Vísir - 16.09.1929, Page 2

V 1 S I R
r
Hötum til:
Rúgmjðl
i heilam og hálfum pokum.
Hálfslgtimlöl,
Havnemöllens og AlabofgaF.
Þess misskilnings liefir orðið vart, að að eins
ógiftar konur geti tekið þátt í Teofani-samkepninni,
tilkynnist því hérmeð, að a 11 a r konur, bæði giftar
og ógiftar, eldri en 16 ára, geta tekið þátt i kepninni.
Sökum þess, að sumar af þeim myndum, sem
komið hafa, eru óskýrar, er þess óskað, að myndirnar
séu skýrar og vel teknar, sem sendar eru.
Dragið ekki að senda myndirnar og skrifið á
umslagið:
T E 0 F A N I
10. Hafnarstr. Reykjavík.
Til Þingválla
e*u áiBtlunavferðÍP fram og til báka
daglega
í hinum vinsæiu Butek bifpelðnm
Steindóps.

Nýkomin lieim
meÖ mjög miklar birgðir af vetrarhöttum frá
öllum helstu verslunarhúsum erlendis. —
Nýjasta tíska. — Nýjustu Iitir.
Vlröingarfylst
Majt Ólifsson,
Simskeyti
Iíhöfn, 15. sept. FB.
Breskt setulið flutt úr
Rínarlöndum.
Frá Berlín er símað: Heim-
flutningur hreslca setuliðsins í
Rinarlöndum hófst í gær með
flutningi liðs frá Iíönigstein við
Wiesbaden.
Mussolíni heldur ræðu.
Frá Rómaborg er simað:
Mussolíni hel'ir lialdið ræðu um
hreytingar þær á ítölsku stjórn-
inni sem nýlega var getið í
skeytum. Kvað hann um enga
stefnubreytmgu vera að ræða,
því nýja stjórnin muni vinna af
alefli að framgangi facismans
eigi síður en gert hefir verið að
undanförnu.
Ný flotamála-ráðstefna.
Vegna þess, hve horfurnar
eru góðar um samkomulag
milli Bretlands og Bandaríkj-
anna um takmörkun herskipa-
flotanna, ætla Bandaríkin að
gangast fyrir því, að haldin
verði flotamáláráðstefna með
iþátttöku Bandaríkjaniia, Bret-
lands, Frákklands, Ítalíu og
Japans. Hefir verið tilkynt op-
inherlega, að Bandaríkin óski
]>ess, að ráðstefnan vei’ði liald-
in í desemberinánuði.
Heimsókn MacDonalds
í Washington.
Frá Washington er siiíiað:
Þegar Ramsay MacDonald, for-
sætisráðherra Bretlands, kemur
liingað verður liann gestur Hoo-
wers forseta í Hvíta liúsinu, um
þriggja daga skeið, að því er
hlaðið Baltimore Sun hermir,
og ef rétt reynist, verður það í
fyrsta skifti. sem hreskur for-
sætisráðherra kemur til Banda-
ríkjanna og einnig i fyrstaslcifti,
sem maður í þeirri slöðu, er
gestur í forsetabústaðnum. Bú-
ist ér við MacDonald Iiingað þ.
4. okt., ef ekkert ófyrirsjáanlegt
keniur fyrir, og verður hér alls
sex daga. Þá dagana, sem hann
ekki dvelur í forsetahústaðnum,
verður hann til húsa hjá sendi-
herra Breta þar í borg. Með
forsætisráðherranum verður
dóttir hans, "Miss Islibel Mac-
Donald.
Búist er við að forsætisráð-
herrann taki sér far á sldpinu
„Berangeria“ þ. 28. sept., en
fari lieimleiðis á „01ympic“ þ.
12. okt. og verði því lcominn
heim til Bretlands aftur þ. 18.
okt.
Sundurlyndi út af flotamála-
ráðstefnunni.
