6, sími 2256, tekur
föt til viðgerðar, hreinsunar
og pressunar. (491
Kaupamaður óskast á gott
heimili. Áreiðanleg borgun.
Jón Sigurðsson, Laugaveg 54.
(490
Ráðskona óskast. Uppl. á
Bjarnarstíg 10. (489
Kaupakona óskast á gott
heimili. Hátt kaup. Uppl. á
Skólavörðustíg 12, hjá Helgu
Jónsdóttur. (488
Teknir þvottar og menn í
þjónustu. Þórsgötu 9, uppi.
(487
Kaupakona óskast að Ásólfs-
stöðum í Þjórsárdal. Uppl. á
Laugaveg 33 A, uppi. (486
Tclpa, 12—14 ára, óskast til að
gæta barna á Laufásveg 44. (406
Unglingsstúlka óskast um 2
mánaða tíma. Hátt kaup. Uppl.
í síma 838. (454
Kaupakona óskast upp í
Borgarfjörð. Uppl. á Skóla-
vörðustíg 4 C. (380
TAPAÐFUNDIÐ
1
Gleymst liefir rykfrakki á
Laugaveg 82 (gangstéttinni).
Skilist í prentmyndagerðina,
Gutenberg. (493
Blár ketlingur hefir tapast.
Skilist á Laugaveg 10. Sími
1221. (484
Lykill á látúnshring liefir
tapast við miðbæinn. Finnandi
skili á afgr. Vísis. (483
Brúnn kvenhanski tapaðist.
Skilist að Uppsölum, gegn
fundarlaunum. (481
r
HUSNÆÐ)
Lítið herbergi, helst með að-
gangi að eldhúsi, óskast leigt
nú þegar, eða um næstu mán-
aðamót. Tilboð merkt „Her-
bergi“ sendist á afgr. Vísis.
(485
Ibúð, í eða nálægt miðbæn-
um, 5—7 herbergi, auk eldhúss,
óskast frá 1. október n. k. Til-
boð, auðkent: „Ibúð 5—7“,
sendist afgr. Visis fyrir 20. þ.
m. (482
Herbergi, með eða án hús-
gagna, til leigu í Kirkjutorgi 4,
uppi. Uppl. í síma 2093. , (480
(PQT Ágætt forstofuherbergi
til leigu Grettisgötu 44 B. (478
Ágætar stofur til leigu, ásamt
ágætu fæði. Kirkjutorgi 4, uppi.
Ragnheiður Einars. (407'
r
KAUPSKAPUR
1
Hafnfirðingar! Þeir, sem hafa
keypt söguna „Sægammurinn",
(Vikuritið) geta framvegis
fengið hana lijá Ivolbeini Vig-
fússyni, Hverfisgötu 13, Hafn-
arfirði. „Sægammurinn" er
besta sagan. Gerist kaupendur.
(199’
íslensk frímerki eru keypt hæsta
verði i Bókaverslun Arinbjarnar
Sveinbjarnarsonar, Laugavegi 41.
___________________________ (397"
Húsmæður, gleymið ekki að
kaffibætirinn „Vero“ er miklu
betri og drýgri en nokkur ann-
ar. (68»
r
TILKYNNIN G
I
Ekkjurnar Ivristín Hafliða-
dóttir frá Selvöllum, Helga-
lellssveit, og Ingveldur Ólafs-
dóttir frá Bryggju í Eyrarsveit,
nú liér í bænum, geri svo vel
að finna biskupinn að máli.
(492'
A kveldin, þegar þið komið’
heim eftir erfiði dagsins, eða
þegar þið farið í sumarfríið,
hvað er þá ánægjulegra en að
lesa góða og skemtilega sögu-
bók. „Sægammurinn“ er ein-
mitt sagan, sem þið eigið að’
lesa, það er án efa slcemtileg-
asta sögubókin sem lengi liefir
komið á íslenskan bókamark-
að. Kemur út í heftum viku-
lega (Vikuritið). Fæst á afgr,
Vísis. (274
Fastar ferðir daglega til Þing-
valla og Þrastaskógs. Bifreiðastöð*
Einars og Nóa. Sími 1529. (54
PÆÐI |
Nokkrir menn geta fengið á-
gætt fæði í Þingholtsstræti 15.
(452'
Fjelagsprentsmiöjan.
FORINGINN.
„Þessar grófu karhnannshendur hafa tekiö þátt í
mörgu um dagana. En aldrei hefi ég ráöist í neitt, sem
hefir fengiiS mér eins innilegrar gleöi og þetta fyrirtæki.
Alla æfi mína hefi ég unniö vegna launamia eingöngu.
En fyrir sérstaka guSs náð urSuS þér á vegi mínum.