Frá New York borg er sim-
að: Nokkur vafi þykir leika á
því, livort Frakkland og Ítalía
muni vilja taka þátt í hinum
áformaða flotamálafundi í de.s-
emher, en fari svo, er talið lík-
legt, að haldinn verði þrívelda-
fundur um flofamálin og taki
Japan þátt i þeim fundi, auk
Bretlands og Bandaríkjanna. —
Telja menn víst, að ef Frakk-
land og Ítalía lialdi áfram að
auka herskipaflota sína, þá á-
skilji Bretland, Bandaríkin og
Japan sér rétt lil þess að auka
sína flota hlutfallslega. Árang-
urinn af hinum áformaða des-
emberfundi virðist því í fyrsta
lagi ætla að vera undir þvi kom-
inn, að Frakldand og Ítalía fall-
ist á þátttöku í honum.
Búnaðarritið
er nýlega komið út, mikil
hók og fróðleg. Efnið er þetta:
Aðalfundur Búnaðarfélags Is-
lands 1927 og 1928. Skýrsla
um störf Búnaðarfél. ísl. 1927
og 1928. Skýrslur starfsmanna
Búnaðarfél. Isl. 1927 og 1928
(hrossarækt, nautgripa- og
sauðfjárrækt, garðyrkja, jarða-
bætur, sandgræðsla ^ o. m, fl.).
Nautgripáræktunarfélögin
(skýrslur 1915—1927) eftir P.
Z. Hvanneyrar-sýkin, eftir dr.
Hellmut-Lotz. Um votlendis-á-
veitur, eftir Guðm. G. Bárðar-
son. Frumvarp að samþykt fyrir
nautgriparæktarfélög. Búnaðar-
þing°tíðindi 1929. Skýrsla um
rauðsýki í svínum á Akureyri
sumarið 1928. Fjárpestin í
Borgarfirði eftir Jón Pálsson,
dýralækni. Eftirlits- og fóður-
hirgðafélög, eftir Ingim. Tr.
Magnússon. Jarðræktarlögin og
jarðabæturnar. — Eins og upp-
talning þessi her með sér, er
liér um margvíslegt efni áð
ræða og virðist sjálfsagt, að hver
einasti bóndi landsins kynni sér
þetta fróðlega rit, sem því nær
einvörðungu fjallar um málefni,
sem þá varðar. Margir hændur
munu þó enn harla tómlátir um
lestur Búnaðarritsins og er það
illa farið, því að þeir geta áreið-
anlega liaft mikið gagn af að
kynna sér efni þess. sem hest.
Ritgerðir þeirra Dr. Lotz og
Guðmundar G. Bárðarsonar
munu vekja sérstaka athygli
vegna þess, að þær fjalla um
efni, sem varðar hag mjög
margra hænda. —
Ritgerð Dr. Lotz um Hvann-
eyrarsýkina er að vísu ekki
neina bráðabirgðaskýrsla, en
þó má margt af henni læra. T.
d. bendir höf. á, að sýkinnar
liafi orðið vart viða um land, og
hún sé alls ekki upprunnin á
Hvanneyri. Hennar hefir t. d.
orðið vart á Austurlandi síðan
1890. Þó telur hann réttmætt
að lialda nafninu vegna ]iess, að
á Hvanneyri liafi sýkin fyrst
verið rannsökuð vísindalega.
Ekki telur liann víst, að orsaka
sýkinnar sé eingöngu að leita í
súrheyinu, eins og margir liafa
ætlað, og hann telur islenskíi
súrheyi margt til gildis, en tel-
ur meðferð þess að ýmsu leyti
ábótavant.
Guðmundur G. Bárðarson
hefir gert miklar og merkileg-
ar tilraunir um votlenilisáveitur
og skýrir frá árangri þeirra í
grein sinni. Einkum eru atliygl-
isverðar tilraunir, sem liann gerði
um ræktun gulstararí uppistöðu-
vatni. Tili’aunirnar voru gerðar
á Bæ í Hrútafirði. Þar hafði
vaxið gisin og þroskalitil gulstör
í seitluvatns-svæði, sem Guð-
mundur breytti síðan í uppi-
stöðu og lét vatnið standá þar
á fram að slætti. „Árangurinn
var liinn ákjósanlegasti“, segir
hann. „Eltingin og mosinn í
jarðveginum dó út á þessum
svæðnm, og gulstörin, sem áð-
ur var gisin og þroskalítil, sum-
staðar ekki nema 15—20 cm. á
hæð, varð á einu eða tveimur
sumrurn 60—80 cm. liá og sum-
staðar svo þétt, að hún líktist
hafragrasi yfir að líta.“ —
Gulstörin er eitthvert besta fóð-
urgras, sem liér vex á engjum,
og það væri ekki smávægis
hagnaður, ef unt væri að rækta
hana á hinum miklu áveitu-
svæðum, sem nú eru að koma
upp. Það er og tillaga G. G. B.,
að gerðar verði vísindalegar at-
huganir um það, hvernig hag-
anlegast ve'rði að breyta áveitu-
gróðrinum og livernig fram-
vegis slculi liaga áveitum svo að
hest sé. „Við þessar rannsóknir
þurfa minst tveir menn að
vinna saman“, segir G. G. B.,
„vel lærður búfræðingur og vís-
indalega mentaður grasafræð-
ingur. Þurfa þeir að vera í ná-
inni samvinnu við efnarann-
sóknarstofu ríkisins. Grasafræð-
ingnum má síst af öllu sleppa,
því að til slíks starfs þarf sem
'fylsta þekkingu á störfum jurt-
anna og lífsskilyrðum þeim, er
þær þarfnast.“ Ætlast Guð-
mundur til, að rannsóknir þess-
ar verði fyrst og fremst gerðar
í Flóa . og Safamýri, en siðar
mætti til samanburðar gera
þær á engjum Elliðavatns. —
Hér er um svo nytsamlegt verk-
efni að ræða, að ganga má að
því vísu, að stjórn Búnaðarfé-
lagsins láti framkvæma það hið
allra liráðasta.
Vert þyldr að minna á það,
að Búnaðarritið er ódýrast allra
íslenskra rita. Hver sem gengur
í Búnaðarfélagið og greiðir 10
kr. gjald í eitt slcifti fyrir öll,
fær ritið alla ævi upp frá því án
nokluirs annars endurgjalds.
Gruudvðllurinn eini.
Tólf ræður, eftir Ólaf
Ólafsson, kristniboða. —
KristniboSsfélagiS gaf út.
Rvik. 1929.
Hví er svo hljótt um þá góSu
bók ?
Þær eru svo fáar, kristilegu
bækurnar, sem út eru gefnar hér
á íneSal vor, aS ætla mætti, að
þeim væri tekið meS fögnuSi.
Hér er að ræSa um hreina og
holla andlega fæSu, há-biblíulega
kenningu, fram borna á fögru,
lifandi og myndauðgu máli. ÞaS
er blátt áfram undrunarefni, hve
vel höf. hefir varSveitt móSurmál-
ið, hve vel hann talar og ritar ís-
lenska tungu, þegar þess er gætt,
að hann fór héðan sem unglingur
og hefir bæSi stunda'S nám, starf-
aS og prédikað á erlendum tung-
um um margra ára skeiiS,
Sem nærri má geta, fer hann
ekki meS véfengingar á Guðs opin-
heraSa orSi.