Annars hefði eg haldið áfram sörnu auvirðilegu braut-
ina. En nú er þvi lokiS. Þegar ég er búinn aS hjálpa
ySur til aS ná takmarki ySar, þá er síSasta og merkasta
stórvirki mínu lokiS.“
Er hann hafSi lokiS máli sínu, varS löng þögn. Loks-
ins sagSi Valeria: „Þegar búiS er aS krýna bróSur minn
í Casale, þá þarf hann á manni eins og yður að halda,
herra Carmagnola.“
„Vissulega — en þér, madonna?' MunduS þér þurfa á
a’SstoS minni ,aS halda?“ Hann tók djarflega um hönd
hennar.
Hún var hugsi og brosti vi'S. Hann var fallegur maS-
ur, glæsilegur og hugprúSur, og átti sjálfsagt traust
hennar skiliS. Hún var einmana og vinasnauS. ÞaS gæti
veriS gott aS eiga vísan sterkan arm og hugprútt hjarta
til þess aS hallast aS i þrautum lífsins.
„Getur veriS,“ sagSi hún og hló vandræSalega. „Ætlí
þaS ekki?“
„Æ, madonna! Ef þér aSeins viíjiS þiggja þjónustu
mína, þá lýt ég ySur ævilangt. Eg ætla aldrei aS þjóna
neinum öSrum. Valeria! Valeria mín!“ Hann greip
hönd hennar og þrýsti henni ofsalega aS vörum sér.
Hún dró aS sér höndina, blíSlega, en þó svo, aS hann
mátti skilja, aS henni væri þetta ógeSfelt. Hún óttaðist
þennan ofsa, koss hans og það, aS hann leyf’Si sér aS
kalla hana skírnarnafninu eingöngu.
„Carmagnola, vinur minn —“
„Já, ég er vinur ySar og miklu meira en þaS. Eg skyldi
fúslega ganga í dauSann fyrir ySur, ef þaS gæti fært
ySur heim sanninn um, .hversu innilega ég tilbiS ySur.“
Nokkurum dögurn síSar komu þau til Quinto. Bell-
arion tók sér bústaS í lítilli höll. Var hún eign Giro-
teme Prato, lávarSar. En eigandinn var þá í Vercelli-
horg, hjá Theodore.
Valeria prinsessa, hróSir hennar og Carmagnola sett-
ust líka aS i höllinni. Carmagnola notaSi hvert tækifæri
til þess, aS koma sér í mjúkinn hjá prinsessunni.
Þegar Bellarion var kominn til Quinto og gat aS líta
hin stórkostlegu moldarvjgi, er Theodore hafSi látiS1
hlaSa um Vercelli, sá hann, skjótt, aS borgin.mundi ekki
verSa auSunnin meS áhlaupi. Hann vissi líka, aS bærinn
var birgur aS matvælum. Bjóst hann viS, aS vistir horg-
ai'búa mundu endast lengur, en.þeim væri fæi't aS sitja
urn borgina. Hann hefSi því helst kosiS, aS ifara ekki
óSslega aS neinu. Hann taldi umsátina nánast ögruii
gegn Theodore.
En Carmagnola var á öSru máli. Og prinsessan treystí’
hinum fríSa foringja. ÞaS var því nauSsynlegt aS taka
tillit til þeirra. Og Carmagnola hélt því fram, aS þeim
bæri aS gera áhlaup þegar í staS.
Bellarion lét undan aS lokum. Hann lét meira aS segja
Carmagnola einan um aS undii-búa og stjórná áhlaup-
unum.
Þeir gerSu þrjár atrennur. En óvinirnir ráku þá af
höndum sér jafnharSan. Gekk þaS svo auSveldlega, aS
Bellarion taldi víst, aS þeím hefSi borist fregnir af fyrir-
ætlun þeirra. Þegar þriðja áhlaupinu vor hrundið fór samí
grunur að gera vart við sig hjá Carmagnola. Hann mintist
á þennan grun við prinsessuna, en ekki við Bellarion, senT
honum bar ]xó að gera.
„Þér haldið, að Theodore fái fregnir um áætlanir yðar,
frá einhverjum í okkar liði?“ spurði hennar hátign.
„Eg er hræddur um það,“ sagSi Carmágnola.
„Þau sátu þegjandi um stund. Þá leit hún upp og horfði
í andlit honuin. „Þér vitið hvað eg hugsa,“ sagði hann.
„Eg fer að halda, að trú yðar á Bellarion sé réttmæt, þeg-
ar öllu er á botninn hvolft.“
Hún hristi höfuðið. „Nei, eg er horfin frá þeirri skoð-
un, að hann sé á bandi Theodores. En hann er út undir
sig. Og eg býst við, að hann sjái í hendi sér, að hamí
\