„Ritningunni má likja viS
ljósastiku", segir hann; „en ljósiS
sjálft er Jesús Kristur, ljós heims-
ins. Megininnihald ritningarinnar
snýst alt um hjálpræSi GuSs okkur
til handa fyrir Jesúm Krist. Séu
orS.hennar véfengd eSa vinsaS úr
þeim, þá kasta menn um leáS rýrS
á ])aS, sem GuS hefir fyrir okkur
gert í syni sínum“ (bls. 20). Höf.
líkir Heilagri ritningu viS hrein-
lyndan og trúan vin, sem segir
sannleikann, afdráttarlaust, hverju
sem skiftir. Og hann minnir á þaS,
aS „HeiSi'ngjarnir eiga engan
slikan vin, er segir þeiírfi til synd-
arinnar eSa frelsi þá undan ánauS-
aroki hennar" (34).
• „ÞaS er gömul þjóStrú hér á
landi, aS sjái maSur svipinn af
sjálfum sér, þá sé maSur feigur.
En þetta er ekki tóm hjátrú; þaS
er ómur af vitnisburSi samviisk-
unnar, um þann kristilega sann-
lcika, er svo hljóSar: „Ef þú sér
þig, eins og þú ert i raun og veru,
syndadjúpiS í sjálfum þér, éins og
GuSs orS lýsir því, þá veistu á
sömu stundu af þér eins og manni,
senr öll von er úti um.“-------„í
Ijós'ii GuSs orSs kuhiar öll von út
um þaS, aS' viS getum frelsaS
okkur sjálf eSa af eigin rammleik
fullnægt öllu réttlæti" (34—35).
TískutrúarbrögSin prédika
manns-soninn. Því aSeins geti
Jesús verið oss fyrirmynd, því aS-
eins sé hugsanlegt aS vér getum
fetaS í fótspor hans. og haft full
not af lífi hans og starfi', aS hann
hafi veriS „sannur maöur“ —"en
ekki GuSs sonur, svo sem oss hef-
ir veriS kent.
Höf. lítur auðvitað alt öðrum
augum á þetta: „GetiS þiS hugsa'ð
ykkur nokkuS sæluríkara, en lif-
andi og sterka trú á Guðs son? —
— þér yerðúr /engin ibyirSi um
megn, ef þú trúir því, aS Jesús,
hann senr vill lyfta undir þær
meS þér, sé GuSs sonur. Þá þarf
ekki aS bera kvíðboga fyrir neinu,
taki hann þátt í kjörum okkar“
f7). _
„Sjá GuSs la'mbiS, er ber synd
heimsins! Þessi er GuSs sonur-
inn!“ „Þennan vitnisburS er okk-
ur full þörf á aS heyra og ilurga,
eins og þeirri kristindómsboðun er
liáttaS, er margir cága nú 'viS aS
húa hér á landi. GuS gefi, aS okk-
ur fari öllum aS verSa ljóst, hvílík
hætta er á ferS, ef þeir, sem settir
eru til aS boSa okkur þaS sem
„Drottinn segir“, draga undan og
þegja yfir ýmsu því, sem hingaS,
til hefir veriS taliS aS vera merg-
urinn nrálsins í allri kristindóms
boSun." (16).
„Hvernig fer fyrir bygging-
urini, sé fariS aS lirófla viS grund-
vellinum ? — þegar efasemdirnar
gera vart viS sig og því er hvíslaS
aS mér, aS hver sé sæll í sinni trú,
þá hlýt eg aS svara: „Sé Jesus
Kristur ekki mannkynsfrelsarinn,
þá er hann ekkií heldur frelsari
minn. Sé ekki trúin á GuS og son
hans Jesúm Krist hin eina sálu-
hjálplega trú, þá er trú* mín
ónýt, bygS á sandi og bregst þeg-
ar mest á ríSur.“ (28).
„Lærimeistara köJIuSu menn
Jesúm. . . Og allir þeir, sem mesti
hafa lært hjá honum, vitna um
þaS meS óbifanlegri trúarsannfær-
ingu, aS hann sé sonur GuSs og
KVEN-
Vetrarkápur,
Káputau,
Kápufóður,
Kjólatau,
Prjónasilki, tvíofið.